Το πρόγραμμα άρχιζε στις 6 το πρωί (είχε τελειώσει στις 12 τα μεσάνυχτα) και περιελάμβανε ανάλαφρη μουσικούλα. Κάποιο δελτίο ειδήσεων, πάλι ελαφρά μουσική και ίσως κάποια ελαφρά τραγούδια της εποχής (υπήρχε αυτή η διάκριση τότε͘ ελαφρά, δημοτικά και λαϊκά). Κάπως έτσι φθάναμε στο μεσημέρι και περνούσαμε στο απόγευμα με διάφορες ενημερωτικές εκπομπές. Όχι στρογγυλά τραπέζια, αλλά ομιλία ενός ειδικού (μα πραγματικού ειδικού) για κάποιο θέμα. Κάποια ιστορική ή θρησκευτική εκπομπή, ύστερα κάποια τραγούδια και τέρμα το πανηγύρι. Αργότερα ιδρύθηκε το Δεύτερο Πρόγραμμα, που μετέδιδε περισσότερη μουσική και τραγούδια, αλλά πάντα ξεκινώντας με ανάλαφρη μουσική το πρωί.
Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Φυσικά προς το χειρότερο. Κάθεσαι το πρωί να πιείς τον καφέ σου και ανοίγεις το ραδιόφωνο και ακούς τον Μάρκο να σου τραγουδάει: «Τα δυό σου χέρια πήρανε βεργούλες και με δείρανε». Εκνευρισμένος αλλάζεις σταθμό, πέφτεις πάνω στο «Ντιριντάχτα ντίριντιριντάχτα» και στο καπάκι ο Σπύρος Ζαγοραίος σε νταλκαδιάζει με το «Βάλτε μου δυό κανναβουριές». Ρε παιδιά, σκέφτεσαι, πρωί πρωί με την τσίμπλα στο μάτι, τσιφτετέλια και ντουμάνια;
«Πιάνεις» άλλο σταθμό και μία δροσερή γυναικεία φωνή, όλο νάζι, λέει αστειάκια, που μόνο αυτή καταλαβαίνει και φυσικά ξεκαρδίζεται στα γέλια με αποτέλεσμα να μη καταλαβαίνεις πλέον τι λέει. Σε λίγο άλλος αστέρας ξελαρυγγιάζεται: «Η φίλη μας η Μαρία από την όμορφη Καστοριά κερδίζει το μεγάλο βραβείο που είναι 200 ευρώ παρακαλώ πάρα πολύ». Τώρα πού κολλάει αυτό το «παρακαλώ πάρα πολύ» που το επαναλαμβάνει συνεχώς μέχρι το τέλος της εκπομπής ο φωνακλάς παρουσιαστής, ένας Θεός ξέρει.
Κλείνεις το ραδιόφωνο και ανοίγεις την τηλεόραση. Εκεί να δεις πράγματα. 4 - 5 κοριτσόπουλα, με μίνι ως τον λαιμό, τόχουν ρίξει στο τσιφτετέλι και τον καρσιλαμά. Και η ώρα είναι μόλις 8 το πρωί. Κέφια να δουν τα μάτια σου!
Το έχω πολλές φορές δηλώσει και είμαι περήφανος γι’ αυτό, ότι δεν βλέπω ειδήσεις στην τηλεόραση. Όμως προχθές σκέφτηκα ότι τα γεγονότα στον Έβρο είναι σοβαρά, καθώς και ο κορονοϊός επίσης και κάθισα να δω ειδήσεις σε ένα μεγάλο κανάλι, που μαύρη νάταν η ώρα.
Οι ειδήσεις άρχισαν στις επτά και μισή με την παρουσιάστρια να βγαίνει, άγρια και φωνακλού, να μας βομβαρδίζει με τα νέα για τον κορονοϊό. Επί 40 λεπτά (μέχρι τις 20.10…) ακούσαμε τα πάντα για τον κορονοϊό. Φυσικά, μέσα στα 40 λεπτά, επανέλαβε κάθε είδηση 2 και 3 φορές, με πρωταγωνιστή τον 66χρονο που έχει αρρωστήσει. Και οι φωτογραφίες και τα βίντεο, με τα ασθενοφόρα να μπαίνουν και να βγαίνουν από τα νοσοκομεία, τους γιατρούς με τις μάσκες και τα πλοία στα λιμάνια, επίσης να επαναλαμβάνονται πάνω από 5 φορές το καθένα. Το κάδρο, συμπλήρωναν οι απολυμαντές, οι οποίοι σαν τους Ghostbusters, συμπλήρωναν το κάδρο. Σταυροκοπιέσαι και ανάβεις, καλού κακού, το καντήλι.
Και βέβαια ένα καλό θρίλερ, που σέβεται τον εαυτό του, συνοδεύεται και από την κατάλληλη και άκρως ανατριχιαστική μουσική. Μόνο το Funeral March του Σοπέν δεν ακούσαμε.
Κάποια στιγμή η παρουσιάστρια - Κρίστοφερ Λι, έβγαλε στο γυαλί έναν γιατρό, ο ποίος με ψύχραιμο και ευγενικό ύφος είπε: «Πριν αρχίσουμε παρακαλώ έναν τόνο πιο κάτω», οπότε η αγενέστατη παρουσιάστρια, ρώτησε αναιδώς: «Εμένα εννοείτε;». Ο γιατρός είπε «γενικώς» και (το ξαναλέω) με ψυχραιμία και υπευθυνότητα τοποθέτησε στην σωστή του βάση το πρόβλημα.
Μόλις τελείωσε, νέα δόση ασθενοφόρων, 66χρονου, Ghostbusters και γενικώς νέος γύρος τρόμου. Τόσος που σκέφτεσαι να τρέξεις στο νεκροταφείο της γειτονιάς σου να κλείσεις τάφο μπας και δεν προλάβεις και μείνεις απόξω.
Στο όλο σκηνικό προστέθηκαν τώρα και εικόνες από την Αμαλιάδα η οποία «παρουσιάζει εικόνα έρημης πόλης». Ξανασταυροκοπιέσαι κα ανάβεις το λιβανιστήρι.
Το ρεπορτάζ του τρόμου συνοδευόταν και από μνημειώδεις δηλώσεις πολιτών: «Πρέπει να προσέχουμε» είπε μία κυρία εμβριθέστατα. Σοφότατον! «Φοβόμαστε, φοβόμαστε», δήλωσε έντρομος ένας κύριος. «Ε, βέβαια υπάρχει γρίπη», λέει ένας τρίτος και το τερματίζει.
Κατά τις 20.10, η παρουσιάστρια εδέησε να ασχοληθεί και με τις «μάχες» που δίνουν στον Έβρο ο Στρατός και τα Σώματα Ασφαλείας μας για να αντιμετωπίσουν τους εισβολείς του Ερντογάν. Βέβαια δεν καταδέχτηκε να ασχοληθεί με τους εθελοντές, που από την πρώτη στιγμή έχουν σπεύσει στο πλευρό των στρατιωτών και αστυνομικών μας. Και τούτο διότι αυτοί, «παίζει» να είναι και… φασίστες χρυσαυγίτες…
Και η σεμνή τελετή κλείνει με ένα τούβλο που σου πετάει κατακέφαλα η νεαρή ρεπόρτερ σε ανταπόκριση από τις Καστανιές, λέγοντας ότι ο Στρατός στήνει νέα οδοφράγματα. Εσύ τώρα αναρωτιέσαι. Μα βρε παιδί μου, τα οδοφράγματα στήνονται για να αποκλείσουν δρόμους (οδούς), όπως τότε στους «Αθλίους» του Βίκτορος Ουγκώ και όχι τα χωράφια της Βύσσας και των Καστανιών. Εκεί στήνονται… χωραφοφράγματα.
Ε τώρα, τον λόγο έχει το τηλεκοντρόλ. Πόση ανοησία να αντέξεις πιά;
Και ειδήσεις στην τηλεόραση; Σε κάνα δυο χρόνια πάλι.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου