23 Δεκεμβρίου 2020

Ἰδιόχειρη ἐπιστολὴ τοῦ Κωνσταντίνου Πάσσαρη, γιά τὸν πνευματικό του πατέρα, π. Γερβάσιο Ραπτόπουλο†

Ο π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος, «ὁ ἅγιος τῶν φυλακισμένων» ὅπως χαρακτηριζόταν, εἶχε ἀναφέρει στό ΑΠΕ – ΜΠΕ σὲ μία συνέντευξή του: «Ἐὰν πεθάνω σὲ κάποια φυλακὴ θὰ εἶναι γιὰ μένα τὸ μεγαλύτερο κέρδος. Θέλω νὰ πεθάνω πάνω στὸ καθῆκον, εἴτε στὸν δρόμο γιὰ κάποιο σωφρονιστικὸ ἵδρυμα ἢ κατὰ τὴν ἐπιστροφή μου πρὸς τὸ σπίτι. Ὁ Χριστὸς πέθανε ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Αὐτὸ εἶναι τὸ τέρμα, τὸ τέλειο καὶ τὸ ἄριστο».
 
Ἡ ἰδιόχειρη ἐπιστολὴ τοῦ Κωνσταντίνου Πάσσαρη πρὸς τὸν πνευματικό του πατέρα, π. Γερβάσιο, ἀποτελεῖ οὐσιατικὰ ἕνα ἀποχαιρετιστήριο γράμμα, γεμάτο ἐν Χριστῷ ἀγάπη καὶ εὐγνωμοσύνη γιὰ ὅλα ὅσα πῆρε ἀπὸ τὸν γέροντά του καὶ ἀποδεικνύει ξακάθαρα, γιὰ ἄλλη μία φορά, ὅτι ἡ μετάνοια στὴν πίστη μας δὲν εἶναι ποτὲ ἐκπρόθεσμη…
 
Τὸ Ρωμαίικο Ὁδοιπορικὸ ἀντέγραψε τὴν ἐπιστολή, πρὸς βοήθειαν τῶν ἀναγνωστῶν του, διότι σὲ κάποια σημεῖα δὲ διακρίνονται ξεκάθαρα τὰ γράμματα τοῦ συντάκτη. 
 
Διαβάστε παρακάτω σὲ ἀντιγραφὴ ἀλλὰ καὶ σὲ προτότυπο τὴν ἰδιόχειρη ἐπιστολή..
 
«Τὸ ἦθος, ὁ χαρακτῆρας, τὸ ἔργο καὶ τὸ μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς τοῦ γέροντα εἶναι σὲ ὅλους γνωστά. Ἦταν ἕνας ταπεινὸς καὶ ἀληθινὸς ἐκπρόσωπος τοῦ Θεοῦ. Ἦταν ἁπλός, προσιτός, καλόκαρδος, μεγαλοθυμὸς καὶ εἶχε μὲ τὸ παραπάνω, ἂν καὶ προσπαθοῦσε ἐπιμελῶς νὰ τὶς κρύψει, ὅλες τὶς ἀρετὲς ποὺ θὰ περίμενε κανεὶς ἀπὸ ἕναν ἀληθινὸ καὶ εὐσυνείδητο ὀρθόδοξο ἱερέα τῆς Ἐκκλησίας. Φαντάζομαι γιὰ αὐτὰ τὰ χαρακτηριστικά του, θὰ μιλήσουν ἄλλοι πολὺ καλύτερα καὶ ἀκριβέστερα ἀπ’ ὅτι ποτὲ θὰ μποροῦσα νὰ τὸ κάνω ἐγώ.  
 
Ἐγὼ θέλω νὰ πῶ δύο - τρία πράγματα, μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά μου, γιὰ τὸ πῶς βίωσα τὴν σχέση μου μὲ τὸν πνευματικό μου πατέρα, ἀδερφό μου, φίλο μου, καθοδηγητή μου καὶ ὅ,τι ἄλλο ἦταν γιὰ ‘μένα καὶ ποὺ τὰ λόγια δὲν μποροῦν μὲ ἀκρίβεια νὰ περιγράψουν τὴν μυστικὴ σχέση ποὺ δημιουργεῖται ἀνάμεσα στὸν πνευματικὸ πατέρα καὶ τὸν υἱό του. Τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἔνιωσα ὅτι μὲ ἀγάπησε περισσότερο ἀπὸ ὁποιονδήποτε ἄλλον ἄνθρωπο, τὴ στιγμὴ ποὺ εἶχα ἀνάγκη τὴν ἀγάπη περισσότερο ἀπὸ ὁτιδήποτε ἄλλο. Μιλάω φυσικὰ γιὰ τὴν ἀληθινὴ καὶ ἀνιδιοτελή ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Δὲν εἶμαι ἀφελής, οὔτε εὐκολόπιστος ἄνθρωπος, ἔζησα τὴ ζωή μου σ’ ἕνα περιβάλλον ὅπου τὰ λόγια δὲν ἔχουν καμία ἀξία καὶ μονάχα οἱ πράξεις μετρᾶνε.  
 
Τὸν γέροντα πρῶτα τὸν ὑποπτεύθηκα καὶ τὸν μελέτησα προσεκτικά. Μοῦ ἦταν δύσκολο νὰ πιστέψω ὅτι ὑπάρχει στ’ ἀλήθεια τέτοιος ἄνθρωπος. Ἐκτὸς ἀπὸ τὸν π. Μᾶρκο Μανώλη, στὴν ἐφηβεία μου, δὲν εἶχα ξαναδεῖ κάτι παρόμοιο. Ποτὲ δὲ μοῦ ζήτησε κάτι ἐπιτακτικὰ ἢ ἐπέβαλε ὁτιδήποτε. Σὲ ὅ,τι μὲ βοήθησε καὶ μοῦ χάρισε ἁπλόχερα, πνευματικὸ ἢ ὁτιδήποτε ἄλλο, οὔτε τὸ εὐχαριστῶ δὲν περίμενε ἢ ἤθελε. Ὅταν ἔβλεπε τὶς ἀδυναμίες μου, καὶ τὰ ἔβλεπε ὅλα, τίποτα δὲν τοῦ ξέφευγε, μὲ ὑπομονή, συγχώρεση καὶ ἀγάπη προσπαθοῦσε νὰ μὲ δυναμώσει. Προσπαθοῦσε πάντοτε νὰ μὲ καταλάβει καὶ νὰ φτάσει στὴ ρίζα τῶν πραγμάτων, εἶχε φτάσει νὰ μὲ γνωρίζει καλύτερα ἀπὸ ὅτι γνώριζα ἐγὼ τότε τὸν ἑαυτό μου.  
 
Ἡ διαφορὰ μας ἦταν τεράστια, ἀλλὰ κατάφερνε νὰ κατεβαίνει στὸ ἐπίπεδό μου γιὰ νὰ μὲ σηκώσει ὅταν γιὰ ‘μένα ἦταν ἀδύνατο νὰ σηκωθῶ μόνος μου. Γινόταν ἡ θέλησή μου γιὰ ἀγῶνα καὶ τὴ σωτηρία, ὅταν ἡ δίκη μου θέληση μὲ ἐγκατέλειπε. Χρόνια ὁλόκληρα προσευχόταν στὸν Κύριο γιὰ ‘μένα, ἴσως περισσότερο ἀπ’ ὅτι προσευχόμουν ἐγὼ γιὰ τὸν ἑαυτό μου. Γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ ἀδελφοῦ ὑπέμενε τὰ πάντα μὲ ὑπομονή, τὶς συνεχόμενες πτώσεις, τὶς ἀτελεῖς ἐξομολογήσεις, τὴν ρᾳθυμία, τὴν ἀχαριστία, τὴν κατάκριση τοῦ κόσμου ποὺ δὲν κατάλαβε τὶς προθέσεις του.  
 
Τὰ πάντα σκέπαζε καὶ ὑπέμενε ὁ γέροντας, ἔχοντας ἐμπιστοσύνη στὸν Κύριο ὅτι μπορεῖ νὰ σώσει καὶ τὸν μεγαλύτερο ἁμαρτωλό. Ὅ,τι καὶ νὰ συνέβαινε στὴ ζωή μου, ὅσο μεγάλοι καὶ πολυπληθεῖς ἦταν οἱ πειρασμοί, ἤξερα πάντα ὅτι θὰ βρῶ καταφύγιο καὶ ἀσφάλεια στὸν γέροντα καὶ λύση σὲ ὁποιοδήποτε πρόβλημα. Ὅταν ἦταν σχετικὰ ὑγιής, ἀλλὰ καὶ ἀργότερα, δὲν ὑπῆρχε στιγμὴ τῆς ἡμέρας ποὺ δὲν θὰ ἄφηνε ὅ,τι ἔκανε γιὰ νὰ μὲ ἀκούσει καὶ συμβουλεύσει. Δὲν ὑπῆρχε θυσία ἢ κόπος ποὺ δὲν θὰ ἐπέβαλε στὸν ἑαυτὸ του ὁ γέροντας γιὰ ‘μένα καὶ πιστεύω γιὰ κάθε πνευματικό του παιδί.  
 
Ὁ γέροντας τίποτα δὲν ἀποστρεφόταν καὶ μισοῦσε περισσότερο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ὁ ἴδιος ἀγωνιστὴς καὶ βιαστὴς ἦταν σκληρὸς μὲ τὸν ἑαυτό του καὶ ἀφάνταστα ἐπιεικὴς μὲ τοὺς συνανθρώπους του. Ἤξερε νὰ διαχωρίζει τὴν ἁμαρτία ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο καὶ αὐτὸν πάντοτε τὸν σκέπαζε μὲ τὴν κατανόηση καὶ τὴν ἀγάπη του, ὅπως θὰ ἔκανε Αὐτὸς ποὺ ἀγαποῦσε καὶ ἀκολουθοῦσε ὁ γέροντας ὅλη του τὴ ζωή, ὁ Κύριος. Καὶ ἀκριβῶς γιὰ τὴν ἀγάπη Αὐτοῦ καὶ τοῦ σώματός Του, τὴν Ἐκκλησία, ἦταν ἀσυμβίβαστος μὲ τὴν ἀλλοίωση ἢ καταπάτηση τῶν δογμάτων, τῶν κανόνων τῆς παράδοσης καὶ κάθε εἴδους αἵρεσης ἢ νεωτερισμοῦ.  
 
Ἤθελε τὴν πίστη μας καθαρὴ καὶ ἀνόθευτη καὶ γι’ αὐτὸ ἀκόμα προσπαθοῦσε νὰ μᾶς τὴν διδάξει, ὅπως τὴν παρέλαβε ὁ ἴδιος, καθαρὴ καὶ ὀρθόδοξη. Γιὰ ‘μένα, αὐτὴ ἡ συμπεριφορὰ τοῦ γέροντα, σὲ μία περίοδο ὅπου εἶχα πολλὲς ἀμφιβολίες, ἀκόμη καὶ γιὰ τὴν ἴδια τὴν ὕπαρξη τοῦ Κυρίου, ἦταν ἡ μοναδικὴ ἀδιαμφισβήτητη ἀπόδειξη ὅτι πρέπει νὰ ὑπάρχει κάτι πολὺ περισσότερο ἀπ’ ὅτι μπορῶ νὰ νιώσω ἢ νὰ καταλάβω ἐκείνη τὴ στιγμὴ καὶ γι’ αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ ἐπιμείνω στὴν προσπάθεια, ἔστω καὶ ἂν δὲν ἔβλεπα κάποιο νόημα. Καὶ τελικὰ δὲν ἀπογοητεύτηκα καθόλου.  
 
Ὁ γέροντας μοῦ γνώρισε τὸν Θεό, ἕναν διαφορετικὸ Θεὸ ἀπ’ ὅτι εἶχα ἀκούσει, γνώριζα ἢ περίμενα. Τὸν Θεὸ τῆς ἀγάπης, τῆς συγχώρεσης, τῆς χαρᾶς, τοῦ φωτός, τὸν Θεὸ ποὺ ἀξίζει νὰ ἐμπιστεύεσαι μὲ ὅλο σου τὸ εἶναι, γιατί ποτὲ δὲ θὰ σὲ ἐγκαταλείψει ἢ ἀπογοητεύσει. Αὐτὸς ἦταν καὶ ὁ κεντρικὸς ἄξονας τῆς ζωῆς καὶ τοῦ κηρύγματος τοῦ γέροντα. Ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὸν συνάνθρωπο, συγχώρεση, ἔλεος καὶ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στὸ θέλημα καὶ στὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ.  
 
Αὐτὰ δὲν τὰ κήρυττε ὁ γέροντας ἐπειδὴ εἶναι μόνο γραμμένα στὸ Εὐαγγέλιο, αὐτὰ τὰ ζοῦσε καὶ τὰ ἔπραττε ὁ γέροντας μὲ ὅλες τὶς δυνάμεις του. Δὲν ἔχω καμία ἀμφιβολία ὅτι ὁ γέροντας θὰ μποροῦσε νὰ κηρύττει ἀναλύοντας ὑψηλὲς θεολογικὲς ἔννοιες, ἀλλὰ ποτὲ δὲν τὸν ἄκουσα νὰ πεῖ ὁτιδήποτε ποὺ δὲν τὸ πίστευε καὶ βίωνε ἢ ποὺ δὲν θὰ καταλάβαινε καὶ ὁ τελευταῖος ἀκροατὴς τοῦ κηρύγματός του. Ὁ ἴδιος μισοῦσε τὴν προβολή, τὰ πάντα τὰ ἔκανε γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ, τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κυρίου καὶ τῆς πατρίδας ποὺ ἀγαποῦσε πολὺ καὶ ἀγωνιοῦσε γιὰ τὴν τύχη τῆς ἀκατάπαυστα.  
 
Ὑπάρχουν πολλὰ πράγματα ποὺ θὰ μποροῦσα νὰ πῶ γιὰ τὸν γέροντα, ὁρισμένα ἀπὸ αὐτὰ θαυμαστὰ πράγματα κατὰ τὴ γνώμη μου, ὅμως προτιμῶ νὰ τὰ κρατήσω στὴν καρδιά μου καὶ νομίζω ὅτι ἴσως ἔτσι νὰ ἐπιθυμοῦσε καὶ ὁ γέροντας. Λυπᾶμαι ἀφάνταστα ποὺ τὶς τελευταῖες μέρες τῆς ζωῆς του στὴ γῆ, δὲν μπόρεσα νὰ σταθῶ δίπλα του καὶ δίπλα στὶς ἀδελφές, ὅμως δὲν ἦταν ἐπιλογή μου, ἔτσι ἐπέτρεψε νὰ συμβεῖ ὁ Κύριος. Σωματικὰ θὰ νιώθουμε τὴν ἀπουσία τοῦ ὄμορφου χαμόγελού του, τὴν γλυκιὰ λάμψη τοῦ προσώπου του, τὴν ζεστή σὰν παιδική του φωνή, ὅμως πνευματικὰ εἶναι καὶ θὰ συνεχίζει νὰ παραμένει δίπλα μας.  
 
Ὁ γέροντας πάντα ἔλεγε ὅτι ὁ θάνατος δὲν εἶναι τίποτα, ἁπλῶς τὸ πέρασμα πρὸς τὴν ἀληθινὴ ζωή, ὅποιος τὸ πιστεύει τὸ πιστεύει. Ἐγὼ πιστεύω πὼς ὁ γέροντας ζεῖ καὶ μαζὶ μὲ τὸν π. Μᾶρκο καὶ ὅλους τούς Ἁγίους προσεύχεται στὸν Κύριο γιὰ τὴν σωτηρία μας καὶ θὰ συνεχίζει νὰ μᾶς στηρίζει μὲ τὶς προσευχές του. Πιστεύω ἐπίσης, ὅτι δὲν ὑπάρχει πραγματικὸ πνευματικὸ παιδὶ τοῦ γέροντα, ποὺ δὲ γνωρίζει ποιὸ εἶναι τὸ καθῆκον του ἀπ’ ἐδῶ καὶ πέρα καὶ πῶς πρέπει νὰ βαδίζει στὴ ζωὴ γιὰ τὴν δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ στὴ μνήμη τοῦ π. Γερβάσιου, τοῦ ταπεινοῦ καὶ εἰλικρινῆ Ἱερομονάχου τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸν γέροντά μου καὶ πατέρα μου. 
 
Καλὸ παράδεισο γέροντα, νὰ εὔχεσαι καὶ γιὰ ‘μᾶς τοὺς ἁμαρτωλούς, νὰ δώσει ὁ Θεὸς νὰ ἀνταμώσουμε πάλι ὅλοι μαζί, ἐκεῖ ποὺ μὲ τόσες θυσίες καὶ κόπους ἐπιθυμοῦσες νὰ μᾶς στείλεις ὅλους, στὴν μακαριστὴ αἰωνιότητα, ἑνωμένοι, μέσα στὸ φῶς καὶ στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Αἰωνία σου ἡ μνήμη.» 
 
Κωνσταντῖνος
 
Δείτε την ιδιοχειρη επιστολή του στο
ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ 



Share
Posted by ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ at 9:00 π.μ.
Κατηγορία Θέματος , , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.