Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Επικεφαλής της “Ελλήνων Πολιτείας”
www.apostoloupanos
Δημοσιογραφία είναι η συγκέντρωση ειδήσεων και πληροφοριών, αλλά και η ταυτόχρονη διάδοσή τους μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, προκειμένου να ενημερώνεται ο πολίτης. Είναι καθήκον των επαγγελματιών δημοσιογράφων να “μάχονται” για την ορθή και αληθινή ενημέρωση της Κοινής γνώμης. Όμως, αυτή η ορθή και αληθινή ενημέρωση προϋποθέτει ξεκαθάρισμα των εννοιών, της αλήθειας από τα διάφορα τσιτάτα που παραπλανούν.
Οι προπαγανδιστές και καθοδηγητές (ινστρούχτορες) της ενημέρωσης.
Όλοι αυτοί, οι λεγόμενοι μεγαλοδημοσιογράφοι και παχυλώς αμειβόμενοι, οι οποίοι είναι ιδιοκτήτες - εκδότες εφημερίδων, ιδιοκτήτες ραδιοφωνικών σταθμών, αλλά και “ιδιοκτήτες” μεγάλων τηλεοπτικών εκπομπών, είναι κατ΄ όνομα και μόνο δημοσιογράφοι.
Γιατί, έχουν ως μοναδικό σκοπό τη διαστρέβλωση των ειδήσεων και την μεταφορά αυτών στους πολίτες, σύμφωνα με τα συμφέροντα των εργοδοτών τους, οι οποίοι έτσι, “παίζουν” διάφορα παιχνίδια Εξουσίας, για οικονομικοπολιτικό όφελος. Ωστόσο, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι, στη δημοσιογραφία πρέπει να καταγράφεται και η άποψη του δημοσιογράφου. Και είναι στη διακριτική ευχέρειά του, ο σχολιασμός των ειδήσεων, βέβαια, όσο είναι δυνατόν μέσα σε πνεύμα αντικειμενικότητας. Πρέπει δηλαδή, και οφείλει, να είναι αμερόληπτος και να κρατάει “αποστάσεις” από τα κέντρα αποφάσεων της Εξουσίας.
Δημοσιογραφία είναι η συγκέντρωση ειδήσεων και πληροφοριών, αλλά και η ταυτόχρονη διάδοσή τους μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, προκειμένου να ενημερώνεται ο πολίτης. Είναι καθήκον των επαγγελματιών δημοσιογράφων να “μάχονται” για την ορθή και αληθινή ενημέρωση της Κοινής γνώμης. Όμως, αυτή η ορθή και αληθινή ενημέρωση προϋποθέτει ξεκαθάρισμα των εννοιών, της αλήθειας από τα διάφορα τσιτάτα που παραπλανούν.
Οι προπαγανδιστές και καθοδηγητές (ινστρούχτορες) της ενημέρωσης.
Όλοι αυτοί, οι λεγόμενοι μεγαλοδημοσιογράφοι και παχυλώς αμειβόμενοι, οι οποίοι είναι ιδιοκτήτες - εκδότες εφημερίδων, ιδιοκτήτες ραδιοφωνικών σταθμών, αλλά και “ιδιοκτήτες” μεγάλων τηλεοπτικών εκπομπών, είναι κατ΄ όνομα και μόνο δημοσιογράφοι.
Γιατί, έχουν ως μοναδικό σκοπό τη διαστρέβλωση των ειδήσεων και την μεταφορά αυτών στους πολίτες, σύμφωνα με τα συμφέροντα των εργοδοτών τους, οι οποίοι έτσι, “παίζουν” διάφορα παιχνίδια Εξουσίας, για οικονομικοπολιτικό όφελος. Ωστόσο, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι, στη δημοσιογραφία πρέπει να καταγράφεται και η άποψη του δημοσιογράφου. Και είναι στη διακριτική ευχέρειά του, ο σχολιασμός των ειδήσεων, βέβαια, όσο είναι δυνατόν μέσα σε πνεύμα αντικειμενικότητας. Πρέπει δηλαδή, και οφείλει, να είναι αμερόληπτος και να κρατάει “αποστάσεις” από τα κέντρα αποφάσεων της Εξουσίας.
Όμως, στην Πατρίδα μας αυτοί οι δημοσιογράφοι, την αμεροληψία και την αντικειμενικότητα που θα έπρεπε να έχουν στην μεταφορά των ειδήσεων, σε ένα καθαρώς αστικό πολίτευμα, έχουν υλοποιήσει την εξ ορισμού ψευδεπίγραφη αντικειμενικότητα της δημοσιογραφίας σύμφωνα με την μαρξιστική θεώρηση απολυταρχικών καθεστώτων.
Για το λόγο αυτό, αυτοί οι επίορκοι δημοσιογράφοι δεν μεταφέρουν στον πολίτη την είδηση αυτούσια, αλλά τη διυλίζουν σύμφωνα με το συμφέρον των πολιτικών προσώπων-πατρόνων τους και τη σερβίρουν διαστρεβλωμένη. Αυτοί οι “μασκαράδες” δημοσιογράφοι, υπηρετούν τυφλά τα συμφέροντα της εργοδοσίας τους, εις βάρος του λειτουργήματος της Ανεξάρτητης Δημοσιογραφίας. Αυτοί οι παλιάτσοι-κλόουν που φαντάζουν ως διασκεδαστές του λαού, είναι στην πραγματικότητα οι αιμοσταγείς δολοφόνοι του λαού μας.
Είναι οι εργολάβοι θανάτου σε ένα παιχνίδι κατατρομοκράτησης του Ελληνικού λαού.
Λίγοι οι πραγματικοί δημοσιογράφοι.
Ο πραγματικός δημοσιογράφος που σέβεται την πένα του και το λειτούργημά του, οφείλει να στηλιτεύει την αυθαιρεσία της Εξουσίας, προκειμένου να προστατεύει τη Δημοκρατία και το Σύνταγμα. Οφείλει, να καυτηριάζει την αλαζονεία της Εξουσίας, προκειμένου να προστατεύει τους Θεσμούς της Πολιτείας. Να είναι μπροστάρης όταν θίγονται, η ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών.
Οφείλει, να οξύνει και να αφυπνίζει την κοινή γνώμη και όχι να την αποκοιμίζει. Οφείλει, να ενεργοποιεί την κοινωνική συνείδηση των πολιτών, όταν θίγονται τα συμφέροντά τους.
Οφείλει να είναι επιφυλακτικός στη συλλογή των ειδήσεων και να τις παρουσιάζει αφού πρώτα τις διασταυρώσει. Τότε και μόνο εξυπηρετεί τις απαιτήσεις του καταναλωτικού κοινού και σέβεται το λειτούργημα της ενημέρωσης του ελληνικού λαού.
Η Ένωση Συντακτών ακυρώνει τον εαυτό της.
Όμως, θα θυμίσουμε σε όλα αυτά τα αρπαχτικά της συνείδησης του λαού μας, πως το επάγγελμα της δημοσιογραφίας υπόκειται στον κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας της Ένωσης Συντακτών, στην οποία ανήκουν. Και θέλουμε να ρωτήσουμε την Ένωση Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ). Τιμά η Ένωση το λογότυπο που κοσμεί τη διαδικτυακή της σελίδα: «Η δημοσίευση είναι ψυχή της δικαιοσύνης»;
Μια δημοκρατική αρχή που ουδόλως τιμά η ΕΣΗΕΑ αλλά και το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο.
Πρωτοπόρος αντικειμενικότητας η Ελεύθερη Ώρα.
Σε “μεγάλους” τηλεοπτικούς σταθμούς, η τηλεθέαση καθημερινά μειώνεται, το ίδιο και σε ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ο κόσμος σιχάθηκε αυτή την ελεεινή δημοσιογραφία και τους γυρίζει επιδεκτικά την πλάτη.
Το ίδιο και στις εφημερίδες των εκδοτών – δημοσιογράφων. Βυθίζονται ως Τιτανικός. Ο κατήφορός τους δεν έχει τέλος.
Και μόνο η Ελεύθερη Ώρα αυξάνει σταθερά το αναγνωστικό της κοινό. Χωρίς έσοδα από διαφημίσεις και χωρίς να έχει τη δυνατότητα να διαφημίζεται, όπως άλλες εφημερίδες, από τους τηλεοπτικούς σταθμούς που ανήκουν στην ίδια εργοδοσία.
Για του λόγου το αληθές, σας
παραθέτουμε παρακάτω από τις «τυπολογίες» της εφημερίδος «Το Παρόν»: “Με πολλή μαυρίλα μπήκε το
καλοκαίρι. Με το… καλημέρα (12/6) χάθηκαν 15.520 φύλλα, και αυτό δεν
προοιωνίζεται τίποτε καλό για τη συνέχεια. Τα περισσότερα φύλλα έχασαν κατά
σειρά το «Πρώτο Θέμα» 5.970, το «Έθνος» 4.030 και το «Βήμα» 3.960. Είναι
εντυπωσιακό και συνάμα ανησυχητικό το ότι καμία κυριακάτικη δεν κέρδισε ούτε
ένα φύλλο, αντίθετα έχασαν κι από πάνω, εκτός
από την «Ελεύθερη Ώρα»…
Κατά τον καθηγητή Γιώργο Πιπερόπουλο, παρόλες είναι, όσα εκφέρονται από χείλη πολιτικών και σημαίνουν ασήμαντα και επιπόλαια λόγια.
Τέτοιες ανοησίες λοιπόν, εκφέρονται από μερικούς που προσπαθούν να κάνουν λοβοτομή στο μυαλό των πολιτών, κάνοντάς τους να πιστέψουν ότι, τάχατες θα δημιουργηθεί φιλορωσικό κόμμα στην Ελλάδα.
Αυτοί που προαναγγέλλουν, τη δήθεν δημιουργία αυτού του κόμματος, είδαν πόρτα ανοικτή και μπήκαν. Σε μια εποχή που ο ελληνικός λαός και η Πατρίδα του δυστυχεί, σε μια εποχή που όλα τα πολιτικά κόμματα εισπράττουν την απαξίωση, τη χλεύη και την οργή του λαού μας, είναι ευκαιρία κάποιοι τυχάρπαστοι να την αδράξουν και να προσπαθήσουν – για άλλη μια φορά – να ξεγελάσουν το λαό μας.
Όμως, είναι οι ίδιοι οι οποίοι ευρισκόμενοι σε πολιτική απομόνωση, από τη στιγμή που υπηρέτησαν επί σειρά ετών το διεφθαρμένο πολιτικό καταστροφικό Σύστημα, από πολλά πολιτικά μετερίζια, σήμερα ενδύονται την προβιά του προβάτου, ενώ στην ουσία είναι αιμοβόροι λύκοι. Όταν μάλιστα με την υπογραφή τους συνέβαλαν τα μέγιστα για την εξαθλίωση της Πατρίδος μας.
Γνωρίζουν όμως, τα φιλο-ρωσικά αισθήματα του λαού μας και έτσι προσπαθούν μέσω της ιδρύσεως αυτού του φιλορωσικού κόμματος, να επανέλθουν στο πολιτικό προσκήνιο.
Αλλά, τι σημαίνει φιλορωσικό κόμμα; Υπό την ίδια έννοια, μπορώ να ισχυρισθώ και εγώ ότι, ιδρύω φιλο-κινεζικό κόμμα. Ή όποιο άλλο κόμμα, φιλικής διάθεσης προς χώρα του εξωτερικού….
Όσοι επιμένουν σε αυτές τις αηδίες – το έγραψα και κατά το παρελθόν – θα μας δώσουν απτές διαβεβαιώσεις και εχέγγυα υποστήριξης του εγχειρήματός τους, από τη Ρωσία;
Έχουν λάβει αυτή την στήριξη από τη Ρωσία του Πούτιν ή παραπλανούν το λαό μας εκστομίζοντας λόγια του αέρα και πλάθοντας όνειρα θερινής νυκτός.
Στην αντίθετη περίπτωση, θα χαρακτηρισθούν ως σύγχρονοι δημο-κόλακες ή άλλως δημο-πίθηκοι (κατά Αριστοφάνη)!!
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου