Της Φανούλας Αργυρού
Η σημερινή τουρκική εισβολή στη Συρία έχει τα ίδια χαρακτηριστικά των δύο τουρκικών εισβολών στην Κύπρο το 1974. Και τότε η «εγγυήτρια» Βρετανία έδωσε πρώτη το πράσινο φως στον σφαγέα Ετζεβίτ στις 17 Ιουλίου 1974 με παράλληλο πράσινο φως από τη Μόσχα και την επομένη, 18 Ιουλίου, ο Ετζεβίτ εξήγησε λεπτομερώς και στον Αμερικανό απεσταλμένο τού υπ. Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ, Τζόζεφ Σίσκο (που είχε φθάσει στο Λονδίνο στις 18 Ιουλίου), απαιτώντας από τους Αμερικανούς να μην τον σταματήσουν όπως έκαναν το 1964…
Στις 29 Ιουλίου 1974 η βρετανική εφημερίδα «Daily Mail» δημοσίευσε δύο δημοσιογραφικά άρθρα, το ένα της Margaret Hall, με τίτλο «Send out Supplies – As the fighting still ranges in Cyprus, a vital shopping list is sent to London» (Στείλτε προμήθειες – Καθώς οι μάχες συνεχίζονται στην Κύπρο, μια αναγκαία λίστα για προμήθειες εστάλη στο Λονδίνο). Το δεύτερο, του ανταποκριτή από την Κερύνεια Donald Wise με τίτλο «Looters on the rampage» (Σε έξαρση οι λεηλασίες).
Αμφότερα αναφέρονταν στη συνεχιζόμενη τουρκική εισβολή και στη συνεχιζόμενη προέλαση των Τούρκων Αττίλων και των λεηλασιών τους. Και αυτό να σημειωθεί, καθώς διεξαγόταν η πρώτη Σύσκεψη της Γενεύης. Με προεδρεύοντα τον Βρετανό τότε Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζέιμς Κάλαχαν και τους Υπ. Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας (η οποία συνέχιζε την κατοχική της προέλαση επί του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας). Η Διάσκεψη ξεκίνησε στις 25 Ιουλίου και έληξε στις 30 Ιουλίου 1974, με μια κατάπτυστη ενυπόγραφη συμφωνία μεταξύ των τριών Υπουργών Εξωτερικών (Βρετανίας, Ελλάδας και Τουρκίας) (κατά τα άλλα εγγυητριών δυνάμεων της δύσμοιρης Κυπριακής Δημοκρατίας) James Callaghan, Γεώργιου Μαύρου και Turan Gunes, αναγνωρίζοντας στην Κύπρο δύο αυτόνομες διοικήσεις και δίχως να κατονομάζουν τα προελαύνοντα τουρκικά στρατεύματα ως είχαν (δηλαδή στρατεύματα εισβολής), αλλά ως «opposing armed forces» (αντιμαχόμενες δυνάμεις). Καθώς οι Τούρκοι αξιωματούχοι, προεξάρχοντος του Υπ. Εξωτερικών Τουράν Γκουνές, απαίτησαν επιτακτικά (και οι υπόλοιποι υπάκουσαν!) όπως η Τουρκία δεν ονομάζεται ως «εισβολέας» – «Η Τουρκία δεν είχε κάνει εισβολή»! (Όπως ακριβώς τώρα με τη Συρία και τον περιβόητο ΟΗΕ και το λεγόμενο Συμβούλιο Ασφαλείας του, αλλά και την ΕΕ να στέκονται απαθείς και τραγικά ανίκανοι να σταματήσουν τέτοια βάρβαρη αιματοχυσία και παραβίαση διεθνούς δικαίου).
Μετά από 45 χρόνια συνεχιζόμενης τουρκικής εισβολής και κατοχής της μισής μας πατρίδας και καθώς κάποιοι επιτήδειοι δικοί μας στην Κύπρο προσπαθούν να φανούν αντάξιοι της «πλύσης εγκεφάλου» που δέχονται να τους κάνουν δικαιώνοντας τους Τούρκους κατακτητές και Τουρκοκύπριους συνοδοιπόρους των που εκμεταλλεύονται τις κλεμμένες μας περιουσίες και έχουν καταστρέψει και μετατρέψει τα ιερά και όσιά μας σε στάβλους, ας θυμίσουμε κάποια βρετανικά δημοσιεύματα.
Πέραν του γνωστού χαρακτηριστικού πρωτοσέλιδου τίτλου της βρετανικής «The Sun» «BARBARIANS», της 5ης Αυγούστου 1974, του μ. διακεκριμένου βραβευμένου δημοσιογράφου Iain Walker, υπήρξαν πολλά άλλα τέτοια που προηγήθηκαν όσο και μετά. Ένα από αυτά είναι και το δημοσίευμα της “Daily Mail” της 29ης Ιουλίου 1974, όπως προανέφερα, καθώς ακόμα διαρκούσε η Γενεύη Ι.
Έγραψε στο κείμενό της η Margaret Hall:
«Μία λίστα SOS για εφόδια έφθασε στο Λονδίνο από τα ορφανά και τους άστεγους στην Κύπρο.
»Η λίστα -που στάλθηκε στο Λονδίνο από το παράρτημα της φιλανθρωπικής οργάνωσης Lions International Charity Organisation- ολοένα και μεγαλώνει κάθε φορά που παραβιάζεται η εύθραυστη εκεχειρία.
»Φάρμακα, χειρουργικά εργαλεία, κουβέρτες, ρουχισμός, παιδικές τροφές και γάλα είναι απεγνωσμένα υπό έλλειψη.
»Είναι άμεσης ανάγκης για περισσότερους από 50.000 Έλληνες Κύπριους που έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους προς τα βουνά, καθώς οι Τούρκοι εισέβαλαν (στο νησί).
»Ο κ. Κώστας Ασσιώτης, ο Κύπριος ΄Υπατος Αρμοστής στο Λονδίνο, ο οποίος παρέλαβε την λίστα των Lions, έκανε έκκληση στον κόσμο να προσφέρει για τα εφόδια που χρειάζονται.
»Είπε χθες: ‘’Μαρτυρίες από αυτόπτες μάρτυρες δεν μας αφήνουν σε αμφιβολία για την τρομακτική δυστυχία που αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι. Είναι άμεση ανάγκη να βρούμε τα χρήματα για την αγορά όλων όσα χρειάζονται. Όμως, για πολλούς ανθρώπους θα είμαστε πολύ αργά, άσχετο με το πόσο γρήγορα θα ενεργήσουμε. Εκατοντάδες πεθαίνουν κάθε μέρα από τα τραύματά τους, λόγω της έλλειψης ιατρικής περίθαλψης’’».
Και συνέχιζε η Margaret Hall πως οι εισφορές «πρέπει να σταλούν στο Ταμείο Ανακούφισης Κύπρου, στην Κυπριακή Υπάτη Αρμοστεία στο Park Street, London W.1.».
Και ότι μεγάλη επιχείρηση μεταφοράς των συζύγων και παιδιών υπηρετούντων (εννοείται Βρετανών) στρατιωτικών στην Κύπρο είχε ξεκινήσει την προηγούμενη και ότι πέραν των 1000 θα μεταφέρονταν την εβδομάδα εκείνη.
«Εν τω μεταξύ, οι Τούρκοι αυξάνουν τις δυνάμεις των στο νησί με περισσότερους στρατιώτες, τεθωρακισμένα, μεταγωγικά και όπλα…».
«Looters on the rampage»
Ο δε Donald Wise, στη δική του ανταπόκριση, έγραψε ότι «νέα φουρνιά τουρκικών στρατευμάτων είχε φθάσει την προηγουμένη στα παράλια της Κερύνειας… Κλέφτες λεηλάτες όρμησαν στις κύριες οδούς ξαφρίζοντας καταστήματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις Τούρκοι Κύπριοι τούς βοηθούσαν φέρνοντάς τους οξυ-ασετιλίνη για να ανοίγουν χρηματοκιβώτια και κλειδωμένες εισόδους… (Εννοώντας ότι οι λεηλάτες ήσαν οι νέοι Τούρκοι στρατιώτες που είχαν φθάσει την προηγούμενη).
22 Ιουλίου 1974
Παράλληλα, σε συνεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας στις 22 Ιουλίου 1974, ο Ζήνωνας Ρωσσίδης κατήγγειλε τους νέους τουρκικούς απάνθρωπους βομβαρδισμούς με βόμβες «Ναπάλμ» (προηγούμενη περίπτωση Αύγουστος του 1964) κατά την πρώτη τουρκική εισβολή του 1974 και τις καταστροφικές των συνέπειες. Είπε μεταξύ άλλων:
«Η χρήση των ‘’Ναπάλμ’’ προκάλεσε ανείπωτο πόνο, άνθρωποι πεθαίνουν καιγόμενοι, καταστρέφονται νοσοκομεία, φιλανθρωπικά ιδρύματα, όπως το περίφημο Ινστιτούτο Μελκονιάν… Μίλησα για τους βομβαρδισμούς με ‘’Ναπάλμ’’ από αέρος, και, γενικά, ο βομβαρδισμός από αέρος είναι αντίθετος με τις Συμβάσεις της Χάγης… Έδωσα αδιαμφισβήτητες μαρτυρίες για τους βομβαρδισμούς της τουρκικής αεροπορίας εναντίον πόλεων, πληθυσμού, νοσοκομείων και με βόμβες ‘’Ναπάλμ’’…
»Στην Κύπρο η Τουρκία χρησιμοποίησε τον εναέριο χώρο εναντίον ενός άμαχου πληθυσμού σε ανοικτές πόλεις, παραβιάζοντας τη Σύμβαση της Χάγης του 1907. Ακόμα, η χρήση βομβών ‘’Ναπάλμ’’ είναι παραβίαση του Ψηφίσματος της Γενικής Συνέλευσης 2932 Α, που απαγορεύει τη χρήση απάνθρωπων εμπρηστικών όπλων, μεταξύ των οποίων και των βομβών ‘’Ναπάλμ’’. Γι’ αυτό, πιστεύω πρέπει να υπάρξει επίσημη και συγκεκριμένη καταδίκη της χρήσης των βομβών ‘’Ναπάλμ’’ στην Κύπρο…».
Μιλούσε ευθέως
Δυστυχώς, όμως, η ατιμωρησία των τουρκικών διαχρονικών εγκλημάτων, βομβαρδισμών, δολοφονιών, αρπαγής γης, ξεριζωμού, βιασμών, συλήσεων και γενικής καταστροφής συνεχίζεται τόσο από τον περιβόητο Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών μέχρι την Ευρωπαϊκή Ένωση, και είχε ως αποτέλεσμα σήμερα η κατοχική Τουρκία να έχει μετατραπεί σε μια πρωτοφανή τυραννία, που επεκτείνει την αντιδημοκρατική της σουλτανο-κρατία και ισλαμοποίηση και στα κατεχόμενα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας…
Ο μ. Ζήνωνας Ρωσσίδης ήταν εις και μόνος, θα έλεγε κανείς, για το ότι μιλούσε ευθέως και τεκμηριωμένα εκθέτοντας τα τουρκικά εγκλήματα, μιλούσε για εγκλήματα πολέμου, για τις κατά συρροήν τουρκικές παραβιάσεις Διεθνών Συμβάσεων στην Κύπρο, αλλά, ενόσω αυτά καταγράφονταν στον ΟΗΕ, στην Κύπρο οι «ηγέτες» άλλα έπρατταν με τις εξίσου κατά συρροήν υποχωρήσεις, παραχωρήσεις και συνθηκολογήσεις, αντί να απαιτούν την τιμωρία της Τουρκίας και απελευθέρωση… (Από το άρθρο μου «Σημερινή» «Ο εις και μόνος Ζήνωνας Ρωσσίδης». 2.9.2017).
Αυτά τα λίγα για τους «ξεπλυμένους» δικούς μας και επιτήδειους ξένους που εργολαβικά προσπαθούν να εξυπηρετήσουν όσο μπορούν τα τουρκικά συμφέροντα, αλλοιώνοντας γεγονότα με πρωτοφανή προσπάθεια προσβολής και διαγράφης της Ιστορίας… Επιμένοντας στην επιβολή της βρετανο-τουρκικής, από το 1956, δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδιακής διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως είχε παραδεχθεί, κατά δική του ομολογία αργότερα το 1976, ο Τζέιμς Κάλαχαν προς την Επιτροπή του βρετανικού Κοινοβουλίου, οι Βρετανοί είχαν συναινέσει στις τουρκικές εισβολές, δηλαδή να αλλαχτεί το στάτους της Κύπρου, συμφωνώντας με τους Τούρκους ότι το σύνταγμα της ΚΔ είχε καταρρεύσει το 1964 και έπρεπε να επιβληθεί άλλο, δηλαδή τα δύο συνιστώντα κράτη. Που μελετούσε το Φόρεϊν Όφις από τις 3.1.1964 (βλέπε βιβλίο της γράφουσας «Διζωνική vs Δημοκρατία» 2019).
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου