Αντιστράτηγος ε.α
τέως Ευρωβουλευτής
Ο κορεσμός ο οποίος έχει επέλθει στην συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινής γνώμης και, κυρίως, στους φύλακες της πατρίδος από την επί δεκαετίες εφαρμοζομένη προπαγάνδα και τους φραστικούς λεονταρισμούς της Τουρκίας, είχε ως αποτέλεσμα να είναι αμελητέα, έως μηδαμινή, η απήχηση του προσφάτου δημοσιεύματος της «Die Welt» σχετικά με την εντολή του Ερντογάν προς τους Επιτελείς του να δημιουργήσουν τετελεσμένα, είτε βυθίζοντας ελληνικό πλοίο, είτε καταρρίπτοντας ελληνικό αεροσκάφος.
Το γεγονός ότι έστω και καθυστερημένα και, προφανώς κατόπιν «ωρίμου σκέψεως», οι Τούρκοι διέψευσαν την είδηση, δεν μεταβάλλει την ουσία του θέματος. Εμείς, οφείλουμε να την εκλάβουμε ως πιθανώς αληθινή. Αφ’ ενός μεν διότι είναι ενδεικτική της νοοτροπίας των Τούρκων να προτάσσουν, σε κάθε διπλωματική διαπραγμάτευση, την Στρατιωτική τους ισχύ, αφ’ ετέρου δε, προκειμένου να συνειδητοποιήσουν όσοι ασχολούνται με τις τύχες της χώρας μας σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο πως η δική μας Στρατιωτική ισχύς, είναι το πλέον αποτελεσματικό μέσον που θα υποχρεώσει τον Ερνογάν να παραμείνει στο επίπεδο των φωνασκιών και των ρητορικών απειλών.
Εξεταζομένη ως μέσον εφαρμογής Ψυχολογικού Πολέμου, η είδηση θα μπορούσε να είχε κάποια αξία, εάν περιοριζόταν στην εντολή του Ερντογάν. Δυστυχώς, η επί σειρά τόσων ετών ηττοπαθής πολιτική του κατευνασμού του θηρίου που ακολουθούσαν οι ελληνικές κυβερνήσεις, ίσως άφηνε περιθώρια σε ορισμένους συμπατριώτες μας, να λάβουν σοβαρά υπόψη τις τουρκικές απειλές, φοβούμενοι πως θα έχουμε ένα θερμό επεισόδιο, άρα και πόλεμο. Το δεύτερο όμως σκέλος της ειδήσεως σύμφωνα με το οποίο , ορισμένοι Ναύαρχοι και Πτέραρχοι είτε αρνήθηκαν να εκτελέσουν την διαταγή, είτε εξήγησαν πως εάν υπάκουαν θα υπήρχαν επιπτώσεις, με αποτέλεσμα αυτός να την ανακαλέσει, αποδυναμώνει την αξία της. Πολύ απλά διότι αποδεικνύεται πως «ο Βασιλιάς είναι γυμνός».
Η ισορροπία του τρόμου
Κατά τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία καταβάλλει εργώδεις προσπάθειες να εξελιχθεί σε περιφερειακή δύναμη με αυξημένη επιρροή στο Αιγαίο, την Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή. Για να το επιτύχει, δαπανά τεράστια ποσά για την ανάπτυξη της Αμυντικής της Βιομηχανίας και την υλοποίηση των εν εξελίξει προγραμμάτων παραγωγής και συμπαραγωγής Οπλικών συστημάτων και άλλων Στρατιωτικών δυνατοτήτων. Στόχος της είναι να εξασφαλίσει μεγαλύτερες δυνατότητες σε σχέση με την Ελλάδα και να ανατρέψει την υφισταμένη κατάσταση.
Από την δική μας πλευρά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, κατά την εννεαετή περίπου περίοδο της εφαρμογής των μνημονίων, υπονομεύθηκε σημαντικά η Μαχητική Ισχύς των Ενόπλων Δυνάμεών μας. Παρά τις αντιξοότητες που προέκυψαν, το προσωπικό τους, με απαράμιλλο πατριωτισμό, επαγγελματισμό και συναίσθηση καθήκοντος, κατέβαλε άοκνες και συγκινητικές προσπάθειες και επέτυχε να υπερνικήσει το πρόβλημα της ελλείψεως ανταλλακτικών, να συντηρήσει και, τελικά, να διατηρήσει σε κατάσταση Επιχειρησιακής Διαθεσιμότητος και Ετοιμότητος, το σύνολο σχεδόν των υφισταμένων μέσων. Με τον τρόπο αυτόν εξακολουθεί να παραμένει ισχυρή η αποτρεπτική δυνατότητα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και να διατηρείται σε ισχύ η υπάρχουσα ισορροπία Στρατιωτικών Δυνατοτήτων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Όσο τα Οπλικά Συστήματα που διαθέτουν οι δύο χώρες παραμένουν περίπου τα ίδια, η ποιοτική υπεροχή των Ελλήνων μαχητών, αντισταθμίζει την ποσοτική ανωτερότητα των Τούρκων και υποχρεώνει τους θερμοκέφαλους της απέναντι πλευράς, να μην αποτολμούν την ένοπλη αναμέτρηση αλλά να περιορίζονται σε παραληρηματικού τύπου μεγαλοστομίες.
Η επιβεβαίωση της ελληνικής Αποτροπής
Οι συνεχιζόμενες και συνεχώς αυξανόμενες απειλές του Ερντογάν, σε συνδυασμό με την βεβαιότητά του για περιφανή νίκη της Τουρκίας σε περίπτωση συρράξεως, μας υποχρεώνει να υπενθυμίσουμε τις διαπιστώσεις του Τούρκου Πτεράρχου Ερντογάν Καρακούς, σχετικά με το αξιόμαχο της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Σε πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε σε τουρκικό τηλεοπτικό σταθμό, ο Πτέραρχος, ενεργώντας ως επαγγελματίας Στρατιωτικός, επεσήμανε, με προφανή κίνδυνο για το άτομό του, το αυτονόητο. Ότι δηλαδή είναι ολέθριο σφάλμα να υποτιμάται ο αντίπαλος. Ταυτόχρονα, έκρουσε, για την χώρα του, τον κώδωνα του κινδύνου, λόγω του υψηλού επιπέδου Επιχειρησιακές δυνατότητες της Πολεμικής Αεροπορίας μας, οι οποίες της επιτρέπουν να καταφέρει καίρια πλήγματα σε συγκεκριμένους Στρατηγικούς Στόχους της Τουρκίας.
Δεν χρειάσθηκε να παρέλθουν περισσότερες από δύο εβδομάδες για να επαληθευθεί πανηγυρικά και να αντιληφθούν, όχι μόνον οι Τούρκοι, «εξ όνυχος τον λέοντα». Η Πολεμική Αεροπορία, μετά τις συνεχείς αναχαιτίσεις των τουρκικών αεροσκαφών στο Αιγαίο, αιφνιδίασε, σε μικρό χρονικό διάστημα, δύο φορές την τουρκική Αεράμυνα. Την πρώτη, όταν αεροσκάφη της 336 Μοίρας που συμμετείχαν σε διεθνή Αεροναυτική Άσκηση, προσγειώθηκαν στο Αεροδρόμιο της Πάφου χωρίς να γίνουν αντιληπτά. Την δεύτερη όταν, κατά την επιστροφή των προαναφερθέντων αεροσκαφών, τα τουρκικά αεροσκάφη που τα ακολουθούσαν, αναχαιτίσθηκαν από αεροσκάφη των 340 και 434 Μοιρών, χωρίς και πάλι να τα αντιληφθεί η τουρκική Αεράμυνα.
Το Πολεμικό Ναυτικό έδωσε και αυτό τα διαπιστευτήριά του. Αρχικά με το επεισόδιο στο οποίο ενεπλάκη η φρεγάτα «ΛΗΜΝΟΣ», με την επί μακρό χρονικό διάστημα , αδυναμία των Τούρκων να εντοπίσουν τα ελληνικά Υποβρύχια, αλλά και τον απόπλου, όταν διατάχθηκε, όλων των Μονάδων του Στόλου από τον Ναύσταθμο, παρά τα προβλήματα που υπάρχουν για την συντήρησή τους.
Εάν στα προαναφερθέντα προστεθεί και ο αιφνιδιασμός που υπέστησαν οι Τούρκοι τον Μάρτιο στον Έβρο με την συντονισμένη δράση του Στρατού Ξηράς με την Αστυνομία και τους Συνοριοφύλακες, καθώς επίσης και με το Λιμενικό στα νησιά, γίνεται σαφές ότι η αποτροπή που επιτυγχάνεται από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, είναι αναμφισβήτητη και ισχυρή.
Η Φιλοσοφία των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ)
Όπως συμβαίνει και με την Εξωτερική Πολιτική της χώρας, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας εφαρμόζουν πολιτική μακροπνόου σχεδιάσεως και διαχρονικής εμμονής στην εφαρμογή της. Εκείνο όμως στο οποίο καλούμασθε να εστιάσουμε το ενδιαφέρον μας είναι ένα άλλο στοιχείο της φιλοσοφίας τους. Οι Τούρκοι, μαθαίνουν από τα λάθη τους και προσπαθούν να τα διορθώσουν.
Οι Επιχειρήσεις των ΤΕΔ στην Κύπρο κατά την εισβολή του 1974, κατέδειξαν σωρεία λαθών Τακτικής και αδυναμιών, για όλους τους Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων. Αμέσως μετά και, έως σήμερα, οι Τούρκοι καταβάλλουν ουσιαστικές προσπάθειες να τα εξαλείψουν ώστε να παύσουν να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση απέναντι των αντιστοίχων ελληνικών. Παρ’ όλα αυτά, η πλήρης εκνευρισμού και άγχους επιθετική συμπεριφορά της τουρκικής Πολιτικής και Στρατιωτικής ηγεσίας, αποδεικνύει ότι δεν τους δίνουμε την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν, πειστικά, το όπλο της Στρατιωτικής τους ισχύος για να απειλούν και να εκβιάζουν την χώρα μας. Αυτό σημαίνει ότι, τους έχουμε υποχρεώσει να αντιληφθούν πως εάν μας επιτεθούν, δεν θα υπερισχύσουν και, το τίμημα που θα κληθούν να καταβάλουν θα είναι βαρύ.
Τα επόμενα βήματα
Από τα προαναφερθέντα αποδεικνύεται ότι το ένα από τα δύο στοιχεία που συνθέτουν την έννοια της Αποτροπής, η Στρατιωτική Ισχύς δηλαδή, έχει εξασφαλισθεί. Η απόφαση μάλιστα της Πολιτείας να την ενισχύσει, είναι ορθή και αναγκαία. Απομένει τώρα να προβληθεί από μέρους μας και το δεύτερο στοιχείο που κάνει αξιόπιστη την Αποτροπή. Αυτό είναι, να γίνει σαφής προς κάθε κατεύθυνση, η απόφασή μας να χρησιμοποιήσουμε εναντίον της Τουρκίας, την Αποτρεπτική μας δυνατότητα εάν απαιτηθεί.
Η σχετική αποφασιστικότητά μας εκδηλώνεται όχι μόνο με τις ανακοινώσεις του Πρωθυπουργού και άλλων επισήμων, αλλά, κυρίως, με τις ενέργειές μας. Ατυχώς, η μέχρι τώρα συμπεριφορά μας, δεν κινείται προς την σωστή κατεύθυνση. Θα αναφέρω ως παράδειγμα τον τρόπο με τον οποίο αντιδράσαμε όταν ο Ερντογάν έδωσε εντολή στους Κυβερνήτες των πολεμικών πλοίων να προσβάλουν στόχους χωρίς να ζητούν την άδειά του. Επί της ουσίας ανακοίνωσε απελευθέρωση Κανόνων Εμπλοκής. Συνεπώς, μας έδωσε το δικαίωμα «να πορευθούμε και εμείς και να πράξωμεν ομοίως». Αυτή την ευκαιρία δεν την εκμεταλλευθήκαμε ώστε να του στείλουμε ανάλογο μήνυμα και παράλληλα να πείσουμε τους εταίρους μας ότι δεν θα διστάσουμε να τον αντιμετωπίσουμε, εάν το επιθυμεί.
Άλλο παράδειγμα είναι η θέση ότι επιθυμούμε διάλογο με την Τουρκία, εάν και εφόσον, σταματήσει να μας απειλεί. Αλήθεια ποιός πιστεύει πως η Τουρκία θα δεχθεί να συζητήσει μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδος και της ΑΟΖ; Θα θέσει προς διαπραγμάτευση όλες τις εις βάρος μας παράλογες απαιτήσεις, οι οποίες, πέραν των άλλων,δεν έχουν και νομική βάση. Κάποια στιγμή θα αποσύρει ορισμένες από αυτές και θα φανεί διαλλακτική. Τότε θα μας πιέσουν όλοι να αρχίσουμε τον διάλογο. Εάν το αποδεχθούμε, θα υποχρεωθούμε να εκχωρήσουμε κυριαρχικά δικαιώματα και θα υποστούμε ήττα χειρότερη εκείνης που υποσθήκαμε με την Συμφωνία των Πρεσπών. Η αποδοχή τέτοιου είδους διαλόγου, δεν είναι δείγμα αποφασιστικότητος και μειώνει την διάθεση των εταίρων μας να πιέσουν ασφυκτικά την Τουρκία, αναμένοντας την έκβασή του.
Κατά την παρούσα συγκυρία, οι προϋποθέσεις είναι με το μέρος μας και πρέπει να εκμεταλλευθούμε την ευκαιρία. Πρέπει να ανακηρύξουμε άμεσα την ΑΟΖ με την Κύπρο αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις της Τουρκίας. Εάν απειλήσει, οφείλουμε να της υπενθυμίσουμε πως κάπου, κάπως, κάποτε, σε μία πόλη της Ελβετίας υπεγράφη κάποια Συμφωνία, Εγγυήτρια της οποίας είναι και η Ελλάδα που θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της.
Αυτή την στιγμή η Τουρκία προσπαθεί να κερδίσει χρόνο προκειμένου να υλοποιήσει το εξοπλιστικό της πρόγραμμα και να ανατρέψει την ισορροπία της Στρατιωτικής ισχύος με την Ελλάδα. Από τις επιδιωκόμενες δυνατότητες της Τουρκίας, καθοριστική εις βάρος μας θα είναι η «τύφλωση» των δορυφόρων που παρέχουν πληροφορίες στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Ακόμη ισχυρότερη ανατροπή, άρα και απειλή θα προκύψει από το 2023 και μετέπειτα, οπότε η Τουρκία θα λειτουργήσει το πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακουγιού. Όταν συμβεί αυτό, θα είναι πλέον ζήτημα χρόνου, η απόκτηση πυρηνικού όπλου από την Τουρκία.
Κατά συνέπεια, η Ελλάδα, επιβάλλεται να ενεργήσει γρήγορα και αποφασιστικά, για να μην επιτρέψει στην Τουρκία να υλοποιήσει τα σχέδιά της. Η τελευταία ευκαιρία να ανακοπεί, διπλωματικά, η τουρκική επιθετικότητα είναι η Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Ευρώπης την 24η Σεπτεμβρίου 2020. Επιβάλλεται να απαιτήσουμε να επιβληθούν στην Τουρκία ουσιαστικές και όχι φραστικές κυρώσεις οι οποίες απλώς θα την αποθρασύνουν.
Πρέπει να απειλήσουμε πως θα χρησιμοποιήσουμε το δικαίωμα της αρνησικυρίας (βέτο), γιά οποιαδήποτε απόφαση που θα έχει σχέση με την χρηματοδότηση της Τουρκίας. Ανάλογη απειλή θα πρέπει να διατυπώσουμε προκειμένου να αναθεωρηθεί η Συμφωνία Τελωνειακής Ενώσεως της ΕΕ με την Τουρκία, η οποία είναι σκανδαλωδώς ευνοϊκή για την Τουρκία.
Εν ταύταις ταις δυσίν εντολαίς όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμανται».(Ματθ. 22: 34-40). Εάν αποτύχουμε, η Αποτροπή την οποία με τόσους κόπους και θυσίες του ελληνικού λαού και του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, έχει επιτευχθεί, θα εξελιχθεί σε γράμμα κενό περιεχομένου. Επί πλέον, τα τεράστια χρηματικά ποσά που αποφάσισε να δαπανήσει η χώρα μας, για την επαύξηση του αξιομάχου των Ενόπλων Δυνάμεων, εν μέσω, μάλιστα, μεγάλης οικονομικής δυσπραγίας της Ελλάδος, δεν θα προσφέρουν κάποιο πλεονέκτημα στην χώρα μας. Απλώς θα συμβάλουν στην αύξηση του οικονομικού κέρδους των προμηθευτών των Οπλικών Συστημάτων τα οποία παραγγείλαμε.
Αθήνα 9 Σεπτεμβρίου 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου