Ήταν μια μέρα αλλιώτικη η χθεσινή για μένα. Ένα γρήγορο πέρασμα απ’ το messanger της σελίδας μου στο facebook ήταν αρκετό για να σκαλώσει το βλέμμα μου ενστικτωδώς σ’ ένα μήνυμα-έκκληση απ’ το ΒΑ φρούριο του Ελληνισμού, τη Θράκη. Μετά από μια μικρή εισαγωγή θετικής αξιολόγησης της προσπάθειάς μου, ο άγνωστος σε μένα συνομιλητής μού έγραφε:
”… κ. Καλογερίδου, από τα άρθρα σας που διαβάζω, είμαι σίγουρος ότι γνωρίζετε αυτά που συμβαίνουν στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης. Γι’ αυτό θα σας παρακαλούσα να μιλήσετε κάποια στιγμή για τους Έλληνες εκπαιδευτικούς που ”λογοδοτούν στο Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής με σκοπό μάλλον την αναβάθμιση των θέσεών τους…”
”Όταν μιλάτε για Έλληνες εκπαιδευτικούς εννοείτε τους μουσουλμάνους Έλληνες πολίτες της μειονότητας, ασφαλώς. Έτσι δεν είναι;” βιάστηκα να τον ρωτήσω ανήσυχη έχοντας υπόψη μου αυτά για τα οποία είχα μιλήσει σε προηγούμενα άρθρα μου σχετικά με την ανθελληνική προπαγάνδα των ”Γκρίζων Λύκων” στους μουσουλμάνους της μειονότητας, που ήταν σε έξαρση τελευταία…
”Όχι, εν προκειμένω, δεν αναφέρομαι σ’ αυτούς”, μου είπε. ”Υπάρχουν και δικοί μας, ξέρετε – ελληνικής καταγωγής, χριστιανοί – που κατέχουν διοικητικές θέσεις σε μουσουλμανικά σχολεία και για λόγους συμφέροντος ή… διασφάλισης της σωματικής ακεραιότητάς τους μπαίνουν στο παιχνίδι των συνεργασιών με τα τουρκικά συμφέροντα που προωθεί το εκεί Προξενείο Κομοτηνής σε βάρος μας…”
Έμεινα ενεή προς στιγμήν, αλλά συνέχισα την επικοινωνία μας με αυξημένο ενδιαφέρον, μέχρι που είχα στα χέρια μου τα πρώτα δείγματα αξιοπιστίας απ’ τα λεγόμενα του συνομιλητή μου, τα οποία αναίρεσαν άμεσα την επιφυλακτική στάση μου.
Λίγα λεπτά μετά η συζήτηση έκλεισε με αμοιβαία υπόσχεση για συνέχιση της επικοινωνίας μας, αφού δόθηκαν περαιτέρω εξηγήσεις. Είχα θορυβηθεί, δεν το κρύβω, και – πριν αρχίσω τη γνωστή διαδρομή επιβεβαίωσης των πληροφοριών μου – έβγαλα ήδη τα δυο πρώτα συμπεράσματα:
Ότι η Εξωτερική μας πολιτική απέναντι στην Τουρκία είναι κινούμενη άμμος λόγω δικής της υπαιτιότητας και ότι οι διακρατικές σχέσεις μαζί της δεν ήταν και δεν είναι ποτέ ”σχέσεις ευθείας γραμμής”, αλλά υπόγειας, υποβολιμαίας και τεθλασμένης εκ μέρους της…
Η επεξεργασία των δεδομένων της διαδικτυακής συνομιλίας μου με τον άγνωστο με γύρισε αναπόφευκτα στο ’18 και τα άρθρα που έγραφα εκείνη την εποχή για την αποκαθήλωση των νόμιμων μουφτήδων απ’ την κυβέρνηση Τσίπρα ένα χρόνο μετά την επίσκεψη Ερντογάν στη Θράκη τον Δεκέμβριο του ’17.
Λίγοι τότε κατάλαβαν ότι είχαμε ανοίξει Κερκόπορτα στη Θράκη παραβιάζοντας τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), που κατοχύρωνε ως αναφαίρετο δικαίωμά μας τον διορισμό τους απ’ την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση.
Φευ!.. Ακολουθώντας την τουρκική τακτική του αναθεωρητισμού – αντιστρόφως ανάλογα, όμως, προς τα εθνικά μας συμφέροντα (όπως συνηθίζουμε να κάνουμε τα τελευταία μεταπολιτευτικά χρόνια) – ξεπουλήσαμε (με απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ) το δικαίωμά μας αυτό στον απειλητικό Τούρκο, σε μια κίνηση ραγιαδίστικης αβροφροσύνης προς τον ”Νέο Κεμάλ” (Ερντογάν), χωρίς σοβαρές αντιστάσεις απ’ την τότε Αξιωματική αντιπολίτευση (ΝΔ).
Φέραμε εσπευσμένα, με τροπολογία του ΥΠΕΠΘ σε άρθρο για τα πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Ιονίου, την υποχρεωτική συνταξιοδότηση των νόμιμων, εκλεγμένων απ’ το ελληνικό κράτος, μουφτήδων Ξάνθης και Κομοτηνής, κ.κ. Μεχμέτ Εμίν Σινίκογλου και Μέτσο Τζεμαλή αντίστοιχα.
Έτσι αναβαθμίσαμε ”ψευτομουφτήδες”, αφού πρώτα αποφασίσαμε νομοθετικά (Τσίπρας-Γαβρόγλου) ότι οι εκάστοτε επικεφαλής των τριών Μουφτειών Ξάνθης, Κομοτηνής και Διδυμότειχου ”υποχρεούνται να αποχωρούν υποχρεωτικά από τη θέση τους, με τη συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας τους”, όπως συμβαίνει και με τους …δικαστικούς.
Έτσι με τις ευλογίες μας δώσαμε το δικαίωμα στην Άγκυρα να διεισδύσει περαιτέρω στη Θράκη με δικαίωμα επιμόρφωσης μουσουλμάνων εκπαιδευτικών με ”Δούρειο Ίππο” τους ”ψευτομουφτήδες” Ξάνθης, Κομοτηνής και Έβρου, συνεπικουρούμενους απ’ το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής.
Από τη στιγμή που βρήκαν Κερκόπορτα ανοιχτή για τα αποσχιστικά σχέδιά τους οι Τούρκοι, τα προβλήματα ελέγχου των ”ανταποκριτών” της Τουρκίας στην μουσουλμανική μειονότητα Θράκης αυξήθηκαν γεωμετρικά προξενώντας έντονο πονοκέφαλο στο ελληνικό κράτος.
Κι αυτό γιατί οι εν λόγω μειονοτικοί άρπαξαν την ευκαιρία που τους δόθηκε και – υπό την ομπρέλα της ”επιμόρφωσης” μουσουλμάνων εκπαιδευτικών – προσέγγισαν και Έλληνες διοικητικούς (σε διακομματικό επίπεδο) που υπηρετούν στα σχολεία της μειονότητας, κάποιοι από τους οποίους έπεσαν στην παγίδα της τουρκικής προπαγάνδας, με αποτέλεσμα να συμμετέχουν ωφελιμιστικά ή εκφοβιστικά στο παιχνίδι προώθησης των ύποπτων σχεδίων των Τούρκων.
Είχε προηγηθεί βέβαια προ διετίας η παρεμβατική πρωτοβουλία των τουρκόφρονων Θράκης με σκοπό την ποδηγέτηση δημοσίων λειτουργών στα μειονοτικά σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δια της τουρκικής οργάνωσης επιμόρφωσης ΤΙΚΑ: Τουρκικό Πρακτορείο Συνεργασίας και Συντονισμού Δράσεων.
Ήταν τότε που είχαν στοχοποιηθεί – αν θυμάστε – απ’ τον βουλευτή του τότε κυβερνώντος κόμματος, Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, Έλληνες δάσκαλοι και καθηγητές της Θράκης, γιατί τόλμησαν να διαφοροποιηθούν έντονα και αποφασιστικά απ’ την προπαγανδιστική τακτική τους.
Μια τακτική που προωθούσε σχέδια αποσταθεροποίησης και προβοκάτσιας στην ακριτική ελληνική Περιφέρεια, με βραχυπρόθεσμο στόχο την αναγνώριση ”τουρκικής” μειονότητας και μακροπρόθεσμο την αυτονομία της.
Με τον καιρό, εντωμεταξύ – όπως αποδεικνύεται σήμερα – η άλλοτε υποβολιμαία, αλλά ”ήπιας ισχύος” πολιτική των τουρκόφρονων ”ανταποκριτών” της Τουρκίας στη Θράκη κλιμακώθηκε επικίνδυνα με στόχο τον επηρεασμό Ελλήνων διοικητικών σε σχολεία και ελληνόφρονων τουρκόφωνων, Πομάκων και Ρομά (Αθίγγανων) που μένουν στα απομονωμένα Πομακοχώρια.
Ας μην ξεχνάμε ότι το ΤΙΚΑ [υπό τη σκέπη του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής και με την υποστήριξη της διεθνούς οργάνωσης ”Γυναίκες και Δημοκρατία” (ΚΑDEM – Kadın ve Demokrasi Derneği), της οποίας αντιπρόεδρος είναι η 35χρονη κόρη του Ταγίπ Ερντογάν Σουμεγιέ Ερντογάν] είχε πιάσει δουλειά ”επιμόρφωσης” των Ελλήνων μουσουλμάνων εκπαιδευτικών εκεί απ’ την επόμενη κιόλας ημέρα αποκαθήλωσης απ’ τις θέσεις τους των ελληνόφρονων μουφτήδων της Θράκης.
Η τουρκική αγκαλιά άνοιξε ως δια μαγείας γι’ αυτούς και, σαν έτοιμη από καιρό, φιλοξένησε 31 μουσουλμάνους δασκάλους και καθηγητές στην Αδριανούπολη, όπου έχει την έδρα του το τουρκικό ”Πανεπιστήμιο Θράκης” (TÜ – Trakya Üniversitesi), το οποίο είχε αναλάβει τότε να διεκπεραιώσει το επιμορφωτικό πρόγραμμα για τους Θρακιώτες μειονοτικούς με βάση το πρόγραμμα STEM, που αφορά τους τομείς της Φιλολογίας, των Μαθηματικών, της Τεχνολογίας και της Μηχανικής.
Φυσικά, πέρα απ’ την ομαδική επιμόρφωση, έγινε παράλληλα στους εκπαιδευτικούς – με την… άδεια του ελληνικού κράτους – και ”κατήχηση”, για να ανταποκριθούν καλύτερα στο εκπαιδευτικό έργο τους υπέρ της ”Μητέρας Πατρίδας”, όπως συνηθίζει να αποκαλεί την Τουρκία ο Οντέρ Μουμίν.
Είναι ο μειονοτικός δήμαρχος Ιάσμου Ροδόπης, που πήρε πολύ αέρα τελευταία – λόγω της υποτονικής παρουσίας του ελληνικού κράτους εκεί – και γι’ αυτό μετέφερε σήμερα (17/12/’20) την τουρκική προκλητικότητα του Αιγαίου (Navtex για αποστρατικοποίηση του Καστελόριζου) στη Θράκη.
Αυτό έδειξε, άλλωστε, η προβολή εκ μέρους του σε τουρκική γλώσσα – μέσω των κοινωνικών μέσων δικτύωσης – της χρηματοδότησης που εξασφάλισε από το ελληνικό υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (στο πλαίσιο του προγράμματος ”Αστική Αναζωογόνηση» του Πράσινου Ταμείου”, για το οποίο ενισχύθηκε με 170.000.
Για να επανέλθουμε όμως στο άγριο παιχνίδι τουρκικών συμφερόντων που χρησιμοποιεί ως ”Δούρειο Ίππο” πανεπιστημιακά ιδρύματα και ”αλίευμα” δημόσιους λειτουργούς σε σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Θράκης, θα σας υπενθυμίσω ότι το Τουρκικό Προξενείο εκεί εξυπηρετεί αποκλειστικά τα μεγαλοϊδεατικά συμφέροντα της Τουρκίας, τον αναθεωρητισμό και τις επεκτατικές διαθέσεις της στην ελληνική Θράκη.
Με το δεδομένο αυτό, έχει ουσιαστική σύμπραξη με τους επινοητές των επιμορφωτικών προγραμμάτων μουσουλμάνων εκπαιδευτικών και με τους τουρκόψυχους προπαγανδιαστές που απλώνουν πλοκάμια εξαγοράς εθνικής συνείδησης σε Έλληνες λειτουργούς της Θράκης.
Ας μην ξεχνάμε ότι – δυο χρόνια πριν – ο επικεφαλής των επιμορφωτικών προγραμμάτων πρύτανης του TÜ Ερχάν Ταμπάκογλου, στον χαιρετισμό που απηύθηνε στους 31 εκπαιδευτικούς προς επιμόρφωση στο τουρκικό ”Πανεπιστήμιο Θράκης” είπε – μεταξύ άλλων – ότι η Δυτική Θράκη και οι ομογενείς τους που διαβιούν εκεί είναι τμήμα της περιοχής της καρδιάς του.
Κάτι ανάλογο είχε πει, αν θυμάστε, και ο Ταγίπ Ερντογάν μιλώντας για την ”Γαλάζια Πατρίδα” της δικής του καρδιάς και των ονείρων του, που θέλει το μισό Αιγαίο (και όχι μόνο) δικό της.
Ακολουθώντας τα χνάρια του Προέδρου του, ο πρύτανης του TÜ Ερχάν Ταμπάκογλου σχεδίασε το τουρκικό όραμα (με θέμα την εκπαίδευση STEM) για τα Βαλκάνια έχοντας ως αφετηρία τη Θράκη. Αυτό έπρεπε ήδη να έχει χτυπήσει καμπάνες κινδύνου στις ελληνικές Αρχές, γιατί ο άνθρωπος αυτός δεν είναι ένας τυχαίος Τούρκος πανεπιστημιακός, αλλά ένας οραματιστής γόνος οικογένειας μεταναστών από τα Βαλκάνια.
Και οι οραματιστές, οι ιδεολόγοι, είναι οι πιο ”επικίνδυνοι” άνθρωποι γιατί εμπνέουν τα πλήθη, διεγείρουν υψηλά συναισθήματα και ενθουσιάζουν το κοινό που τους παρακολουθεί, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν το φορτίζουν συγκινησιακά, όπως έκανε ο Ερχάν Ταμπάκογλου το ’18 όταν υποδέχτηκε με γλώσσα ανθελληνική τους προς επιμόρφωση εκπαιδευτικούς της μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης λέγοντας:
– Η δυτική Θράκη είναι ένα δικό μας κομμάτι, ένα δικό μας όργανο. Δεν τη βλέπουμε ως κάτι διαφορετικό από εμάς… Ως εκ τούτου, έχουμε χρέος απέναντί σας, γιατί είστε οι εναπομείναντες φρουροί στα τζαμιά και τα νεκροταφεία μας…
Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου