Οι μόνες δύο εναλλακτικές της Ρωσίας. Αδυναμίες των ρωσικών επιχειρήσεων

Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός 

Συγγραφέας Αναλυτής, ιστορικός Ερευνητής

 

Πάντοτε στην ιστορία υπήρξαν πόλεμοι με λάθη, αστοχίες, πισωγυρίσματα που οδήγησαν ακόμη και σε ολοκληρωτικές ήττες, όπως αυτές του Μεγάλου Ναπολέοντος στην Ρωσία, το 1812, του Χίτλερ, το 1945, στον Β΄ΠΠ κλπ. Όλα στον πόλεμο Δύσης-Ρωσίας, στην Ουκρανία, θα κριθούν από τα εδάφη που θα ελέγξει τελικά ο νικητής και από την εξάντληση-συνθηκολόγηση του ηττημένου  

 

Αδυναμίες, υποχωρήσεις-αποχωρήσεις και αστοχίες των ρωσικών επιχειρήσεων
 

Η Ρωσία επιχειρεί με περίπου 150.000 άνδρες εναντίον τουλάχιστον 600.000 Ουκρανών, 500.000 εφέδρων, και το λιγότερο 70.000 μισθοφόρων της Δύσης. Η Ουκρανία βρίσκεται σε συνεχείς επιστρατεύσεις από το 2014 και μπορεί να αξιοποιήσει κι άλλους εφέδρους. Σήμερα η αναλογία στα πεδία μαχών είναι περίπου 8 Ουκρανοί προς 1 Ρώσο στρατιώτη. Η ρωσική λειψανδρία ήταν βασικός παράγοντας των αδυναμιών που παρουσίασε ο ρωσικός στρατός σε ένα μέτωπο που μέχρι τον Μάρτιο ξεπερνούσε τα 1.500 χιλιόμετρα και σήμερα τα 1.000 χιλιόμετρα. Έτσι εκδηλώθηκαν μία σειρά αστοχίες και υποχωρήσεις –αποχωρήσεις κατά τους Ρώσους, αρχής γενομένης την 29η Μαρτίου, από τα περίχωρα του Κιέβου, μετά από τα περίχωρα του Χάρκοβο και πρόσφατα από τις πόλεις Ιζιούμ και Λίμαν. 

 

Η κριτική για τις ρωσικές επιχειρήσεις εντοπίζεται στα εξής σημεία: Σε επίπεδο Επιτελικών Σχεδίων τα οποία δεν υλοποιήθηκαν, πρωτίστως γιατί ήταν λίγες οι ρωσικές δυνάμεις που επιχειρούσαν -ούν. Η αδυναμία αυτή απαιτεί εμπλοκή περισσότερων αξιόμαχων μονάδων και όχι εφέδρων.  

 

Στις δυσκολίες εγγράφεται και το ότι η Ρωσία ενεπλάκη σε έναν πόλεμο που τον χαρακτηρίζει «Εμφύλιο» με ομήρους ρωσόφιλους πολίτες. Κατά το πόρισμα της «Διεθνούς Αμνηστίας[1]»: «Ο ουκρανικός στρατός έθεσε αμάχους σε κίνδυνο δημιουργώντας στρατιωτικές βάσεις μέσα σε σχολεία, νοσοκομεία και πολυκατοικίες και εξαπολύοντας επιθέσεις από κατοικημένες περιοχές.»  

 

Η Ρωσία υστέρησε –σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις–, στον Δικτυοκεντρικό Πόλεμο και στον επιτελικό Διακλαδικό Συντονισμό μεταξύ των τριών όπλων, Ξηράς, Αέρος, Θαλάσσης, αλλά και των Ειδικών Δυνάμεων. Κριτική αναπτύσσεται και για την ανεπαρκή χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών, Drones, η οποία άλλαξε τελευταία. 

 

Η εναλλαγή στρατιωτικών διοικητών στο μέτωπο δείχνει κακή εφαρμογή επιτελικών σχεδίων και λανθασμένη προώθησή τους στο επίπεδο στρατιώτου πρώτης γραμμής, όπως και ανεπαρκή διασύνδεση με τους ενδιάμεσους βαθμοφόρους και αξιωματικούς.

 

Ελλείψεις συντονισμού σε επίπεδο Επιμελητείας –παρά την αφθονία πολεμοφοδίων, μέσων και υλικών πολέμου. 

 

Ρήγματα υπήρξαν στον Πόλεμο Μυστικών Υπηρεσιών, τον Πληροφοριακό Πόλεμο, δορυφορικό και μη. Η Ρωσία δέχθηκε κρίσιμες διεισδύσεις στο έδαφός της, κυρίως Άγγλων πρακτόρων της SAS. Τα χτυπήματα: βύθιση του Μόσκβα, γέφυρα της Κριμαίας, το άγνωστο στους πολλούς πλήγμα στο ρωσικό πυρηνικό εργοστάσιο του Κερτς, η δολοφονία της κόρης Ντούνκιν, κ.α. έπληξαν το κύρος της Ρωσίας, αλλά δεν απέφεραν αξιόλογα εδαφικά κέρδη σε Δύση – Ουκρανούς. 

 

Οι ευρύτεροι Γεωπολιτικοί χειρισμοί της ρωσικής ηγεσίας δυσκολεύουν… την δράση του ρωσικού στρατού στα μέτωπα. Έχω τονίσει κατ’ επανάληψη, ότι ο πόλεμος αυτός είναι, δυστυχώς, μόνο ένα μικρό επεισόδιο απέναντι στον παγκόσμιο πόλεμο (ενεργειακό, οικονομικό, πολιτικό) που διεξάγεται ταυτόχρονα, και, η Ρωσία συχνά «επικαλύπτει» με τον παγκόσμιο πόλεμο τον τοπικό, στην Ουκρανία. Αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο, ξεχωριστό κεφάλαιο.  

 

Γιατί η Ρωσία χρησιμοποιεί τόσο λίγες δυνάμεις;  

 

Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις αποτελούν ένα πολυεπίπεδο πλέγμα που βάσει του διατάγματος 1ης Ιανουαρίου, 2008, ανέρχονται σε 2.019.629 στελέχη, εκ των οποίων 1.134.800 στρατιωτικοί. Άρα υπάρχουν διαθέσιμες τακτικές δυνάμεις πέραν των κληθέντων 300.000 εφέδρων. Με βάσει τις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου Πούτιν και του στρατηγού, ΥπΕθ, Σερκγέι Σοϊγκού, η Ρωσία μπορεί να καλέσει σε επιστράτευση 1 εκατομμύριο εφέδρους και να παρατάξει πανστρατιά 25 εκατομμυρίων εφέδρων. Πάντοτε στην ιστορία της η Ρωσία κινήθηκε με τον δικό της ρυθμό κι όταν χρειάστηκε ο λαός συνέρρευσε στα μέτωπα κατά εκατομμύρια και άλλαξε τα δεδομένα των μαχών.  

 

Βασική μέριμνα των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων είναι η υπεράσπιση της τεράστιας ρωσικής επικράτειας, 17.100.000 τετ.χλμ. όντας η μεγαλύτερη χώρα του πλανήτη. Είναι πασιφανές, ότι η Ρωσία επιχειρεί μεν στην Ουκρανία, αλλά πρωτίστως μεριμνά για την άμυνά της σε έναν επαπειλούμενο Γ΄ΠΠ –και πυρηνικό. Ειδικά μετά το 1990, δέχεται συνεχή κυκλωτική επίθεση από το ΝΑΤΟ. Επίκειται η ένταξη σε αυτό της Σουηδίας και της Φινλανδίας, ενώ στη Γεωργία διενεργούνται ασκήσεις του ΝΑΤΟ (βλ. κείμενό μου «Η εξολόθρευση της Ρωσίας βάσει αμερικανικών εγγράφων[1]», (16/3/2022). Η κύκλωση αυτή ολοκληρώνεται μέσω των Μουσουλμανικών χωρών, Κεντρικής Ασίας, (βλ. γεγονότα στο Καζακστάν), στις οποίες δρουν πράκτορες της Δύσης, Αμερικανοί Άγγλοι και άλλοι. Στις ίδιες χώρες επιχειρούν χιλιάδες πλέον αμερικανικές ΜΚΟ, του Τζορτζ Σόρος και της Δύσης, για την από μέσα ανατροπή των εκεί κυβερνήσεων υπέρ των αμερικανικών, πρωτίστως, συμφερόντων.  

 

Από ποιους παράγοντες θα εξαρτηθεί η σταδιακή μετατροπή της «Προληπτικής Ειδικής Επιχείρησης» σε ολοκληρωτικό πόλεμο
 

α. Πρωτίστως από τις απώλειες σε έμψυχο στρατιωτικό δυναμικό της Ουκρανίας. Σύμφωνα με τον Συνταγματάρχη των ΗΠΑ, Ντάγκλας Μακγκρέγκορ, ανώτερο συνεργάτη του The American Conservative[1], πρώην σύμβουλο του Υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, παρασημοφορημένο βετεράνο και συγγραφέα: «οι απώλειες για τους Ουκρανούς έχουν φτάσει τους 20.000 νεκρούς ή τραυματίες τον μήνα». Αυτό σημαίνει μέχρι σήμερα περισσότερους από 140.000 Ουκρανούς, νεκρούς και τραυματίες. Ο Ρώσος ΥπΕθ, Σοϊγκού σε συνέντευξή του στο κανάλι Russiya 24, στις 21/9/2022, δήλωσε: «οι απώλειες των Ρώσων, σε νεκρούς και τραυματίες, ανήλθαν μόνο σε 5.937 άτομα, με το 90% των τραυματιών να έχουν επανέλθει στα μέτωπα. Ενώ, οι απώλειες των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας ανέρχονται σε περισσότερους από 100.000 νεκρούς και τραυματίες.» Δυτικές εκτιμήσεις μιλούν για περίπου 6.800[2] Ρώσους νεκρούς και τραυματίες.  

 

β. Από τα οικονομικά κονδύλια και το είδος όπλων (μακρού βεληνεκούς;) με τα οποία η Δύση θα υποστηρίζει τους Ουκρανούς. Και, από την εξέλιξη της ρωσικής καταγγελίας, ότι εν ενεργεία αξιωματικοί, Αμερικανοί, Άγγλοι και γενικώς αξιωματικοί του ΝΑΤΟ δρουν φανερά στο έδαφος της Ουκρανίας.  

 

γ. Από την περαιτέρω καταστροφή των ζωτικών υποδομών της Ουκρανίας. Μόνο σε μία μέρα, στους ρωσικούς βομβαρδισμούς της 10ης Οκτωβρίου 2022, κτυπήθηκαν 173 στόχοι σε όλη την Ουκρανία. Μεταξύ αυτών τα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το γερμανικό Προξενείο στο Κίεβο, (Reuters Bild κ.α.) Στον καθολικό πανικό που επικράτησε, η πρεσβεία των ΗΠΑ στο Κίεβο κάλεσε τους Αμερικανούς να εγκαταλείψουν την Ουκρανία. Είναι ενδεικτικό ότι στην πόλη Λβιβ, κοντά στην Πολωνία, διακόπηκε το 90% παροχής ρεύματος και ύδρευσης. Ανάλογα ποσοστά ζημιών παρουσίασαν και όλες οι άλλες πόλεις-στόχοι των ρωσικών πυραύλων.  

 

[1] The American Conservative, 22/9/22,: https://www.theamericanconservative.com/holding-ground-losing-war/
[2] Το BBC και ο ανεξάρτητος ειδησεογραφικός ιστότοπος Mediazona, ανέφερε πως έως τις 25/9/2022, ο αριθμός Ρώσων νεκρών και τραυματιών ανέρχεται σχεδόν στους 6.800 άνδρες.
 

Πόσο τελικά έδαφος ανέκτησαν οι Ουκρανοί στην αντεπίθεσή τους μέχρι σήμερα;  

 

Σύμφωνα με δηλώσεις του ίδιου του προέδρου της Ουκρανίας, Ζελένσκι, στις 8/10/2022, τα εδάφη που ανέκτησαν οι Ουκρανοί ανέρχονταν σε 2.434 τετ.χλμ.[1] Με δεδομένο ότι ο ίδιος είχε δηλώσει ότι οι Ρώσοι ήλεγχαν το 20% της Ουκρανίας, (για την ακρίβεια 20,62%, βάσει ουκρανικών στοιχείων). Η Ενσωμάτωση στη Ρωσία αφορούσε επισήμως το 15% ουκρανικών εδαφών, καθώς το υπόλοιπο αποτελεί εμπόλεμη ζώνη. Η έκταση της Ουκρανίας πριν την έναρξη του πολέμου ήταν 603.500 τετ.χλμ. Το 20,62% εδαφών που ήλεγχε η Ρωσία ήταν 124.441 τετ.χλμ., και απέμεναν στην Ουκρανία 479.059 τετ. χλμ. Αυτά πριν την αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από Ιζιούμ και Λίμαν. Άρα τα ανακτηθέντα 2.434 τετ.χλμ (από τα μέχρι πρότινος ελεγχόμενα από τους Ρώσους, 124.441 τετ.χλμ.) αντιστοιχούν στο 1,95% εδαφών. Ενώ, αν δεχτούμε τις ρωσικές επιμετρήσεις το ποσοστό είναι 1,68%. Έστω και εάν θεωρηθεί πως είναι διπλάσια τα εδάφη που ανέκτησαν οι Ουκρανοί, αυτό αποτελεί μεν περιορισμένη ήττα για τη Ρωσία, αλλά, δεν δικαιολογεί τις εξαγγελίες θριάμβου του Κιέβου και της Δύσης. Με δεδομένες τις μεγάλες ουκρανικές απώλειες πρόκειται για τον ορισμό της Πύρρειας νίκης.  

 

Ωστόσο, από τις 5/10/22 μέχρι σήμερα, οι Ρώσοι ανέκοψαν την ουκρανική επίθεση στη Λίμαν και το 208ο Σύνταγμα Κοζάκων ανακατέλαβε τον οικισμό Ντιπρόβα, τις πόλεις Ζαΐτσεβο, Μικολάιβκα, Βεσελάια Ντολίνα και μπορούν να μπουν στο Μπάκχμουτ από τα νότια αυτής της πόλης οχυρό. Άρα όλα είναι ρευστά.  

 

[1] Ζελένσκι, 8/10/2022, «Συνολικά, 2.434 τετραγωνικά χιλιόμετρα του εδάφους μας και 96 κοινότητες έχουν ήδη απελευθερωθεί από την έναρξη αυτής της επιχείρησης».  

 

Τα μακροχρόνια σχέδια της Δύσης για διάλυση της Ρωσίας σε τέσσερα (4) τμήματα πιστοποιούνται από τα εξής:  

 

α. Το σχέδιο τεμαχισμού που παρουσίασε ο Γερμανός Καγκελάριος, στη γερμανική Βουλή[1] το 1914,  

β. Το γερμανικό Υπόμνημα Πολ Ρόρμπαχ, για δημιουργία Ουκρανίας και προσάρτηση ρωσικών εδαφών, του 1917[2],  

γ. Τα νεότερα σχέδια των ΗΠΑ και της Δύσης, (Έκθεση Rand)[3] ,του 2019, τα οποία ξεκινούν από το 1978, και προβλέπουν ολοκληρωτικό πόλεμο κατά της Ρωσίας.
δ. Τα Σχέδια Ασκήσεων του ΝΑΤΟ[4], σε επαφή με την ρωσική επικράτεια και περικύκλωση αυτής, του 2022,
ε. Την άμεση, τελικά, εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, με άνδρες και πολεμοφόδια υπό την ηγεσία Αμερικής και Αγγλίας.  

 

Κατόπιν αυτών και πολλών άλλων στοιχείων που λόγω εκτάσεως δεν επιτρέπεται η ανάπτυξή τους, η Ρωσία έχει μόνο δύο εναλλακτικές:  

ή να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο απέναντι σε ολόκληρη τη Δύση ή αυτοκτονώντας επιχειρησιακά και στρατιωτικά να αποδεχθεί την σταδιακή της διάλυση.  

 

Παραπομπές

 

[1] 1914, Γερμανός Καγκελάριος Theobald von Bethmann-Hollvoeg, γερμανική Βουλή, σχέδιο για διάλυση της Ρωσίας σε τέσσερα (4) τμήματα: 1. Ουκρανία, 2. Σιβηρία, (στην οποία θα απομονωθούν οι Ρώσοι), 3. Νοτιανατολική Ομοσπονδία (Μουσουλμανικών Επαρχιών), 4. «Εναπομείνασα Ρωσία» (της Λιθουανίας, Λετονίας, Εσθονίας, υπό κεντροευρωπαϊκό έλεγχο, πράγμα που συνέβη).  

[2] Rohrbach, Paul und Schmidt, Alex, «Die russische Revolution», Βδ.7 der Reihe: Die russische Gefahr, Beiträge und Urkunden zur Zeitgeschichte, hrt. von Paul Rohrbach, Stuttgart (Στουτγγάρδη) 1917, s.7 (Einleitung) και σ.95.
[3] ο.π., υποσημείωση 1.
[4] ο.π., υποσημείωση 1.

 

πηγή

Share