Συχνά θέλω να γράψω για τις εκτρώσεις, αλλά σκέφτομαι πώς θα το θέσω για να μην πληγώσω μητέρες και πατέρες πού βασανίζονται από αυτό το έγκλημα, πού πολλές φορές ή ίδια η κοινωνία μας τους ωθεί πολύ εύκολα προς αυτό. Υπάρχουν βέβαια και περιπτωσεις ανθρώπων, όπως μία νεαρή μητέρα που ομολόγησε 23 εκτρώσεις και δήλωσε πώς θα το ξαναέκανε!
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΣΙΩΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΙΩΝΙΖΕΤΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!
Η ΦΡΙΚΗ ΤΗΣ ΕΚΤΡΩΣΗΣ ΞΕΠΕΡΝΑ ΣΕ ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΑ ΦΡΙΚΤΟΤΕΡΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΖΊ.
Παρουσιάζεται συχνά η άποψη πως η γυναίκα έχει το δικαίωμα να αποφασίζει μόνη της για το σώμα της και για το έμβρυο που κυοφορεί, η θέση όμως αυτή είναι ηθικά, κοινωνικά και λογικά απαράδεκτη. Γιατί το έμβρυο δεν ανήκει μόνο στη μητέρα αλλά και στον πατέρα, και σε τελική ανάλυση δεν ανήκει σε κανέναν από τους δυο, διότι αποτελεί ξεχωριστή ζωντανή ύπαρξη. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΤΗΜΑΤΑ ΚΑΝΕΝΟΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΟΥΤΕ ΠΡΟΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΠΕΝΔΥΣΟΥΜΕ, ΘΑ ΤΖΟΓΑΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΜΕ ΑΝΑΛΟΓΑ.Ειναι ανεξαρτητες, μοναδικές και ανεπανάληπτες προσωπικότητες, εικόνες του Θεού, πού δεν θα ξαναπεράσουν δεύτερη φορά μέσα στους αιώνες. Εχουν την δική τους αξία και τα δικά τους δικαιώματα στην ζωή! Η Ευθυνη ειναι δική μας και όχι η μεταχείριση. Επομένως το επιχείρημα "κάνω το σώμα μου ό,τι θέλω", είναι σαθρό, αντίχριστο, φασιστικό, μηδενιστικό.
Έχεις την δύναμη και την ευθύνη να αναθρέψεις παιδί από την στιγμή που θεωρείς πώς έχεις την ευθυνη να εχεις και σεξουαλικη ζωη και να την χειρίζεσαι υπευθυνα.
Οι μητέρες πού κάνουν έκτρωση φέρουν μεσα τους ανεξίτηλα αυτα τα σημάδια του φόνου, πού κρατάνε για πάντα ακόμα και μετά την εξομολόγηση και βασανίζονται οι καημένες και πονάνε. Οι πατερες αναπτύσσουν κατά την ψυχολογία ένα σύνδρομο στο υποσυνείδητο που τους σπρώχνει σε φόνο και κακοποίηση μικρών παιδιών!
Αιματοβαμμένοι γιατροί και ασυνείδητοι νομοθέτες! Φιλόσοφοι πού ωρύεστε για ανθρωπινα δικαιώματα και υπερπληθυσμό , ενώ φαί υπαρχει για ΟΛΟΥΣ! Ναζιστές πού σκοτώνεται τα παιδιά πού εχουν την προδιάθεση να βγουν με νοητική καθυστέρηση! Ποιός είσαι εσύ άρειε πού θα αποφασίσεις για την ζωούλα του; ¨Αρειε! Κάθαρμα!Ένα τετοιο παιδί με "αναπηρία" μπορεί να σώσει τον κόσμο ρε δειλέ!
Θέλω να είμαι επιεικής στην περίπτωση μόνο του βιασμού και της αιμομιξίας, αλλα΄επειδή η ψυχή μου είναι διχασμένη αφήνω ανεύθυνα την ηθική ευθυνη σε άλλους. Ειμαι πολύ μικρός και δειλος βλεπετε...
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ
ΣΤΙΣ ΑΓΑΜΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ που εχουν το σθενος να κρατάνε το παιδί τους!
Πολλές φορές το λέω και με κοιτάνε σαν τρελό και σκανδαλισμένοι. Όχι,
δεν είναι πού υπερθεματίζω για την υπαρξη μονογονεϊκών οικογενειών από
επιλογή. Το παιδάκι πρέπει να έχει
και τους δύο γονείς, όχι επειδή το υπαγορεύει καποιου ειδους ηθική,
αλλά για την ομαλή του ανάπτυξη. Αυτό που συγχαίρω και υποστηρίζω είναι
το σθένος τους να πάνε κόντρα στις δυσκολίες και τα στερεότυπα και
ΕΥΤΥΧΩΣ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ!
Ο Γέρων Παΐσιος γράφει το εξής φρικτό και φοβερό:
"Η έκτρωση είναι φοβερή αμαρτία. Είναι φόνος, και μάλιστα πολύ μεγάλος
φόνος, για τι σκοτώνονται αβάπτιστα παιδιά. Πρέπει να καταλάβουν οι
γονείς ότι ή ζωή αρχίζει από την στιγμή της συλλήψεως.
Μια νύχτα ό Θεός επέτρεψε να δω ένα φοβερό όραμα, που με πληροφόρησε γι αυτό το θέμα! Ήταν βράδυ, Τρίτη της Διακαινησίμου το 1984. Είχα ανάψει δυο κεράκια μέσα σε δυο τενεκεδάκια, όπως συνηθίζω να κάνω, ακόμη και όταν κοιμάμαι, για όλους όσους πάσχουν ψυχικά και σωματικά. Σ’ αυτούς συμπεριλαμβάνω ζώντες και κεκοιμημένους. στις δώδεκα τα μεσάνυχτα, εκεί που έλεγα την Ευχή, βλέπω ένα μεγάλο χωράφι περιφραγμένο με μια μάνδρα, σπαρμένο με σιτάρι που μόλις άρχιζε να ψηλώνει. Εγώ στεκόμουν έξω από το χωράφι, άναβα κεριά για τους κεκοιμημένους και τα στερέωνα πάνω στον τοίχο της μάνδρας.
Αριστερά ήταν ένας ξερότοπος, γεμάτος βράχους και κρημνούς, που σειόταν συνέχεια από μία δυνατή βοή από χιλιάδες σπαραχτικές φωνές, που σου σπάραζαν την καρδιά. Και ό πιο σκληρός άνθρωπος, αν τις άκουγε, ήταν αδύνατο να μη συγκλονισθεί. Ενώ υπέφερα από τις σπαραχτικές φωνές και αναρωτιόμουν από που προέρχονται και τι σημαίνουν όλα αυτά που έβλεπα, άκουσα μια φωνή να μου λέει: «Το χωράφι με το σπαρμένο σιτάρι, που δεν έχει ακόμη ξεσταχυάσει, είναι το Κοιμητήρι με τις ψυχές των νεκρών που θα αναστηθούν. Στον τόπο δε που σείεται από τις σπαραχτικές φωνές βρίσκονται οι ψυχές των παιδιών που έχουν σκοτωθεί με τις εκτρώσεις»!
Έπειτα από αυτό το όραμα μου ήταν αδύνατο να συνέλθω από τον μεγάλο πόνο που δοκίμασα για τις ψυχές εκείνων των παιδιών. Ούτε να ξαπλώσω μπορούσα, για να ξεκουραστώ, παρόλο που ήμουν κατάκοπος εκείνη την ήμερα."....
Δεν θέλω να αμφισβητήσω τον μέγα γέροντα αλλά νομίζω πώς αυτό αφορά περισσότερο τον ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΦΟΝΕΩΝ παρά τα ίδια τα παιδιά, για τα οποία δεν πρέπει να προεξοφλαμε την κατάληξη τους και πόσο εγκληματικό είναι να τα αφήνουμε αφώτιστα αφού τα δολοφονούμε πρίν την ώρα τους. Ο Γερων Κλεόπας-νομίζω- λέει πώς αυτά τα παιδιά βαπτίζονται στο ΙΔΙΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ ΤΟΥΣ.
Μια νύχτα ό Θεός επέτρεψε να δω ένα φοβερό όραμα, που με πληροφόρησε γι αυτό το θέμα! Ήταν βράδυ, Τρίτη της Διακαινησίμου το 1984. Είχα ανάψει δυο κεράκια μέσα σε δυο τενεκεδάκια, όπως συνηθίζω να κάνω, ακόμη και όταν κοιμάμαι, για όλους όσους πάσχουν ψυχικά και σωματικά. Σ’ αυτούς συμπεριλαμβάνω ζώντες και κεκοιμημένους. στις δώδεκα τα μεσάνυχτα, εκεί που έλεγα την Ευχή, βλέπω ένα μεγάλο χωράφι περιφραγμένο με μια μάνδρα, σπαρμένο με σιτάρι που μόλις άρχιζε να ψηλώνει. Εγώ στεκόμουν έξω από το χωράφι, άναβα κεριά για τους κεκοιμημένους και τα στερέωνα πάνω στον τοίχο της μάνδρας.
Αριστερά ήταν ένας ξερότοπος, γεμάτος βράχους και κρημνούς, που σειόταν συνέχεια από μία δυνατή βοή από χιλιάδες σπαραχτικές φωνές, που σου σπάραζαν την καρδιά. Και ό πιο σκληρός άνθρωπος, αν τις άκουγε, ήταν αδύνατο να μη συγκλονισθεί. Ενώ υπέφερα από τις σπαραχτικές φωνές και αναρωτιόμουν από που προέρχονται και τι σημαίνουν όλα αυτά που έβλεπα, άκουσα μια φωνή να μου λέει: «Το χωράφι με το σπαρμένο σιτάρι, που δεν έχει ακόμη ξεσταχυάσει, είναι το Κοιμητήρι με τις ψυχές των νεκρών που θα αναστηθούν. Στον τόπο δε που σείεται από τις σπαραχτικές φωνές βρίσκονται οι ψυχές των παιδιών που έχουν σκοτωθεί με τις εκτρώσεις»!
Έπειτα από αυτό το όραμα μου ήταν αδύνατο να συνέλθω από τον μεγάλο πόνο που δοκίμασα για τις ψυχές εκείνων των παιδιών. Ούτε να ξαπλώσω μπορούσα, για να ξεκουραστώ, παρόλο που ήμουν κατάκοπος εκείνη την ήμερα."....
Δεν θέλω να αμφισβητήσω τον μέγα γέροντα αλλά νομίζω πώς αυτό αφορά περισσότερο τον ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΦΟΝΕΩΝ παρά τα ίδια τα παιδιά, για τα οποία δεν πρέπει να προεξοφλαμε την κατάληξη τους και πόσο εγκληματικό είναι να τα αφήνουμε αφώτιστα αφού τα δολοφονούμε πρίν την ώρα τους. Ο Γερων Κλεόπας-νομίζω- λέει πώς αυτά τα παιδιά βαπτίζονται στο ΙΔΙΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ ΤΟΥΣ.
(Αν θέλετε δείτε κάτι πού έγραψα το οποιο αποτελεί
προσωπική
μονο γνωμη, την οποία δεν θελω να επιβαλω: ΕΔΩ)
Ποιός ξέρει αν αυτά τα παιδιά δεν εγερθούν στην Κρίση για να μας κρίνουν εμάς τους αμαρτωλούς, μετά των Αποστόλων και πάντων των αγίων;
Ποιός ξέρει αν αυτά τα παιδιά δεν εγερθούν στην Κρίση για να μας κρίνουν εμάς τους αμαρτωλούς, μετά των Αποστόλων και πάντων των αγίων;
Επίσης τα παιδιά θα πρέπει να βαπτίζονται νωρίς, ει δυνατόν στον σαραντισμό τους για να φωτίζονται.
ΑΣ ΕΚΛΕΙΨΕΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΑΠΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ. ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΡΘΩΤΑ.Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΔΙΑΤΕΙΝΕΤΑΙ. ΑΣ ΤΗΝ ΧΑΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ. ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ.
ΑΣ ΕΚΛΕΙΨΕΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΑΠΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ. ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΡΘΩΤΑ.Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΔΙΑΤΕΙΝΕΤΑΙ. ΑΣ ΤΗΝ ΧΑΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ. ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου