Του Ανδρέα Τσιφτσιάν
Η θέση μου για την προσφυγική και μεταναστευτική κρίση είναι σαφής. Θεωρώ, ότι τόσο οι πρόσφυγες όσο και η Ελλάδα είναι τα δύο θύματα αυτής της βρομερής ιστορίας. Και την λέω βρομερή γιατί είναι καλοστημένη και σχεδιασμένη με συγκεκριμένο πολιτικό και στρατηγικό στόχο.
Θύτες και δράστες είναι η Τουρκία, η ΕΕ και οι παράνομοι μετανάστες με τις ΜΚΟ τους.
Για την ΕΕ δεν θα πω πολλά. Όταν μαλώνουν τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια. Το ανώτατο Σοβιέτ των Βρυξελλών απέδειξε εμπράκτως ότι δεν δύναται να αντιμετωπίσει σε πνεύμα αλληλεγγύης το πρόβλημα. Το απέδειξε άλλωστε και στην οικονομική κρίση της Ελλάδας.
Αυτό που οι ευρωλάγνοι ονομάζουν «η Ευρώπη μας» στην ουσία ΔΕΝ υπάρχει. Είναι απλά πολλά μαγαζιά και παραμάγαζα μαζί σε έναν μαχαλά με φατρίες κρατών όπου το καθένα στοχοθετεί διαφορετικά σε ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος μεταξύ τους.
Η ΕΕ «κρατιέται» από την πολιτική επιδοτήσεων και περιφερειακής ανάπτυξης που προωθείται από την Γερμανία για να παγιώσει την θέση της ως μερκαντιλιστική δύναμη. Κανένα μεγαλόπνοο όραμα λοιπόν κύριοι «ευρωπαϊστές». Η «αλληλεγγύη» εξαντλείται στο «ό,τι αρπάξει ο κώλος μας» για κάθε παίχτη που συμμετέχει. Το καρότο είναι πάντα τα φράγκα. Η αφεντικίνα πετάει κοκαλάκια για να σταματήσουν τα σκυλάκια γύρω της να γαβγίζουν. Δίνει το έλασσον για να πάρει το μείζον. Μία σιωπηρή, ρηχή οικονομική συνδιαλλαγή. Κάπου εδώ εξαντλείται και το ευρωπαϊκό «όραμα». Ο ένας κοροϊδεύει τον άλλον.
Αυτό που ενδιαφέρει την ΕΕ είναι να καταστήσει την Ελλάδα αποθήκη ψυχών γιατί αυτή είναι η εύκολη λύση. Αυτή λοιπόν η βρομερή ιστορία έχει για τους Ευρωπαίους εταίρους μας (τρομάρα μας) «σκουπίδια», ένα φαράσι κι ένα χαλάκι. Τα σύνορα της ΕΕ με την Ελλάδα για το προσφυγικό είναι στα Σκόπια. Καταλάβετέ το.
Η Τουρκία από την άλλη διεξάγει έναν σχεδιασμένο υβριδικό πόλεμο εναντίον της Ελλάδας.
Η στοχοθέτησή της είναι συγκεκριμένη:
- Από την μία χρησιμοποιεί βραχυπρόθεσμα τις προσφυγικές ροές για να εξαντλήσει την Ελλάδα σε προσωπικό και μέσα. Δεν θα χάσει ευκαιρία να δημιουργήσει πρόβλημα στην Ελλάδα. Ό,τι δυσχεραίνει την Ελλάδα και την εξαντλεί (κυρίως οικονομικά) την ευχαριστεί. Τους φαντάζομαι απέναντι, να στέλνουν βάρκες και να σπάνε πλάκα.
- Από την άλλη όμως, ο στόχος της Τουρκίας εδώ είναι μακροπρόθεσμος εφόσον προφανέστατα διεκδικεί ρόλο περιφερειακής ιμπεριαλιστικής δύναμης.
Θα προσπαθήσει να αποκτήσει επιρροή μέσω μουσουλμανικών εστιών στον ελληνικό κοινωνικό ιστό σε ρόλο αυτόκλητου προστάτη.
Αύριο, όταν αυτές οι κοινότητες παγιωθούν, η Τουρκία θα εφεύρει μειονότητες, μουφτήδες (που θα πρέπει να εκλέγονται κι όχι να διορίζονται, βλ. π.χ. Θράκη), δικαιώματα που θα «καταπατούνται» από την Ελλάδα και γενικά θα το παίζει ο συνήγορος διαμεσολαβητής απέναντι στους κακούς Έλληνες που θα ακυρώνουν βασικές μειονοτικές και ανθρώπινες ελευθερίες. Βλέπουμε άλλωστε με ποιον αισχρό τρόπο χρησιμοποιεί την μειονότητα στην Θράκη στο πλαίσιο δημιουργίας μουσουλμανικού τόξου πολιτικής επιρροής στα Βαλκάνια.
Το «μοντέρνο» τουρκικό εθνικό κράτος δημιουργήθηκε μέσα από μαζικές εκκαθαρίσεις και Γενοκτονίες ώστε να μεταβληθεί σε τέτοιο από αυτοκρατορική δύναμη. Ενώ λοιπόν –όπως λέω σε άλλο ποστ- στην ελληνική περίπτωση "...το ελληνικό έθνος υπερέβαινε αρχικά τα όρια του κράτους και τελικά συνέπεσε με το κράτος διότι υπέστη εξωτερική συρρίκνωση λόγω εκτοπίσεων και διώξεων...», οι Τούρκοι ακολούθησαν άλλη και αμφίδρομη στρατηγική. Εκκαθάρισαν στο εσωτερικό τους κάθε μη μουσουλμανικό στοιχείο ώστε να αποκτήσουν «εθνική καθαρότητα» στο νέο έθνος-κράτος που έπρεπε να αντικαταστήσει την οθωμανική αυτοκρατορία.
Τι σχέση έχει αυτό το παρελθόν με το σήμερα; Έχει! Η κολοβή αλεπού χωρίς ουρά που έχει την φωλιά της λερωμένη θα προσπαθήσει να «λερώσει» και τις φωλιές των άλλων. Θα προσπαθήσει να πείσει και τις άλλες αλεπούδες να κόψουν και την δικιά τους! Δεν είναι τυχαία η αναφορά Τσαβούσογλου ότι «οι Έλληνες πυροβολούν πρόσφυγες». Βλέπουν αυτό που θέλουν να φαίνεται. Οι Τούρκοι, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, προσπαθούν να εκθέσουν τους Έλληνες περιμένοντας να κάνουν το μεγάλο λάθος. Δεν μπορεί να είναι οι μόνοι «απολίτιστοι σφαγείς» ενώπιον των «πολιτισμένων».
Ο τουρκικός πληθυσμός αυξάνεται ραγδαία. Δεν θα χωράει πια στο κράτος του. Η Τουρκία ψάχνει βαλβίδες εκτόνωσης για γεωγραφική διεύρυνση. Το είπε ο ίδιος ο Ερντογάν: «Η Τουρκία ή θα μεγαλώσει ή δεν θα υπάρχει».
Κι έτσι περνάμε σιγά-σιγά στο μέλλον.
Η Τουρκία προσπαθεί να περιχαρακώσει τα σύνορά της με «ουδέτερες ζώνες ασφαλείας». Για να προχωρήσει δηλαδή στο δεύτερο βήμα, ξέρει, ότι πρέπει να κάνει το πρώτο. Αυτό εφαρμόζει και στην Συρία. Αυτό πάει να εφαρμόσει και στην Κύπρο με την «λύση διζωνικής κοινότητας». Αυτό θα δείτε να συμβαίνει και με το Ιράκ.
Πριν τολμήσει λοιπόν να χαράξει νέες συνοριακές γραμμές, θα ακολουθήσει πρώτα πολιτική «ρευστών συνόρων». Μόνο έτσι μπορεί να αμφισβητήσει αποτελεσματικότερα το status quo ως αναθεωρητική δύναμη. Θα επενδύσει δηλαδή αρχικά στην αστάθεια , στην έννοια των συνόρων ως «αβέβαιο γεγονός» υπό αίρεση και αμφιβολία.
Πριν επιτεθεί στον «τοίχο» θα προσπαθήσει να τον «ρευστοποιήσει» ως σχετικό δεδομένο. Η τυχόν εισβολή ή επέμβασή της τότε δεν θα έχει επιθετικά χαρακτηριστικά, αλλά χαρακτηριστικά προστασίας και εγγυήσεων.
Τι σχεδιάζει τελικά η Τουρκία με την Ελλάδα μέσα από αυτόν τον υβριδικό πόλεμο μεταναστευτικών ροών;
Την δημιουργία «ουδέτερης ζώνης ασφαλείας» στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και στα Δωδεκάνησα.
Πριν επιτεθεί (στρατιωτικά ή μη, εφόσον είναι μετρ στο να παίρνει ό,τι θέλει χωρίς να πέσει μπαλωθιά), θα εισβάλει με πολιτική επιρροή ως προστάτιδα δύναμη των ασθενών και αδυνάτων σε μία «ζώνη» όπου οι Έλληνες θα συνιστούν έτσι κι αλλιώς αριθμητική μειονότητα. Θα έχει αντιστρέψει και αδρανοποιήσει de facto την έννοια του «κυριαρχικού δικαιώματος» με το πρόσχημα «μικτών πληθυσμών». Κι εφόσον τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο εξουδετερωθούν θα τα αντικαταστήσει με τα δικά της.
Άφησα τελευταίους τους παράνομους μετανάστες και τις ΜΚΟ μιας καλοστημένης μπίζνας. Τους δήθεν «πρόσφυγες», τα βόλια αυτού του υβριδικού πολέμου. Δεν θα πω, ότι είναι πιόνια σε ένα παίγνιο σχεδιασμένης συνεννόησης της Τουρκίας με συμμαχικές χώρες της (όπως π.χ. το Πακιστάν). Δεν μπορώ να προβάλω κάτι ως δεδομένο που δεν μπορώ να αποδείξω.
Όμως, όλοι αυτοί, λειτουργούν τελικά σε βάρος των προσφύγων. Είδαν φως και μπήκαν (ή μάλλον μπούκαραν). Μαζί με τους εμπόρους που τους εμπορεύονται και τις ΜΚΟ που χρεώνουν με το κεφάλι, εκμεταλλεύτηκαν μία προσφυγική κρίση , χρησιμοποίησαν τους Σύριους πρόσφυγες και πάτησαν πάνω τους. Τους πέταξαν από τις βάρκες για να μπουν αυτοί μέσα.
Δεν θα υπήρχαν «Μόριες» χωρίς αυτούς. Η προσφυγική κρίση θα ήταν καθόλα διαχειρίσιμη, χωρίς αντιδράσεις, αντίθετα μάλιστα, με τεράστια αποδοχή από τον Λαό. Αυτοί αφαιρούν πόρους από ανθρώπους που τους έχουν πραγματικά ανάγκη.
"Κι ενώ προσπαθούν να δραπετεύσουν από μία κουλτούρα που τους καταπιέζει, έρχονται εδώ για να επιβάλουν την κουλτούρα από την οποία προσπαθούν να δραπετεύσουν".
Το εθνικό συμφέρον ΔΕΝ είναι εθνικισμός όπως η εθνική άμυνα ΔΕΝ είναι μιλιταρισμός.
Δεν είναι ρατσισμός ο εύλογος προβληματισμός που δημιουργείται από την σφοδρότητα, τον όγκο, την ένταση και την διάρκεια αυτών των μεταναστευτικών ροών.
Η ύπαρξη οικονομικών μεταναστών και από αυτές τις χώρες δεν θα ενοχλούσε κανέναν αν δεν είχαν ξεπεραστεί τα όρια, αν η Ελλάδα δεν ήταν το θύμα των φασιστικών και ιμπεριαλιστικών σχεδίων της Τουρκίας και της πονηρίας του ανώτατου ευρωπαϊκού Σοβιέτ.
Στους φίλους «θολό» της πολιτικής κορεκτίλας που βέβαια θα με πουν φασίστα, επαναλαμβάνω μόνο τούτο:
Φασίστας δεν είσαι μόνο όταν υποστηρίζεις τον εγχώριο φασισμό.
Φασίστας είσαι και όταν υποστηρίζεις των φασισμό των άλλων!
Στο χέρι με το δάχτυλο που δείχνει λοιπόν, δείτε και τα υπόλοιπα που είναι στραμμένα προς εσάς.
Ψάξτε να βρείτε τον φασισμό στις πολιτικές αυτών που υποστηρίζετε
Ανδρέας Τσιφτσιάν
Οικονομολόγος
ΥΓ. Σύμφωνα με τον Κουμουτσάκο, εισροές 40.000 "προσφύγων" τους τελευταίους τέσσερις μήνες!
Οι Σύριοι πρόσφυγες συνιστούν το 5% των συνολικών ροών.
Μα τι συμβαίνει εδώ;
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου