Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: «Κάνουμε τα σπίτια μας μικρές εκκλησιές» (και λίγες σκέψεις)

Άγιες μέρες έρχονται, αλλά για να τις ζήσουμε πρέπει να είμαστε καλά και να προστατευθούμε από τον κορωνοϊό. Ο Αρχιεπίσκοπος σε αυτό το μήκος κύματος, καλεί τους πιστούς να μείνουν σπίτια τους και να τα μετατρέψουν σε εκκλησίες».

Ο Ιερώνυμος ζητάει με το μήνυμά του από τους πιστούς να προσευχηθούν και να μείνουν σπίτι επειδή «αγαπώ τον άλλο, τον κάθε άλλο», όπως είπε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε: «Δεν μένω επειδή φοβάμαι, αλλά επειδή αγαπώ. Η αγάπη έξω βάλλει τον φόβο».

Αναλυτικά το μήνυμα του Ιερώνυμου: 

«Από την πρώτη στιγμή που χτύπησε την πόρτα της χώρας μας αυτή η ασύμμετρη παγκόσμια απειλή της πανδημίας του κορονοϊού, η Ιερά Σύνοδος αλλά και όλοι οι Eπίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος και όλοι οι Κληρικοί μας, αναλογιστήκαμε την ευθύνη που μας αναλογεί και την φροντίδα που οφείλουμε ως ποιμένες και αδελφοί σας να επιδείξουμε προς όλους εσάς και τον καθένα χωριστά.

Ιατρούς, νοσηλευτικό προσωπικό και υπηρετούντες στην δημόσια υγεία, οι οποίοι δίνουν, με αυταπάρνηση και αυτοθυσία, έναν υπεράνθρωπο αγώνα για όλους τους συνανθρώπους μας που έχουν προσβληθεί από τον κορωνοϊό, εκθέτοντας συνειδητά και χάριν του λειτουργήματός τους τους εαυτούς τους σε κίνδυνο. Επιστήμονες και ερευνητές, που εργάζονται νυχθημερόν αναζητώντας αποτελεσματικές θεραπείες για το εμβόλιο που θα λυτρώσει την ανθρωπότητα από τον ιό. Ασθενείς που δίνουν με τη βοήθεια των ιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού τον δικό τους αγώνα και τους οποίους συνοδεύουν περισσότερο από τον οποιονδήποτε αυτή τη στιγμή οι ευχές και οι προσευχές της Εκκλησίας μας, για να εξέλθουν δυνατοί και υγιείς από τη μεγάλη δοκιμασία που βιώνουν.

Πήραμε τις απαραίτητες αποφάσεις ακολουθώντας πιστά τις υποδείξεις και τις οδηγίες των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών που σχεδιάζουν, συντονίζουν και υλοποιούν τις πολιτικές εκείνες που είναι κομβικές για την διαχείριση και αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτής της κρίσης. Με αίσθηση ευθύνης απέναντι στο ποίμνιό μας. 

Από την πρώτη στιγμή στείλαμε με διάκριση το μήνυμα προς όλους όσους ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, αλλά και προς όλους όσοι ανησυχούν και φοβούνται να μείνετε στα σπίτια σας για το κοινό καλό. Για την πρόληψη και αναχαίτιση της εξάπλωσης αυτής της πανδημίας.

Η Εκκλησία μας είναι κοντά σας. Μαζί σας, δίπλα σας. Όλους σας αγαπά και για όλους σας προσεύχεται. 

Σήμερα που ψάλλουμε την Γ´ Στάση των Χαιρετισμών προς την Παναγία μας διαβάζουμε για την καινή κτίση που προσέφερε η Υπεραγία Θεοτόκος προς την Οικουμένη με την σάρκωση και γέννηση του Υιού και Λόγου του Θεού. («Νέαν έδειξε κτίσιν, εμφανίσας ο Κτίστης») Αυτή την ελπίδα για ανανέωση και θεραπεία θέλω όλοι να κρατήσετε μέσα σας.

Μπορούμε όλοι οι πιστοί να μετατρέψουμε τα σπίτια μας σε Εκκλησίες και να προσευχηθούμε, να ενώσουμε τις καρδιές μας ζητώντας την άμετρο χάρι και το έλεος του Θεού στην ανθρωπότητα. Να αισθανθούμε και απόψε και κάθε ημέρα, πως γινόμαστε μια ενωμένη γροθιά προσευχής προς την Παναγία μας. Για όλους, ασθενείς και ιατρούς. Για όλους όσοι στερούμαστε την κοινωνία των αγίων μέσα στην ευχαριστιακή κοινότητα. Να δακρύσουμε μπροστά στην εικόνα Της και να την παρακαλέσουμε για τις μεσιτείες Της στον Υιό της.

Να ζητήσουμε από τον Θεό την συγχώρηση που όλοι έχουμε ανάγκη. Να ξεπλύνουν τα δάκρυα μας τον εγωισμό και την ατομικότητα που μας διακρίνει, να αναβαπτιστούμε προετοιμαζόμενοι για το Άγιον Πάσχα. Και να θυμόμαστε πάντοτε πως η Χριστιανική αγάπη είναι το κίνητρο για την προφύλαξη των αδελφών μας. Μένω σπίτι επειδή αγαπώ τον άλλο. Τον κάθε άλλο. Δεν μένω επειδή φοβάμαι, αλλά επειδή αγαπώ. Η αγάπη έξω βάλλει τον φόβο!

Κάνουμε κάθε σπίτι και μία μικρή εκκλησία. Γιατί αγαπάμε τον Θεό και ας μην μπορούμε να τον συναντήσουμε στον οίκο Του. Γιατί αγαπάμε τον πλησίον μας. Ο Θεός είναι παντού. Τον συναντούμε παντού με την προσευχή μας.

Και να θυμάστε την φράση του Γρηγορίου του Θεολόγου, του μεγάλου αυτού Αγίου της Εκκλησίας μας. «Νεφύδριον εστί και θάττον παρελεύσεται». Ένα συννεφάκι είναι και γρήγορα θα περάσει! Σας μιλώ λοιπόν ως ο πνευματικός σας πατέρας και σας παρακαλώ να το έχετε καλά αυτό μέσα στο νου σας. Γρήγορα θα παρέλθει κάθε δοκιμασία. Δείχνουμε υπευθυνότητα επειδή αγαπάμε και όχι επειδή ο φόβος χτυπά την πόρτα μας. Κρατάμε την καινούρια κτίση που μας χάρισε η Παναγία μας και αναμένουμε προσευχητικά το Αγιον Πάσχα. Θα έρθει! Δεν θα αργήσει. Και τότε θα λάμψει όλη η κτίσις από το φως της Ανάστασης, της χαράς, της ελπίδας. Θαρσείτε αδελφοί μου, παιδιά μου αγαπημένα! Ο Κύριος εγγύς!» 

πηγή 

ΣΧΟΛΙΟ

Ολα καλά κι όλα ωραία Μακαριώτατε.... Μπορούμε να κάνουμε την οικία μας μια μικρή Εκκλησία... και φυσικά μπορούμε να προσευχηθούμε στον Κύριο και στο σπίτι μας...
Το θέμα είναι ότι η Εκκλησία μας λέει ότι οι χριστιανοί ΠΡΕΠΕΙ να εκκλησιάζονται...
Πως θα απαντήσετε για παράδειγμα, μετά την πανδημία σε αυτούς που αρνούνται το Ιερό Μυστήριο της Εξομολογήσεως και λένε: "Εγώ τα λέω στην εικόνα και πάω και Κοινωνάω".....

Πρέπει να προσέχουμε πάρα πολύ τι λέμε τώρα που τα πράγματα είναι στα άκρα, διότι οι δηλώσεις που δεν συνάδουν με το πνεύμα της Ορθοδοξίας καθώς και με τα όσα μας λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, παραμένουν για πάντα στο διαδίκτυο και θα μας κυνηγάνε για πάντα....

Και μιας και αναφερθήκατε και σε ένα λόγο του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, να μου επιτρέψετε να σας παραθέσω ένα απόσπασμα από λόγο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου σχετικό με το να προσευχόμαστε στο σπίτι και να μην εκκλησιαζόμαστε: 

«Ναί, ἀλλὰ μπορῶ», λέει κάποιος ἄλλος, «νὰ προσευχηθῶ καὶ στὸ σπίτι μου». Ἀπατᾷς τὸν ἑαυτό σου, ἄνθρωπε. Βεβαίως, εἶναι δυνατὸν νὰ προσευχηθεῖς καὶ στὸ σπίτι σου· εἶναι ἀδύνατον ὅμως νὰ προσευχηθεῖς ἔτσι, ὅπως προσεύχεσαι στὴν ἐκκλησία, ὅπου ὑπάρχει τὸ πλῆθος τῶν πατέρων καὶ ὅπου ὁμόφωνη κραυγὴ ἱκεσίας ἀναπέμπεται στὸ Θεό. Δὲν σὲ ἀκούει τόσο πολὺ ὁ Κύριος ὅταν Τὸν παρακαλεῖς μόνος σου, ὅσο ὅταν Τὸν παρακαλεῖς ἑνωμένος μὲ τοὺς ἀδελφούς σου. Γιατὶ στὴν ἐκκλησία ὑπάρχουν περισσότερες πνευματικὲς προϋποθέσεις ἀπ᾿ ὅσες στὸ σπίτι. Ὑπάρχουν ἡ ὁμόνοια, ἡ συμφωνία τῶν πιστῶν, ὁ σύνδεσμος τῆς ἀγάπης, οἱ εὐχὲς τῶν ἱερέων. Γι᾿ αὐτό, ἄλλωστε, οἱ ἱερεῖς προΐστανται τῶν ἀκολουθιῶν· γιὰ νὰ ἐνισχύονται μὲ τὶς δυνατότερες εὐχὲς τοὺς οἱ ἀσθενέστερες εὐχὲς τοῦ λαοῦ, κι ἔτσι ὅλες μαζὶ ν᾿ ἀνεβαίνουν στὸν οὐρανό. 

Ὅταν προσευχόμαστε ὁ καθένας χωριστά, εἴμαστε ἀνίσχυροι· ὅταν ὅμως συγκεντρωνόμαστε ὅλοι μαζί, τότε γινόμαστε πιὸ δυνατοὶ καὶ ἑλκύουμε σὲ μεγαλύτερο βαθμὸ τὴν εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ. Κάποτε ὁ ἀπόστολος Πέτρος βρισκόταν ἁλυσοδεμένος στὴ φυλακή. Ἔγινε ὅμως θερμὴ προσευχὴ ἀπὸ τοὺς συναγμένους πιστούς, κι ἀμέσως ἐλευθερώθηκε. Τί θὰ μποροῦσε, ἑπομένως, νὰ εἶναι πιὸ δυνατὸ ἀπὸ τὴν κοινὴ προσευχή, ποῦ ὠφέλησε κι αὐτοὺς ἀκόμα τοὺς στύλους τῆς Ἐκκλησίας;

Share