Στα κείμενα του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ διαβάζουμε πως «Οι φτωχές οικογένειες καλλιεργούσαν τα κτήματα των λίγων πλουσίων, στους οποίους ανήκε η γη. Κι αλίμονο αν δεν μπορούσαν να πληρώσουν την μίσθωση. Ο Νόμος τους έκανε σκλάβους μαζί και τα παιδιά τους". Ο δε Πλούταρχος έγραψε πως "όλος ο λαός ήταν χρεοφειλέτης στους πλουσίους. Πολλοί μάλιστα που δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα χρέη τους, αναγκάζονταν να πουλούν και τα παιδιά τους, επειδή κανένας Νόμος δεν το απαγόρευε. Ήταν δε τόσο σκληροί οι δανειστές, που τους ανάγκαζαν να εκπατρίζονται".
Τον καιρό εκείνο (594) είχε ξεσπάσει μια έντονη διαμάχη ανάμεσα σε αντίπαλες μερίδες των ΕΥΓΕΝΩΝ και των ΛΑΙΚΩΝ, μα χωρίς να επικρατεί καμία. Αιτία του ξεσηκωμού ήταν η εκμετάλλευση από τους ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ, που οργίαζαν εις βάρος του λαού. Το κακό απλωνόταν και η κοινωνική αθλιότητα με την φτώχεια ξεκλήριζε τα αγροτικά στρώματα. Τότε αποφάσισαν να καλέσουν τον Σόλωνα που ήταν ΑΡΧΩΝ για να τους συμφιλιώσει. Ο Σόλων είχε καλό παρελθόν και τον θεωρούσαν φίλο του λαού, αφού στα τραγούδια του έριχνε το άδικο στους ευγενείς- μεγαλοκτηματίες. Η ρίζα του κακού τόνιζε είναι η ΔΥΣΝΟΜΙΑ, δηλαδή η κακή διοίκηση. Πρέπει η Πολιτεία να βάλει καλούς ΝΟΜΟΥΣ, να υπάρχει δηλαδή ΕΥΝΟΜΙΑ, για να αλλάξει η κατάσταση, προπαγάνδιζε στα τραγούδια του. Σε μια Ελεγεία του συμβούλευε τους πατριώτες του να γίνουν «καλοί πολίτες», για να σωθεί η πατρίδα.
Ο Σόλων ήταν ο γιος του Εξηκεστίδη, ενός από τους Ευγενείς, που είχαν δεσμούς με τον οίκο των Μεδοντινών. Οι Αθηναίοι τον ανέδειξαν σε άρχοντα ΕΠΩΝΥΜΟ, για να θεραπεύσει τα δεινά της Πολιτείας. Ο ίδιος μας άφησε τον προσωπικό του απολογισμό για τα πολιτικά πράγματα. Εκείνη την εποχή ο πεζός λόγος δεν είχε γίνει το φυσικό εκφραστικό μέσο για την Φιλοσογία, την Πολιτική Σκέψη και την Οικονομική Θεωρία. Γι' αυτό δεν πρέπει να θεωρείται εκπληκτικό, που απευθυνόταν προς το κοινό του με στίχους κι έφερναν στο φως με τρόπο επαγωγό τα δεινά, που ζούσε ο λαός της Αττικής.
Ο Σόλων ορίστηκε το 594 π.Χ. με ειδική εντολή, να εφαρμόσει τα μέτρα, που αυτός θα έκρινε κατάλληλα. Αντί να δώσει την συνηθισμένη διαβεβαίωση του Αρχηγού Κράτους, ότι θα διαφυλάξει αμείωτη όλων των πολιτών την περιουσία, εξέδωσε προκήρυξη, ότι όλα τα χρέη παραγράφονται κι όσοι είχαν γίνει δούλοι από χρέος, ελευθερώνονται. Το μέτρο αυτό, η ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ όπως χαρακτηρίστηκε, από τα βάρη (άχθη) που αποσείονταν. Η μέχρι τότε αναγνωρισμένη εγγύηση ενός χρέους ήταν το ίδιο το πρόσωπο κι όταν το χρέος δεν επιστρεφόταν, ο οφειλέτης γινόταν δούλος στον πιστωτή. Τότε που νόμισμα ακόμη δεν υπήρχε, ένας που δεν μπορούσε να συντηρήσει τον εαυτό του, γινόταν δούλος σε κάποιον, να του δουλεύει και για ανταμοιβή του να τρέφεται και να συντηρείται απ’ αυτόν. Μα μπορούσε και να τον πουλήσει για δούλο.
Ο Σόλων διακήρυττε με υπερηφάνεια, πως επανέφερε στην πατρίδα πολλούς, που είχαν πουληθεί στα ξένα, ξεχνώντας και την γλώσσα τους. Η ακύρωση των χρεών προς το Δημόσιο και προς ιδιώτες και η απαγόρευση να δανείζεται κανείς υποθηκεύοντας το ίδιο του το σώμα, υπήρξε η πρώτη πολιτική πράξη του Σόλωνα. Ο ίδιος την ονόμασε ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ, εγκαινιάζοντας την πρακτική των Αθηναίων, να επικαλύπτουν την ωμότητα των πραγμάτων με «χρηστά και φιλάνθρωπα ονόματα». Και με το δίκιο του στα ποιήματά του καμάρωνε επειδή «λευτέρωσε την γη την υποδουλωμένη, βγάζοντας του χρέους τα σημάδια που ήταν παντού μπηγμένα». Σημάδια εννοούσε ΟΡΟΥΣ (σαν ΜΝΗΜΟΝΙΑ εποχής), που με το ποσό του χρέους και τα ονόματα δανειστή και άρχοντα, γράφονταν σε πέτρινες πλάκες, που άφηναν στα χρεωμένα κτήματα.
Ακόμα ο Σόλων εισήγαγε μια πρώτη μορφή του ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ, ανολοκλήρωτη έκτοτε κι έλαβε μέτρα που περιόριζαν την πολυτελή διαβίωση. Όμως ο μεταρρυθμιστής Σόλων «μπήκε σε μεγάλους μπελάδες με την Σεισάχθεια. Γιατί μόλις αποφάσισε να ξεγράψει τα χρέη και να μην ξαναμοιράσει την γη, είπε τις σκέψεις του στους πιο πιστούς του φίλους. Κι εκείνοι έτρεξαν και δανείστηκαν μεγάλα ποσά απ' τους πλούσιους κι αγόρασαν μεγάλες εκτάσεις γης. Κάτι ανάλογο που μπορεί να συμβεί και σήμερα, με ενδεχόμενη έξοδο από το ΕΥΡΩ κι επιστροφή στην δραχμή. Όσοι άσκησαν το "πατριωτικό τους καθήκον" στέλνοντας με βαριά καρδιά τα χρήματά τους στην αφιλόξενη Ελβετία, θα βρεθούν σε θέση αγοραστικής ισχύος.
Έτσι και οι φίλοι του Σόλωνα κατακράτησαν και τα κτήματα και τα δανεικά, γι’ αυτό και τους ονόμασαν χρεοκοπίδες. Βαριές κατηγορίες ακούστηκαν τότε για τον Σόλωνα, ότι δηλαδή αδίκησε και δεν αδικήθηκε. Μα βρήκε το δίκιο του, όταν μαθεύτηκε, πως είχε δανείσει μονάχα πέντε τάλαντα – που κι αυτά τα χάρισε πρώτος κατά τον νόμο. Μια μέθοδος απελευθέρωσης ήταν η Σεισάχθεια, «η των χρεών άνεσις», γιατί με αυτήν ο Σόλων «την ελευθερίαν εβεβαίωσε των πολιτών». Δεν υπάρχει κανένα όφελος, αν οι Νόμοι παρέχουν ισότητα αλλά την στερούν τα χρέη. Αφού τότε οι φτωχοί, κι ας φαίνεται πως χαίρονται την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, είναι υποδουλωμένοι στους πλούσιους, γιατί κι όταν ακόμα μετέχουν σε δημόσιες υπηρεσίες υπακούουν στις επιθυμίες των πλουσίων κι αυτούς υπηρετούν.
Αυτή ήταν η ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ του Σόλωνα μα του ΣΥΡΙΖΑ δεν ακούστηκε ακόμα. Φαίνεται πως άδικα βγαίνει ο λαός στις πλατείες, για συμπαράσταση στη νέα κυβέρνηση. Η παράσταση της ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ με τους εταίρους μας, φαίνεται πως δεν περιλαμβάνει ΔΙΑΓΡΑΦΗ των άδικων χρεών. Κρίμα, γιατί τώρα που ξεσηκώθηκαν οι λαοί εναντίον των διεθνιστών κι έχουμε την καλύτερη ευκαιρία να ξαναγίνουμε οι ΗΡΩΕΣ του πλανήτη… πάμε με διαθέσεις συμβιβασμού κι όχι ΔΙΑΓΡΑΦΗΣ. Κρίμα γι' αυτούς που πίστεψαν στους Συριζαίους, πως θα είχαν το σθένος να σηκώσουν το ανάστημά τους στους βάρβαρους ευρωπαίους. Έτσι θα τους έδειχναν τι θα πει ΕΛΛΗΝΑΣ και θα έγραφαν μια ακόμα χρυσή σελίδα στην ΙΣΤΟΡΙΑ μας. Φαίνεται πως αυτή την εποχή μάς περισσεύουν ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου