Το να επιδιώκεις πράγματα που είναι αδύνατα είναι τρελό· και είναι αδύνατο οι φαύλοι να μην κάνουν κάτι τέτοιο.
Επιμέλεια από Αντώνη Αντωνά.
Σημειώνω ότι μερικά αποσπάσματα είναι παρμένα από παλαιότερα άρθρα και βιβλία μου, με πρόσθετα επίκαιρα σχόλια και πληροφορίες.
Προλογίζω με Κεφαλαία.
ΟΙ ΔΟΛΙΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΤΑΙΡΟΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΝΙΣΣΑ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΤΑΜΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ, ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΔΑ ή ΠΑΛΛΑΚΙΔΑ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΗ ΤΟΥΡΚΙΑ.
ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΠΑΡΚΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΠΟΥ; ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΩΣ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΤΟΥ ΤΣΙΦΛΙΚΙ. ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΝΕΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΙΜΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΚΡΙΤΙΚΑ ΜΑΣ ΝΗΣΙΑ ΜΕ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ. ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΚΑΙ ΑΙΘΕΡΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ ΔΗΛΩΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΣΤΑΣΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ ΕΤΣΕΒΙΤ ΤΟ 1974, ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ κλπ, κλπ. ΣΕ ΚΑΤΑΠΑΤΗΜΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΩΜΑΤΑ ΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ, ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ …
ΚΑΙ ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ ή ΜΑΛΛΟΝ «ΕΤΑΙΡΕΣ», ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ, ΔΕΝ ΑΚΟΥΝΕ, ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΝ. ΕΙ ΜΗ ΜΟΝΟ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΞΕΧΝΟΥΝ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΟΤΙ Ο ΟΜΦΑΛΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ, ΤΟΥΣ ΕΓΙΝΕ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ … ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΘΗΚΑΝ …… Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΝΤΑ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΗΤΑΝ…..ΤΙ ΧΡΗΣΙΜΟ ΕΛΑΒΑΝ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΛΛΑ ΠΛΟΥΣΙΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ; ΜΟΝΟ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ, ΔΙΟΤΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ Η ΟΧΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝΕ ΜΠΙΣΤΙΑ. ΒΑΛΤΕ ΤΗ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ Ε.Ε. ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ……
ΚΑΙ ΑΣ ΛΑΒΟΥΝ ΥΠ ΟΨΙΝ ΟΤΙ ….
Με το να προσπαθούν να εκπολιτίσουν την Τουρκία, δεν σημαίνει ότι επεκτείνουν τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό στην Ανατολή, αλλά ότι εισάγουν τη βαρβαρότητα στη Δύση. (Παράφραση) Σατωβριάνδος
Ναι! Αυτό τον ομφαλό παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς θέλουν επίδοξα να καταστρέψουν, αυτοί που ….Ήρθαν ντυμένοι ως φίλοι αμέτρητες φορές οι εχθροί μου, όμως το παμπάλαιο χώμα πατώντας το, δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους. (Ελύτη απόσπασμα.)
Στην Ελλάδα χρωστάτε τα πάντα δόλιοι σύμμαχοι – εταίροι και αντί ευγνωμοσύνης, καταπολεμάται το πνεύμα το Ελληνικό το αθάνατο αιώνια..
Το πνεύμα δεν νικιέται, δεν φθείρεται, δεν χάνεται. Είναι βαθιά απλωμένο στα ιερά Ελληνικά χώματα, στην Ευρώπη, στην υφήλιο, στην Μικρά Ασία. Αιωρείται στο απέραντο σύμπαν εσαεί στους αιώνες… Η Ελλάδα δεν οφείλει τίποτα και σε κανένα. Όλοι της οφείλετε απέραντη ευγνωμοσύνη. Γιατί την πολεμάτε; Το λαμπρότερο μνημείο του κόσμου, ο Παρθενώνας και ο ομφαλός της γης, στην Ελλάδα βρίσκονται γεννημένοι και ριζωμένοι. Στην ζωηφόρο και αειφόρο γη απλώνονται οι βαθιές τους ρίζες. Μην τους καταστρέψετε και μην αποκόψετε τον λώρο, τον πνευματικό και Ελληνικό με τον οποίο συνδέεστε. Θα πάψετε να αναπνέετε, να ζείτε, να αναγεννάσθε Είναι πνευματικοί ζωοδότες, αιμοδότες τροφοδότες… Εδώ, στην Ελλάδα, στους ιερούς Δελφούς, συναντήθηκαν οι δύο θρυλικοί αετοί του Δια, πού απελευθέρωσε από τους δύο πόλους του κόσμου…
Με τα έργα και τις ημέρες σας το αποτέλεσμα θα είναι, να επιβληθούν οι απολίτιστοι βάρβαροι και μ΄ αυτούς θα συμβιώσετε, μέχρι να πάψει εντελώς το Ελληνικό πνεύμα, να υπάρχει (αν τα καταφέρετε) και θα υποταχθείτε και στο πνεύμα και στο σώμα σε αυτούς, που σήμερα τους θωπεύετε και δίδετε άφεσιν αμαρτιών, για τα ανείπωτα τους εγκλήματα κατά του ανθρώπινου γένους…., του Πολιτισμού, του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.
Σύμμαχοι και άσπονδοι φίλοι της Ελλάδας, της Κύπρου, του Ελληνισμού, ο σκορπιός το δηλητήριο το έχει στην ουρά και προσέξτε, ένα δηλητηριώδες φίδι κρύβεται στο χορτάρι κάτω από τα πόδια σας…. Latest ungui s in herba...
Διαβάστε και μελετήστε ξανά τα περί Ελλάδας συγγράμματα, όχι μόνο των αρχαίων επιφοιτισμένων Ελλήνων φιλοσόφων, αλλά και των σύγχρονων μεγάλων σοφών, ακόμη και διαπρεπών Ευρωπαίων, που υμνούν τον πολιτισμό, την σοφία, την δημοκρατία της Ελλάδας. Χωρίς αυτά, που κληροδότησε ο Ελληνισμός σε όλο τον κόσμο, (εκτός από τους Τούρκους Μωαμεθανούς, που συνεχίζουν μέχρι σήμερα να παραμένουν βάρβαροι και ποτέ δεν θα αλλάξουν), δεν θα υπήρχε Δημοκρατία, φιλοσοφία, γράμματα, τέχνες, ζωή, δεν θα υπήρχε Ευρώπη…. Το αναλογισθήκατε αυτό το ολέθριο αποτέλεσμα; Αναλογισθήκατε όποια συμβίωση σας με βαρβάρους; Αναλογισθήκατε την είσοδο τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Με Δούρειο Ίππο θα εισέλθουν και απέλθουν και συντρίμμια πίσω τους θα αφήσουν, όπως επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και σημειώστε ότι, όταν οι ΕΛΛΗΝΕΣ, έκτιζαν Παρθενώνες, είχαν υπέρτατη Φιλοσοφία, Δημοκρατία και διαφώτιζαν όλο τον κόσμο, οι βάρβαροι Τούρκοι ζούσαν σε σπηλιές στην βαθύτερη Ανατολή σαν αρχέγονοι νομάδες και τυχοδιώκτες …
«Τούτων δε των βαρβάρων τινές μεν γυμνοί το παραπάν βιούντες, κοινάς έχουσι τας γυναίκας και τα τέκνα παραπλησίως ταις των θρεμμάτων αγέλαις, ηδονής δε και πόνου την φυσική μόνο αντίληψη ποιούμενοι των αισχρών και καλώς ουδεμίαν λαμβάνουσιν έννοιαν».
Και διαβάστε μερικές ενδεικτικές δηλώσεις Ευρωπαίων ηγετών και λογίων ανδρών, περί βαρβάρων τούρκων. Άλλες μύριες υπάρχουν παρόμοιες …
«Από την πρώτη μαύρη μέρα που μπήκαν στην Ευρώπη, ήταν το μόνο δείγμα της ανθρωπότητας που έδειξε τη μεγαλύτερη έλλειψη ανθρωπισμού. Οπουδήποτε κι αν πήγαν, μια πλατιά κηλίδα αίματος έδειχνε τα ίχνη της διαβάσεώς τους και σ΄ όλη την έκταση της κυριαρχίας τους ο πολιτισμός εξαφανιζόταν».
Γλάδστων, Πρωθυπουργός της Βρετανίας, 1876
«Δεν υπάρχει περίπτωση στην Ευρώπη, στην Ασία ή στην Αφρική, η εγκαθίδρυση της τουρκικής κυριαρχίας να μην είχε σαν συνέπεια την υποβάθμιση του πολιτισμού. Η Τουρκία, όπου βγήκε νικήτρια έφερε την καταστροφή».
Κλεμανσώ, πρωθυπουργός της Γαλλίας (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)
«Για την τουρκική λογική το σπαθί αποτελεί το πιο σίγουρο μέσον επίλυσης των προβλημάτων».
Ντομινίκ Ντυφούρ ντε Πραντ, Γάλλος διπλωμάτης (Dominique Dufour De Pradt 1759-1837)
Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.
Β. Ουγκώ.
Και εν κατακλείδι, αλήθεια η Ελλάδα ποιόν ενόχλησε, ποια μη δικά της εδάφη επανακατέκτησε, σε ποια ξένα εδάφη εισέβαλε, ποια ιερά και όσια, άλλων λαών σύλησε;
Σε αρχέγονα δικά του εδάφη του 10%, σήμερα ζει σήμερα ο Ελληνικός λαός, που ακόμη και αυτά εποφθαλμιούν βαρβάροι, που καταπατούν αρχέγονα ΕΛΛΗΝΙΚΑ εδάφη της από αιώνων ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ Μ. Ασίας και στην οποία δεν άφησαν τίποτα Ελληνικό όρθιο οι βάρβαροι, ούτε μνημεία, ούτε εκκλησιές. Αυτοί είναι οι άπιστοι σύμμαχοι και φίλοι σας, σε αντίθεση με την ανέκαθεν πιστή σας σύμμαχο τίμια Ελλάδα, που έπρεπε με σεβασμό να υποκλίνεσθε αχάριστοι.
ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΑΧΑΡΙΣΤΟΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΟΣ ….
Αυτά και άλλα μύρια αρνητικά υποτιμητικά για σας, στα οποία ποτέ δεν μπορέσατε, ΠΟΤΕ, να εξηγήσετε και να δώσετε έστω μια ειλικρινή απάντηση και να πείτε ευθαρσώς ένα μεγάλο Mea culpa, στην αθάνατη Ελλάδα και την έρημη Κύπρο, για τις μέρες και τις πράξεις σας. Ντροπή!
Και σημειώστε ανεξίτηλα. Μην συνεχίσετε να είστε σφοδροί πολέμιοι, κάθε τι Ελληνικού…. Ούτε η Ελλάδα, ούτε η Κύπρος και το πνεύμα τους, ποτέ δεν θα πεθάνουν.., δεν τις σκιάζει φοβέρα καμιά και προχωρούν πάντα μπροστά.
Είναι οι μοναδικές στον κόσμο, Ευρωπαϊκές χώρες Κύπρος και Ελλάδα, που τόσο βάναυσα λεηλατήθηκαν, συλήθηκαν τα ιερά και όσια τους, υπέστησαν γενοκτονίες. Εκατοντάδες χιλιάδες σκλάβοι και σκλάβες, Έλληνες και Ελληνίδες σε σκλαβοπάζαρα των βαρβάρων και άλλα μύρια εγκλήματα. Τετρακόσια χαλεπά χρόνια σκλαβιάς και φυλακής, γονατιστός ο Ελληνισμός για προσευχή, ικεσία και για να τιμήσει τους ήρωες του ήταν… , αλλά περήφανος, με λυωμένα γόνατα, αγκαθοστεφανωμένος, ρακένδυτος, ματόβρεκτος, έμαθε να σηκώνεται και αγέρωχα να πολεμά, να βάζει μπρος τα στήθια περήφανα, μόνος ανάδελφος, χωρίς ποτέ κανείς κάλπικος σύμμαχος ή «εν Χριστώ αδελφός» να απλώνει το χέρι λίγα ψίχουλα βοήθειας να προσφέρει… Αντί του μάννα χολήν. Αντίφωνον ιβ’ Μ. Πέμπτης
Αυτός είναι ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ, που απλόχερα προσφέρει πάντα την βοήθεια του, σε όποιον σύμμαχο την χρειάζεται και στο τέλος δέχεται σαν ανταμοιβή πυρακτωμένα κάλπικα νομίσματα. Και όπως ο μέγας Σολωμός λέει… «Δυστυχισμένε μου Λαέ, καλέ και αγαπημένε… Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε.»
Στον ματωμένο κακοτράχαλο δρόμο τον αγκαθοσπαρμένο, στην άκρη της αβύσσου του Άδη, με μετέωρο μελλοθάνατου βήμα να αιωρείται προχωρά με τόλμη, προς το θεοσκότεινο μέλλον, τον θάνατο και όμως ένα θείο χέρι τον τραβά πίσω στο φως, στην ελπίδα, στη ζωή…Ένα θαύμα πάντοτε γίνεται για αυτόν τον ταλαιπωρημένο Ελληνισμό, που προδίδεται και είναι υπό διωγμό όλων… Επιβιώνει, δεν λυγά, δεν υποκύπτει, δεν προσκυνά, δεν αλλάζει πίστη. Χιλιάδες χρόνια τώρα διατηρεί το πνεύμα του Ελληνικό, με πείσμα και αυταπάρνηση…και ζεί εις τους αιώνας των αιώνων…
Ναι, είναι θαύμα και προκύπτει αυτονόητα ένα αναπάντητο αιώνιο μέγα ερώτημα. Πως επιβίωσαν Ελλάδα και Κύπρος και πως συνεχίζουν να επιβιώνουν χωρίς ποτέ να έχουν ένα συμπαραστάτη, ένα πραγματικό φίλο, παρά μόνο επίδοξους ολετήρες και προδότες έσωθεν και έξωθεν, που το απατηλό όνειρο τους είναι να μας αλώσουν; Κανείς δεν θα το κατορθώσει… ΚΑΝΕΙΣ, διότι εις πείσμα όλων θα επιβιώσουμε αφού οφείλουμε την ύπαρξη μας στην μακραίωνη πίστη μας και στο θείο πνεύμα, που φωτοστεφανώνει και προστατεύει τους Πανέλληνες…
Οι εύτολμες αδελφές πατρίδες, οι δαφνοστεφανωμένες, με τ΄ αθάνατο νερό του Μεγαλέξανδρου ξεδιψασμένες… Μ΄ αγίασμα του σκλαβωμένου Αποστόλου Ανδρέα και Βαρνάβα καθαγιασμένες … Με ευλογία της του Θεού Αγίας Σοφίας, της συλημένης από τους ιερόσυλους τούρκους Βυζαντινής Ελληνικής ιερότερης του Ελληνισμού εκκλησιάς στην ΠΟΛΗ, ευλογημένες …
Επαναλαμβάνω τι είπε, ο σοφός πνευματικός άνθρωπος και φιλέλληνας Βύρωνας από το 1812. Αλήθεια τι πρόσφεραν οι ξένοι στους υπόδουλους Έλληνες, για να τους χρωστούν και χάρη;;;
Οι ξένοι οφείλουν τα πάντα στον Ελληνισμό!
Και αντί οφειλής και ευγνωμοσύνης επιδιώκουν τον αφανισμό τους.
Και ο Όμηρος…: Τέτλαθι δη κραδίη και κύντερον άλλο ποτ΄ έτλης.. Κράτα καρδιά μου, χειρότερο έχεις βαστάξει πόνο.
Ο Έλληνας Κύπριος, εθνικός ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης, έγραψε και ελάλησε…
«Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,
κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ι-ξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την που τα ‘ψη ο Θεός μου.»
Ο Ελληνισμός είναι λαός πλασμένος, από της γένεσης του κόσμου, κανένας δεν βρέθηκε για να τον εξαφανίσει, κανένας, διότι τον προστατεύει από τα ουράνια ο θεός μου (του)
Και ο Μέγας Μακρυγιάννης, σε διάλογο του με τον φιλέλληνα Ναύαρχο Δερυγνύ, ο οποίος προσπαθούσε να αποτρέψει τον ΕΛΛΗΝΑ στρατηγό, από το να αντιμετωπίσει τους μυρίους βαρβαρούς, εύτολμα του δήλωσε...
(Απόσπασμα).
Ήταν η 25η Μαρτίου 1825: Μάχη των Μύλων. Εκεί όπου 480 Έλληνες διέλυσαν 6.200 του Ιμπραήμ.
“Ἐκεῖ ὀποὔφκιανα τίς θέσες εἰς τούς Μύλους, ἦρθε ὁ Ντερνύς νά μέ ἰδῆ. Μοῦ λέγει: “Τί κάνεις αὐτοῦ; Αὐτές οἱ θέσεις εἶναι ἀδύνατες· τί πόλεμο θά κάνετε μέ τόν Μπραΐμη αὐτοῦ;”. Τοῦ λέγω: “Εἶναι ἀδύνατες οἱ θέσεις καί ἐμεῖς, ὅμως εἶναι δυνατός ὁ Θεός ὁποῦ μᾶς προστατεύει· καί θά δείξωμεν τήν τύχη μας σ’ αὐτές τίς θέσεις τίς ἀδύνατες· κι’ ἄν εἴμαστε ὀλίγοι εἰς τό πλῆθος τοῦ Μπραΐμη, παρηγοριόμαστε μ’ ἕναν τρόπον, ὅτι ἡ τύχη μᾶς ἔχει τούς Ἕλληνες πάντοτε ὀλίγους. Ὅτι ἀρχή καί τέλος, παλαιόθεν καί ὥς τώρα, ὅλα τά θερία πολεμοῦν νά μᾶς φᾶνε καί δέν μποροῦνε· τρῶνε ἀπό μᾶς καί μένει καί μαγιά. Καί οἱ ὀλίγοι ἀποφασίζουν νά πεθάνουν· καί ὅταν κάνουν αὐτείνη τήν ἀπόφασιν, λίγες φορές χάνουν καί πολλές κερδαίνουν. Ἡ θέση ὁποῦ εἴμαστε σήμερα ἐδῶ εἶναι τοιούτη· καί θά ἰδοῦμεν τήν τύχη μας οἱ ἀδύνατοι μέ τούς δυνατούς”. –”Τρέ μπιέν”, λέγει κι’ ἀναχώρησε ὁ ναύαρχος”.
Και τέλος σημειώστε σύμμαχοι, εταίροι και εταίρες και οι «εν Χριστώ αδελφοί», ότι ο ομφαλός της γης, ο ομφαλός όλου του κόσμου στην Ελλάδα βρίσκεται και θα βρίσκεται για πάντα. Με *κρικέλια δεν σηκώνεται, διότι το βάρος του, είναι το ασήκωτο βάρος όλου του κόσμου…, όπως και οι ανάδελφες πατρίδες Ελλάδα και Κύπρος. Είναι το πνεύμα και το φως, που διδάσκουν και φωτίζουν όλη την υφήλιο… Αν αλωθούν, μαύρο σκοτάδι αβυσσαλέο θα σας πνίξει… στον Καιάδα θα σας ρίξει…
Και όσον αφορά τους άπιστους συμμάχους ο Πίνδαρος γράφει …Παύροι εν πόνω πιστοί ..Λίγοι μένουν πιστοί στον πόνο. Και για την απάθεια τους, την σκληρή σαν πέτρα, οι Αρχαίοι Έλληνες παρομοίαζαν τους άσπονδους και άπονους φίλους *Αγέλαστο πέτρα… (Ασυγκίνητη και άπονη καρδιά …σκληρή σαν πέτρα.)
*Είναι η πέτρα – βράχος (Ελευσίνα), που κάθισε η Δήμητρα, όταν θρηνούσε τον θάνατο της κόρης της Περσεφόνης.
(Απόσπασμα.)
Και υπενθυμίζεται το ποίημα του Μεγάλου μας εθνικού ποιητή Γιώργου Σεφέρη του βραβευμένου με Νόμπελ λογοτεχνίας «Σαλαμίνα της Κύπρος 1953.»
Η γης δεν έχει *κρικέλια για να την πάρουν στον ώμο και να φύγουν, μήτε μπορούν, όσο και αν είναι διψασμένοι να γλυκάνουν το πέλαγο με νερό μισό δράμι… Και τούτα τα κορμιά πλασμένα από ένα χώμα, που δεν ξέρουν έχουν οι ψυχές. Μαζεύουν σύνεργα για να τις αλλάξουν, δεν θα μπορέσουν…μόνο θα τις ξεκάνουν, αν ξεγίνουνται οι ψυχές… Δεν αργεί να καρπίσει τ΄αστάχυ, δεν χρειάζεται μακρύ καιρό για να φουσκώσει της πίκρας το προζύμη… *Κρικέλι: κρίκος, γάντζος
Αυτά τα ολίγα για τον ομφαλό της γης, τον Πολιτισμό, τον Ελληνισμό, την Κύπρο… και περί αχαριστίας των «φίλων» μας, για τους οποίους και ο επίσης βραβευμένος με Νόμπελ λογοτεχνίας ΕΛΛΗΝΑΣ Ελύτης γράφει:
Ήρθαν ντυμένοι φίλοι (Άξιον Εστί) – Οδυσσέας Ελύτης
Αποσπάσματα.
Αρχή.
Ήρθαν ντυμένοι φίλοι αμέτρητες φορές οι εχθροί μου το παμπάλαιο χώμα πατώντας και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
Τέλος.
Έφτασαν ντυμένοι «φίλοι» αμέτρητες φορές οι εχθροί μου τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας. Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε παρά μόνο σίδερο και φωτιά. Στ’ ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά. Μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά.
Η ύψιστη διάνοια των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, επιστημόνων, μαθηματικών, μηχανικών, αρχιτεκτόνων, γλυπτών, που με θεία επιφοίτηση και υπέρτατο διαλογισμό απέκτησαν, θα μείνει αξεπέραστη αιώνια… Αυτός ο άσβεστος Ελληνικός θαλασσοδαρμένος φάρος Πολιτισμού και Σοφίας, θα φωτίζει όλο τον κόσμο. Κανείς δεν μπορεί το ιερό φως αυτό να σβήσει. Είναι αθάνατο, όπως αθάνατες, θα είναι στους αιώνες των αιώνων, η Ελλάδα και η Ελληνική Κύπρος!
ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ, AYΤΑ ΣΑΣ ΔΙΔΑΞΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΘΗΚΑΤΕ, ΑΣΠΟΝΔΟΙ ΕΠΙΔΟΞΟΙ ΟΛΕΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΠΟΥ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΕΣΘΕ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΑΝΕΙΚΟ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ» ΣΑΣ, (ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΟΝΟ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΑΣ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ) ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΘΕΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΣΑΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΗ ΑΠΟ ΚΛΕΜΜΕΝΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ART GALLERY ΕΡΓΩΝ ΑΦΗΡΗΜΕΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣΑΝ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΣΑΣ ΦΤΩΧΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!
Και περί του Ομφαλού της Γης στους ΔΕΛΦΟΥΣ….
Δελφοί, αιώνιος φάρος Πολιτισμού.
Στο μουσείο Δελφών, ο σκαλιστός «Ομφαλός» της γης με μυστηριακά τεχνουργήματα, τα οποία μέχρι σήμερα δεν κατορθώθηκε η απόλυτη ερμηνεία τους.
Ίσως να είναι ένα σοφό μυστηριακό μήνυμα στις επερχόμενες γενιές… Διάσημοι μαθηματικοί, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα ασχολούνται με αλγεβρικές πολύπλοκες εξισώσεις, να λύσουν τα μυστήρια του *Μαντείου των Δελφών. Μερικά λύθηκαν όπως ότι όντως με βάση τις συντεταγμένες και πολύπλοκες αλγεβρικές αναλύσεις και εξισώσεις, το Μαντείο των Δελφών είναι ο Ομφαλός της γης και μέχρι σήμερα παράδοξα και μυστήρια εκπέμπει τρομερή μαγνητική ενέργεια και έχει άμεση σχέση γεωγραφική και γεωμετρική με μεγάλα αρχαία ιερά μαντεία της περιοχής της Μεσογείου. …
Εξαιρετικός συμβολικός πίνακας του ζωγράφου Αυγέρη Κανάτα, από την Άμφισσα. Ο Φάρος πολιτισμού της Ελλάδας, που φώτισε όλο τον κόσμο!
(Με πρωτοβουλία του Δήμου Δελφών, αντίγραφα του πίνακα, εστάλησαν σε όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες. Μια “πληρωμένη απάντηση” τότε στον Αλεν Λαμασούρ, τον Γάλλο υπουργό, για ευρωπαϊκές υποθέσεις, που είχε τη φαεινή έμπνευση να αποκλείσει την ελληνική γλώσσα από τις επίσημες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου!)
Και η Ελληνική γλώσσα
«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φως/ θα ελιχθώ προς τα πάνω όπως ένα/ ρυακάκι πού μουρμουρίζει./ Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα/ στους γαλάζιους διαδρόμους/ συναντήσω αγγέλους, θα τους/ μιλήσω ελληνικά, επειδή/ δεν/ ξεύρουνε γλώσσες. Μιλάνε/ μεταξύ τους μέ μουσική…» Ν. Βρεττάκος.
Τέλος αφιερώνω στους επίδοξους ολετήρες του Ελληνισμού …. πολύ μεγάλης σημασίας αποσπάσματα …… μεγάλων ξένων φιλοσόφων ….
Ειδικά ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε έτρεφε ιδιαίτερη αδυναμία στην Ελλάδα και την Ιστορία της και συχνά στα αποφθέγματά του αναφερόταν στους Έλληνες. Υπήρξε υμνητής του αρχαιοελληνικού πνεύματος σε όλους τους τομείς. «Τα ελληνικά ήχησαν όπως ένα άστρο μέσα στη νύχτα» και “Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη”, άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώµης το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε άστρο λαµπερό µέσα στη νύχτα…. έλεγε και έγραφε συχνά …
Εν συνεχεία ….
Ας δούμε λοιπόν τι έλεγαν άλλοτε και άλλοι, μερικοί διαπρεπείς πρόγονοι των σημερινών δόλιων συμμάχων μας, που έγραφαν και μιλούσαν με την γλώσσα της αλήθειας, περί ΕΛΛΑΔΑΣ.
Ο μεγάλος *Νίτσε ( Friedrich Nietzshe) το 1872, στο μεγαλειώδες του βιβλίο « Η γέννηση της τραγωδίας» στο κεφάλαιο 15, ( Μνημειώδες έργο του Τάδε έφη Ζαρατούστρας), αναφέρει για το Ελληνικό Έθνος…:
«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξης του, ο δυτικοευρωπαϊκός «πολιτισμός», προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες. Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε και να δημιουργούσαν φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στην σύγκριση του, με το ελληνικό μοντέλο συρρικνώνοταν, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα. Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικό, ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφος του.
Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους, δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαν μια για πάντα να απαλλαγούν από αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους, έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους. Έτσι οι άνθρωποι συνεχίζουν να νοιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, που και που κάποιος εμφανίζεται, που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, που διδάσκει, ότι οι Έλληνες είναι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα, τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχομένων πολιτισμών, είναι πολύ χαμηλής ποιότητας, σε σχέση με τους ηνίοχους Έλληνες, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με Αχίλλειο πήδημα…» Νίτσε – Επιστολή προς τον γιό του 5 Ιουλίου 1815
Μια ολοκληρωμένη σοφή απάντηση, γιατί τους Έλληνες κανείς δεν τους θέλει (Ίδετε. Μιλούν οι δόλιοι ολετήρες οι ευεργετηθέντες από τον Ελληνικό Πολιτισμό – Εθνικές καταστροφές – Μικρά Ασία – Κύπρος.)
*Σημειώνεται ότι ο Νίτσε ήταν επηρεασμένος από πολλούς Έλληνες αρχαίους φιλοσόφους, Ηράκλειτο, Παρμενίδη, Πρωταγόρα, Δημόκριτο, Επίκουρο, Εμπεδοκλή, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Σωκράτη κ.ά.
Οι άλλοι δύο πεφωτισμένοι γερμανοί συγγραφείς και ποιητές είπαν:
Αποσπάσματα.
Johan Wofgang Goethe – Γκαίτε: Οι Έλληνες είναι συγγενείς μου, είναι δάσκαλοι μου. Τους θαυμάζω σαν άφθαστες διάνοιες της φράσεως και της γραμμής, καθώς και για τον ιδεώδη βίο τους. Ότι είναι η καρδιά και ο νους για το σώμα, είναι η Ελλάδα για την ανθρωπότητα…
Καταραμένε ‘Ελληνα πόσο μικρός και μηδαμινός είμαι μπροστά σου…;
(Κείμενα.)
Ο Friedrich von Schiller ( Σίλλερ) γράφει: Καταραμένε ‘Ελληνα, όπου γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου σε βλέπω…, σε βρίσκω.. κορυφαίο και ανυπέρβλητο… Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη γνώση…Γιατί να σε αγγίξω; Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος μηδαμινός…; Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και την ανεμελιά μου…; (Συγγράμματα Σίλλερ)
Απόσπασμα
Επιπρόσθετα…
Ο Γκαίτε εκφράζει τον θαυμασμό του για την Ελλάδα, σαν την μοναδική στον κόσμο πολιτισμένη χώρα… Ο λόρδος Βύρων… Μένω εκστατικός στο όραμα της Ελληνικής αρχαιότητος… Θέλω να δημιουργήσω μιαν Ελλάδα μέσα μου… Διαβάζοντας τα λόγια του Πινδάρου «επικρατείν χρή» είδα το φως..
Όταν κάποτε οι μαθητές του Γκαίτε τον ρώτησαν, Δάσκαλε τι να διαβάζουμε για να γίνουμε σοφοί… απάντησε …Τους Έλληνες κλασσικούς.. και όταν τελειώσουμε …ποιούς άλλους…. και πάλι τους Έλληνες σοφούς…
Εμπνευσμένος από τον Γκαίτε και Σίλλερ γράφει oWolter Savage: Διαπερνώντας και προχωρώντας πέρα από τον κόσμο ζωογόνησαν τόσο την φύση, ώστε κάθε βράχος, κάθε κλαδί, κάθε χείμαρρος και έρημος ξεχειλίζουν από Ελληνικό Πνεύμα…! (Στο έργο του «Φανταστικές συνομιλίες.)
Ευχήθηκα στην Τράπεζα του Ομήρου…
Όμως για μένα δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο ενδιαφέρον από τα έργα των Ελλήνων συγγραφέων και καλιτεχνών, γράφει ο Γκαίτε και βροντοφωνάζει Ποιος είναι δυνατόν να αναμετρηθεί με τους Έλληνες Θεούς; Τους φιλοσόφους, αρχαίους επιστήμονες… Και ο Βολταίρος.. Στην Ελλάδα οφείλουμε τα φώτα μας και το σύνολο των αρετών μας.. και ο Κάρλ Μάρξ… Ο Αριστοτέλης είναι ο γίγαντας της σκεψης… αλλά και ο Βίσμαρκ λέει: Από την ιστορία των Ελλήνων αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες αν δεν αλληλοσπαράσσονταν θα κατακτούσαν την Υφήλιο….
Από τις συνομιλίες του Γκαίτε με τον Eskeman..
Αποσπασματικές πληροφορίες συγγράμματα των πιο πάνω.
Στο έργο του, Φάουστ μιλά και για τον ηρωισμό των Ελλήνων, βάζοντας ένα ήρωα μέσα στο πολιορκημένο Μεσολόγγι, ο οποίος παρά την δυστυχία ανεβασμένος στα τείχη με μια κουρελιασμένη ελληνική σημαία, φωνάζει στους Τούρκους..Θα ανεβαίνω πιο ψηλά, να κοιτάζω πιο μακρυά, εννοώντας, θα ατενίζει την Ελευθερία της Ελλάδας.
Και παρά τα μεγάλα κούφια λόγια τους, όταν τους ‘Ελληνες τους χρειάζονται, πάντα στο τέλος τους εγκαταλείπουν… οι σύμμαχοι σπουδαίοι δόλιοι άσπονδοι φίλοι μας… Π.χ. έλεγε ο Τσώρτσιλ: «Αν δεν υπήρχε η ανδρεία και γενναιοψυχία των Έλλήνων, δεν γνωρίζομεν, ποία θα ήτο η έκβασις του δεύτερου μεγάλου πολέμου….» και μετά τον πόλεμο παρά τις υποσχέσεις και η Ελλάδα εγκαταλείφθηκε και η αυτοδιάθεση της Κύπρου, παρ΄ όλον ότι 45 χιλ. εθελοντές Κύπριοι, πολέμησαν παρά το πλευρό των συμμάχων, την στιγμή που η Τουρκία υπέγραφε συμφωνίες φιλίας με τον Χίτλερ… Ποιός θυμάται σήμερα;
ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΛΙΓΑ …ΠΕΡΙ ΔΟΛΙΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ, ΠΟΥ Η ΑΝΟΧΗ ΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ, ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ, ΕΣΠΑΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΧΤΕΝΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΤΕΝΑ.
Επιμέλεια από Αντώνη Αντωνά.
20 σχόλια:
Υπερβολικά αιχμηρός όπως πάντα, αλλά μελετημένος είναι ο Α.Α. και γράφει με την γλώσσα της ωμής αλήθειας και τεκμηριωμένα. Μόνο αυτή την γλώσσα καταλαβαίνουν οι επίδοξοι ολετήρες και εντός των τειχών μας και εκτός. Από εμένα Εύγε.
Ντ.
Εξαιρετικό κείμενο, που δείχνει το εύρος και το βάθος των γνώσεών σου, αγαπητέ μου Αντώνη.
Χριστός Ανέστη
Γιώργος
Καλησπέρα Αντώνη και ευχαριστώ για την επικοινωνία και το πλούσιο άρθρο σου.
Καλή δύναμη.
Γ. Σ.
Για να γνωρίζουμε ....για τους άσπονδους φίλους που συνεχώς μας προδίδουν.... Η αβελτηρία τους είναι σε ύψιστο βαθμό και δεν πρόκειται ποτέ να βελτιωθούν, ... και εμείς τους ανεχόμαστε. Συμπεριλαμβάνω βεβαίως και την βάρβαρη Τουρκία ... εκτός των δόλιων συμμάχων μας.
Η ΑΝΟΧΗ ΘΡΑΣΥΤΗΤΑ ΓΕΝΝΑ.
[Λεξικό Κριαρά]
άσπονδος, επίθ. 1) α) Που δε δέχεται διαλλαγή, συμφιλίωση· αδιάλλακτος: μίσος … άσπονδον (Γλυκά, Aναγ. 189)· β) απαραβίαστος: φιλίαν άσπονδον (Δούκ. 5517). 2) (Mε γεν.) που παραβαίνει συμφωνία, κ.τ.ό.: ως κακόν … και ως άσπονδον γαρ όρκου (Eρμον. Ζ 76). [αρχ. επίθ. άσπονδος. H λ. και σήμ.]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
άσπονδος -η -ο [ásponδos] Ε5 : για πρόσωπα ανάμεσα στα οποία είναι αδύνατη η συμφιλίωση, που τα χωρίζουν αγεφύρωτες διαφορές· ασυμφιλίωτος: Είναι άσπονδοι εχθροί. || (ειρ.): Άσπονδοι φίλοι, εχθροί που υποκρίνονται ότι είναι φίλοι. || Tους χωρίζει άσπονδο μίσος, πολύ βαθύ. || (μτφ.): Είναι ~ εχθρός του καπνίσματος / του διαβάσματος κτλ., τα απεχθάνεται.
[λόγ. < ελνστ. ἄσπονδος, αρχ. σημ.: `που δεν έκανε ανακωχή΄]
[Λεξικό Γεωργακά]
άσπονδος, -η, -ο [áspon∂os] (L) implacable, bitter (near-syn αδιάλλακτος 1, αδυσώπητος, ασυμφιλίωτος): ~αντίπαλος, κατήγορος, σύμμαχος | άσπονδη έχθρα | άσπονδο μίσος | ~ εχθρός sworn (bitter) enemy | πόθος τους είναι η δυσφήμιση των άσπονδων φίλων τους στα καφενεία της πατρίδας (Christidis) | όσοι .. ωφελήθηκαν από το ξεπούλημα, έγιναν .. οι ασπονδότεροι οχτροί του πάπα (Kazantz) | poem είν' έτοιμα στην άσπονδη πλημμύρα των αρμάτων | δρόμο να σχίσουν τα σπαθιά κλ (Solom) | εχύθηκαν στην άσπονδη μάχη, | ως να ετρέχαν σε γάμου χαρά (Markoras) | .. θα ξεφύγει | για λίγην ώρα της ζωής και του θανάτου | τ' άσπονδο ζύγι (AMatsas) [fr kath άσπονδος ← MG, PatrG ← K, AG]
Αναδημοσίευση
Μ.
Διαβάστε κάτι πραγματικά για την ύπουλη Τουρκία που βρώμικο ρόλο έπαιξε και στον ΑΠΠ και στο ΒΠΠ, όταν σύμμαχος των ΝΑΖΙ ήταν. Αυτή την ανυπόληπτη χώρα στηρίζουν οι ...σύμμαχοι μας ...
Στις 25 Φεβρουαρίου 1945: Η Τουρκία κηρύσσει τον πόλεμο στην ανύπαρκτη πλέον Γερμανία πρώην σύμμαχο της, που ηττήθηκε «από μια φούχτα συμμάχων χωρών …»
Το τραγελαφικό, μετά τις συμφωνίες συμμαχίας Τουρκίας – Γερμανίας και αφού ο πόλεμος είχε κριθεί και ο γερμανικός στρατός σχεδόν στο σύνολο του συνθηκολόγησε, η Τουρκία κηρύσσει «ακήρυχτο» πόλεμο στους ΝΑΖΙ φίλους της, που ήδη έπνεαν τα λοίσθια … και ήταν εγκλωβισμένοι στο Βερολίνο ….
Ο Τσώρτσιλ είχε δώσει τελεσίγραφο στους Τούρκους να ακυρώσουν το σύμφωνο συμμαχίας με Γερμανούς και να εισέλθουν στον πόλεμο παρά το πλευρό των συμμάχων μέχρι την 15η Φεβρουαρίου 1944 και τον αγνόησαν επιδεικτικά … μέχρι και την 25ηΦεβρουαρίου 1945, που όταν ήδη έληγε νικηφόρα ο πόλεμος υπέρ των συμμάχων, πρόδωσε την σύμμαχο της Γερμανία και «μπήκε» ( από πού δεν ξέρω) στον πόλεμο χωρίς να ρίξει ούτε μια σφαίρα, αφού το 90% του Γερμανικού στρατού παραδόθηκε …Και αλώβητη βγήκε, ζητώντας και παράσημα … Αχ μπαμπέσηδες Τούρκοι να είχαμε την πονηριά σας …..ΦΕΥ!
Οι πιέσεις προς την Τουρκία (όπως π.χ. για την παραχώρηση αεροδρομίων και διευκολύνσεων στους Συμμάχους), συνεχίζονταν.
Ο Ίντεν συναντήθηκε στο Κάιρο με τον Μενεμετζίογλου και άλλους Τούρκους αξιωματούχους (5-7/11/1943). Μετά το τέλος των συνομιλιών τηλεγράφησε στον Τσόρτσιλ:
«Τα επιχειρήματα μου ήταν ελάχιστα αποτελεσματικά δεδομένου ότι τόσο ο (Τούρκος) Υπουργός Εξωτερικών όσο και ο γ.γ. (τον ΥΠΕΞ) Ατσικαλίν, εφαίνοντο να είναι ιδιαίτερα κουφοί. Όταν αναγκάσθηκα τελικώς να στραφώ προς έναν νεότερο (Τούρκο) αξιωματούχο παρουσίασε και αυτός την ίδια δυσκολία να ακούσει ό, τι του έλεγα. Κανείς δεν μπορεί να είναι τόσο κουφός όσο ένας Τούρκος που δεν θέλει να πεισθεί». Παρά τις έμμεσες απειλές του Ίντεν, οι φιλογερμανοί Τούρκοι, παρέμειναν ακλόνητοι και δεν «μπήκαν» στον πόλεμο. Στη διάσκεψη της Τεχεράνης, μεταξύ Τσόρτσιλ, Ρούσβελτ και Στάλιν (28/11-1/12/1943), ο Βρετανός ηγέτης έθεσε μετ’ επιτάσεως το θέμα της εισόδου της Τουρκίας στον πόλεμο. Ο Ρούσβελτ αντιδρούσε, θέτοντας ως βασικό στόχο την απόβαση στην Νορμανδία. Ο Τσόρτσιλ συναντήθηκε με τον Ινονού στο Κάιρο, στις 4/12/1943, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Στα απομνημονεύματά του, γράφει:
«Όταν ζητούσαμε από τους Τούρκους να δώσουν μια ευρύτερη ερμηνεία στην ουδετερότητά τους, παραχωρώντας τις αεροπορικές τους βάσεις απαντούσαν:
«Α, όχι! Δεν δεχόμαστε να παίξουμε παθητικό ρόλο».
Όταν πάλι τους ζητούσαμε να μπουν αποφασιστικά στον πόλεμο, αναφωνούσαν: «Α, όχι! Δεν είμαστε αρκετά εξοπλισμένοι». *
Οι Τσόρτσιλ, έδωσε στους Τούρκους ως καταληκτική ημερομηνία για την είσοδό τους στον πόλεμο, την 15η Φεβρουαρίου 1944.
Ο Μενεμετζίογλου, ενημέρωσε λεπτομερώς τον φίλο Γερμανό πρέσβη φον Πάπεν (!) για τα αποτελέσματα της διάσκεψης του Καΐρου και την αρνητική στάση της Τουρκίας έναντι των συμμάχων….και έλαβε εύσημα.
Ολίγα λοιπόν και ενδεικτικά, για την προδοτική στάση της Τουρκίας, έναντι των συμμάχων και υπέρ των Γερμανών, εξ ου και η αυτονόητη «συμπάθεια» των Γερμανών, προς αυτούς μέχρι σήμερα…
Μίνως
ΘΑ ΠΩ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ .....ΜΕΤΑ ΤΟ .....Καταραμένε ‘Ελληνα πόσο μικρός και μηδαμινός είμαι μπροστά σου…;
ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΜΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΜΑΣ .
ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΡΩΗΝ ....ΑΠΟ ΚΛΑΔΙ ΣΕ ΚΛΑΔΙ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑΝ ΛΟΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ .
ΟΜΩΣ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ , ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ''ΘΕΟΣ'' ΤΟΥΣ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΖΕΥΓΑΡΑΚΙ ΠΛΗΡΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ Κ ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ.
Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΑΚΡΥ ΧΕΡΙ ΤΟΥΣ , ΑΦΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΟΜΠΛΕΞ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
ΑΛΛΑ.... ΑΛΛΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΕΑΝ ΟΙ ΕΔΩ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΗΓΕΣΙΕΣ ΕΚΤΟΣ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ ,ΔΕΝ ΠΑΡΕΔΙΔΑΝ ΣΩΜΑ Κ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ , ΣΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΑΦΕΝΤΕΣ ΤΟΥΣ , ΠΡΟΔΙΔΟΝΤΑΣ ΙΕΡΑ Κ ΟΣΙΑ .
ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΟΤΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ.
ΑΠΟ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΟΡΟΊΔΕΥΑΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ''ΑΣΕΛΓΟΥΣΑΝ'' ΣΥΝΕΧΩΣ ΣΕ ΓΛΩΣΣΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΗΘΗ ΕΘΙΜΑ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΟΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΑΣ.
ΤΩΡΑ ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΜΕΝΟΙ .....ΠΑΡΑΔΙΔΟΥΝ ΜΕ ΔΟΛΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΚΥΒΑΛΟ ΓΕΙΤΟΝΙΚΟ Κ ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΚΟΜΜΑΤΙ ΧΩΡΑΣ.
Δεν χρήζει σχολίων το εμπεριστατωμένο άρθρο και συμβολικό και διδακτικό είναι ...
Υπενθυμίζω μόνο μια σοφή ρήση του Μεγάλου Σολωμού...
"Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε. Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε."
Και ακόμη ένα που είναι επίκαιρο σήμερα όσο ποτέ άλλοτε ....
"Είδες να μαδάνε την κότα και ο αέρας να συνεπαίρνει τα πούπουλα; Έτσι πάει το έθνος"
Μ. Μπ. Κρήτη.
Πέννα αιχμηρή χειρότερη και από μπαλτά.
Χάρης
Άγνωστες πτυχές της ιστορίας, που οι περισσότεροι Έλληνες αγνοούμε.
Πωλίνα
Τα επιλεγμένα άρθρα, που δημοσιεύει, και δεν μιλώ μόνο για το επίσης εξαιρετικό σημερινό άρθρο, φανερώνει το υψηλό επίπεδο τόσο της ιστοσελίδας, όσο και των συνεργατών της.
Ορθόδοξος
Μιλάμε και γράφουμε ως συνήθως για τους εξωτερικούς μας εχθρούς και αγνοούμε ότι υπάρχουν και χειρότεροι από αυτούς, που βρίσκονται εντός των τειχών μας και έτοιμοι είναι να ανοίξουν κερκόπορτες και να πουλήσουν ακόμη και τη μάνα τους και την πατρίδα τους για 30 αργύρια ....
Όλες οι εθνικές μας καταστροφές υπήρξαν κυρίως διότι Εφιάλτες, Ιούδες, Νενέκοι και Καραμαν-αλήτες μας πρόδωσαν.
Πόλα Μ. Πρόσφυγας από Αμμόχωστο.
Υπέροχα σχόλια και άρθρο.
Τ.
Αποσπάσματα από απομνημονεύματα Μακρυγιάννη.
Και λευτερωθήκαμεν από τους Τούρκους και σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους, όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης.»
Πατρίδα να θυμάσαι εσύ αυτούς όπου, δια την τιμήν και την λευτερίαν σου, δεν λογάριασαν θάνατο και βάσανα. Κι’ αν εσύ τους λησμονήσεις, θα τους θυμηθούν οι πέτρες και τα χώματα, όπου έχυσαν αίματα και δάκρυα.
Θεέ, συχώρεσε τους παντίδους, που θέλουν να μας πάρουν τον αγέρα που αναπνέομεν και την τιμήν που με ντουφέκι και γιαταγάνι πήραμε. Εμείς το χρέος, το κατά δύναμιν, επράξαμεν. Και αυτοί βγήκαν σήμερον να προκόψουν την Πατρίδα. Μας γέμισαν φατρία και διχόνοιαν. Και την Πατρίδα δεν την θέλουν Μητέρα κοινή. Αμορόζα εις τα κρεβάτια τους την θέλουν. Γι’ αυτό περνούν και ρεθίζουν τον κόσμον με τέχνες και καμώματα.
Και καζαντίσαν αυτοί πουγγιά και αγαθά και αφήκαν τους αγωνιστές, τις χήρες και τα ορφανά εις την άκρην. Αυτοί είναι οι ανθρώπινοι λύκοι, που φέραν δυστυχήματα και κίντυνον εις τον τόπον. Ας όψονται.
Τότε που η Τουρκιά εκατέβαινε από τα ντερβένια και ολίγοι έτρεχαν με ολίγα ντουφέκια, με τριχιές δεμένα, να πολεμήσουν, θέλοντας λευτεριάν ή θάνατον, οι φρόνιμοι ασφάλιζαν τις φαμελιές τους εις τα νησιά κι’ αυτοί τρέχαν εις ρεματιές και βουνά, μη βλέποντας ποτέ Τούρκου πρόσωπον. Κι’ όταν ακούγαν τα ντισμπάρκα των Τούρκων, τρέχαν μακρύτερα. Τώρα θέλουν δικήν τους την Πατρίδα και κυνηγούν τους αγωνιστές.
Εγίναμε θηρία που θέλουν κριγιάτα (κρέατα) ανθρωπινά να χορτάσουν. Και χωρίζουν τον κόσμον σε πατριώτες και αντιπατριώτες. Αυτοί γίναν οι σημαντικοί της Πατρίδος και οι άλλοι να χαθούν. Δεν ξηγιώνται γλυκότερα να φυλάξωμεν Πατρίδα και να δούμεν λευτερίαν πραγματικήν. Ρωμαίγικον δεν φτιάχνεται χωρίς ούλλοι να θυσιάσουν αρετήν και πατριωτισμόν. Και χωρίς να πάψει η μέσα, η δική μας τυραγνία.
Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνήτες, Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν να μας σβήσουν την Αγία Πίστη, την Ορθοδοξία, διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα Ορθόδοξον. Και εκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα. Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου τους Αγίους. Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισα λιβάνιν καλόν αγιορείτικον.
Και σκουπίζοντας τα δάκρυά μου τους είπα:
«Δεν βλέπετε που θέλουν να κάμουν την Ελλάδα παλιόψαθα; Βοηθείστε, διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ό,τι πολυτίμητον τζιβαϊρικόν έχομεν. Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην αφήσετε, Άγιοί μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερα κακά από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας».
Ένας δικός μου αγωνιστής μου έφερε και μου διάβασεν ένα παλαιόν χαρτί, που έγραψεν ο κοντομερίτης μου Άγιος παπάς, ο Κοσμάς ο Αιτωλός. Τον εκρέμασαν εις ένα δέντρον Τούρκοι και Εβραίοι, διότι έτρεχεν ο ευλογημένος παντού και εδίδασκεν Ελλάδα, Ορθοδοξία και Γράμματα.
Έγραφεν ο μακάριος εκείνος ότι:
«Ένας άνθρωπος να με υβρίσει, να φονεύσει τον πατέρα μου, την μητέρα μου, τον αδελφόν μου και ύστερα το μάτι να μου βγάλει, έχω χρέος σαν χριστιανός να τον συγχωρήσω. Το να υβρίσει τον Χριστόν μου και την Παναγία μου, δεν θέλω να τον βλέπω».
ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ
ΜΠΑΡΜΠΑ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ ΠΑΡΕ ΜΑΥΡΟ
ΓΙΑΤΑΓΑΝΙ ΚΑΙ ΛΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΙΣΩ ΤΟ ΣΤΡΑΒΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΙΣΟ ...
Βεβαίως όταν ο Μέγας Μακρυγιάννης μιλά για δαύτους... εννοεί τους πουλημένους κυβερνήτες, που ήταν φερέφωνα και φιλήκοοι των ξένων, που μετά την απελευθέρωση ποδηγετούσαν τους Έλληνες .... Μήπως μας θυμίζει κάτι και σήμερα;
Π.Β. Μικρασιάτισσα - Συγγραφέας
ΑΝ ΠΕΘΥΜΑΣ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΞΕΝΟΥΣ ΜΗΝ ΕΛΠΙΖΕΙΣ. ΠΑΡΤΗΝΕ ΜΟΝΟΣ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΞΙΖΕΙΣ.
Πατρίδα να θυμάσαι εσύ αυτούς όπου, δια την τιμήν και την λευτερίαν σου, δεν λογάριασαν θάνατο και βάσανα. Κι’ αν εσύ τους λησμονήσεις, θα τους θυμηθούν οι πέτρες και τα χώματα, όπου έχυσαν αίματα και δάκρυα.
Θεέ, συχώρεσε τους παντίδους, που θέλουν να μας πάρουν τον αγέρα που αναπνέομεν και την τιμήν που με ντουφέκι και γιαταγάνι πήραμε. Εμείς το χρέος, το κατά δύναμιν, επράξαμεν. Και αυτοί βγήκαν σήμερον να προκόψουν την Πατρίδα. Μας γέμισαν φατρία και διχόνοιαν. Και την Πατρίδα δεν την θέλουν Μητέρα κοινή. Αμορόζα εις τα κρεβάτια τους την θέλουν. Γι’ αυτό περνούν και ρεθίζουν τον κόσμον με τέχνες και καμώματα.
Και καζαντίσαν αυτοί πουγγιά και αγαθά και αφήκαν τους αγωνιστές, τις χήρες και τα ορφανά εις την άκρην. Αυτοί είναι οι ανθρώπινοι λύκοι, που φέραν δυστυχήματα και κίντυνον εις τον τόπον. Ας όψονται.
Τότε που η Τουρκιά εκατέβαινε από τα ντερβένια και ολίγοι έτρεχαν με ολίγα ντουφέκια, με τριχιές δεμένα, να πολεμήσουν, θέλοντας λευτεριάν ή θάνατον, οι φρόνιμοι ασφάλιζαν τις φαμελιές τους εις τα νησιά κι’ αυτοί τρέχαν εις ρεματιές και βουνά, μη βλέποντας ποτέ Τούρκου πρόσωπον. Κι’ όταν ακούγαν τα ντισμπάρκα των Τούρκων, τρέχαν μακρύτερα. Τώρα θέλουν δικήν τους την Πατρίδα και κυνηγούν τους αγωνιστές.
Εγίναμε θηρία που θέλουν κριγιάτα (κρέατα) ανθρωπινά να χορτάσουν. Και χωρίζουν τον κόσμον σε πατριώτες και αντιπατριώτες. Αυτοί γίναν οι σημαντικοί της Πατρίδος και οι άλλοι να χαθούν. Δεν ξηγιώνται γλυκότερα να φυλάξωμεν Πατρίδα και να δούμεν λευτερίαν πραγματικήν. Ρωμαίγικον δεν φτιάχνεται χωρίς ούλλοι να θυσιάσουν αρετήν και πατριωτισμόν. Και χωρίς να πάψει η μέσα, η δική μας τυραγνία.
Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνήτες, Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν να μας σβήσουν την Αγία Πίστη, την Ορθοδοξία, διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα Ορθόδοξον. Και εκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα. Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου τους Αγίους. Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισα λιβάνιν καλόν αγιορείτικον.
Και σκουπίζοντας τα δάκρυά μου τους είπα:
«Δεν βλέπετε που θέλουν να κάμουν την Ελλάδα παλιόψαθα; Βοηθείστε, διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ό,τι πολυτίμητον τζιβαϊρικόν έχομεν. Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην αφήσετε, Άγιοί μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερα κακά από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας».
Ένας δικός μου αγωνιστής μου έφερε και μου διάβασεν ένα παλαιόν χαρτί, που έγραψεν ο κοντομερίτης μου Άγιος παπάς, ο Κοσμάς ο Αιτωλός. Τον εκρέμασαν εις ένα δέντρον Τούρκοι και Εβραίοι, διότι έτρεχεν ο ευλογημένος παντού και εδίδασκεν Ελλάδα, Ορθοδοξία και Γράμματα.
Έγραφεν ο μακάριος εκείνος ότι:
«Ένας άνθρωπος να με υβρίσει, να φονεύσει τον πατέρα μου, την μητέρα μου, τον αδελφόν μου και ύστερα το μάτι να μου βγάλει, έχω χρέος σαν χριστιανός να τον συγχωρήσω. Το να υβρίσει τον Χριστόν μου και την Παναγία μου, δεν θέλω να τον βλέπω».
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
ΜΠΑΡΜΠΑ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ, ΠΑΡΕ ΜΑΥΡΟ ΓΙΑΤΓΑΝΙ ΚΑΙ ΛΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΙΣΩ ΤΟ ΣΤΡΑΒΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΙΣΟ.
Αυτονόητο είναι ότι ο Μακρυγιάννης όταν γράφει για δαύτους εννοεί τους τότε άκαπνους αξιωματούχους που ήταν πιόνια και φερέφωνα των ξένων.... Θυμίζει κάτι αυτό;
Π.Β. Μικρασιάτισσα - Συγγραφέας
Μαυρο γιαταγανι ολοι οι πατριωτες Ελληνες να παρουμε για να κοψουμε τα ποδια αυτονων που θελουν να πατησουν τα αγιοχωματα μας.
Α.Π.
Πανεθνικη αφυπνιση πρεπει να μας φερουν αυτου του ειδους αρθρα και σχολια και μηνυμα να δινουν στους κυβερνωντες οτι η εξαρτηση και υποτελεια μας πρεπει επι τελους να παψουν και να επανελθει η εθνικη μας περηφανεια και αξιοπρεπεια. Ο φιληκοος των ξενων ειναι προδοτης.
Κ.Ρ.
Γράφω με θρηνισμό καρδίας, λόγω της σημερινής μαύρης επετείου της άλωσης της Πόλης από τους βαρβάρους, η οποία μας διδάσκει και σήμερα ότι σε ξένους ας μην ελπίζουμε ... Και τότε κανείς άσπονδος φίλος ή σύμμαχος δεν έτεινε χείρα βοήθειας στους 850 υπερασπιστές Βυζαντινούς ΕΛΛΗΝΕΣ, που αντιμετώπιζαν 300000 βαρβάρους εισβολείς Οθωμανούς και έπεσαν όλοι εγκαταλελειμμένοι και μαχόμενοι υπέρ πίστεως και πατρίδος. ΚΑΙ ΕΑΛΩ Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ.
Χάρηκαν ιδιαίτερα τότε οι παπικοί μετά την άλωση και έλεγαν, ότι ήταν τιμωρία από τον Θεό, οι αθεόφοβοι, διότι η Χριστιανική Κωνσταντινούπολη, δεν υπέκυψε στις αξιώσεις τους να υπαχθεί ως υποτελής στην παπική εκκλησία ... Αυτοί ήταν οι εν Χριστώ αδελφοί. Αυτοί είναι και θα είναι, που και σήμερα ως λύκοι με προβιά αρνιού καμουφλαρισμένοι έτοιμοι είναι και πάλι να μας κατασπαράξουν, όπως συνέβη και πρόσφατα το 1974 με την άλωση της Ελληνικής Χριστιανικής Κύπρου. Εκδικήθηκαν έμμεσα και τους Έλληνες Ορθόδοξους Κυπρίους, για την αμετακίνητη πίστη τους στην Ορθοδοξία και τους άφησαν να γίνουν βορρά στο στόμα του τούρκου κατακτητή .... Και ένιψαν τας χείρας τους και άλλοι τις έτριψαν από χαρά οι δόλιοι....
Οι μάταιες ελπίδες για βοήθεια των τότε πολιορκημένων Ελλήνων Βυζαντινωνν αποτυπώνονται σε ένα λαογραφικό λυρικό ποίημα. Απόσπασμα ....
Τίς εἶδεν ἢ τίς ἤκουσεν ποτέ του τέτοιον πρᾶμα,
οἱ ἀσεβεῖς νὰ πάρουσι τὸ σπίτι τῶν ἁγίων,
νὰ σὲ δοξάζουν, Κύριε, οἱ Τοῦρκοι σοδομῖτες;
Θεέ μου, πῶς ἀπόμεινες τὴν τόσην ἀνομίαν
καὶ πῶς τὸ καταδέχθηκες, δύναμις τῶν ἀγγέλων;
Ἐχάθησαν οἱ χριστιανοί· Θεὲ πῶς τὸ ἀπομένεις;
Μηδὲ κατηγορήσετε τὸν βασιλέαν, αὐθέντες,
οὐδὲ τοὺς ἄρχοντας αὐτοῦ, οὐδὲ τοὺς στρατιώτας,
μικροὺς μεγάλους ἢ πτωχούς, πλουσίους, ἀνδρειωμένους.
"Τὸ θάρρος ὁποῦ ἤλπιζαν οἱ χριστιανοὶ στὴν πόλιν
ἦτον στὸν ἁγιώτατον πάπαν τε τῆς Ρώμης
καὶ εἰς τοὺς ῥηγάδες τῆς φραγκιᾶς τῶν αὐθεντῶν τῶν ὅλων,
δουκᾶδες, κούντους, πρίγκιπες καὶ τὰ κουμούνια ὅλα
μετὰ τοῦ βασιλέως τε τοῦ τῆς Ἀλαμανίας..." ΦΕΥ!
Ευχαριστώ θερμά τον καθένα ξεχωριστά, τους φίλους και φίλες για τα χρήσιμα τους σχόλια, όπως και τους δεκάδες προσωπικούς μας αποδέκτες, που επίσης μας απέστειλαν και άλλα ιδιαίτερα σχόλια, καθώς και τον φίλο Θάνο για την τιμητική καταχώρηση του άρθρου.
Και ...
Ραγιά καημένε μου ραγιά για σήκω το κεφάλι, τη δόξα πού ‘χες μια φορά απόκτησέ την πάλι.
Ξύπνα καημένε μου ραγιά, ξύπνα να δεις τη λευτεριά.
Διψούν οι κάμποι για νερό και τα βουνά για χιόνια
διψούνε και για λευτεριά οι σκλάβοι τόσα χρόνια.
Κοιμούμαι μ’ ένα όνειρο, ξυπνώ με μιαν ελπίδα
να ιδώ κι εγώ μια μέρα φως, την Κύπρο μας ελεύθερη, την γλυκιά μας την πατρίδα.
Ξύπνα καημένε μου ραγιά, ξύπνα να δεις τη Λευτεριά.
ΑΝ ΠΕΘΥΜΑΣ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΞΕΝΟΥΣ ΜΗΝ ΕΛΠΙΖΕΙΣ. ΠΑΡΤΗΝΕ ΜΟΝΟΣ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ, ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΞΙΖΕΙΣ.
Α.Α.
Πρώτη φορά έτυχε να διαβάσω άρθρο του κ. Α.Α. Το μελετώ ξανά για να αποτυπώσω τον ιδιαίτερο τρόπο γραφής του.
Κωνσταντίνος Π. Λαογράφος ποιητής. Μακεδονία.
Διδακτικο αρθρο και επισης και τα σχολια. Απλα για να μην εχουμε ψευδαισθησεις ....
Ρινα απο σκλαβωμενη Κυπρο.
Ο κ. Αντωνας εχει ενα ιδιαιτερο τροπο, για να μας αφυπνιζει, αλλα και να μας συγκινει.
Ευαγ.
Δημοσίευση σχολίου