====
Έχω προ πολλού επιχειρηματολογήσει πως οι Ευρωπαίοι από τη δεκαετία του '80, εφάρμοσαν ένα σχέδιο-σύστημα που θα το ονόμαζα "πως να κάνεις κάποιον πρεζάκι". Άρχισαν να δίνουν δάνεια αβέρτα, και κακόμαθαν τον νεορωμιό σε σημείο απόλυτου εκφυλισμού. Το κράτος όχι μόνο δανειζόταν για να πληρώσει τους μισθούς και τις υπέρογκες συντάξεις των Δ.Υ με παχυλά εφάπαξ, επιδόματα απόλυτης παραφροσύνης κλπ. Επίσης, οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι κλπ εγκατέλειψαν τη γη τους γιατί δεν υπήρχε λόγος να την καλλιεργήσουν. Ζούσαν πλουσιοπάροχα με τα παραποιημένα στατιστικά στοιχεία που στέλναμε έξω εισπράττοντας βαρβάτες επιδοτήσεις.
Η γη εγκαταλείφθηκε, η ελληνική παραγωγή έπεσε στο μηδέν και όλα τα χρήματα που δανειζόταν το ελληνικό κράτος και τα μοίραζε στο δημόσιο (τα 2/3 του ΑΕΠ) πήγαιναν για είδη που δεν διέθετε η ελληνική αγορά. Δηλαδή τα χρήματα επέστρεφαν στις χώρες που παρήγαγαν τα προϊόντα που καταναλώναμε εδώ και μάλιστα με τη μορφή εμπορικού πλεονάσματος γι' αυτούς και εμπορικού ελλείμματος για μας. Ο στόχος ήταν ένας. Να βουτήξουν την ακίνητη περιουσία των νεορωμιών, τις πρώτες ύλες που παράγει η χώρα και μελλοντικά τους υδρογονάνθρακες των οποίων την ύπαρξη γνώριζαν από τη περίοδο της χούντας.
Φτάσαμε λοιπόν εδώ που φτάσαμε με όλα τα κόμματα να προσπαθούν να περισώσουν τους κομματικούς στρατούς μέσα στο δημόσιο που οι ίδιοι δημιούργησαν. Ήταν δε όλοι διεφθαρμένοι και σκοτεινά διαπλεκόμενοι με ανίερα συμφέροντα άκρως επικίνδυνα για τη χώρα. Ανέλαβαν λοιπόν οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ.
Ο σχιζοφρενής κόσμος τους επέλεξε για να παραμείνουμε στο ευρώ αλλά χωρίς λιτότητα και μνημόνια. Αυτό δεν γίνεται. Είναι σαν και αυτό που είχε πει ο B.B King, o γερόλυκος μπλουζίστας που μας άφησε χρόνους : "Όλοι θέλουν να πάνε στον παράδεισο αλλά κανείς δεν θέλει να πάει πεθαίνοντας."
Στη αρχή θεώρησα πως υπήρχαν παλινδρομήσεις, λάθη, υστεροβουλία και λανθασμένες κινήσεις εκ μέρους της νέας κυβέρνησης. Αυτή η δημιουργική ασάφεια του Βαρουφάκη παρόλο που την απέδιδα στις σπουδές του πάνω στη "θεωρία των παιγνίων", μου φαινόταν αλλόκοτη. Σε γενικές γραμμές λοιπόν θεωρούσα πως η κυβέρνηση ήταν απροετοίμαστη και άπειρη. Έκανα λάθος.
====
Στη κρυφή ατζέντα του Σύριζα πάντα υπήρχε η επιστροφή στη δραχμή. Από τη δική τους σκοπιά, είναι για να διατηρηθεί ο κομματικός στρατός πρώην Πασοκονεοδημοκράτες και νυν ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόροι (έτσι είναι το δημόσιο, πάντα έτσι ήταν) στις θέσεις τους. Εγώ όμως πιστεύω πως αυτή η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ, αν τελικά οδηγήσει τη χώρα στη δραχμή, θα έχει πολλαπλά οφέλη μακροπρόθεσμα για την ίδια τη χώρα. Δίπλα του ο μικρός, έχει πολύ καλούς οικονομολόγους που γνωρίζουν όχι μόνο το αδιέξοδο των μνημονίων και τη μη βιωσιμότητα του χρέους αλλά και πως το ευρώ, που είναι ένα εξ ορισμού ένα άκαμπτο, μη υποτιμήσιμο σκληρό νόμισμα, δεν μπορεί να είναι το νόμισμα μιας χώρας που δεν παράγει τίποτα και αναγκάζεται να δανείζεται για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Κακά τα ψέματα, η χώρα πρέπει να αποκτήσει έναν βαθμό αυτάρκειας μειώνοντας τις ανάγκες της σε εισαγωγές.
Παλαιότερα, η χώρα διέθετε αξιοζήλευτη παραγωγή ακόμα και στη βαριά βιομηχανία. ELKO VAGIONIS, IZOLA, PITSOS, ELVIELA, ΒΙΒΕΧΡΩΜ, Πειραϊκή-Πατραϊκή κλπ. Η δε γεωργική παραγωγή όχι μόνο επαρκούσε για τον εγχώριο πληθυσμό αλλά είχαμε και πολλές εξαγωγές κυρίως σε οπωροκηπευτικά, αλιεύματα αλλά και είδη μοναδικά κατασκευασμένα από μικρές αλλά ανθηρές βιοτεχνίες. Ποιος δεν θυμάται τη φήμη που είχε το ελληνικό παπούτσι, το ελληνικό κόσμημα, το ελληνικό υφαντό; Όλα αυτά βρήκαν έναν αργό θάνατο με την είσοδό μας στο σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης.
Συνεπώς, οι «Τσε» οραματιστές που όντως δεν ενδιαφέρονται για προσωπικά οικονομικά οφέλη αλλά για δόξα, πολύ δόξα, πάρα πολύ δόξα, είναι διατεθειμένοι να επιχειρήσουν μια ρήξη που θα οδηγήσει σε αυτό που θα λέγαμε «επιστροφή στον παραδοσιακό παραγωγικό ιστό». Όλα αυτά λοιπόν, οι «Τσε» του ΣΥΡΙΖΑ τα γνώριζαν. Γνώριζαν πως θα αντιμετωπίσουν εμπόδια από μία νέα Ευρώπη που δεν έχει σχέση με την παλιά. Ας μη γελιόμαστε, δεν πρόκειται ούτε για την Ευρώπη των λαών ούτε και για την Ευρώπη της Αλληλεγγύης. Τα λεφτά που υποτίθεται πως χρωστάμε, ουσιαστικά, τα χρωστάγαμε σε Γερμανικές, Γαλλικές και Ολλανδικές τράπεζες που ο πανηλίθιος ΓΑΠ σε συνεργασία με το ΔΝΤ και τις ηγεσίες της Ευρώπης κατάφεραν να τα μετατρέψουν σε χρέη κρατών της Ευρωζώνης και μάλιστα με Αγγλικό δίκαιο. Οι κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ, ναι είναι κομμουνιστές, δεν μπορούν να δεχτούν να είναι προτεκτοράτο της δύσης (αν ήταν της πρώην ΕΣΣΔ, ενδεχομένως να μην είχαν αντιρρήσεις αλλά ας πάμε στο δια ταύτα γιατί ΕΣΣΔ δεν υπάρχει πλέον).
Μάλιστα, η κατάρτιση της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ με σπουδές και καθηγητιλίκια έξω, δημιούργησε τεράστιο κόμπλεξ στους βόρειους της Ευρώπης που έχουν μάθει να υποτιμούν το νότο. Μάλιστα, πέρα από τα φοβερά Αγγλικά του Βαρουφάκη, η ίδια η Μέρκελ ρώτησε τον Τσίπρα, αν ο Τσακαλώτος είναι Έλληνας, λόγω της βρεττανικής του προφοράς. Είναι όμως και κάτι άλλο: Πολλοί στην Ευρώπη (βόρειοι) αλλά και οι ντόπιοι λερωμένοι και βουτηγμένοι στη διαφθορά Πασοκονεοδημοκράτες ποταμίσιοι (καλά ο Θεοδωράκης είναι και παντελώς αγράμματος, ούτε επιστολή δεν μπορεί να συντάξει, ενώ τα έργα και οι ημέρες του στην ΕΡΤ είναι πλέον γνωστά σε όλους), αγνόησαν έναν πολύ σημαντικό παράγοντα: Το παρελθόν των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που είναι το ΚΚΕ. Όλοι υπήρξαν Κνίτες. Το ΚΚΕ ουδέποτε το υποστήριξα, ούτε και πρόκειται να το κάνω. Μου δημιουργεί τεράστια απέχθεια όχι μόνο ιδεολογική αλλά και ως προς το παρακμιακό του «πολιτεύεσθαι».
Τι σημαίνει αυτό; Ας το δούμε: Το ΚΚΕ φημίζεται για την αυστηρή πειθαρχία των μελών του (γι’ αυτό και τους αποκαλεί «πρόβατα» ο κόσμος) αλλά και την εμπειρία τους στην ομερτά. Από μικροί εκπαιδεύονται στο πώς να «ψήνουν» νέους και νέες, πώς να στρατολογούν μέλη, πώς να διεισδύουν σε φοιτητικές ομάδες και να δημιουργούν ανατροπές. Και όλα αυτά, ενώ πουλούν το «Ριζοσπάστη» από τα μικρά τους εφηβικά ακόμη χρόνια. Συνεπώς, η τέχνη της ανορθόδοξης αντιπαράθεσης, η δημιουργία σύγχυσης στους αντιπάλους, η πρόκληση κόπωσης επίσης στους αντιπάλους (ο Γιούνκερ ήδη δήλωσε κουρασμένος) αλλά επίσης και το κλίμα ρευστότητας και ανισορροπίας είναι ψωμοτύρι για τους πρώην Κνίτες. Άφησαν λοιπόν τους «δανειστές» να προχωρήσουν, έκαναν αρκετά βήματα προς τα πίσω για να καταδείξουν πως έχουν διάθεση να τα βρουν, να συμφωνήσουν σε κάποιο πρόγραμμα. Τότε ξεδιπλώθηκε η βορειοευρωπαϊκή αλαζονεία.
Εκεί που είχαν πει πως οι ελληνικές προτάσεις είναι «μια βάση για συζήτηση» μετά άρχισε ο Σόϊμπλε κρυβόμενος φυσικά πίσω από το ΔΝΤ, να προβάλλουν ενστάσεις. Ζητούν περισσότερα μέτρα. Ακόμα και ο πλέον αδαής αντιλαμβάνεται πως οι νέα Ευρώπη των τοκογλύφων, δεν μπορεί να ανεχτεί όχι μόνο έναν κομμουνιστή στους κόλπους της αλλά κυρίως έναν που δείχνει πατριώτης (η ιστορία θα καταγράψει αν είναι πραγματικά) τουλάχιστον ως προς το κομμάτι της πλήρους υποταγής στα κελεύσματά της. Φοβάται μήπως το φαινόμενο για αποδέσμευση από την Ευρώπη της Γερμανίας και των δορυφόρων της πάρει διαστάσεις και καταρρεύσει το μαγαζί τους που ήδη τρίζει συθέμελα αλλά το κρύβουν. Η λεγόμενη «ευρωπαϊκή ιδέα» ήταν μια παπαριά από την αρχή.
Παρενέβησαν πολλές φορές στα εσωτερικά μας όχι μόνο μέσω του ρυπαρού τύπου της αλλά και με απευθείας παρεμβάσεις από τους ηγέτες της. Μέχρι το Βαρουφάκη πίεζαν και πιέζουν να αλλάξουμε. Είναι κατάντια να μας σφαλιαρίζει με τελεσίγραφα η Πολωνία, η Λιθουανία, η Σλοβενία και η Σλοβακία που ξαφνικά έγιναν «Ευρωπαίοι». Θα ήταν η απόλυτη ξεφτίλα να σκύβουμε το κεφάλι ακόμα και σε αυτές τις μαριονέττες του Σόϊμπλε.
Έτσι λοιπόν, ερχόμαστε απέναντι σ’ ένα δίλημμα. Λέμε «ΝΑΙ» στους δανειστές ή «ΟΧΙ»; Ας συνειδητοποιήσουμε κάτι που όλοι οι οικονομολόγοι λένε, κυρίως οι Αμερικανοί και κυρίως οι Ευρωπαίοι. Αν εμείς ματώσουμε μία φορά, η Ευρώπη θα γονατίσει δέκα. Θα τιναχτεί το οικοδόμημά τους στον αέρα. Ας μην ακούμε τα παραμύθια του στυλ ότι και καλά, έχουν πάρει μέτρα και δεν τους νοιάζει. Μπούρδες. Η Αμερική έχει ήδη αρχίσει να ανησυχεί, το ίδιο και η Κίνα. Τι να λέμε τώρα....
Εν κατακλείδι: Ο Μάο έλεγε πως «μαύρη γάτα, άσπρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια». Προσωπικά λοιπόν, δεν με ενδιαφέρει τι είναι αυτός που θα οδηγήσει τη χώρα μακριά από την αγχόνη και το θανατηφόρο εναγκαλισμό των τοκογλύφων. Ποσώς με ενδιαφέρει αν αυτός που θα το κάνει είναι κομμουνιστής, δεξιός, αριστερός, κεντρώος ή ακόμα και τραβεστί. Ας θυμηθούμε το γνωστό πως «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου».
Αν πραγματικά λοιπόν θέλουμε να ξεφύγουμε από τη μέγγενη των σχεδίων υφαρπαγής της χώρας. Εγώ λοιπόν προσωπικά βρίζω το σχιζοφρενή ρωμιό που κάνει ουρές στα ΑΤΜ. Δείχνει πόσο ραγιάς είναι. ΟΧΙ λοιπόν σε κάθε είδους εκβιασμούς.
Άντε, για να τελειώνουμε.
(από έναν αδελφικο φιλο του Διονυσου, που θελει να παραμεινη ανωνυμος)
(ευχαριστώ τον φίλο Διόνυσο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου