Το «φλεγόμενο τάγμα»
Ήταν ήδη απόγευμα και ο Ναπολέων γνώριζε πια ότι η μάχη δεν εξελισσόταν βάσει των σχεδιασμών του. Βλέποντας την Λα ε Σαντ πνιγμένη στους καπνούς κατάλαβε ότι οι δυνάμεις του είχαν αγκιστρωθεί εκεί, στο μικρό αυτό σημείο στηρίγματος, και δεν είχαν διασπάσει το εχθρικό κέντρο όπως επιθυμούσε.
Είχε επίσης πληροφορηθεί ήδη ότι οι Πρώσοι πλησίαζαν από ανατολικά και είχε αποστείλει ισχυρές δυνάμεις για να καλύψει το δεξιό του πλευρό, στέλνοντας παράλληλα μήνυμα στον Γκρουσύ να σπεύσει να τον ενισχύσει.
Ο Ναπολέων βλέποντας την αδυναμία των δυνάμεών του να καταλάβουν τη Λα ε Σαντ υπολόγισε πως στην περιοχή της αγροικίας αμύνονταν μια συμμαχική μεραρχία. Μάλλον θα συγχυζόταν ιδιαίτερα αν μάθαινε ότι αυτής αμυνόταν μόνο ένα τάγμα κι αυτό υποεπανδρωμένο. Και πάλι όμως ο αυτοκράτορας δεν είχε και πολλές επιλογές.
Το να συγκεντρώσει το πυροβολικό του για να ισοπεδώσει την αγροικία θα απαιτούσε πολύ χρόνο και χρόνο δεν είχε πια. Δεν είχε όμως και εφεδρείες. Το 3ο ΣΣ και η Φρουρά δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν μέχρι να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα με τους Πρώσους. Το 2ο ΣΣ του Ρείγ είχε σοβαρά ματώσει στο Ουγκαμόν, ενώ το 1ο ΣΣ του Ντ’ Ερλόν είχε ιδιαίτερα υποφέρει στη Λα ε Σαντ.
Αυτό που απέμενε στον Ναπολέοντα ήταν να διατάξει μια νέα επίθεση του πεζικού του κατά της αγροικίας με όσες διαθέσιμες δυνάμεις υπήρχαν. Πλέον το παιχνίδι του αυτοκράτορα ήταν με τον χρόνο, όχι με τον Γουέλινγκτον. Ο τελευταίος πάντως είχε επικεντρώσει το ενδιαφέρον του στο κέντρο της διάταξής του.
Στη Λα ε Σαντ η ανάπαυλα δεν κράτησε πολύ. Γύρω στις 15.00 ο στρατάρχης Νέυ διέταξε νέα επίθεση κατά της αγροικίας από μια ταξιαρχία δυνάμεως 3.000 ανδρών. Οργανωμένη σε δύο φάλαγγες εφόδου η γαλλική ταξιαρχία προσέγγισε την αγροικία από δύο πλευρές και επιτέθηκε.
Παρά τις ιαχές «Ζήτω ο Αυτοκράτωρ» όμως που ακούγονταν οι στρατιώτες ήταν μάλλον συγκρατημένοι αντικρίζοντας τα εκατοντάδες πτώματα των συναδέλφων τους γύρω από την αγροικία. Ο Νέυ εξοργισμένος έστειλε έναν επιτελή του προσπαθώντας να δώσει νέα ορμή στους άνδρες του.
Φαίνεται πως το πέτυχε δε καθώς ο Μπάρινγκ μαρτυρεί πως ουδέποτε στη ζωή του είχε δει εχθρό τόσο απεγνωσμένα γενναίο. Οι Γερμανοί κράτησαν για λίγη ώρα τους Γάλλους μαχόμενοι από τα οδοφράγματα, αλλά σταδιακά υποχώρησαν εντός της Λα ε Σαντ.
Ο υπολοχαγός Γκράεμε ήταν ο τελευταίος που εισήλθε διατάσσοντας τον τυφεκιοφόρο Λίνταου να σφραγίσει τη θύρα της κύριας πύλης. Οι οχυρωμένοι Γερμανοί άρχισαν τα πυρά προκαλώντας μεγάλη αιμορραγία στους Γάλλους που προσπαθούν απεγνωσμένα με πελέκια και κάθε άλλο διαθέσιμο μέσο να σπάσουν τη δρύινη θύρα. Μάχη δίνονταν ακόμα και κάθε μια από τις τυφεκιοθυρίδες. Παρόλα αυτά οι Γερμανοί κρατούσαν.
Ο Μπάρινγκ ανησυχούσε για τη δυτική πύλη, πάντως, όπου δεν υπήρχε θύρα και είχε κλειστεί πρόχειρα. Και εκεί όμως οι άνδρες του μάχονταν ηρωικά. Ο τυφεκιοφόρος Λούντβιχ Ντάρεντορφ παρά τα τρία τραύματα από ξιφολόγχη που έφερε συνέχισε να μάχεται, σκοτώνοντας συνεχώς Γάλλους, αρνούμενος να μεταφερθεί στον πρόχειρο σταθμό επίδεσης. Έτσι συμπεριφέρθηκαν και άλλοι άνδρες του Μπάρινγκ παραμένοντας μαχόμενοι έστω και τραυματίες.
Ο ίδιος ο Μπάρινγκ περιέτρεχε έφιππος τις θέσεις μάχης των ανδρών του εμψυχώνοντας τους συνεχώς. Γαλλική βολίδα σκότωσε το άλογό του και ο αντισυνταγματάρχης βρέθηκε στο έδαφος. αντί να φοβηθεί όμως βρήκε ένα άλλο άλογο και συνέχισε απτόητος το έργο του. Παρά το θάρρος τους όμως οι λίγοι υπερασπιστές φαίνεται ότι θα «καταπίνονταν» τελικά από τον γαλλικό όγκο. Και ενώ φαινόταν όλα να τελειώνουν ο στρατάρχης Νέυ ήρθε να δώσει τη λύση για τους άνδρες του 2ου Τάγματος.
Παρεξηγώντας κάποιες μετακινήσεις μονάδων που διέταξε ο Γουέλινγκτον, ο Νέυ θεώρησε πως η συμμαχική στρατιά υποχωρούσε και τιθέμενος επικεφαλής του όγκου του γαλλικού ιππικού ρίχθηκε στην επίθεση. Το γαλλικό κύμα ανθρώπων και αλόγων ρίχτηκε μεταξύ Ουγκαμόν και Λα ε Σαντ μόνο και μόνο για να σπάσει πάνω στα ακλόνητα βρετανικά τετράγωνα.
Η επίθεση του γαλλικού ιππικού σταμάτησε την επίθεση του γαλλικού πεζικού κατά της Λα ε Σαντ. Ωστόσο ο Μπάρινγκ και οι άνδρες του δεν έμειναν θεατές. Αντίθετα με τα όπλα ακριβείας που διέθεταν έπλητταν τους Γάλλους ιππείς καθώς αυτοί κινούντο κατά των συναδέλφων τους στο συμμαχικό κέντρο. Ο Λοχίας Γκέοργκ Στόκμαν πυροβόλησε το άλογο ενός Γάλλου αξιωματικού των θωρακοφόρων. Μη αρκούμενος σε αυτό βγήκε από την αγροικία και αιχμαλώτισε τον Γάλλο.
Πάντως σύντομα το γαλλικό πεζικό επανήλθε. Οι Γερμανοί από τον περιστερώνα εξουδετέρωσαν δεκάδες Γάλλους αξιωματικούς. Σε λίγο η μάχη ξανάρχισε με την προηγούμενή της σφοδρότητα. Ο τυφεκιοφόρος Λίνταου δέχτηκε δύο τραύματα από βολίδες μουσκέτου στην πλάτη και το κεφάλι. Παρά τη διαταγή του υπολοχαγού Γκράεμε όμως αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη θέση.
«Όσο αντέχω θα πολεμώ», είπε κοφτά και απλώς έριξε ρούμι στις πληγές του. Λίγο αργότερα ο γενναίος υπολοχαγός τραυματίστηκε στο χέρι. Μόνος του έδεσε την πληγή με ένα μαντήλι και παρέμεινε στη θέση του. Λίνταου δεν μπορούσε να μην αστειευτεί. «Τώρα πρέπει να πάτε εσείς πίσω», του είπε γελώντας. «Ανοησίες», απάντησε ο μόλις 18 ετών υπολοχαγός. «Δεν υπάρχει πίσω»!
Στον κήπο της κουζίνας της αγροικίας οι δύο λόχοι του 1ου Ελαφρού Τάγματος που είχαν αναπτυχθεί εκεί απέκρουσαν όλες τις γαλλικές επιθέσεις. Ο δεκανέας Ντίντριχ Σελμ εξουδετέρωσε δεκάδες Γάλλους πριν δεχτεί ο ίδιος μια βολίδα στον πνεύμονα. Ο δεκανέας Μίλερ, ο καλύτερος σκοπευτής του τάγματος συνέχισε τον αγώνα. Δύο τυφεκιοφόροι γέμισαν τυφέκια για αυτόν και ο ίδιος πυροβολούσε συνεχώς, σκοτώνοντας τον ένα Γάλλο μετά τον άλλο.
Ξαφνικά είδε έναν Γάλλο αξιωματικό να οδηγεί τους άνδρες του με το ξίφος στο χέρι φωνάζοντας «Εμπρός-εμπρός». Ο Μίλερ σκόπευσε προσεκτικά και ο Γάλλος έπεσε νεκρός. Αμέσως οι άνδρες του νεκρού αξιωματικού υποχώρησαν εν αταξία. Ο δεκανέας Φρίντριχ Ράινεκε, επικεφαλής ομάδας 10 τυφεκιοφόρων, διακρίθηκε επίσης ιδιαίτερα αποκρούοντας με τους άνδρες του συνεχείς γαλλικές επιθέσεις.
Ο Μπάρινγκ ήταν βαθιά συγκινημένος από την συμπεριφορά των ανδρών του. «Τίποτα δεν μπορούσε να κλονίσει τους άνδρες μας που γελούσαν αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο», έγραψε αργότερα. Γύρω στις 17.00 πάντως η κατάσταση άρχισε να γίνεται κρίσιμη και πάλι καθώς τα πυρομαχικά άρχισαν να λείπουν.
Ο Μπάρινγκ έστειλε αγγελιοφόρο ζητώντας πυρομαχικά αλλά του ανακοινώθηκε πως δεν υπήρχαν διαθέσιμα. Την ίδια ώρα οι Γάλλοι έβαλαν φωτιά στο κτήριο, σε όσα σημεία μπορούσαν. Για τους αμυνόμενους ήταν εξαιρετικά δύσκολο να μάχονται και να προσπαθούν, χωρίς μέσα, να σβήσουν τη φωτιά.
Λίγο μετά τις 17.00 οι Γάλλοι εκτόξευσαν μια ακόμα μαζική επίθεση κατά της αγροικίας με δύναμη ταξιαρχίας. Το μόνο που η διοίκηση μπορούσε να κάνει για να κάνει για να ενισχύσει το 2ο Τάγμα ήταν να αποστείλει ενισχύσεις. Έτσι εστάλη στην αγροικία ο λόχος ακροβολιστών του 5ου Τάγματος Γραμμής της Λεγεώνας. Από τον λόχο μόνο 85 άνδρες κατάφεραν να φτάσουν στη Λα ε Σαντ. Τουλάχιστον 15 άνδρες, μαζί με τον διοικητή του λόχου σκοτώθηκαν. Σε λίγο στάλθηκαν στη Λα ε Σαντ άλλοι 200 άνδρες του 1ου Συντάγματος του Νασάου.
Ωστόσο οι ενισχύσεις δεν έλυσαν το βασικό πρόβλημα του Μπάριγνκ, αυτό της έλλειψης πυρομαχικών. Οι άνδρες που έσπευσαν σε ενίσχυσή του ήταν οπλισμένοι με μουσκέτα άλλου διαμετρήματος από τα τυφέκια Baker. Πάντως οι στρατιώτες από το Νασάου απέδειξαν σύντομα την αξίας τους όχι μόνο μαχόμενοι γενναία, αλλά και χρησιμοποιώντας τις μεγάλες σιτιοδόχους τους για να μεταφέρουν νερό και να σβήσουν τη φωτιά!
Ο Μπάρινγκ έδωσε πρώτος το παράδειγμα αρπάζοντας μια σιτιοδόχο και ορμώντας στη φωτιά. Το παράδειγμά του ενέπνευσε τους άνδρες, ακόμα και τους τραυματίες. με τον τρόπο αυτό η φωτιά σβήστηκε.
 |
| Αναπαράσταση του πεδίου της μάχης |
Η μάχη πάντως συνεχιζόταν σκληρή. Στις τυφεκιοθυρίδες του τοίχου παιζόταν ένα άλλο, λίαν επικίνδυνο παιχνίδι. Κάποια στιγμή ο Λίνταου τοποθέτησε το τυφέκιό του σε μια από αυτές για να πυροβολήσει αλλά ένα χέρι από την άλλη πλευρά άρπαξε την κάννη! «Το σκυλί μου άρπαξε το όπλο», φώναξε ο τραυματίας Λίνταου.
«Περίμενε», του είπε ένας συνάδελφός του ο οποίος και πυροβόλησε και σκότωσε τον Γάλλο. Όταν ένας άλλος Γάλλος επιχείρησε το ίδιο του απάντησε μια ξιφολόγχη κατά πρόσωπο. Στην αυλή οι τραυματίες δεκανέας Ρίεμστεντ και τυφεκιοφόροι Λίντχορστ και Λίντεναου εξακολουθούσαν να μάχονται.
Όταν τους τελείωσαν τα πυρομαχικά συνέχισαν τον αγώνα με τις σπαθοξιφολόγχες τους, μα τα κοντάκια των όπλων τους, ακόμα και με πέτρες. Όταν ο Μπάρινγκ διέταξε αυτούς και άλλους τραυματίες να πάνε στον σταθμό επίδεσης όλοι αρνήθηκαν.
Σαν από θαύμα, με τις τελευταίες βολίδες που οι Γερμανοί πήραν από τους νεκρούς συναδέλφους τους, κατάφεραν να αποκρούσουν τους Γάλλους, ύστερα από σχεδόν μιάμιση ώρα σκληρού αγώνα. Τώρα πια οι άνδρες του Μπάρινγκ είχαν απομείνει με 3-4 βολίδες έκαστος. Παρόλα αυτά οι άνδρες φώναξαν στον διοικητή τους: «Κανείς μας δεν θα σε εγκαταλείψει. Θα πολεμήσουμε και θα πεθάνουμε μαζί σου»! Συγκινημένος ο Μπάρινγκ σκεφτόταν παράλληλα πως η θυσία των γενναίων ανδρών του δεν θα ωφελούσε πλέον.
Ωστόσο εκείνη την ώρα έφτασε μια εξαιρετικά ενθαρρυντική πληροφορία: Οι Πρώσοι του Μπλύχερ κατέφθαναν μαζικά. Ωστόσο την ίδια ώρα ο Ντ’ Ερλόν είχε ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις του τις οποίες εξαπέλυσε σε μια τελευταία, απελπισμένη έφοδο κατά του συμμαχικού κέντρου. Με επικεφαλής το επίλεκτο 13ο Σύνταγμα Ελαφρού Πεζικού, οι γαλλικές φάλαγγες πλησίασαν στη Λα ε Σαντ και πάλι.
Ο Μπάρινγκ κατάλαβε ότι είχε έρθει η ώρα της υπέρτατης μάχης. Αφού ζήτησε και πάλι πυρομαχικά έσπευσε επικεφαλής των ανδρών του να αντιμετωπίσει τον εχθρό. Οι Γάλλοι επιχείρησαν και πάλι να βάλουν φωτιά την οποία οι Γερμανοί έσβησαν ξανά. Κατόπιν άρχισαν να σκαρφαλώνουν στον εξωτερικό τοίχο καθώς τα πυρά των Γερμανών είχαν σχεδόν παύσει.
Κατόπιν πήδηξαν στην αυλή. Τότε άρχισε ομηρικός αγώνας, μια θανάσιμη πάλη σώμα με σώμα όπου η ξιφολόγχη και το πείσμα είχαν τον πρώτο λόγο. Τελικά οι Γάλλοι έσπασαν και τη θύρα της κύριας πύλης και εισέβαλαν μαζικά στη Λα ε Σαντ. «Αμυνθείτε! Έρχονται από παντού, ελάτε κοντά», φώναξε κάποιος αξιωματικός στους αμυνόμενους. Οι ξιφολόγχες σκόρπιζαν τον θάνατο με μανία. Οι καλά εκπαιδευμένοι και με υψηλό ηθικό Γερμανοί πολεμούσαν με μανία.
Ωστόσο η αντίσταση δεν είχε πλέον νόημα και ο Μπάρινγκ δεν θέλησε να θυσιάσει τους άνδρες του. Έτσι αφού διέταξε ένα απόσπασμα, στο οποίο διατέθηκαν όλα τα διαθέσιμα πυρομαχικά, να ενεργήσει ως οπισθοφυλακή, διέταξε υποχώρηση. Το απόσπασμα θανάτου διοικείτο από τους υπολοχαγούς Γκράεμε και Κάρεϊ και από τον σημαιοφόρο Φρανκ.
Η οπισθοφυλακή αυτή πολέμησε άγρια. Πέραν των τριών αξιωματικών αποτελείτο ακόμα από τον επιλοχία Μέβιους, τον λοχία Στέγκεν, τον δεκανέα Χάιζε και τρεις στρατιώτες. Ένας Γάλλος προσπάθησε να πλήξει με την ξιφολόγχη των Φρανκ, αλλά πριν το επιτύχει ο Γκράεμε του είχε διχοτομήσει το πρόσωπο με την σπάθη του. Σε λίγο ένας Γάλλος σήκωσε το μουσκέτο του να πυροβολήσει τον Γκράεμε. Δεν πρόλαβε. Το σπαθί του Φρανκ του διαπέρασε το κεφάλι. Την ίδια στιγμή βολίδα μουσκέτου έπληξε το δεξί χέρι του Φρανκ αφήνοντας τον νεαρό δόκιμο αξιωματικό ανυπεράσπιστο.
Ο Γκράεμε δεν μπορούσε να τον βοηθήσει. Πολεμούσε ο ίδιος με πέντε Γάλλους, τέσσερις στρατιώτες και έναν αξιωματικό τον οποίοι είχε αρπάξει από το κολάρο της στολής του χρησιμοποιώντας τον ως ασπίδα απέναντι στις ξιφολόγχες των τεσσάρων στρατιωτών. Ο γενναίος υπολοχαγός κατάφερε να ξεφύγει, κυριολεκτικά, από την αγκάλη του θανάτου και να ξεφύγει.
Οι άλλοι δεν ήταν τόσο τυχεροί. Ο Χάιζε δέχτηκε ένα χτύπημα από κοντάκι στο κεφάλι και πιάστηκε αιχμάλωτος. Άλλος ένας δεκανέας και επτά άνδρες του 1ου Συντάγματος του Νασάου που είχαν σπεύσει να βοηθήσουν την οπισθοφυλακή, επίσης αιχμαλωτίσθηκαν. Ο Φρανκ δέχτηκε άλλη μια βολίδα στο στήθος. Βαριά πληγωμένος κρύφτηκε πίσω από ένα κρεβάτι. Οι Γάλλοι δεν τον είδαν καθώς ήταν απασχολημένοι σκοτώνοντάς δύο άλλους Γερμανούς τραυματίες.
Στη αυλή ο Λίνταου χρησιμοποιώντας το όπλο ως ρόπαλο χτυπούσε όποιον Γάλλο προσπαθούσε να πλησιάσει. Σε λίγο βρέθηκε να παλεύει με έναν χειροδύναμο αντίπαλο σώμα με σώμα. Παράλληλα όμως μια εχθρική ξιφολόγχη διαπέρασε τον ίδιο αλλά και τον Γάλλο με τον οποίο πάλευε. Βαριά τραυματισμένος αιχμαλωτίσθηκε.
Αυτό ήταν και το τέλος της μάχης, ουσιαστικά, για τους γενναίους του 2ου Τάγματος. Οι επιζώντες του 2ου Τάγματος πάντως ενώθηκαν με τους συναδέλφους τους του 1ου Ελαφρού και αφού πήραν πυρομαχικά από αυτούς συνέχισαν τον αγώνα μέχρι την τελική νίκη.
πηγή
.jpg.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου