Είμαι η νοσοκόμα που σβήνω τον αναπνευστήρα.... κατά το είμαι ο δήμιος που κόβω τα κεφάλια. (κι αυτός δεν το ήθελε....)

Κάθε Πέμπτη καθιερώθηκε να χειροκροτούμε στο κατώφλι του σπιτιού μας ή στα μπαλκόνια εις ευγνωμοσύνη των ιατρών, νοσηλευτών, νοσοκόμων και άλλων ανθρώπων του Εθνικού Συστήματος Υγείας και όχι μόνο, που περιθάλπουν με κίνδυνο και της δικής των ζωής, τους ασθενείς, θύματα του θανατηφόρου κορωνοιού.

Στις 20 Απριλίου 2020, το BBC πρόβαλε μια συγκινητική είδηση, την προσωπική εμπειρία μιας νοσηλεύτριας της Juanita Nittla. 

Την αυτοθυσία μιας νοσοκόμας η οποία παρόλα τα δικά της προβλήματα και κίνδυνο στην ιδία, εκτελεί τα καθήκοντά της έχοντας να διαδραματίσει ένα άχαρο, τραγικό ρόλο, ψυχολογικής αναστάτωσης που της προκαλεί εφιάλτες, αλλά το κάνει…

https://www.bbc.co.uk/news/health-52345177 

Η Juanita Nittla είναι chief nurse στη μονάδα εντατικής θεραπείας (intensive care unit) του νοσοκομείου Royal Free και εργάζεται για το Εθνικό Σύστημα Υγείας (National Health Service) για 16 χρόνια, ως ειδική νοσοκόμα στο τμήμα αυτό. 
«Είναι δραματική δουλειά και επώδυνη. Κάποτε νοιώθω ότι ευθύνομαι για το θάνατο κάποιου» δήλωσε η Juanita. 
Μέρος της δουλειάς της Juanita Nittla είναι και η ευθύνη να κλείνει τους αναπνευστήρες…

Το ιατρικό προσωπικό, γράφει το ειδησεογραφικό, έρχεται αντιμέτωπο με σκληρές αποφάσεις για το πότε να σταματήσει την περίθαλψη στους ασθενείς που δεν δείχνουν πρόοδο. Η απόφαση παίρνεται μετά από προσεχτική απόφαση, ανάλυση όλων των δεδομένων όπως η ηλικία του ασθενή, άλλα προβλήματα υγείας που έχει, η αντίδραση του στον ιό και πιθανότητα ανάρρωσης.

Ξεκινώντας την βάρδια της την δεύτερη εβδομάδα του Απριλίου, ο προιστάμενος της Δς Nittla στο τμήμα εντατικής θεραπείας της είπε ότι η πρώτη της δουλειά την ημέρα εκείνη ήταν να κλείσει τον αναπνευστήρα σε μια νοσοκόμα ηλικίας 50 ετών με Covid-19. 

Με τους περιορισμούς που ίσχυαν την περίοδο εκείνη (αργότερα ο Υπουργός Υγείας Matt Hancock επέτρεψε με νέους κανονισμούς, στενοί συγγενείς να παρευρίσκονται και να βλέπουν τους ετοιμοθάνατους συγγενείς των και να τους αποχαιρετούν) η Nittla έπρεπε να μιλήσει με την θυγατέρα της ασθενούς στο τηλέφωνο και να της εξηγήσει τι γινόταν. 

«Την διαβεβαίωσα ότι η μητέρα της δεν είχε πόνους και φαινόταν πολύ ήσυχη. Επίσης την ρώτησα για τις επιθυμίες της μητέρας της και τις θρησκευτικές της ανάγκες» είπε στο BBC. 

O θάλαμος για τον οποίο ήταν υπεύθυνη η Δς Nittla είχε 8 κρεβάτια με ασθενείς που ήσαν όλοι ναρκωμένοι. 

«Έκλεισα τις κουρτίνες και όλους τους συναγερμούς» είπε. Η ιατρική ομάδα σταμάτησε για ένα λεπτό να ομιλεί και η νοσοκόμα έβαλε το ακουστικό του τηλεφώνου δίπλα από το αυτί της ασθενούς και ζήτησε της θυγατέρας της να της μιλήσει. Η Δς Nittla έβαλε την μουσική που ζήτησε η οικογένεια να ακούσει η ασθενής Μετά έκλεισε τον αναπνευστήρα, γράφει το δημοσίευμα. «Κάθισα δίπλα της, κρατώντας το χέρι της μέχρι να ξεψυχήσει», είπε η νοσοκόμα. 

Η ασθενής πέθανε λιγότερο από πέντε λεπτά μετά το κλείσιμο του αναπνευστήρα.
«Είδα να αναβοσβήνει το φώς του monitor και ο κτύπος της καρδιάς κτύπησε μηδέν». Και αποσωλήνωσε την θανούσα και αυτό καθώς η θυγατέρα της ασθενούς ακόμα μιλούσε στην μητέρα της προσευχόμενη μέσα από το τηλέφωνο. Την στιγμή εκείνη η νοσοκόμα της ανακοίνωσε ότι η μητέρα της πέθανε… 

«Με την βοήθεια συναδέλφου της καθάρισα, της έδωσα bed bath και την τύλιξα με άσπρο σενδόνι και την έβαλα σε body bag. Έβαλα ένα σταυρό στο προσκέφαλο της προτού κλείσω τη σακούλα», διηγήθηκε η νοσοκόμα στο BBC.  

Εφιάλτες 

 Η Δς Nittla είπε ότι βοηθώντας τους ασθενείς που πεθαίνουν την βοήθησε να αντεπεξέλθει την κρίση, Συνήθως στο τμήμα αυτό μία νοσοκόμα είναι υπεύθυνη για ένα ασθενή λόγω της κρίσης όμως μία νοσοκόμα είναι υπεύθυνη για τρείς.

«Προτού ξεκινήσουμε τη βάρδια μας κρατάμε τα χέρια μας μαζί και λέμε «Να κρατηθούμε ασφαλείς και κοιτάζουμε η μια την άλλη κάνοντας σίγουρο ότι φοράμε τα γάντια, τις μάσκες και τις προστατευτικές μας ποδιές», είπε.

Στο Τμήμα Εντατικής Θεραπείας έχουν είπε, ένα θάνατο την ημέρα, πολύ πάνω από το συνηθισμένο πριν την πανδημία.

«Είναι δραματικό, έχω εφιάλτες, δεν μπορώ να κοιμηθώ, ανησυχώ ότι θα προσβληθώ με τον ιό όλοι φοβόμαστε». 

Η Δς Nittla όπως εξηγεί, πέρσι απουσίαζε από την δουλειά της για έξι μήνες μετά που είχε προσβληθεί από φυματίωση, γνωρίζει ότι οι πνεύμονές της είναι εξασθενισμένοι, της λένε ότι δεν πρέπει να δουλεύει, και όμως αυτή έβαλε τα πάντα στη άκρη και λόγω της πανδημίας και κάνει την δουλειά της… Στο τέλος της βάρδιας της σκέφτεται τους ασθενείς που πέθαναν στα χέρια της. Αλλά προσπαθεί να κλείσει τη σκέψη της φεύγοντας από το νοσοκομείο… έγραψε το BBC.

Με σημείωση στο τέλος ότι «Μετά την συνομιλία της με το BBC οι εργοδότες της Ms Nittla της ζήτησαν να μείνει στο σπίτι, λόγω και των δικών της ιατρικών προβλημάτων. Σχεδιάζει να προσφέρει τις υπηρεσίες της με γραφική εργασία από το σπίτι».

Κάθε Πέμπτη λοιπόν, όταν βγαίνουμε στο κατώφλι του σπιτιού μας ή του διαμερίσματός μας να χειροκροτήσουμε για πέντε λεπτά εις ευγνωμοσύνη των νοσηλευτών του Εθνικού Συστήματος Υγείας για πέντε λεπτά, ας θυμόμαστε όλες τις Nittla όπου και να βρίσκονται και να προσευχόμαστε και για την δική τους υγεία, υπομονή και ανθρωπιά που υπερβαίνει τα στερεότυπα καθήκοντά τους…

Αιωνία η μνήμη όλων των θυμάτων. Και από καρδιάς ευχαριστώ σε όλες τις Nittla στο Ηνωμένο Βασίλειο και ανά τον κόσμο που σήμερα έχουν να αντιμετωπίσουν αυτόν τον τραγικό ρόλο. Ελπίζω και εύχομαι μια μέρα σύντομα να «πληρώσουν» όσοι ευθύνονται για την διασπορά του κορωνοιού αυτού για να αναπαυθούν τουλάχιστον και οι αδικοχαμένες ψυχές εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων ανά τον κόσμο…

Φανούλα Αργυρού
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος, Λονδίνο 

Δημοσιεύθηκε 7 Μαΐου 2020 «Ελευθερία» Λονδίνου
πηγή

ΣΧΟΛΙΟ

Εχω μια τεράστια ένσταση σε όλο αυτό....
Δεν πρόκειται καν για ευθανασία η οποία φυσικά και είναι απαράδεκτη ως δολοφονία ή υποβοήθηση σε αυτοκτονία (κοινώς ηθική αυτουργία σε δολοφονία) αναλόγως με την πρακτική που ακολουθείται... Οπως έχω ξαναπεί αυτός που επιχειρεί σε κάποιον ευθανασία δεν διαφέρει σε τίποτα από αυτόν που φωνάζει "πήδα, πήδα" σε κάποιον που θέλει να αυτοκτονήσει έχοντας μια ανίατη θανατηφόρα ασθένεια από τον δέκατο όροφο μιας πολυκατοικίας... Επίσης αυτός που δίνει το δηλητήριο σε κάποιον που θέλει να κάνει ευθανασία στον εαυτό του (από απελπισία) να το πιεί μόνος του, είναι ολόιδιος με αυτόν που μπαίνει στο γραφείο ενός απελπισμένου ανθρώπου και του αφήνει πάνω στο τραπέζι ένα γεμάτο περίστροφο...
Καλά δεν μιλάμε γι αυτόν που τραβάει πρίζες μηχανημάτων.... αυτός εμπίπτει στα όρια του δήμιου....

Εδώ όμως σε αυτήν την αληθινά τραγική περίπτωση έχουμε ξεκάθαρη δολοφονία...
Για ευθανασία δεν μπορεί να γίνει λόγος καθώς είναι απολύτως βέβαιο ότι ο ασθενής ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να πεθάνει....
Την απόφαση την λαμβάνουν οι γιατροί-θεοί.... που αποφασίζουν με "επιστημονικά" κριτήρια ποιος ζει και ποιος πεθαίνει....
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι θα υπήρχε ένα ελαφρυντικό στην ξεκάθαρη δολοφονία αν είχαμε την δυσκολία που αντιμετώπιζαν οι Ιταλοί γιατροί όπου κατέρρευσε το σύστημα υγείας και οι αναπνευστήρες δεν έφταναν για όλους τους ασθενείς....
Αυτοί ναι μεν χρεώνονται φόνους αλλά με ελαφρυντικό...
Στην Βρετανία όμως δεν ακούσαμε να συμβεί κάτι τέτοιο...

Παρά τα πολλά κρούσματα δεν νομίζω ότι ποτέ βρέθηκαν σε κατάσταση να μην φτάνουν οι αναπνευστήρες ή οι εντατικές...
Αν όντως λοιπόν δεν υπήρχε τέτοιο πρόβλημα κατάρρευσης του συστήματος υγείας μιλάμε για φόνους και η άτυχη Juanita Nittla επελέγη για δήμιος....
Αλλά ακόμα κι αν είχαμε όντως κατάρρευση του συστήματος και πάλι μιλάμε για δολοφονία με ελαφρυντικά....

Η γνώμη μου λοιπόν επί του προκειμένου είναι ότι αυτοί που αναλαμβάνουν την ευθύνη της απόφασης του θανάτου του ασθενούς πρέπει να χρεώνονται και τον φόνο του κι όχι να τον αναθέτουν σε κάποιον τρίτο αθώο....
Οι γιατροί λοιπόν που παίρνουν την απόφαση να πηγαίνουν όλοι μαζί να τραβάνε και τον αναπνευστήρα...

Η ανθρώπινη ζωή δεν χωράει εκπτώσεις και εξυπνάδες....
Ο καθένας είναι υπεύθυνος των πράξεων του και θα λογοδοτήσει....
Δηλαδή αν σου πει ο γιατρός πάρε αυτήν την δηλητηριώδη ένεση και πήγαινε να την κάνεις σε εκείνον τον ασθενή γιατί δεν έχει ελπίδα, πρέπει να πας;
Οχι κύριε να πας εσύ να την κάνεις....

Οχι λοιπόν κ. Φανούλα Αργυρού...
Η κ Juanita δεν βλέπει εφιάλτες επειδή φοβάται μην κολλήσει τον ιό... 
Είναι η τύψεις των ζωών που αφαιρεί... χωρίς κανένα δικαίωμα και με απλή εντολή από τους γιατρούς-θεούς.

Η υποκρισία της σύγχρονης Νέας Τάξης έχει πολλές εκφάνσεις...
Μια από αυτές είναι να βλέπω στην τηλεόραση αναπαραστάσεις εκτελέσεων με αποκεφαλισμούς σε ταινίες με θέμα τον Μεσαίωνα, ή και τζιχαντιστές να κόβουν κεφάλια στην πραγματικότητα, και να μου σηκώνεται η τρίχα... και μετά να πηγαίνω στο νοσοκομείο και να σβήνω αναπνευστήρες...

Share