Με τραπεζική κάρτα οι επιβιβάσεις στα ΜΜΜ: Σήμερα με την κάρτα, αύριο με την ηλεκτρονική ταυτότητα, μεθαύριο με ένα εμφύτευμα

Τα ΜΜΜ της Ελλάδας προετοιμάζονται για την αχρήματη κοινωνία - Τελικός στόχος η κατάργηση των εισιτηρίων και ο απόλυτος έλεγχος των μετακινήσεων

 

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Με μεθοδικές κινήσεις το κράτος συνεχίζει να εξυφαίνει τον ιστό μέσα στον οποίο παγιδεύει όλες τις πολιτικές μας ελευθερίες, μέχρι τη στιγμή που θα τις συνθλίψει, στα πλαίσια μιας αχρήματης και απολύτως ελεγχόμενης κοινωνίας.

Με υπογραφή σύμβασης μεταξύ του ΟΑΣΑ και του αναδόχου HST A.E., μέλος του Ομίλου ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ, αποφασίστηκε η «τεχνολογική αναβάθμιση» του Αυτόματου Συστήματος Συλλογής Κομίστρου (ΑΣΣΚ), εισάγοντας σταδιακά τη χρήση τραπεζικών καρτών και κινητών συσκευών για τις μετακινήσεις με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (μετρό, τραμ, λεωφορεία και τρόλεϊ).

Πρόκειται για πιλοτική εφαρμογή της τραπεζικής κάρτας ή του smartphone ως μέσα ταχείας ανέπαφης πληρωμής του κομίστρου, που ουσιαστικά αποτελεί το πρώτο βήμα για την καθολική κατάργηση των εισιτηρίων.

Από τότε που υπάρχουν δημόσιες συγκοινωνίες, υπάρχει και το εισιτήριο ως αποδεικτικό πληρωμής του κομίστρου, όμως τώρα το ίδιο το ψηφιακό «πορτοφόλι» γίνεται εισιτήριο για να μετακινηθεί κάποιος με ΜΜΜ. Πράγμα που σημαίνει ότι τα στοιχεία του επιβάτη και το γεωγραφικό αποτύπωμα της μετακίνησής του, θα καταγράφονται από το τραπεζικό σύστημα, και φυσικά το κράτος. Η τράπεζα δε, θα είναι μάλλον αδύνατο να μην καρπωθεί και σχετικές προμήθειες.

Η πρώτη φάση της υλοποίησης αυτής της… «αναβάθμισης», θα εφαρμοστεί στα οχήματα των γραμμών λεωφορείων Express Αεροδρομίου έως το τέλος του Μαρτίου, ενώ το σύνολο των εφαρμογών θα είναι διαθέσιμο στους επιβάτες έως το τέλος του 2024. Για την κατάργηση των εισιτηρίων (που είναι βέβαιο ότι θα επιδιώξουν να επιβάλουν στο μέλλον), θα εμφανίσουν τη βολική δικαιολογία ότι η παραγωγή και εκτύπωση όλων αυτών των χαρτιών είναι επιζήμια για το περιβάλλον και κοστοβόρα για τον ΟΑΣΑ.

Ήδη ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΑΣΑ, Γιώργος Σπηλιόπουλος, έδωσε το σχετικό «παρασύνθημα», λέγοντας ότι η εφαρμογή ανέπαφων συναλλαγών για κάθε επιβίβαση «συμβάλλει θετικά στο περιβαλλοντικό αποτύπωμα του Οργανισμού». 

Το τέλος της ιδιωτικότητας των μετακινήσεων

Από τη στιγμή που θα πάψουν να υπάρχουν αυτόματοι πωλητές εισιτηρίων που λειτουργούν με χρήματα, θα πάψει να υφίσταται και η ιδιωτικότητα των μετακινήσεων, αφού ο κάθε επιβάτης θα γίνει μια απολύτως ελεγχόμενη κουκίδα στο ραντάρ του κρατικού και τραπεζικού συστήματος. Σήμερα, έχεις ακόμη τη δυνατότητα να αγοράσεις μια απρόσωπη κάρτα (ηλεκτρονικό εισιτήριο) και έτσι δεν δηλώνεις ποιος είσαι, δεν ενημερώνεται καμία κρατική βάση δεδομένων για το πού πας, και δεν εξαρτάται η μετακίνησή σου από καμία τράπεζα. Αυτό με την κατάργηση των εισιτηρίων θα τελειώσει.

Πολλοί διαφημίζουν το μέτρο ως «νέα εποχή» για τις συγκοινωνίες που φέρνει τον εξευρωπαϊσμό των ελληνικών ΜΜΜ (ήδη εφαρμόζεται σε πολλές χώρες της Ευρώπης εδώ και χρόνια) και ασφαλώς τα κάγκελα αυτής της ψηφιακής φυλακής που ολοένα και στενεύει γύρω από τους πολίτες, κρύβονται πίσω από τα επικοινωνιακά «στολίδια» των «ευκολιών». Στην πραγματικότητα όμως οι δημόσιες συγκοινωνίες προσαρμόζονται στα λειτουργικά πλαίσια της αχρήματης οικονομίας και των «έξυπνων» πόλεων, που θα είναι τα κοινωνικά στρατόπεδα συγκέντρωσης της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Όπως ακριβώς καταργούν σταδιακά την ιδιωτικότητα των αγορών, των τηλεποικοινωνιών, του ιατρικού απόρρητου και τόσων άλλων πραγμάτων, έτσι επιδιώκουν να καταργήσουν και την ιδιωτικότητα των μετακινήσεων, προκειμένου να τις μετατρέψουν σε εργαλεία ελέγχου και υποταγής των μαζών.

Ελέγχοντας τις δημόσιες συγκοινωνίες με ένα ενοποιημένο πιστωτικό σύστημα ταυτοποίησης πολιτών, η εξουσία θα μπορεί να επιβάλλει μέτρα όπως αποκλεισμούς ή περιορισμούς μετακίνησης ανά πρόσωπο (σε περιπτώσεις «υγειονομικού συναγερμού» για παράδειγμα, να μην επιτρέπεται σε ανεμβολίαστους να χρησιμοποιήσουν τα ΜΜΜ), χιλιομετρικούς περιορισμούς ελέω «κλιματικής κρίσης» (βλέπε πόλεις 15 λεπτών που ήδη έχουν εισηγηθεί στο Νταβός) και εργαλειοποίηση κινήτρων και αντικινήτρων που θα σχετίζονται με το προσωπικό αποτύπωμα άνθρακα (όσο περισσότερο θα χρησιμοποιεί κανείς τα ΜΜΜ, τόσο πιο «οικολογικά συνεπής» θα θεωρείται από το κράτος, και αντιθέτως κάποιος που θα θεωρηθεί περιβαλλοντικά επιζήμιος, μπορεί να υποχρεώνεται να μετακινείται μόνο με ΜΜΜ).

Είναι γνωστό δε, ότι το WEF έχει δώσει ντιρεκτίβα για περιορισμό των ΙΧ (ελέω «κλιματικής κρίσης» και αυτό) και άγρια φορολόγηση της χρήσης τους, ώστε να στραφεί ο κόσμος στις δημόσιες συγκοινωνίες, προκειμένου η αυτονομία στη μετακίνηση να γίνει πολυτέλεια που θα απολαμβάνει μόνο η «ελίτ».

Καταλαβαίνει κανείς ότι πάνω σε αυτή τη βάση λειτουργίας των ΜΜΜ, μπορεί να στηριχθεί ένα ολόκληρο σύστημα κοινωνικής πίστωσης (point system) με credits υπακοής για τους «καλούς πολίτες» και ανελέητες κυρώσεις για τους «ασυμμόρφωτους», ακριβώς όπως συμβαίνει σε πιλοτικό στάδιο στο κράτος της Κίνας. 

Ηλεκτρονική ταυτότητα και κατάργηση μετρητών

Για να εφαρμοστούν όλα αυτά τα οργουελικά μέτρα στο μέλλον, υπάρχουν δύο βασικές προϋποθέσεις:

Πρώτον, θα πρέπει να ενοποιηθεί ο τραπεζικός λογαριασμός με την κάρτα του πολίτη, δηλαδή με την πολιτική ταυτότητα που θα έχει μετατραπεί σε κάρτα πολιτικών δικαιωμάτων, με έναν μοναδικό αριθμό ανά πολίτη. Ήδη ο Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Δημήτρης Παπαστεργίου, έκανε γνωστό πώς ο προσωπικός αριθμός πολίτη είναι θέμα ημερών ή μηνός, να επιβληθεί στη δημόσια διοίκηση.

Δεύτερον, θα πρέπει να υπάρξει κατάργηση των μετρητών, και άρα απόλυτη υποδούλωση των λαών στο ψηφιακό χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Έτσι, στην ίδια λογική που το πιστοποιητικό εμβολιασμού έγινε πάσο «ελευθερίας» (Covid Free GR Wallet ονόμασαν τη σχετική εφαρμογή, και φυσικά δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι συνέδεσαν τα πολιτικά δικαιώματα με τη λέξη «πορτοφόλι»), το ηλεκτρονικό «πορτοφόλι» της τράπεζας γίνεται σήμερα πάσο μετακίνησης, μέχρι τον καιρό που θα ενοποιηθούν όλα τα προσωπικά έγγραφα σε μία κάρτα, και αργότερα σε ένα εμφυτευμένο μικροτσίπ ή σε ένα ηλεκτρονικό τατουάζ, στα πρότυπα του χαράγματος.

Η χρήση τραπεζικής κάρτας στα ΜΜΜ, είναι απλά το πρώτο στάδιο ώστε το μελλοντικό εισιτήριο να ενσωματωθεί στο χέρι ή το πρόσωπο.

Ήδη σε αρκετές δημόσιες συγκοινωνίες του κόσμου έχουν εγκατασταθεί – είτε πιλοτικά, είτε μόνιμα – συστήματα βιομετρικής αναγνώρισης προσώπου ή δαχτυλικών αποτυπωμάτων (θυμηθείτε ότι η ηλεκτρονική ταυτότητα που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα, για φαινομενικά «ανεξήγητους» λόγους επανέφερε το δαχτυλικό αποτύπωμα, ενώ αυτό είχε καταργηθεί στις προηγούμενες ταυτότητες, για λόγους προστασίας προσωπικών δεδομένων). Ενδεικτικά, τέτοια συστήματα λειτουργούν ήδη στην Αμερική, την Κίνα, τη Ρωσία, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, το Καζακστάν και τη Γεωργία.

Το πλαίσιο λειτουργίας των ΜΜΜ είναι το ιδανικό σύστημα για την καθημερινή «εκπαίδευση» των πολιτών στις ανέπαφες συναλλαγές και τη νέα πραγματικότητα ότι το ψηφιακό «πορτοφόλι» σου (και αργότερα το χέρι σου ή το μέτωπό σου) θα είναι από εδώ και πέρα το πάσο προαυλισμού στην κοινωνική φυλακή που χτίζεται για τους λαούς.

Σκεφτείτε πόσες εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου χρησιμοποιούν καθημερινά τα ΜΜΜ στην Ελλάδα. Άνθρωποι εγκλωβισμένοι στον σύγχρονο τρόπο ζωής, βιάζονται να πάνε μηχανικά στις δουλειές τους, και με αυτοματοποιημένες κινήσεις θα περνούν από το scanner την τραπεζική κάρτα ή το smartphone, επαναλαμβάνοντας καθημερινά μια συνήθεια που θα τους γίνει δεύτερη φύση.

Σήμερα με την τραπεζική κάρτα, αύριο με την ηλεκτρονική ταυτότητα, μεθαύριο με ένα εμφύτευμα…

πηγή

Share