Φτάνουμε, όχι αισίως, στο 2021

Αρθρο του Πανίκου Ελευθερίου 

 

Φτάνουμε, όχι αισίως πάντως, (η επιβίωση για τον Κυπριακό Ελληνισμό ήταν και παραμένει μια υπόθεση με αβέβαιη έκβαση) στο νέο έτος, μετά και το τέλος του δίσεκτου 2020. Τα δεδομένα που έχουμε ενώπιον μας είναι συνεχώς μεταβαλλόμενα, ο Γεωστρατηγικός χάρτης της περιοχής και τα εμπλεκόμενα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων αλλάζουν, οι καταστροφικές επιλογές όμως των συγκεκριμένων ‘αυτοκτονικών ηγεσιών’ παραμένουν οι ίδιες. Δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για αισιοδοξία. Δεν χρειάζεται καν, να εμβαθύνει κανείς, σε πρόσφατα γεγονότα και πολιτικές θέσεις που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Υπάρχουν ηγέτες που θεωρούσαν τον Σουλτάνο-Ερτογάν ως αξιόπιστο διαπραγματευτή και τον χαρακτήριζαν μάλιστα ως… σύγχρονο ηγέτη και ‘Ισλαμοδημοκράτη’ και είναι οι ίδιοι που επενδύουν ακόμα στον πιθανό εξευρωπαϊσμό της Τουρκίας που θα επέλθει μέσω της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υποστηρίζουν, ακόμα και σήμερα, ότι θα πρέπει να κάνουμε την Τουρκία εμπορικό μας εταίρο για να περάσει ο Κυπριακός αγωγός φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας.

 

Στο Κυπριακό, εμμένουν στην ίδια επιδίωξη για «λύση» συνεταιρικού «κράτους» Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα. Την ‘λύση’ που ευχαρίστως θα δεχόταν και η Τουρκία γιατί την εξυπηρετεί πλήρως, ασχέτως με το τι δηλώνουν οι ηγέτες της, που μιλούν πλέον για λύση δύο κρατών, ακριβώς για να πείσουν κι αυτοί με την σειρά τους (όπως θέλουν τα πείσουν και δικοί μας ηγέτες) ότι η Δ.Δ.Ο. είναι η μόνη εφικτή λύση. Οι ‘ηγέτες’ αυτοί, οδηγούν την Κύπρο στην καταστροφή. Είναι τόσο καταφανές που δεν υπάρχει κάποιος πιο ήπιος ή ‘διπλωματικός’ τρόπος για να το διατυπώσει κανείς. Για να είναι εκεί όμως αυτοί οι ηγέτες και να κρατούν τις τύχες μας στα χέρια τους, σημαίνει ότι τους στηρίζει ο λαός με την ψήφο του. Αυτή είναι μια άλλη παράμετρος που σχετίζεται άμεσα με τα όσα δύσκολα περάσαμε και τα όσα μας περιμένουν στο νεφελώδες και αβέβαιο μέλλον μας.  

 

Υπάρχει εναλλακτική πορεία! Προέκυψαν κάποιες ευνοϊκές εξελίξεις όπως η ανακάλυψη των φυσικών πόρων στις θάλασσες της Κύπρου. Μετά από κάποιες σωστές κινήσεις που έγιναν από διάφορες κυβερνήσεις, προβάλλει (και είναι κατά την άποψη μου) μοναδική σανίδα σωτηρίας για τον Κυπριακό Ελληνισμό. Λέχθηκε κατά κόρον ότι η ανακήρυξη/οριοθέτηση της Κυπριακής Α.Ο.Ζ., η αδειοδότηση οικοπέδων σε εταιρείες προερχόμενες από χώρες-υπερδυνάμεις όπως η Γαλλία και οι Η.Π.Α. θα θωράκιζε την Α.Ο.Ζ. μας και θα εξασφάλιζε την ασφαλή εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου. 

 

Φυσικά ο Τούρκος που έχουμε απέναντι μας, έχει άλλη άποψη. Φαίνεται από την λυσσαλέα του αντίδραση, πόσο σωστή κίνηση είναι να καταφύγουμε, ως Κυπριακός Ελληνισμός στην στρατηγική αυτή, ως εναλλακτική πορεία εφόσον δεν έχουμε (δυστυχώς) προς το παρόν ισχυρή άμυνα που θα λειτουργούσε αποτελεσματικά ως αποτρεπτική ισχύς. Εδώ θα πρέπει να αναρωτηθούμε, όλοι μας, πώς θα ήταν η κατάσταση αν εν τω μεταξύ είχαμε προλάβει να αυτοκτονήσουμε, αποδεχόμενοι το Σχέδιο Ανάν. Θα μπορούσαμε έστω να κάνουμε σκέψεις για εναλλακτική στρατηγική ή για διαχείριση των φυσικών μας πόρων;  

 

Υπάρχουν όντως ευνοϊκές συγκυρίες. Μένει, να τις εκμεταλλευτεί ο Ελληνισμός. Πρώτα λοιπόν πρέπει να αντιμετωπιστεί ο Τούρκος, όπως του αρμόζει. Να τερματιστεί άμεσα αυτή η ‘επίθεση φιλίας’ προς την Τουρκία και να πάψουν οι ηγέτες μας να έχουν ψευδαισθήσεις ότι αυτή η χώρα θα εξευρωπαϊστεί ή ότι η προκλητικότητά της θα αντιμετωπιστεί ως Ευρωπαϊκό πρόβλημα και όχι ως πρόβλημα επεκτατισμού που στρέφεται κατά Ελλάδας και Κύπρου. Όλα αυτά είναι ουτοπικά σενάρια! Πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι το νέο φιάσκο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπου… πράγμα αναμενόμενο και πάλι δεν επιβλήθηκαν κυρώσεις στην Τουρκία, η οποία αλώβητη, χωρίς το οποιοδήποτε κόστος για τις ανομίες της, συνεχίζει από την επομένη να εκδίδει τις γνωστές NAFTEX, να αμφισβητεί την Ελληνική κυριαρχία, να απαιτεί αποστρατιωτικοποίηση των Ελληνικών νησιών κ.ο.κ.  

 

Δεν μπορεί ο Τούρκος να δηλώνει ξεκάθαρα ότι το Αιγαίο είναι η δική του «Γαλάζια Πατρίδα» και η Ελλάδα να επιμένει σε… διατήρηση επαφής με κόκκινα τηλέφωνα και σε Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Δεν εκτονώνονται ούτε θα σταματήσουν ποτέ τα επεισόδια που οι Τούρκοι μεθοδευμένα προκαλούν, βασισμένα σε σχέδιο που έχουν εκπονήσει για την ‘γκριζοποίηση’ της Ελληνικής επικράτειας και την αμφισβήτηση συνολικά, της Ελληνικής κυριαρχίας. Δεν μπορεί ο εχθρός (ξεκάθαρα, για εχθρό πρόκειται) να δηλώνει ότι «θα υπερασπιστεί τα Εθνικά του συμφέροντα στο Καστελόριζο» και να υπάρχουν ακόμα ψευδαισθήσεις ότι θα εξημερωθεί αυτό το θηρίο.  

 

Πρέπει να αναθεωρηθούν όλα τα δόγματα που υπήρχαν τις τελευταίες δεκαετίες στις σχέσεις με την Τουρκία. Παράλληλα, επιβάλλεται να σμικρυνθεί άμεσα το διαφαινόμενο χάσμα που δημιουργήθηκε στους συσχετισμούς στρατιωτικών δυνάμεων Τουρκίας-Ελλάδας. Με ποιοτικούς εξοπλισμούς που θα εξουδετερώνουν την αριθμητική υπεροχή των Τούρκων. Το Αιγαίο και οι Ελληνικοί αιθέρες θα πρέπει να ξαναγίνουν γαλάζια πατρίδα των Ελλήνων, είτε αυτό αρέσει στους Τούρκους, είτε όχι. Η Ελλάδα πρέπει να οριοθετήσει την Α.Ο.Ζ. της με αυτήν της Κυπριακής Δημοκρατίας και να γίνει επανασύσταση του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου. Μόνον έτσι θα θωρακιστεί ο Ελληνισμός στο σύνολο του και μόνον έτσι θα πάρουν τα σωστά μηνύματα αποφασιστικότητας οι Τούρκοι.  

 

Η Τουρκία είναι μια ισχυρή στρατιωτικά χώρα, αλλά δεν είναι υπερδύναμη. Απλώνουν το χέρι τους εκεί που δεν φτάνει και προσπαθούν να επιβληθούν με την επίδειξη δύναμης (η γνωστή πολιτική των κανονιοφόρων). Χωρίς να πέσει ούτε σφαίρα, θέλουν να ηγεμονεύουν στην Ανατολική Μεσόγειο, τραβώντας γραμμές από τα παράλια της Τουρκίας μέχρι την Λιβύη και προσφάτως μέχρι το Ισραήλ (προσπαθώντας να χαλάσουν τις καλές σχέσεις και την προοπτική που δημιουργείται μεταξύ αυτής της χώρας και του Ελληνισμού). Ισχυρή χώρα μεν, αλλά όχι άτρωτη. Έχει της αδυναμίες της, που δεν είναι επί του παρόντος να αναλυθούν. 

 

Ο Ελληνισμός πρέπει να αντιδράσει, πριν να είναι αργά. Υπάρχουν οι ευνοϊκές συγκυρίες, τις οποίες αν εκμεταλλευτούμε θα μπορέσουμε να ανακάμψουμε. Η φαινομενική παντοδυναμία των Τούρκων μπορεί να οδεύει προς το τέλος της και σε αυτό το σημείο θα πρέπει να είμαστε εκεί, δυνατοί. Φτάνει φυσικά να μην έχουμε προλάβει να αυτοκτονήσουμε, αποδεχόμενοι ως Ελληνισμός (Κύπρος και Ελλάδα), να είμαστε Έθνος με μειωμένη Εθνική κυριαρχία. Τότε θα είναι πολύ αργά για οποιαδήποτε αλλαγή στάσης που θα μπορεί να επιφέρει σωτήρια αποτελέσματα για το Έθνος μας.  

 

Παρακολουθώντας τις διεθνείς εξελίξεις στην περιοχή, είναι πολλοί οι αναλυτές που προβλέπουν ότι έρχεται το τέλος της ‘ηγεμονίας του Ερντογάν’ και παράλληλα το τέλος των Τουρκικών φιλοδοξιών που απλώνονται από την Κύπρο την Θράκη και το Αιγαίο μέχρι την Σομαλία, από το Αζερμπαϊτζάν, μέχρι την Λιβύη, τη Συρία και το Ιράκ. Μία από τις πλέον ευνοϊκές εξελίξεις είναι και η αποκάλυψη του πραγματικού προσώπου των Τούρκων, μπροστά στα μάτια της Διεθνούς Κοινότητας. Όχι δηλαδή πως δεν γνώριζαν για το εγκληματικό αιματηρό παρελθόν και τις γενοκτονίες και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Τώρα όμως, η αλαζονική συμπεριφορά του Σουλτάνου-Ερντογάν, ξεφεύγει από τα κιτάπια της μακρινής Ιστορίας και αγγίζει τα ίδια τα συμφέροντα ισχυρών χωρών καθώς και την ασφάλεια τους. Δεν μπορούν π.χ. οι Η.Π.Α. να ανεχθούν να προχωρήσει η παραγγελία των F-35, ενώ η Τουρκία εξοπλίζεται με τους Ρωσικούς S-400. «Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους για όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους, όλο τον καιρό», λόγια του Άβρααμ Λίνκολν, επίκαιρα όσο ποτέ άλλοτε. Ούτε μια Γαλλία μπορεί να δέχεται τις προσβολές του προέδρου της από τον Ερντογάν, ούτε και εγκλωβισμό/στοχοποίηση των φρεγατών της από Τουρκικά πολεμικά. Ακόμα κι αυτοί οι Γερμανοί και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που πάντα θα τοποθετούσαν πρώτα τα Οικονομικά συμφέροντα, κάνουν τώρα δεύτερες σκέψεις, βλέποντας την τρομοκρατία του ‘ISIS’ να κτυπά εντός των τειχών τους, ξέροντας από πρώτο χέρι, ποιος είναι ο χρηματοδότης και ηθικός αυτουργός των τρομοκρατικών ενεργειών σε χώρες του Δυτικού Χριστιανικού κόσμου.  

 

Όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πλέον ότι έχουν να κάνουν με τον Χίτλερ του 21ου αιώνα. Κινήσεις όπως οι παραβιάσεις στην Α.Ο.Ζ. Ευρωπαϊκών κρατών (όπου επηρεάζονται οικονομικά συμφέροντα χωρών όπως η Γαλλία και οι Η.Π.Α), μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, άνοιγμα της περίκλειστης περιοχής στα Βαρώσια, στρατιωτικές παρεμβάσεις σε μακρινές χώρες όπως η Λιβύη, το Αζερμπαϊτζάν και η Σομαλία ενισχύουν την συνολική εικόνα. Όταν θα έρθει η ώρα της αποκαθήλωσης, που ίσως θα είναι στα πρότυπα του Σάνταμ Χουσεΐν ή του Καντάφι ο Ελληνισμός θα πρέπει να έχει το πάνω χέρι. Κυρίως… όπως τονίστηκε και πιο πάνω, να μην έχουμε προλάβει να… αυτοκτονήσει.  

 

Ελπίζουμε ότι… υπάρχει ακόμα ελπίδα. Ότι οι εισηγήσεις αυτές (που ασφαλώς τις προτείνουν και ειδήμονες με βαθύτερες γνώσεις) θα εισακουστούν και θα υιοθετηθούν. Παράλληλα θα μπορούσαν να δουλέψουν υπέρ μας και θα ενισχύσουν νέες προοπτικές, φέρνοντας τις ανατροπές που επιθυμούμε, οι νέες συμφωνίες για συνεργασία με χώρες της περιοχής και οι σχεδιασμοί και τελική εκτέλεση του πολύ σημαντικού έργου του αγωγού «East Med».  

 

Όπως προαναφέρθηκε, προς το παρόν, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για αισιοδοξία. Ο κίνδυνος παραμένει μεγάλος, ειδικά τώρα που οι πολίτες παραμένουν αποπροσανατολισμένοι από εξίσου σοβαρά θέματα που άπτονται της φυσικής τους επιβίωσης, λόγω του Κορωνιού και της συνεχιζόμενης Οικονομικής κρίσης. Οι Τούρκοι είναι ικανοί να εκμεταλλευτούν τα πάντα για να επιβληθούν. Το περιβάλλον για μας, παραμένει εξαιρετικά δυσμενές και δυσοίωνο.

 

Πρέπει να συνειδητοποιήσουν όλοι, επιτέλους, το φάσμα του ολοκληρωτικού αφανισμού, μπροστά στο οποίο βρισκόμαστε. Ιδιαίτερα μετά την νέα εισβολή που δεχόμαστε από τους λαθρομετανάστες που μας στέλνει επί σκοπού ο Ερτογάν για να μας διαλύσει. Ενώ γνωρίζει καλά για το τεράστιο θέμα της δικής μας υπογεννητικότητας, το οποίο δεν φαίνεται να απασχολεί σοβαρά τους ηγέτες μας. Δεν είναι δηλαδή μόνο η κατοχή του 37% της πατρίδας μας και η συνεχιζόμενη Τουρκική απειλή που συνιστούν θανάσιμο κίνδυνο. Είναι η “μαύρη τρύπα” της πράσινης γραμμής, μέσω της οποίας εισβάλλουν οι σταλμένες από τον Σουλτάνο, πολυεθνικές ορδές των παράνομων αλλοδαπών, ντυμένες με τον μανδύα του “πολιτικού πρόσφυγα”. Ο κίνδυνος του αφανισμού παίρνει πλέον και αυτή την διάσταση. Το μουσουλμανικό προγεφύρωμα ολοένα και εδραιώνεται και στις ελεύθερες περιοχές. Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε ότι η πατρίδα μας παραδίδεται σταδιακά στους ξένους.  

 

Παρά τον εκτροχιασμό που έχει επιφέρει η κρίση με τον κορωνοϊό, οι πολίτες αυτού του τόπου πρέπει να παραμείνουν συγκεντρωμένοι και στην επιδίωξη για επιβίωση και Εθνική δικαίωση. Πιθανότατα στην Κύπρο να κρίνεται το μέλλον του Ελληνισμού. Να μην μείνουν απαθείς, ενώ μας κλέβουν την πατρίδα. Να αντιληφθούν άμεσα και πλήρως την κρισιμότητα των στιγμών. Επιβάλλεται να ξεφύγουν από την αδιαφορία ή την απάθεια, ζητώντας εξηγήσεις για όλα αυτά, από τους ηγέτες τους. Πράγμα που θα συμβάλει τα μέγιστα στο ξύπνημα των όπου γης Ελλήνων και στην ανάκαμψη για το Έθνος μας…  

 

Πανίκος Ελευθερίου 

Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος – Κύπρος (15.12.2020  

 

Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα του Πολεμικού Ναυτικού

ΑΒΕΡΩΦ

Share