Οι γιατροί Παίων και Ασκληπιός ανάγονται στα βάθη της Ελληνικής προϊστορίας, δηλαδή 35.000 χρόνια περίπου πριν από σήμερα. Ο Ιπποκράτης και Γαληνός είναι γιατροί της ιστορικής περιόδου. Ο Παίων που μας είναι ελάχιστα γνωστός ήταν γιατρός των θεών. Γιατρός των θεών όμως ήταν και ο Απόλλωνας. Για αυτό συχνά τους θεωρούσαν σαν το ίδιο πρόσωπο.
Ο Ησίοδος ξεκαθαρίζει το θέμα γράφων:
α/ Ο Φοίβος Απόλλων με την ιατρική του σώζει από το θάνατο.
Ο Ασκληπιός ήταν γιός του Απόλλωνα και της Κορωνίδος. Ο πατέρας της Φλεγύας αγνοώντας τον έρωτα του Απόλλωνα προς την θυγατέρα του Κορωνίδα την έδωσε στον Ισχύ γιό του Ελάτου. Το νέο του γάμου της Κορωνίδος με τον Ισχύ διαμήνυσε ο λευκός τότε Κόραξ στον Απόλλωνα και ο Απόλλων επειδή ο Κόραξ έγινε άγγελος κακών ειδήσεων του άλλαξε το χρώμα και από λευκό τον έκανε μαύρο. Την άπιστη Κορωνίδα ετόξευσε ο Απόλλων ή η Αρτεμις και έλαβε το βρέφος το οποίον παρέδωσε στο γιατρό Χείρωνα στο Πήλιον να το αναθρέψει. Κατ’ άλλους ο πατέρας της Φλεγύας ερχόμενος στην Πελοπόννησο με την έγκυο Κορωνίδα γέννησε μυστικά το βρέφος στην Επίδαυρο, το έρριψε στο Μύρτιον όπως τότε απεκαλείτο το πέλαγος (ύστερα το μετονόμασαν Τιτθείο). Εκεί ετρέφετο από μια κατσίκα και ένας σκύλος το φύλαγε έως ότου ο ποιμένας Αρεσθάνας όταν το βρήκε όρμησε να το σκοτώσει. Τότε το βρέφος έλαμψε σαν αστραπή και απέτρεψε την θανάτωση του. Το ανέλαβε μια γυναίκα ονόματι Τριγώνα στην Θελπουσία πλησίον του Ιερού του Ασκληπιού. Φιλονίκησαν για την μητέρα του αν ήταν η Κορωνίδα ή η Αλσινόη καθώς και για τον τόπο γεννήσεως του, αν δηλαδή γεννήθηκε στην Επίδαυρο, την Αρκαδία ή στη Μεσσηνία. Το γρίφο έλυσε το Μαντείο των Δελφών το οποίο με χρησμό είπε ότι παιδί ήταν της Κορωνίδος και γεννήθηκε στην Επίδαυρο. Έτσι ο Ασκληπιός ονομάστηκε και Επιδαύριος γιός του Απόλλωνα και της Κορωνίδας.
β/ Ο Παίων με τα φάρμακα του σώζει από το θάνατο
Ο Όμηρος λέγει όλους τους γιατρούς απογόνους του Παίωνος. Η ετυμηγορία του ονόματος του σημαίνει ιατρό εκ του «παίω-θεραπεύω» εξ’ ου και «παιονείον = ιατρείον. Ο Όμηρος φυσικό ιατρό των θεών εννοεί το καθαρό και υγιές περιβάλλον, αυτό που σήμερα έχουμε παγκοσμίως καταντήσει σωστή χαβούζα αποβλήτων και πάσης φύσεως δηλητηριωδών αερίων. Μέσα σε υγιές και καθαρό περιβάλλον ο οργανισμός δεν νοσεί και οι νοσούντες, βρίσκουν την φυσική δύναμη και ενέργεια για να θεραπευτούν. (Ας απολογηθούν στον Παίωνα οι Φαρμακευτικές εταιρείες και οι μεγαλογιατροί οι οποίοι δεν μας είπαν όλη την αλήθεια για τα εμβόλια Covid-19. Αυτά υπήρξαν μεν λίαν κερδοφόρα για τις φαρμακευτικές, αλλά ακόμη διάχυτη είναι η άποψη ότι δεν ήταν όντως αποτελεσματικά και συχνά ήταν και επιβλαβή. Η σκιά ακόμη πλανάται μέχρις ότου σκεπαστεί από κάποια άλλη πανδημία που ίσως αποβεί περισσότερο θανατηφόρα)
Η πρώτη στον κόσμο Ιατρική Σχολή του Χείρωνα
Από τον φιλόσοφο και σπουδαίο γιατρό Χείρωνα διδάχτηκε την ιατρική, χειρουργική και κυνηγετική και έγινε άριστος γιατρός ώστε ανάστησε ακόμη και νεκρούς. Από το αίμα της Γοργόνας που είχε λάβει από την Αθηνά από μεν δεξιό μέρος χυθέν αίμα χρησιμοποιούσε προς σωτηρίαν των ασθενών, εκ του αριστερού δε για την καταστροφή του ανθρώπου’. Τις ασθένειες θεράπευε δια των επωδών δηλαδή έκανε χρήση της μουσικοθεραπείας (θα γράψουμε σε άλλο δημοσίευμα σχετικά με αυτό) επίσης θεράπευε δια τομής, καυσίματος, χόρτων, διαίτης, καθαρισμού, εμπλάστρων και άλλων όσα χρειάζονταν. Κατόπιν τούτου φοβήθηκε ο Ζευς μήπως με την τέχνη του καταστήσει αθανάτους τους ανθρώπους και καταφρονήσουν τους θεούς και γι’ αυτό τον κεραύνωσε. Κατ’ άλλους ο Πλούτων παρεκάλεσε το Δία να τον κεραυνώσει, επειδή θεράπευσε πολλούς ακόμη και νεκρούς και του έπαιρνε την «πελατεία». Έλαβε γυναίκα την Ηπιώνη αγνώστων γονέων και γέννησε τον Μαχάωνα και Ποδαλείριο, οι οποίοι έλαβαν μέρος στον Τρωικό Πόλεμο και σχημάτισαν το πρώτο Στρατιωτικό Υγειονομικό Σώμα προσφέροντες μεγάλη βοήθεια στην περίθαλψη των τραυματιών. Αλλοι ονόμασαν τη γυναίκα του Υγεία, και αλληγορούν τις θυγατέρες του με τα ονόματα Ιασώ, Πανάκεια κ.α
Ασκληπιός: Τιμήθηκε σαν θεός
Παντού στον τότε γνωστό κόσμο τιμήθηκε σαν θεός, του έκτισαν ναούς και άλλα ιερά, ονόμασαν τα κέντρα θεραπείας «Ασκληπεία» και γιόρταζαν αυτόν στην Επίδαυρο, στο Ασκληπείο του. Είχαν ιερά αυτού ζώα και πτηνά τους ‘ αλεκτρύονες’ (αλέκτωρ=κόκορας) τους όφεις, τις αίγες, τις γλαύκες(κουκουβάγιες) και θυσίαζαν προς τιμήν του ταύρους, χοίρους και πρόβατα. Η λατρεία του αρχικά γινόταν στην Επίδαυρο, βραδύτερον ήλθε και στην Αθήνα. Όταν κάποιος Περγαμηνός ονόματι Αρχίας τραυματίστηκε στο κυνήγι ήλθε και θεραπεύτηκε στην Επίδαυρο, μετέφερε την λατρεία και στην Πέργαμο (Και τώρα οι άθλιοι τούρκοι ξεναγοί λένε στους τουρίστες ότι η Πέργαμος, Εφεσσος κλπ ήταν Ρωμαικές πόλεις και τα εκεί αρχαία. Βέβαια διαταγές του καθεστώτος εκτελούν). Από εκεί μεταδόθηκε στους Σμυρναίους και ξαπλώθηκε σε όλο το χώρο της Εγγύς Ανατολής και στην Αίγυπτο. Τη λατρεία και την τέχνη του Ασκληπειού ζήτησαν επειγόντως και οι Ρωμαίοι με πρεσβείαν στην Επίδαυρο διότι έπασχαν από κάποια νόσο που τους είχε προξενήσει κατάθλίψη. Του έκτισαν και ναό στο σημείο που χάθηκε ο όφις τον οποίον τους είχαν δώσει οι ιερείς του Ασκληπειού της Επιδαύρου
Τον ζωγράφιζαν επί θρόνου καθήμενον με ράβδο ανα χείρας και όφιν κρατούντα, στεφανωμένο με δάφνη. Κοντά του να έχει σκύλο και κόκορα, με στολή γιατρού και ιατρικά εργαλεία μπροστά του. Οι διάφορες πόλεις τον είχαν βάλει και στα μεταλλικά νομίσματα συχνά με γενειάδα, διότι έλεγαν ότι ο γιατρός δεν πρέπει να είναι νέος όταν επιχειρεί θεραπεία αλλά γέρων ώστε να γνωρίζει καλώς τη θεωρία και την πράξη. Ασφαλώς, δεν έφερε στη ζωή νεκρούς αλλά ετοιμοθάνατους. Ο αλέκτωρ συμβολίζει την εγρήγορση που οφείλει να έχει ο γιατρός, ο όφις είναι σύμβολο φρονήσεως αλλά και ανανεώσεως του ασθενούς όπως ο όφις αλλάζει το δέρμα του, ενώ τέλος η κουκουβάγια και ο κόρακας είναι προμαντευτικά σύμβολα τα οποία δίνουν στο γιατρό προγνωστικά της θεραπείας του ασθενούς. Οι Λακεδαιμόνιοι τον λάτρευαν ως Αγλοόπην. Ανεξίκακον και Αρχαγέτην (αρχιγέτην) της τέχνης στο επίσημο ιερό της Τιθορέας.
Αυλώνιος Ασκληπιός.
Αυτός είχει βωμό και στον Αυλώνα Μεσσηνίας (το σημερινό Σιδηρόκαστρον). Δημαίνετος δε από τινος Δημαινέτου κτίσαντος τον ναόν. [Την αποκάλυψη της περίπου θέσεως έκανε ο ιστοριοδίφης και συγγραφέας-δημοσιογράφος Παναγιώτης Κωνσταντινίδης –Τριφύλιος στο ιστορικό-λαογραφικό βιβλίο του «Το Σιδερόκαστρο στην Ιστορία» 401π.Χ- 1980μ.Χ Αθήναι 1981. Η αλλαγή του αρχικού ονόματος από Αυλώνας σε Σιδηρόκαστρο είχε σαν αποτέλεσμα να χαθούν τα ίχνη του ναού του Αυλωνίου Ασκληπειού. Με την τεκμηρίωση της θέσεως του Σιδηροκάστρου ως αρχαίου Αυλώνα, βρέθηκε κατά προσέγγιση η θέση του ιερού .Διότι κατά τον Παν. Κωνσταντινίδη «Αρχαίος Αυλών» είναι φύσει και θέση και με τεκμήρια το Σιδερόκαστρο Μεσσηνίας. Ποτέ δεν έγινε στην περιοχή αρχαιολογική έρευνα, παρότι έχουν κατά καιρούς βρεθεί αρχαία αντικείμενα από γεωργούς, τα οποία παρεδώθησαν στην Αρχαιολογική Υπηρεσία. Και πράγματι η περιοχή αυτή έχει ένα υπέροχο υγιεινό κλίμα, κατεβάζει καθαρό αέρα ο αυχένας μεταξύ των δύο βουνών, διαθέτει πηγές με καθαρό νερό που ανανεώνει τον οργανισμό. Αυτά εξ ιδίας πείρας γιατί είναι το χωριό των προγόνων μου και έχω γνώση από βαριά ασθενείς που πήγαν στον Αυλώνα και ιάθηκαν ή βελτίωσαν την υγεία τους. Ο Παν. Κωνσταντινίδης (θείος μου και πνευματικός μου πατέρας γιατί έμεινα ορφανός στα 14) ο οποίος κατετάγη εθελοντής στο Εκστρατευτικό Σώμα της Μικράς Ασίας όπου αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους και έμεινε επί διετία αιχμάλωτος κάτω από εξοντωτικές συνθήκες διαβίωσης, γύρισε δε με βαρύτατη φυματίωση (τελικού σταδίου) και με τις τελευταίες φάλαγγες των ποδιών του κομμένες λόγω κρυοπαγημάτων. Αυτός όχι μόνο ιάθηκε πηγαίνοντας τα καλοκαίρια στο Σιδηρόκαστρο (Αυλώνα), αλλά και έζησε εν πλήρη υγεία ως τα 96 του χρόνια)
Η καταγωγή του Ασκληπιού
Ασκληπιοί αναφέρονται πολλοί. Με διαφορετικά ονόματα είχαν και οι Φοίνικες και οι Αιγύπτιοι και άλλοι λαοί τον θεό Ασκληπιό πατέρα της ιατρικής με διαφορετικά ονόματα. Οι Αιγύπτιοι μνημόνευαν τον όγδοον Ασκληπιό με τη λέξη «Εσμούκο» το οποίον σημαίνει «οκτώ» [Οι Φοίνικες στα πρώτα στάδια της εξέλιξης τους ήταν Έλληνες Αχαιοί που μετανάστευσαν στην Εγγύς Ανατολή, οι οποίοι συν των χρόνω αφομοιώθηκαν από τους πολυπληθέστερους σημιτικούς λαούς]. Από τους Ελληνες μεταφέρθηκε η ιατρική του Ασκληπιού στην Ανατολή.
Ο 1ος Ασκληπιός γιατρός
Οι Αρκάδες όμως κατά τον Κικέρωνα θεωρούν πρώτον τον Έλληνα Ασκληπιό τον γιό του Ερμή και της Τρυγόνας, ο οποίος βρήκε τον τρόπο να δένει και να θεραπεύει τις πληγές. Αυτός κεραυνώθηκε τυχαίως και τάφηκε στην Κυνοσούρα της Αρκαδίας.
Ο 2ος Ασκληπιός γιατρός.
Ήταν γιος του Απόλλωνα και της Κορωνίδος (ο Επιδαύριος Ασκληπιός)
Ο 3ος Ασκληπιός γιατρός και ο πρώτος στον κόσμο οδοντίατρος.
Ήταν γιος του Αρσίππου και της Αρσιόνης. Αυτός ήταν ο Μεσσήνιος ο οποίος επινόησε τα καθαρτικά και τον τρόπο να εξάγει τα φθαρμένα δόντια. Επειδή συγχέουν ποίος ήταν ο επισημότερος εξ αυτών ο Αθαν. Σταγειρίτης θεωρεί ο επισημότερος ήταν ο γιος του Ερμή και της Κορωνίδος και εγγονός του Φλεγύα, ο οποίος σπούδασε Ιατρική στη Σχολή του Χείρωνος. Αυτός έλαβε μέρος στην εκστρατεία των Αργοναυτών. Στον Πόλεμο όμως της Τροίας έλαβαν μέρος οι Μαχάων και Ποδαλείριος γιοί του Μεσσήνιου 3ου Ασκληπιού. Ο Νέστωρ έδειξε πολλή εύνοια προς αυτούς καθότι συντοπίτες του, αλλά ο Όμηρος τους κατατάσσει στον πίνακα των Θεσσαλών. Όμως ο Παυσανίας μας λέγει ότι και στη Μεσσηνία υπήρχε αρχαία πόλη με το όνομα Τρίκκα (η Τρίκκη στα δωρικά) και αυτή προφανώς εννοεί ο Όμηρος και όχι τη Θεσσαλική Τρίκκη. Αλλά και ο ιστορικός Στράβων μας λύνει την απορία λέγων ότι ο Μεσσήνιος Ασκληπιός γεννήθηκε στην Τρίκκη της Μεσσηνίας. Ο Διόδωρος αναφέρει μόνο τα ονόματα χωρίς να αναφέρει την πατρίδα τους.
Οι Φοίνικες θεωρούν ως πρώτον τον Ασκληπιό των Καβείρων και τον Αιγύπτιο γιό του Μίνωα (Μηνά ή Μενες) αδελφό του πρώτου Ερμή του Τρισμέγιστου. Αυτός ήταν βασιλεύς της Μέμφεως, ο οποίος έγινε και ιατρός και τέκτων (=αρχιτέκτων) άριστος και φιλόλογος ένθερμος. Αλλά και αυτός ο Ασκληπιός μεταφέρθηκε στους Καβείρους και στην Αίγυπτο από τους Κρήτες καθότι ο Μηνάς ή Μένες που χρημάτισε πρώτος βασιλιάς της Αιγύπτου ήταν γιος του Μίνωα της Κρήτης.
Με βάση τη Λογική και όχι το δόγμα
Οι γιατροί στην αρχαία Ελλάδα ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν τη λογική στην αντιμετώπιση των διαφόρων νόσων. Η προσέγγιση αυτή επηρεάζει ακόμα την ιατρική μέχρι σήμερα. Οι γιατροί για πρώτη φορά σταμάτησαν να εξαρτώνται από μία «θεία παρέμβαση» και ξεκίνησαν να αναζητούν πιο πρακτικές, φυσικές θεραπείες. Ορισμένες από τις θεωρίες τους, έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την ιατρική του σήμερα. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ασπαστεί την ιδέα «νους υγιής εν σώματι υγιεί». Επομένως η ιατρική και οι διάφορες θεραπείες της εποχής στόχευαν πάντοτε σε ταυτόχρονη θεραπεία σώματος, νου και ψυχής.
Ιατρικές Σχολές από το 700 π.Χ
Ιστορικά δεδομένα δείχνουν ότι ιδρύθηκαν ιατρικές σχολές στην Κνίδο από το 700 π.Χ. Σε αυτές, οι γιατροί της εποχής ξεκίνησαν για πρώτη φορά να παρακολουθούν την πορεία ασθενών από διάφορες νόσους. Ο Αλκμαίων έζησε περίπου στο 500 π.Χ. και εργάστηκε στις παραπάνω σχολές. Έγραψε αρκετά για την ιατρική, αν και ήταν περισσότερο φιλόσοφος των επιστημών παρά γιατρός.
Η θεωρία των "4" χυμών
Η θεωρία ενέπνευσε τους αρχαίους Έλληνες γιατρούς, οι οποίοι με τη σειρά τους ανέπτυξαν τη θεωρία των τεσσάρων χυμών ή υγρών. Αυτοί ήταν: το αίμα, το φλέγμα, η λευκή χολή και η μέλαινα χολή. Για τη διατήρηση της υγείας πρέπει να υπάρχει ισορροπία των εκκρίσεων των τεσσάρων χυμών. Αναπτύχθηκε ακολούθως η υπόθεση ότι όταν οι χυμοί βρίσκονται σε ισορροπία το άτομο χαίρει καλής υγείας. Αντιθέτως, όταν η ποσότητα ενός χυμού μειώνεται ή αυξάνεται σημαντικά, εμφανίζονται διάφορες νόσοι.
Συνέχεια των προϊστορικών γιατρών είναι οι νεώτεροι φημισμένοι στην αρχαία Ελλάδα γιατροί Ιπποκράτης, ο Γαληνός.
Ιπποκράτης ο Κώος, 460 - 377 π.Χ. Πατήρ της σύγχρονης ιατρικής
«ΚΑΝΕΝΑ ΟΦΕΛΟΣ, ΟΥΤΕ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ, ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ»
Είναι ο επιφανέστερος γιατρός της ελληνικής αρχαιότητας, αποκαλούμενος «πατήρ της ιατρικής». Γεννήθηκε στη νήσο Κω, το 460 π.Χ. Σπούδασε στο Ασκληπιείο της Κω, που ήταν και το σπουδαιότερο της εποχής του, και επιμορφώθηκε στην ακμάζουσα τότε ιατρική σχολή της Κνίδου. Επισκέφθηκε τη Θάσο, τα Άβδηρα, την Κύζικο και άλλα μέρη της Ελλάδος, και νοσήλευσε τον βασιλέα της Μακεδονίας, Περδίκκα. Γνώρισε σπουδαίους άνδρες, όπως το διάσημο φιλόσοφο Δημόκριτο, το ρήτορα Γοργία τον Λεόντιο κ.α. Συνέλεξε πολύτιμες παρατηρήσεις, έκαμε σοβαρότατες έρευνες, και επέστρεψε στην Κω, όπου επιδόθηκε πια στη συστηματική διδασκαλία της ιατρικής και συνέγραψε εκεί τα θαυμαστά έργα του. Πέθανε στη Λάρισα της Θεσσαλίας και ετάφη λίγο έξω από την πόλη. Από τότε, οι συμπολίτες του Κώοι, προσέφεραν θυσίες τη μέρα των γενεθλίων του, για να τιμήσουν το μεγάλο τους επιστήμονα. Άφησε δύο υιούς, τον Θεσσαλό και τον Δράκοντα, που διέπρεψαν και οι δύο σαν γιατροί. Μερικά μάλιστα από τα συγγράμματα του Ιπποκράτη, οι μεταγενέστεροι, τα απέδωσαν στον ένα εκ των δυο υιών του. Σ' αυτούς δε οφείλεται και η τακτοποίηση και η δημοσίευσή των. Έγραψε πλείστα έργα μεταξύ δε αυτών και τον περίφημο Όρκο του Ιπποκράτους. Οι σύγχρονοι« αναθεωρητικοί» γιατροί θέλουν να τον αλλάξουν διότι δε συνάδει με τη σημερινή πραγματικότητα. Σήμερα το ιατρικό επάγγελμα είναι το πλέον αρπακτικό και εκμεταλλευτικό. Ίσως, και να τους τύπτει η συνείδηση λόγω της άγριας κερδοσκοπίας που ασκούν στους ασθενείς. Ο αντίλογος αυτών είναι ότι παρά ταύτα σήμερα οι άνθρωποι ζουν περισσότερο από ότι στην εποχή του Ιπποκράτη. Είναι αληθές αλλά αυτό δεν οφείλεται μόνο στην άνοδο της Ιατρικής Επιστήμης.
Πώς ζούσαν εκείνοι οι αλτρουιστές γιατροί; Είναι ένα ερώτημα: Εξ όσων γνωρίζω ζούσαν από δωρεές πλουσίων ασθενών που ιάθηκαν και τους έστελναν δώρα χάριν ευγνωμοσύνης. Κάτι που και σήμερα συνηθίζεται στους Έλληνες προς το γιατρό τους. Αλλά επειδή η εθελουσία δωρεά του ασθενούς προς τον κρατικό γιατρό έγινε υποχρεωτική και εκβιαστική προς τον ασθενή θεωρείται «φακελάκι» και είναι πράξη κολάσιμη από το νόμο.
Ο Κλαύδιος Γαληνός (Πέργαμος, 129 – Ρώμη, 199)
Ήταν ο δεύτερος σπουδαιότερος Έλληνας ιατρός της Αρχαιότητας μετά τον Ιπποκράτη και ο τελευταίος χρονικά από όλους τους σημαντικούς ιατρούς του ελληνορωμαϊκού κόσμου, και παράλληλα, ο πρώτος φαρμακολόγος της αρχαιότητας, για αυτό και θεωρείται "πατέρας της φαρμακευτικής". Ο Γαληνός συνέβαλε στην εξάπλωση της Ιατρικής των Ελλήνων στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Μετά την υποδούλωση των Ελλήνων στους Ρωμαίους και ιδιαίτερα μετά την υποχρεωτική επιβολή του χριστιανικού δόγματος όλα τα φώτα έσβησαν στον Ελληνικό κόσμο και εμφανίστηκαν εκ νέου στην Ευρωπαϊκή Αναγέννηση μετά την πτώση του Βυζαντίου
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ο τρόπος σκέψης και η φιλοσοφία στην αρχαία Ελλάδα άνοιξαν το δρόμο για σημαντικές προόδους στην ιατρική και όχι μόνο. Ως αποτέλεσμα, οι ανακαλύψεις και πρακτικές των αρχαίων Ελλήνων εξαπλώθηκαν σε όλο τον κόσμο και παραμένουν μέχρι σήμερα η βάση της μοντέρνας ιατρικής. Ακόμη οι Έλληνες γιατροί διαπρέπουν σε ολόκληρο τον κόσμο. Παρά ταύτα ο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) στη χώρα μας χωλαίνει σημαντικά. Ως τώρα το πολιτικό σύστημα δεν μπόρεσε να συμφωνήσει σε ένα τόσο σοβαρό για τον λαό μας πρόβλημα και ο Έλληνας ταλαιπωρείται στα νοσοκομεία και στα κέντρα υγείας. Εμείς που πρώτοι δημιουργήσαμε την Ιατρική επιστήμη σε προϊστορικούς χρόνους και δώσαμε τα φώτα στον κόσμο, τώρα μείναμε στο ημίφως και φωτιζόμαστε με ένα λυχνάρι.
(18/5/24)
Αμφικτύων
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου