Γράφει ο ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων θα επισημάνουμε ότι το παρόν σημείωμα δεν αφορά πρόσωπα – ηγεσίες αλλά τη νοοτροπία που φαίνεται να επικρατεί στον σχεδιασμό ενός ολόκληρου οργανισμού σε μία δύσκολη καμπή στην Ιστορία του.
Μπορεί να θεωρηθεί κοινότοπο, αλλά η οδυνηρή αλήθεια είναι ότι το Πολεμικό Ναυτικό (και γενικότερα οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις) αντιμετωπίζουν παρόμοια κατάσταση με αυτή των πάλαι ποτέ πανίσχυρων ενόπλων δυνάμεων της Σοβιετικής Ένωσης μετά την κατάρρευση της αυτοκρατορίας.
Τα τελευταία περίπου 15 χρόνια ουδέν μείζον πρόγραμμα υλοποιήθηκε επ’ ωφελεία του Κλάδου και την τελευταία δεκαετία και οι πιστώσεις για την υποστήριξη και τη συντήρηση μειώνονται συνεχώς σε επίπεδα ανεπαρκή έστω και για τα βασικά.
Ταυτόχρονα η τουρκική απειλή όχι μόνο ενισχύεται ποσοτικά και ποιοτικά αλλά και γίνεται και περισσότερο από ποτέ εμφανής, έντονη και συγκεκριμένη. Επιπρόσθετα την τελευταία διετία έχει αρχίσει και βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη το «παίγνιο» στην Ανατολική Μεσόγειο με έπαθλο την αξιοποίηση των υποθαλάσσιων ενεργειακών πόρων.
Είναι λοιπόν εύκολα αντιληπτό ότι τα δεδομένα είναι εξαιρετικά αρνητικά και ότι εδώ και χρόνια έχουμε περάσει το σημείο «μηδέν» όπου η ζημία ήταν αναστρέψιμη. Σε αυτή την εφιαλτική πραγματικότητα το Πολεμικό Ναυτικό (επαναλαμβάνουμε ως οργανισμός) εμφανίζεται να βρίσκεται σε …σύγχυση και ας μας επιτραπεί χωρίς συναίσθηση ότι η κατάσταση μπορεί να χειροτερεύσει ακόμη περισσότερο.
Η εθνική οικονομία μπορεί να δείχνει σημάδια ανάκαμψης αλλά κάθε άλλο παρά έχουμε ξεφύγει από τη μέγγενη της κρίσης. Μάλιστα παρουσιάζεται το αξιοπερίεργο όλη η ενέργεια του Πολεμικού Ναυτικού να κατευθύνεται σε μεγαλεπήβολους μελλοντικούς σχεδιασμούς που στην καλύτερη περίπτωση θα «αποδώσουν» επιχειρησιακά οκτώ έως 10 χρόνια από σήμερα (τυπικό παράδειγμα η κυοφορούμενη προμήθεια των φρεγατών τύπου Belh@rra).
Αυθόρμητα τίθεται το ερώτημα: έχουμε χρόνο μέχρι τότε ή το «τοπίο» στην Ανατολική Μεσόγειο θα αποσαφηνιστεί πολύ νωρίτερα; Ή πλέον το «βάστα Τούρκο να γιομίσω» έχει υιοθετηθεί ως στρατηγικό δόγμα από τη χώρα μας; Ή ακόμη χειρότερα αφήνουμε τις τύχες της χώρας και των ζωτικών συμφερόντων της να καθορίζονται από τα συμφέροντα και διαθέσεις τρίτων παραγόντων;
Γιατί κατά την άποψη μας, όλες οι προσπάθειες θα έπρεπε να επικεντρωθούν στην όσο το δυνατόν πιο άμεση και με περιορισμένους οικονομικούς πόρους απόκτηση των μέγιστων δυνατόν επιχειρησιακών ικανοτήτων και επιχειρησιακής ετοιμότητας. Αντ’ αυτού την πραγματικότητα κυριαρχεί η… φυγή προς το μέλλον.
Πρόσφατα στο σίριαλ των φρεγατών τύπου Belh@rra που προέκυψε από τη «μετάλλαξη» της ανεκδιήγητης δήλωσης περί «άφιξης φρεγατών FREMM τον Αύγουστο του 2018», προστέθηκε η αμερικανική πρόταση για την πώληση τεσσάρων Multi-Mission Surface Combatant (MMSC), αξίας 4,4 δις ευρώ (σ.σ. οι πιο πρόσφατες πληροφορίες) συμπεριλαμβανομένων όπλων και αρχικής εν συνεχεία υποστήριξης, με τη ναυπήγηση των πλοίων στις ΗΠΑ και εσχάτως η πιθανότητα παραχώρησης αντιτορπιλικών κατευθυνόμενων βλημάτων τύπου Arleigh Burke από τα αποθέματα του Ναυτικού των ΗΠΑ.
Για τους μη γνωρίζοντες η παραχώρηση των αντιτορπιλικών τύπου Arleigh Burke είχε προωθηθεί ως σχέδιο από το ΓΕΕΘΑ το 2004–2005 (εποχή που οικονομικά είναι εντελώς διαφορετική από σήμερα) και εντάσσονταν στον γενικότερο σχεδιασμό η χώρα μας να καταστεί στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ (αυτό δηλαδή που επιχειρείται και σήμερα).
Κοινό χαρακτηριστικό των ανωτέρω επιλογών είναι ότι η επιχειρησιακή τους «απόδοση» βρίσκεται αρκετά χρόνια μακριά. Για ευνόητους λόγους εδώ δεν θα εμπλακούμε στην ανάλυση και αξιολόγηση των προαναφερθέντων επιλογών καθώς αφορούν χρόνο εκτός της περιόδου κατά την οποία θεωρούμε ότι θα οριστικοποιηθούν οι… «διευθετήσεις» στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το μεγάλο πρόβλημα μας είναι το παρόν, τι πρέπει και τι είναι εφικτό να γίνει εντός του γνωστού ασφυκτικού οικονομικού πλαισίου. Τα παρακάτω αποτελούν δείγμα ενεργειών που θεωρούμε ότι οι περισσότερες μπορούν να υλοποιηθούν σε σύντομο (;) σχετικά χρόνο και να έχουν άμεσο αποτέλεσμα. Σημειώνεται ότι η σειρά αναφοράς δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη και σειρά προτεραιότητας.
> Το «καρκίνωμα» του Εκσυγχρονισμού Μέσης Ζωής (ΕΜΖ) των φρεγατών τύπου MEKO-200HN ΥΔΡΑ, που βρίσκεται υπό συζήτηση τουλάχιστον τα τελευταία 10 χρόνια χωρίς όμως να υλοποιηθεί.
Είναι αναγκαία η όσο το δυνατόν συντομότερο εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου προγράμματος ΕΜΖ (πλατφόρμα – συστήματα πλατφόρμας, προωστήριο σκεύος [κύριες μηχανές – ηλεκτρομηχανές], όπλα, αισθητήρες) ώστε οι τέσσερις φρεγάτες να αποδοθούν στον Στόλο χωρίς προβλήματα παλαιότητας υλικών και με αναβαθμισμένες επιχειρησιακές δυνατότητες. Εάν η κατάσταση ενός η περισσοτέρων πλοίων του τύπου αξιολογηθεί και αποδειχθεί ότι ο ΕΜΖ δεν είναι αποδοτική επιλογή, τότε να περιοριστεί στις υπόλοιπες φρεγάτες του τύπου.
>Η αξιοποίηση των υφιστάμενων φρεγατών τύπου Standard και ειδικά των έξι που τα μέσα της δεκαετίας του 2000 υπεβλήθησαν σε ΕΜΖ (που όμως δεν περιέλαβε την πλατφόρμα και το προωστήριο σκεύος [κύριες μηχανές – ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη]).
Ας σημειωθεί ότι οι κατά τα προηγούμενα χρόνια περιοδικές επισκευές φρεγατών του τύπου στην Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ αποκάλυψαν ότι παρά την ηλικία της η πλατφόρμα βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση (κατάσταση – πάχος ελασμάτων).
Επίσης εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι το πρόγραμμα «ΚΥΚΝΟΣ» (χορηγία του ιδρύματος Λασκαρίδη) που αφορά την αντικατάσταση των ηλεκτροπαραγωγών ζευγών φρεγατών τύπου Standard αντιμετωπίζει δραστικά ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Ήδη έχει ολοκληρωθεί η αντικατάσταση στη Φ/Γ ΑΙΓΑΙΟΝ F460 και υλοποιείται η αντικατάσταση σε μία ακόμη. Με ανακοινωμένο συνολικό κόστος προγράμματος (παράδοση ηλεκτροπαραγωγών ζευγών – εγκατάσταση – εκτέλεση δοκιμών) περί το ένα εκατομμύριο ευρώ και διάρκεια περί τους 11 μήνες, η δαπάνη τεσσάρων εκατομμυρίων ευρώ για τις υπόλοιπες τέσσερις φρεγάτες δεν θεωρείται εκτός δυνατοτήτων.
Η αξιοποίηση των φρεγατών θα μπορούσε να περιλαμβάνει την τροποποίηση του εκτοξευτή Mk. 29 ώστε να μπορεί να εκτοξεύσει βλήματα επιφανείας – αέρος RIM-162 Evolved SeaSparrow Missile (ESSM), την αναβάθμιση των συστημάτων εγγύς αντιβληματικής προστασίας Phalanx CIWS σε επίπεδο Block 1B Baseline 2 με δυνατότητα προσβολής μεμονωμένων ή ομάδων ταχέων – υπερταχέων ελισσόμενων σκαφών, μη επανδρωμένων αεροχημάτων και βλημάτων πλεύσης (cruise missiles), και την ενσωμάτωση προηγμένων κατευθυνόμενων πυρομαχικών (π.χ. Leonardo Vulcano 76 mm ή/και Leonardo OTO DART 76 mm [σύστημα αναβάθμισης OTO STRALES]) στο πυροβόλο Oto-Melara 76/62 Compact.
> Άμεση υλοποίηση του επίσης χρονίζοντος προγράμματος προμήθειας νέων βαρέων τορπιλών (διαμετρήματος 21 ιντσών – 533 χλστ.) για τα πέντε υποβρύχια των τύπων 214 (ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ) και ΩΚΕΑΝΟΣ. Διερεύνηση της δυνατότητας παραχώρησης τορπιλών (ως ενδιάμεση λύση) μέχρι την έναρξη των παραδόσεων των τορπιλών νέας παραγωγής.
> Υλοποίηση εκσυγχρονισμού – επέκτασης ορίου επιχειρησιακής ζωής υφισταμένων εν χρήσει τορπιλών τύπου SUT και SST4.
> Πάση θυσία ολοκλήρωση της ναυπήγησης και παράδοσης στον Στόλο των ταχέων περιπολικών κατευθυνόμενων βλημάτων τύπου Super Vita (ΡΟΥΣΣΕΝ) Νο. 6 και Νο. 7.
> Απόκτηση από τη δευτερογενή αγορά παράκτιων περιπολικών για αντικατάσταση των διατιθέμενων σήμερα τύπου ΑΝΤΩΝΙΟΥ (δύο μονάδες) και τύπου NASTY (τέσσερις μονάδες) που πλησιάζουν τα 50 χρόνια σε υπηρεσία.
>Άμεση προσπάθεια επισκευής (όπου απαιτείται και δύναται να γίνει) και ενίσχυσης των αποθεμάτων όπλων και πυρομαχικών που διαθέτει το Πολεμικό Ναυτικό, ώστε να συμπληρωθούν / αυξηθούν οι φόρτοι μάχης ανάλογα με τις προβλέψεις της αμυντικής σχεδίασης.
Όσον αφορά συγκεκριμένους τύπους πυρομαχικών πυρομαχικά και κατευθυνόμενων βλημάτων επιφανείας – αέρος και επιφανείας – επιφανείας, επιβάλλεται να επιδιωχθεί η δυνατότητα χρήσης σε περίπτωση ανάγκης / κρίσης προτοποθετημένων αποθεμάτων που συμμαχικές χώρες (όπως για παράδειγμα οι ΗΠΑ [Harpoon, ESSM, πυρομαχικά για τα πυροβόλα 5 ιντσών και 76/60 χλστ., κατευθυνόμενα βλήματα Hellfire, ελαφρές τορπίλες]) διατηρούν σε ελληνικό έδαφος ή η αντικατάσταση από τα αποθέματα συμμαχικών χωρών βλημάτων που θα υποβληθούν σε προγράμματα επισκευής – επέκτασης ορίου επιχειρησιακής ζωής για όσο χρόνο αυτά διαρκούν (όπως είχε αναφερθεί ότι είχε συμφωνηθεί για τα γαλλικά Exocet MM40).
Αν ο χρόνος ολοκλήρωσης και παράδοσης στον Στόλο των ΤΠΚ τύπου ΡΟΥΣΣΕΝ Νο. 6 και Νο. 7 είναι ίσος ή περίπου ίσος με τον χρόνο αναμονής για την παράδοση νέων βλημάτων, τότε να επιλεγεί η άμεση αξιοποίηση των κατευθυνόμενων βλημάτων επιφανείας – επιφανείας Exocet MM40 Block 3 που προορίζονται για να εξοπλίσουν τις ΤΠΚ Νο. 6 και Νο. 7 με εγκατάσταση σε υφιστάμενες ΤΠΚ και να προωθηθεί η αναπλήρωση τους με προμήθεια βλημάτων νέας παραγωγής (ιδανικά της έκδοσης Block 3C που ο νέος ψηφιακός εντοπιστής παρέχει σημαντικά βελτιωμένες δυνατότητες στόχευσης και αντοχή στα ηλεκτρονικά αντίμετρα).
> Άμεσες ενέργειες για αποκατάσταση της λειτουργικότητας των ηλεκτρομαγνητικών – ηλεκτρο-οπτικών αισθητήρων που είναι ήδη εγκατεστημένοι σε μονάδες του Στόλου και τα μέσα της Διοίκησης Αεροπορίας Ναυτικού, εγκατάσταση ηλεκτρο-οπτικών αισθητήρων επιτήρησης – εντοπισμού στόχων όπου κριθεί επιχειρησιακά αναγκαίο, αποκατάσταση της λειτουργικότητας και επαύξηση των δυνατοτήτων (όπου είναι εφικτό με λελογισμένο οικονομικό κόστος) των συστημάτων επικοινωνιών, βελτίωση των υφιστάμενου συστήματος παράκτιας επιτήρησης και άμεση εμπλοκή του Πολεμικού Ναυτικού στη σχεδίαση, ανάπτυξη και διαμόρφωση του υπό προμήθεια ολοκληρωμένου συστήματος ναυτικής επιτήρησης.
> Προμήθεια (αγορά από τη διεθνή και εγχώρια βιομηχανία, παραχώρηση ή δανεισμό από συμμαχικές χώρες) των απαραίτητων ανταλλακτικών και υλικών για την όσο το δυνατόν πληρέστερη συντήρηση των πλοίων επιφανείας, υποβρυχίων, ελικοπτέρων και λοιπών οπλικών συστημάτων και μέσων του Πολεμικού Ναυτικού. Η κυβέρνηση θα πρέπει να αντιληφθεί ότι ήδη έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος και οποιαδήποτε περαιτέρω καθυστέρηση απλώς μεγεθύνει τη ζημία η οποία από «ανήκεστος» θα καταστεί «μοιραία».
Η πρόταση είναι από το υπέρ-πλεόνασμα του προϋπολογισμού να διατεθεί ένα ποσό για την έναρξη υλοποίησης κάποιων εκ των προαναφερόμενων δράσεων ή όποιων άλλων επιλέξουν οι επιτελείς του Πολεμικού Ναυτικού.
Ο μόνος κύριος αντικειμενικός σκοπός (ΑΝΣΚ) θα πρέπει να είναι η όσο το δυνατόν άμεση ενίσχυση της επιχειρησιακών δυνατοτήτων του Πολεμικού Ναυτικού και κατ’ επέκταση της εθνικής αποτρεπτικής ικανότητας. Η Τουρκία δεν θα περιμένει μέχρις ότου εμείς ετοιμαστούμε καθότι αυτό θα αυξήσει την επικινδυνότητα του όποιου εγχειρήματος (άραγε εμείς θα το κάναμε;)
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου