Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και «εκρηκτική» συνέντευξη έδωσε ο καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης στον Δημήτρη Κωνσταντάρα, που δημοσιεύεται στο περιοδικό “CRASH”, αγγίζοντας τα πιο… ευαίσθητα ζητήματα που συζητούνται σήμερα, την ώρα της κορύφωσης της οικονομικής και πολιτικής κρίσης.
Στην ερώτηση αν όλα αυτά τα τελευταία 10-15 χρόνια κανείς πολιτικός δεν ήξερε, και κανείς δεν είχε καταλάβει τι γινόταν απαντά:
- Το ήξεραν. Όλοι το ήξερα. Εγώ όσες φορές μιλούσα μαζί τους και τους ρωτούσα «πού πάμε», μου απαντούσαν με τον ίδιο, στερεότυπο τρόπο: «Έλα μωρέ». Η κοινωνία τούς
έφταιγε. Έπιασα μέσα σε μια εβδομάδα δυο πολιτικούς. Κορυφαίους τότε
και σήμερα. Και απ΄ τα δυο κόμματα. Και τους ρώτησα: «Γιατί δεν
παίρνετε μέτρα για τη διαφθορά;» Μου απάντησαν και οι δυο με τον ίδιο
τρόπο « Έλα μωρέ…». Σα νάταν συνεννοημένοι.
Για την είσοδο προσωπικοτήτων στην πολιτική
- Αν εγώ – και ο οποιοσδήποτε- ήθελα να είμαι υποψήφιος χωρίς να ενταχθώ στα κόμματα, θα πήγαινα ποτέ να το κάνω; Θα
πήγαινα απλώς για να γίνω γελοίος. Να πάρω την ψήφο μου. Αυτό είναι που
λειτουργεί ως σύστημα. Αν θέλουμε να δούμε τι είναι η πραγματική
«αντιπροσώπευση», πρέπει να πάρει η κοινωνία την ιδιότητα του εντολέα
και να κρατήσει το πολιτικό προσωπικό του κράτους, την ιδιότητα του
εντολοδόχου.
«Είναι όλοι ανασφαλείς»
- Κάθε φορά που ο Προκόπης Παυλόπουλος,
απ΄ τη θέση ευθύνης που είχε, ήταν υπαίτιος για μια καταστροφή, έπαιρνε
και ένα υπουργείο ως επιβράβευση. Ήταν όλοι τους ανασφαλείς. Όλη η
πολιτική ηγεσία, από Σημίτη και μετά, δηλαδή από τους…παλιούς, ήταν
ανασφαλείς. Και γι αυτό δεν μπορούσαν να «ανοιχτούν» σε προσωπικότητες
της κοινωνίας για να πλουτίσουν τα κόμματα και την πολιτική.
Για τη «Χρυσή Αυγή»
- Αν
θελήσουμε να δούμε τη Χρυσή Αυγή και τους αναρχικούς, τους
αντιεξουσιαστές όπως λέγονται, όλα είναι υποπροιόντα του κράτους. Το
κενό εξουσίας είναι που δημιουργεί αυτά τα φαινόμενα. Σε καμία χώρα του
κόσμου, όταν υπάρχουν περιοχές ολόκληρες υπό «κατοχή», όπως λ.χ. τα
Εξάρχεια, το Κράτος δεν παραμένει θεατής και δεν μπαίνει η αστυνομία σ
αυτό το «χώρο» για να μην … ενοχλήσει.»
Για τους σημερινούς ηγέτες
- Δεν υπάρχουν ηγέτες στην κοινωνία μας. Το σύστημα αυτό δεν παράγει ηγέτες. Σκουπίδια παράγει. Δεν είναι η κοινωνία που πρέπει να παράγει πολιτική. Πρέπει να εξαναγκάζονται οι πολιτικοί που κυβερνούν να ακολουθούν το συμφέρον της κοινωνίας. Αν ήταν έτσι, θα παίρνανε σήμερα απόφαση να φορολογούν τον άνεργο;
Και τι μπορούμε πράγματι να αλλάξουμε;
«- Όλα
αυτά δεν τα κάνουνε γιατί υπάρχει συγκεκριμένος λόγος. Ολόκληρο το
σύστημα που τους αναδεικνύει θα πληγεί από μια τέτοια, δίκαιη λύση. Ενώ
τι τους νοιάζει αν το 1,5 εκατομμύριο των Ελλήνων που είναι άνεργοι –
ουσιαστικά περισσότεροι από τους εργαζόμενους- πληρώσει και…κάτι
παραπάνω; Ε, αν αυτοκτονήσουν και μερικοί, δεν χάθηκε κι ο κόσμος…
Για το Γιώργο Παπανδρέου
Αντί
να πάρει μέτρα, διαχειριζόταν την ελληνική κρίση κατά τον τρόπο του
ναρκομανούς. Δηλαδή, να του «δώσουμε τη δόση» για να περάσει λίγο
διάστημα αντί να πάρει μέτρα να τον ανατάξει. Σήμερα,
στην ίδια κατάσταση είμαστε. Μέτρα για τους 3 Πυλώνες της Καταστροφής,
το πολιτικό σύστημα, τη δημόσια διοίκηση και τη νομοθεσία που οικοδομεί
τη διαπλοκή και τη διαφθορά δεν έχουν ληφθεί. Το αποτέλεσμα της
καταστροφής είναι δυσανάλογα μεγάλο, σε σχέση με αυτό που θα υπήρχε εάν
λαμβάνονται στοιχειώδη μέτρα, έστω την τελευταία στιγμή.
Λίγα βιογραφικά στοιχεία για τον καθηγητή Γιώργο Κοντογιώργη.
Ο καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης γεννήθηκε το 1947 στο Νυδρί Λευκάδας.
Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και πολιτική επιστήμη στο
Παρίσι, όπου έγινε διδάκτορας (Doctorat d' Etat). Χρημάτισε πρύτανης του
Παντείου Πανεπιστημίου, διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Κέντρου
Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) της Γαλλίας, επί πολλά χρόνια επισκέπτης
καθηγητής του Ινστιτούτου Πολιτικών Επιστημών (IEP) του Παρισιού,
τιτουλάριος της έδρας Francqui του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των
Βρυξελλών, μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Ερευνών του Ευρωπαϊκού
Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, εμπειρογνώμονας σε
πανεπιστημιακά θέματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδρυτικό μέλος του
Ευρωπαϊκού Δικτύου Πολιτικής Επιστήμης (EPSNET) καθώς και της Ελληνικής
Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης. Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής σε
πολλά ξένα πανεπιστήμια, ενώ έργα του έχουν δημοσιευθεί σε πολλές χώρες.
Είναι μέλος του επιστημονικού συμβουλίου και καθηγητής στο Μάστερ
Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σιένας και αντεπιστέλλον μέλος
της Διεθνούς Ακαδημίας του Πολιτισμού της Πορτογαλίας.
Επιλεγμένα Εργα του:
| (2012) | Κομματοκρατία και δυναστικό κράτος, Εκδόσεις Πατάκη |
| (2011) | Περί έθνους και ελληνικής συνέχειας, Ιανός |
| (2010) | Οικονομικά συστήματα και ελευθερία, Εκδόσεις Ι. Σιδέρης |
| (2009) | 12/2008, Ιανός |
| (2008) | Η "Ελληνική δημοκρατία" του Ρήγα Βελεστινλή, Παρουσία |
| (2007) | Η δημοκρατία ως ελευθερία, Εκδόσεις Πατάκη |
| (2006) | Το ελληνικό κοσμοσύστημα, Εκδόσεις Ι. Σιδέρης |
| (2003) | Πολίτης και πόλις, Εκδόσεις Παπαζήση |
| (2003) | Το αυταρχικό φαινόμενο 4η Αυγούστου, 21η Απριλίου, Εκδόσεις Παπαζήση |
| (2000) | Το ιερατείο, Epicom Α.Ε. |
| (1982) | Η θεωρία των επαναστάσεων στον Αριστοτέλη, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη |
| (1982) | Κοινωνική δυναμική και πολιτική αυτοδιοίκηση, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη |
| (1979) | Η ελλαδική λαϊκή ιδεολογία, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου