Ενα πολύ ενδιαφέρον άρθρο αναρτησε το paideia-gr.blogspot.com, απόσπασμα του οποίου παραθέτω και κατόπιν σχολιάζω :
Πλησιάζει η εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου και όπως συνήθως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια έρχεται στην επικαιρότητα το θέμα της επιλογής του μαθητή που πρέπει να σηκώσει την ελληνική σημαία στις μαθητικές παρελάσεις. Οι δύο αντίθετες απόψεις είναι λίγο πολύ γνωστές. 1) Κανένας αλλοδαπός δεν πρέπει να σηκώνει την ελληνική σημαία και 2) Όποιος έχει βγάλει το μεγαλύτερο μέσο όρο δικαιούται να σηκώσει την ελληνική σημαία από όποια χώρα και αν κατάγεται. Και οι δύο απόψεις είναι εν μέρει σωστές. 'Όμως, η γνώμη μας είναι ότι το θέμα προσεγγίζεται λάθος και από τις δύο πλευρές. Καταρχήν οι περισσότεροι βλέπουν τη σημαία απλά ως μια τιμητική διάκριση και τίποτα παραπάνω. Αυτό είναι λάθος. Δεν δίνουμε τη σημαία στον καλύτερο μαθητή για να τον τιμήσουμε! Δίνουμε τη σημαία στον καλύτερο μαθητή για να τιμήσουμε τη σημαία, εννοώντας ότι επιλέγουμε τον καλύτερο από εμάς για να σηκώσει ένα πολύ σημαντικό ιερό σύμβολο της πατρίδας μας. Είναι βέβαια προφανές ότι αυτός που θα σηκώνει το ιερό σύμβολο πρέπει πρώτα από όλα να είναι ή να νοιώθει Έλληνας. Πρέπει επίσης η διαγωγή του στο σχολείο να είναι άριστη. Υπό αυτή την έννοια και ένας μαθητής με αλλοδαπή καταγωγή μπορεί να σηκώσει την σημαία, αν νοιώθει πράγματι Έλληνας.
.....................
Δείτε ολοκληρο το άρθρο του paideia-gr, στην παρακάτω διεύθυνση
http://paideia-gr.blogspot.
ΣΧΟΛΙΟ
Η άποψη του Paideia-gr ειναι ενδιαφέρουσα και κατα την γνώμη μου σωστή. Ομως θα επιθυμούσα να την συμπληρώσω με έναν ακόμα περιορισμό. Κι αυτός εχει να κάνει με την περίπτωση που ο μαθητής που καλέιται να σηκώσει την σημαία μας είναι αλλοδαπός με καταγωγή από χώρα η οποία, στην προκειμένη εθνική επέτειο που εορτάζουμε, ετάχθει κατά των Ελλήνων. Δηλαδή θεωρώ ότι είναι κοροϊδία να σηκώνει την Ελληνική Σημαία μαθητής που προέρχεται για παράδειγμα από την Αλβανία (φυσικά εξαιρούνται οι Ελληνες Βορειοηπειρώτες), στην εθνική επέτειο του 1940 εφόσον η Αλβανία που τελούσε υπο κατάληψη απί τις Ιταλικές δυνάμεις ήδη από το 1939 εισέβαλε ως σύμμαχος των Ιταλών στα εδάφη της Ηπέιρου με 2 Μεραρχίες, αλλά και κατα την διάρκεια της κατοχής, οι Αλβανοί Τσάμηδες ήταν συνεργάτες των Ναζί. Γι' αυτο και εκδιώχθηκαν απο τα Ελληνικά εδάφη μετά την απελευθέρωση.
Πως λοιπόν Αλβανός μαθητής ακόμα κι αν δηλώνει Ελληνας (μην ξεχνάμε ότι η εθνική και η θρησκευτική συνείδηση του εν λόγω λαού είναι κατι ανύπαρκτο, με αποτέλεσμα να μην έχουν κανένα πρόβλημα να δηλώνουν Ελληνες, ενίοτε Χριστιανοί και δηλώνουν ψευδώς, συχνότατα και Ελληνικά ονόματα) θα σηκώσει την Σημαία μας εφόσον η χώρα του βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την πατρίδα μας απο το 1940 μέχρι και πριν λίγες δεκαετίες; (Αν δεν κανω λάθος την εμπόλεμη κατάσταση κατάργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου). Θα ήταν εντελώς γελοίο. Φαντάστείτε σαν παράδειγμα κατι αντίστοιχο.....Ελληνα μαθητή της Κωνσταντινούπολης να κρατά την τουρκική σημαία σε παρέλαση για την κατάληψη της Πόλης το 1453, ακόμα κι αν δηλωνε Τούρκος!!!
Ετσι λοιπόν κατά την γνώμη μου δεν αρκεί να δηλώνει απλά κάποιος Ελληνας, αλλά να έχει Ελληνική εθνική συνείδηση. Κι αυτό είναι καθαρά θέμα του σχολείου να το κρίνει και να το ανακαλύψει στους μαθητές του. Και μην αυταπατάστε οι καθηγητές πολυ εύκολα, απο την γενικότερη στάση του μαθητή, γνωρίζουν αν εχει Ελληνική εθνική συνείδηση ή αν καποιος υποκρίνεται μόνο και μόνο, για να κρατήσει την σημαία.
Επίσης γελοίο επιχείρημα είναι και το γνωστό ότι ¨Ελληνας είναι όποιος μετέχει της Ελληνικής Παιδείας" καθώς το ρητό είχε τελείως διαφορετική έννοια σε σχέση με αυτήν που παρουσιάζουν σήμερα οι "προοδευτικάντηδες".
Η κυρία Δέσποινα Ηλιοπούλου στις Ελληνικές Γραμμές, τονίζει ότι :
"Είναι πράγματι λυπηρό να ακούει κανείς τους "προοδευτικούς" ανθέλληνες του τόπου να αποδέχονται ως "αρίστους" αλλοδαπούς, με το πρόσχημα ότι "Έλληνας είναι όποιος μετέχει της ελληνικής παιδείας", αγνοώντας πως στην ελληνική γλώσσα η έννοια της μέθεξης υποδηλώνει κάτι πολύ βαθύτερο από την απλή γνώση: την συναίσθηση. Μετέχει της ελληνικής Παιδείας όποιος όχι απλά ξέρει να μιλάει ελληνικά και γίνεται εξαιτίας κάποιων συγκυριών κοινωνός των ελληνικών εθίμων, αλλά όποιος τάσσεται ψυχή τε και σώματι στην υπηρεσία της πατρίδας μας, όποιος είναι ηθικά έτοιμος να δώσει με αυτοθυσία τη ζωή του προς υπεράσπιση των υψηλών ιδανικών που οριοθετούν την έννοια της Πατρίδας και του Έθνους."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου