Από τον Χρήστο Μπολώση
Ο Τένεσι Ουίλιαμς κάθισε κι’ έγραψε ένα έργο με τίτλο «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι», να σε πιάνει ένα ψυχοπλάκωμα μούρλια. Αναφερόταν σε μια μάνα, που έχασε το γιό της χωρίς να έχει διευκρινισθεί πώς και βρίσκεται μπλεγμένη και η ξαδέρφη του Κάθριν και άντε συ βρες άκρη. Αυτά τα έπαιζε ο Ξανθόπουλος και τα λέγαμε φτηνιάρικα. Το έγραψε ο Τενεσις και είναι τέχνη… Το παίρνει λοιπόν το βιβλίο ο σκηνοθέτης Τζότζεφ Μάνκιεβιτς και το κάνει μία ταινία, να κλαίει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει και τσάκωσε κάπου 6,5 εκατομμύρια δολάρια από εισπράξεις. Καθόλου άσχημα.
Όλα τα παραπάνω, όχι ότι έχουν σχέση με το σημερινό κείμενο, που είναι το πρώτο μετά το καλοκαίρι, αλλά θέλησα να κάνω ένα εντυπωσιακό μπάσιμο…
Τι καλοκαίρι αλήθεια και τούτο! Ρε δε πά να φωνάζει ο Ουμπέρτο Έκο, ότι τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις! Ο δικός μας φετινός Αύγουστος και το καλοκαίρι γενικότερα, δεν μας άφησαν να πλήξουμε. Και τι δεν είχαμε.
Πρώτο πρώτο η βεβήλωση της Αγίας του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, από τον νεότερο σουλτάνο, που την μετέτρεψε σε τζαμί μη δίνοντας λογαριασμό σε κανέναν. Σε ποιόν άλλωστε; Μήπως στον… πατριάρχη; Όμως τα μηνύματα άρχισαν αμέσως. Πρώτα γκρεμίστηκε μία σκαλωσιά και τραυματίσθηκαν οι εργάτες. Το γεγονός βέβαια δεν επιβεβαιώθηκε από τουρκικής πλευράς, αλλά και μερικές ελληνικές ιστοσελίδες έσπευσαν να το αμφισβητήσουν. Θερμά συγχαρητήρια στις πεμπτοφαλαγγίτισσες… Ακολούθησε ο αναμφισβήτητος θάνατος από καρδιακή προσβολή, του μουεζίνη Οσμάν Ασλάν, που ήταν γκαρδιακός φίλος και τσιράκι του Ερντογάν και από την πρώτη μέρα, είχε πιάσει στασίδι στην Αγία Σοφία και ξέρναγε το φαρμάκι του. Ήδη έχουμε νέο «σήμα», αφού περί τους 3.000 τούρκους που είχαν συμμετάσχει στο πανηγυρικό εναρκτήριο σόου, έχουν προσβληθεί από τον κορονοϊό. Και το κακό (ή καλό…) συνεχίζεται…
Άλλο γεγονός, made in Erdoyan και αυτό, ήταν οι λεονταρισμοί για έρευνες στο Αιγαίο. Όσα ακολούθησαν γνωστά. Ο στόλος του Πολεμικού Ναυτικού μας, είπε να βγει μια τσάρκα στο Αιγαίο να ξεμουδιάσει και τα μεμέτια ψιλολούφαξαν. Όμως απλώς «ψιλό» και νά ‘χουμε και το νου μας. Στο καθημερινό λεξιλόγιό μας μπήκαν λέξεις και όροι μέχρι τώρα άγνωστες, όπως «Μερική Επήρεια νήσων», «Επακούμβηση», «Παρακούμβηση» και πάει λέγοντας. Σε όλα αυτά να προσθέσετε και το πέραν του Ατλαντικού λεχθέν μυστηριώδες: «Διεκδικούμενη δικαιοδοσία».
Λέγοντας λοιπόν «Μερική Επήρεια», όσοι ξέρουν μια σταλιά Ελληνικά τι καταλαβαίνουν; Ότι στα νησιά που αναφέρεται δεν πολυκάνουμε πιά κουμάντο. Η κυβέρνησή μας έχει διαφορετική άποψη και δεν το παραδέχεται. Ε, δεν θα τα χαλάσουμε τώρα για μερικά μικρονήσια ή για μερικές δεκάδες χερσαία εδάφη στον Έβρο…
Ακόμη, ακούστηκαν και άκρως ενδιαφέρουσες μπούρδες, όπως το ότι κάνοντας τσάρκα μέσα στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα, οι Τούρκοι δεν παραβιάζουν κάποιον κανόνα διεθνούς, τριεθνούς, τετραεθνούς ή τρέχα γύρευε, δικαίου. Αυτό το είπαν και πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, που είναι και βουλευτές. Σκεφτείτε τι γράμματα μαθαίνουν στα παιδιά μας…
Ακόμη μάθαμε ότι ο θόρυβος από τις προπέλες των Ελληνικών πολεμικών πλοίων, εμποδίζει το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Oruc Reis» να κάνει έρευνες. Άρα, καταρρίπτεται και ο μύθος που λέει ότι με τις πο@@ές δεν βάφονται αυγά. Φαίνεται ότι βάφονται και μάλλον λύσαμε και το πρόβλημα των εξοπλισμών…
Βέβαια δεν είναι όλα μαύρα. Βρέθηκε ο αντιπλοίαρχος Ιωάννης Σαλιάρης κυβερνήτης της Φρεγάτας «Λήμνος» και αφού «επακούμβησε» για τα καλά το τουρκικό «Κεμάλ Ρέϊς», συνοδευτικό του «Ουρούς Ρέϊς», το έστειλε στο φαναρτζίδικο. Προτείνω όπως το όνομα του μάγκα Σαλιάρη τροποποιηθεί σε «Γ@μ@@@ης».
Πάντως τελικά δεν μάθαμε αν το Oruc Reis έκανε έρευνες μέσα στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα ή όχι, αφού άλλα μας λένε οι σύμβουλοι το πρωί (μάλλον την αλήθεια), άλλα προς το μεσημέρι (μάλλον ψέματα), άλλα προς το βραδάκι και άλλα μας… ενημερώνουν οι εκπρόσωποι γενικώς (μάλλον μούσια).
Είχαμε και τον κ. Μητσοτάκη που προς στιγμή νομίζαμε ότι κάτι θα άλλαζε και θα έδειχνε την πυγμή προς την αριστερά όταν ανακοίνωσε ότι ο ΥΦΕΘΑ κ. Στεφανής θα παρίστατο, ως εκπρόσωπος της κυβερνήσεως, στο μνημόσυνο στον Γράμμο. Όσο τον είδατε σεις, άλλο τόσο τον είδα κι’ εγώ. Χε@τες, δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα. Κάπως έτσι δεν το είπε ο Βάρναλης;
Φυσικά, από όλο αυτό το τζέρτζελο, δεν θα μπορούσε να λείψει και ο κ. Χαρδαλιάς. Άλλοτε με μάσκα και άλλοτε χωρίς, άλλοτε συνωστισμένος και άλλοτε αποστασιοποιημένος (μπερδεμένος κι αυτός), πέρασε το καλοκαίρι ώσπου «του έτυχε στη βάρδια του η στραβή», που έλεγε και η κ. Δούρου. Και αναφερόμαστε κυρίως στην τραγωδία της Ευβοίας, αλλά και στην έξαρση του κορονοϊού δευτερευόντως.
Για να προληφθεί το κακό στην Εύβοια πολύ λίγα πράγματα μπορούσε να κάνει η νυν κυβέρνηση, αφού το πρόβλημα είναι χρόνιο και γνωστό (μπαζωμένα ρέματα κ.λπ.). Και να ξέρετε ότι αυτό το παραμύθι με τα βουλωμένα φρεάτια, είναι όντως… παραμύθι. Επειδή έχω κάποια πείρα, σας διαβεβαιώνω ότι μόλις μια μέρα πριν να έχουν οι αρμόδιοι «γλείψει» τα φρεάτια, με μισή ώρα δυνατής βροχής, τα φερτά υλικά θα τα βουλώσουν.
Όλη αυτή η ωραία και άκρως ενδιαφέρουσα ατμόσφαιρα, δεν μας άφησε να πλήξουμε. Αν σε όλα αυτά προστεθεί και η νέα έξαρση του κοροναϊού, τότε μπορώ να πω ότι είμαστε στα πρόθυρα της υπερτάτης ευτυχίας, αλλά και της τέλειας παράκρουσης.
Α, είχαμε και τα ευτράπελα από τον χώρο του ποδοσφαίρου μας. Εκείνος ο έρμος ο τελικός κυπέλλου, πέρασε από σαράντα κύματα, μέχρι να ορισθεί ο χρόνος και ο τόπος.
Πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε η αστυνομία, η οποία δήλωσε αδυναμία να περιφρουρήσει ένα γήπεδο, που λόγω κορονοϊού, θα ήταν χωρίς θεατές. Φαίνεται πως οι δυνατότητές της αστυνομίας φθάνουν μέχρι την φρούρηση παιδικού σταθμού μειωμένες συνθέσεως…
Αλλά και η παιδεία μας δεν μας διασκέδασε λιγότερο, αφού η κ. Κεραμέως, άλλα έλεγε το πρωί και άλλα το βράδυ. Πάντως οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το σοβαρότερο πρόβλημα λύθηκε κατά το καλύτερο τρόπο. Και βέβαια αυτό δεν είναι άλλο από το περίφημο παγουρίνο, που θα δοθεί δωρεάν σε κάθε μαθητή. Τώρα, πότε προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός, πότε δόθηκαν οι προσφορές, πότε αξιολογήθηκαν, λίγη σημασία λόχοι. Στο κάτω κάτω, εμείς δεν φτιάχνουμε παγούρια… Και βέβαια να μη ξεχάσουμε και την ιστορική εισαγωγή του μαθήματος του κακόηχου «Τσιρλίντινγκ»…
Κλείνοντας αυτό το πρώτο μεταθερινό σημείωμα, να ευχηθώ σε όλους καλό Φθινόπωρο και μετά καλό Χειμώνα, με τον Χαρδαλιά στα όνειρά σας και δεν μας βλέπω καθόλου καλά…
Όμως δεν θα κλείσουμε κλαψουρίζοντας, αλλά τραγουδώντας μαζί με τον Γιάννη Σπανό και τον Γιώργο Παπαστεφάνου:
Κι αν σκόρπισαν τα φύλλα με τ’ αγέρι,
τον δρόμο κι αν τον σκέπασ’ η βροχή,
για μας είν’ ο Σεπτέμβρης καλοκαίρι,
η αγάπη σου φωτίζει όλη τη γη.
δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου