1. Η Ταυτότητα του τζόγου: Στατιστικά Στοιχεία που καταδεικνύουν τη Διεισδυτικότητά του στην Ελληνική Κοινωνία.
Παιχνίδια στοιχηματικού τζόγου με ποικίλο περιεχόμενο εισήχθησαν στην ελληνική αγορά από το έτος 2000. Παιχνίδια τέτοιου είδους παίζονταν ήδη με «μεγάλη επιτυχία» σε πολλές χώρες του κόσμου, όπως την Αγγλία, τη Σουηδία, τη Δανία, τη Νορβηγία, την Ολλανδία, τον Καναδά και άλλες [Η Αγγλία θεωρείται αναμφισβήτητα η κοιτίδα του τζόγου κατά τη συγχρόνη εποχή. Για μια συνοπτική παρουσίαση της ιστορίας του τζόγου, συμπεριλαμβανομένων και των παιχνιδιών στοιχημάτων: (Simon, 2001, σσ. 125-128). Επίσης στις Η.Π.Α. και τον Καναδά το φαινόμενο του εθισμού στον τζόγο γενικότερα, έχει τεθεί στο μικροσκόπιο της επιστημονικής ερεύνας έδω και δεκαετίες. Τα αποτελέσματα των ερευνών αυτών κατέδειξαν ήδη, από τη δεκαετία του 1990 ότι τα ποσοστά των εθισμένων στο τζόγο ενηλίκων αλλά και μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είχαν ανέλθει σε ανησυχητικά επίπεδα: (Shaffer και Hall, 1996) και (Gupta και Derevensky, 1996)].
Πρόκειται για παιχνίδια, τα οποία προσφέροντας μία μεγάλη ποικιλία αθλημάτων και τύπων στοιχημάτων, καλούν τους παίκτες του να προβούν σε βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες προβλέψεις σχετικά με την έκβαση αθλητικών αγώνων ποδοσφαίρου, μπάσκετ ή και άλλων αθλημάτων. Επιπροσθέτως, με τη συμμετοχή των παικτών σε «live διαγωνισμούς», τους παρέχεται η δυνατότητα, με μία μεγάλη ποικιλία τύπων στοιχηματισμού, να στοιχηματίσουν κατά τη διάρκεια των αγώνων που εξελίσσονται. Οι παίκτες έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν τον αγώνα που έχουν στοιχηματίσει σε κάποιο «πρακτορείο», σε κάποιο internet cafe ή στο διαδίκτυο και μπορούν ανά πάσα στιγμή να στοιχηματίσουν εκ νέου.
Τα στοιχεία ερευνών των αρμόδιων φορέων είναι πραγματικά, αποκαλυπτικά και γίνονται ακόμα πιο ανατριχιαστικά, όταν αποδεικνύουν ότι στα πλοκάμια του τζόγου έχουν πιαστεί και πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι, οι οποίοι μη δυνάμενοι να ελέγξουν την κατάστασή τους, διολισθαίνουν στο φαινόμενο του εθισμού τους σ’ αυτόν. Σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων, που έχει την έδρα του στην Αθήνα, την πόλη της Ελλάδας δηλαδή, με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση πληθυσμού, οι ενήλικοι που προσήλθαν από το 2005 μέχρι και το 2010 στο ΚΕΘΕΑ-ΑΛΦΑ για να ζητήσουν απεξάρτηση από τον τζόγο, στην πλειονότητά τους ήταν άνδρες 30 έως 39 ετών, έγγαμοι, απόφοιτοι Λυκείου, με σταθερή επαγγελματική απασχόληση. Το 61% εξ αυτών στοιχημάτησε σε αθλήματα, το 55% σε Λόττο και Τζόκερ, το 31% στο καζίνο, το 25% σε μηχανήματα, όπως φρουτάκια και το 23% σε χαρτιά με λεφτά. Το 4% απ’ αυτούς έπαιξε μέχρι 50 ευρώ, το 17% από 51 έως 200 ευρώ, το 44% από 201 έως 1.000 ευρώ, το 23% από 1.001 έως 3.000 ευρώ, το 11% από 3.000 έως 10.000 ευρώ και το 1% πάνω από 10.001 ευρώ (http://efhmeris.blogspot.gr/2011_12_01_archive.html).
Όπως αποδεικνύεται, τα ποσοστά αυτά δεν μεταβλήθηκαν κατά το διάστημα που μεσολάβησε μέχρι σήμερα. Έτσι το «προφίλ» του εθισμένου στον τζόγο, σύμφωνα με στοιχεία του ίδιου Κέντρου για το έτος 2018, παραμένει περίπου το ίδιο: «Εννέα στους δέκα είναι άνδρες μέσης ηλικίας 38 ετών και στην πλειονότητά τους με σταθερή απασχόληση. Οι μισοί από τους εξαρτημένους δηλώνουν πάνω από 10 χρόνια εξάρτησης από τον τζόγο, οκτώ στους δέκα παίζουν κρυφά και ένας στους τέσσερις σε καθημερινή βάση. Σχεδόν επτά στους δέκα δήλωσαν ότι προτιμούν τον αθλητικό στοιχηματισμό, οι μισοί επιδίδονται και στον τζόγο σε παιχνίδια με τυχερούς αριθμούς, ενώ ακολουθούν τα «φρουτάκια» (28%), το καζίνο (27%) και η χαρτοπαιξία (22%). Σχεδόν εννέα στους δέκα αντιμετωπίζουν προβλήματα σχέσεων και οικονομικά προβλήματα που οφείλονται στον εθισμό τους, ενώ ένας στους τέσσερις έχει και αυτοκτονικές σκέψεις εξαιτίας του τζόγου» (https://www.kathimerini.gr/1030808/article/ygeia/ygeia-epikairothta/anazhtoyn-voh8eia-gia-narkwtika-alkool-kai-tzogo-sto-ke8ea).
Την ανησυχητική εξέλιξη του φαινομένου είχε ήδη, εντοπίσει η πανελλαδικής εμβέλειας έρευνα που διεξήγαγε το 2010 η VPRC, σχετικά με τον τζόγο στην Ελλάδα (www.vprc.gr/uplds/File/teleytaia%20nea/TZOGOS/Graphs_Gampling_in_Grece_VPRC_July2010.pdf). Επιπροσθέτως, τον κώδωνα του κινδύνου για τις συνέπειες που μπορεί να έχει στους εφήβους ο εθισμός στο τζόγο, κρούει και η πανευρωπαϊκή έρευνα Εspad, που διεξήχθηκε το 2015 σε 36 χώρες με ομάδα στόχου τους 16χρονους μαθητές Λυκείου. Πρόκειται για μια έρευνα που γίνεται ανά τετραετία, σε όλη την Ευρώπη από το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για τα ναρκωτικά. Σύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας, στην Ελλάδα, ένα ποσοστό της τάξεως του 8,4% δείχνει ότι είναι σε κίνδυνο για παθολογικό τζόγο. «Περίπου ένας στους επτά μαθητές, δηλαδή σχεδόν το 14% αυτών τζογάρει τουλάχιστον δύο φορές το μήνα. Δηλαδή το 26% των αγοριών και το 2% κοριτσιών, παίζει κάποιο τυχερό παιχνίδι, ενώ ένα ποσοστό 2,9% έχει ήδη, τα κριτήρια παθολογικού τζόγου, διαταραχής τζόγου».
Υπάρχουν δύο ακόμα ευρήματα της έρευνας, που πρέπει κατά τη γνώμη μας, να τύχουν ιδιαίτερης προσοχής: Το πρώτο: «Πλέον o εθισμός χτυπάει εφήβους και ειδικότερα μέσω διαδικτύου. «Είναι ένας πολύ πονηρός και ύπουλος αυτός ο τρόπος τζόγου, διότι κανείς δεν χρειάζεται να μετακινηθεί. Είναι στο σπίτι του, δεν εκτίθεται και ενδεχομένως χάνει την αίσθηση του χρόνου που ξοδεύει ή των χρημάτων που παίζει. Άρα εμπλέκει πολύ πιο εύκολα σε μία εξαρτητική συμπεριφορά». Και το δεύτερο: «Ο τζόγος είναι γένους αρσενικού, ενδεχομένως γιατί οι άντρες αναλαμβάνουν πιο πολύ να μπουν σε διαδικασίες ρίσκου. Ένα μεγάλο κομμάτι είναι αυτό το σημείο της αναμονής, της προσδοκίας για το κέρδος, για το παιχνίδι, για το γκολ που θα μπει, ή για τον αριθμό των γκολ. Και μετά παίζουν ρόλο ένα σωρό άλλοι ψυχοπαθολογικοί, οικογενειακοί, πολιτισμικοί παράγοντες. Ένα ποσοστό των ατόμων έχει καταθλιπτικά και αγχώδη στοιχεία, έλλειψη αυτοεκτίμησης, φοβικές συμπεριφορές, ανασφάλειες. Γενικά είναι ένα σύνθετο πρόβλημα. Αυτοί είναι οι παράγοντες που εμπλέκονται συχνότερα σε αυτές τις προσωπικότητες». (https://www.lifo.gr/now/life/186794/ereyna-ypsila-pososta-ethismoy-ston-tzogo-gia-toys-ellines-efivoys).
Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου