26 Σεπτεμβρίου 2018
Το “κόμμα του εγκλήματος” και οι πολίτες… έρμαια ενός ένοπλου περιθωρίου.
Σοκαρισμένο το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας παρακολουθεί εδώ και μερικά εικοσιτετράωρα το πώς το ελληνικό πολιτικό σύστημα αντιμετωπίζει το συμβάν που διεξήχθη σε κοσμηματοπωλείο της περιοχής της πλατείας Ομονοίας, που οδήγησε στη σύλληψη του ιδιοκτήτη του κοσμηματοπωλείου, ο οποίος αντιμετωπίζει κακουργηματικές κατηγορίες για τον θάνατο του φερόμενου ως ληστή.
Το τι ακριβώς συνέβη και τι τυχόν ποινικές ευθύνες υπάρχουν, είναι δουλειά της Δικαιοσύνης να το διευκρινίσει. Ωστόσο, εδώ ακριβώς έγκειται το πρόβλημα. Το ότι, δηλαδή, πολλά πρώην και νυν κυβερνητικά στελέχη έσπευσαν να προκαταλάβουν τη Δικαιοσύνη μιλώντας για «αυτοδικία», «λυντσάρισμα» και «δολοφονία» και υποστήριξαν ότι δεν μπορεί να γίνει ανεκτό «να παίρνουν οι πολίτες τον νόμο στα χέρια τους».
Αν και οι ιατροδικαστές που διεξήγαγαν τη νεκροψία ήταν ξεκάθαροι ότι τα χτυπήματα που δέχθηκε ο φερόμενος ως ληστής δεν ήταν αυτά που επέφεραν τον θάνατο, εντούτοις οι ιαχές για «λυντσάρισμα» και «αυτοδικία» επιμένουν.
Ταυτοχρόνως, το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου πολιτικού συστήματος, δια της φοβικής αφωνίας του, δείχνει να λειτουργεί ως άτυπη συμπολίτευση σε αυτές τις αντιλήψεις. Ας προσπαθήσουμε ωστόσο να δούμε ψύχραιμα τα πραγματικά γεγονότα.
Καταρχάς, ΔΕΝ υπήρξε αυτοδικία. Κάτι τέτοιο θα υπήρχε εάν θα είχε τελεστεί το αδίκημα της ληστείας στο κοσμηματοπωλείο, είχαν τελειώσει όλα και ο κοσμηματοπώλης, αντί να καταφύγει στη Δικαιοσύνη, έσπευδε να βρει τον δράστη ώστε να τον τιμωρήσει από μόνος του, «παίρνοντας τον νόμο στα χέρια του». Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη. Ό,τι έγινε ήταν κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του συμβάντος και όχι μετά από αυτό.
Επίσης, ΔΕΝ υπήρξε λυντσάρισμα. Λυντσάρισμα θα είχαμε εάν ένα πλήθος ανθρώπων, αφότου είχε εξουδετερωθεί ο δράστης, έσπευδε να βιαιοπραγήσει εναντίον του. Όμως, κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Ο φερόμενος ως ληστής δέχθηκε τα χτυπήματα του ιδιοκτήτη του κοσμηματοπωλείου και ενός άλλου άντρα, κατά τη διάρκεια του συμβάντος και όχι μετά από αυτό.
Αντιθέτως, οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι στο επεισόδιο, όπως φαίνεται από το βίντεο που έχει δοθεί στη δημοσιότητα, μόλις φαίνεται ότι ο δράστης αδρανοποιείται, σπεύδουν να συγκρατήσουν τους δύο άντρες.
Εδώ βέβαια, προκύπτουν οι οργισμένες ενστάσεις διαφόρων που υποστηρίζουν ότι οι δύο άντρες θα έπρεπε να σκεφτούν ότι μπορούσε να προκύψει ο θάνατος του φερόμενου ως ληστή από τις ενέργειές τους, καθώς και ότι «είναι άνανδρο να χτυπάς έναν ανήμπορο, πεσμένο άνθρωπο» και εν πάση περιπτώσει θα μπορούσαν να έχουν φύγει και να τον αφήσουν να διαφύγει.
Όμως, ο φερόμενος ως ληστής δεν βρέθηκε «ανήμπορος» στο έδαφος, όπου «άνανδρα» και «απάνθρωπα», τον χτύπησαν οι δύο άντρες, αλλά συνειδητά προσπάθησε να εξέλθει με αυτόν τον τρόπο από το κοσμηματοπωλείο όπου είχε εγκλωβιστεί και οι δύο άντρες προσπάθησαν να τον αντιμετωπίσουν με τον μόνο ρεαλιστικό τρόπο που είχαν στη διάθεσή τους.
Εκτός και αν κάποιοι θεωρούν ότι αυτές οι καταστάσεις διέπονται από αθλητικούς κανόνες και ο κοσμηματοπώλης θα έπρεπε και αυτός να ξαπλώσει στο έδαφος, ώστε να μην έχει «άδικο» πλεονέκτημα έναντι του φερόμενου ως ληστή, σαν να λειτουργούσε στο πλαίσιο ενός ολυμπιακού αθλήματος…
Συζητήσιμο είναι επίσης το αν ο κοσμηματοπώλης θα μπορούσε να φύγει και να μην κάνει απολύτως τίποτε για να εμποδίσει τον φερόμενο ως ληστή να διαφύγει. Ας μην ξεχνάμε ότι, με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία αλλά και τη συμπεριφορά του φερόμενου ως ληστή μετά τη σύλληψή του, φαίνεται ότι βρισκόταν σε ιδιαίτερα φορτισμένη ψυχολογική κατάσταση, πιθανώς και υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών, και κατά συνέπεια επεδείκνυε ανορθολογικά επιθετική συμπεριφορά.
Έτσι, αν τον άφηναν να βγει ανεμπόδιστος από το κοσμηματοπωλείο, δεν μπορεί να ήταν σίγουροι ότι θα επέλεγε να απομακρυνθεί και όχι να επιτεθεί στον κοσμηματοπώλη, ο οποίος ήταν αυτός που τον είχε κλείσει στο κατάστημα.
Δεδομένου δε ότι ο κοσμηματοπώλης είναι ένας ηλικιωμένος άνθρωπος 73 ετών, πόσο εύκολα θα μπορούσε να απομακρυνθεί σε απόσταση ασφαλείας πριν τον προλάβει ένας νέος άντρας, οπλισμένος με μαχαίρι, υπό την επήρεια ουσιών, ο οποίος επεδείκνυε ανορθολογική και βίαιη συμπεριφορά;
Άρα, ούτε λυντσάρισμα είχαμε, ούτε αυτοδικία, ούτε δολοφονία, ούτε άνανδρη επίθεση παρά μόνο ένα τραγικό συμβάν, το οποίο όμως ξεκίνησε με την ένοπλη εισβολή στο κατάστημα του ανθρώπου που βρήκε τον θάνατο. Και με βάση όλα τα παραπάνω τίθεται το κρίσιμο ερώτημα.
Υπάρχει εν τέλει κάποιο, έστω και στοιχειώδες, δικαίωμα αυτοάμυνας στη σημερινή Ελλάδα; Μπορεί κάποιος να κάνει κάτι, το οτιδήποτε, για να υπερασπίσει την περιουσία του και κυρίως τη ζωή του;
Γιατί εδώ δεν μιλάμε για κάποιον που πυροβόλησε με την καραμπίνα έναν κλέφτη που μπήκε στο χωράφι του. Εδώ αναφερόμαστε σε ένα επεισόδιο όπου ένας ένοπλος εισέβαλε σε ένα κατάστημα και κατά τη διάρκεια της συμπλοκής με τον άοπλο και υπερήλικα, ιδιοκτήτη του καταστήματος, βρήκε τον θάνατο.
Ο άοπλος υπερήλικας δαιμονοποιείται από μερίδα του Τύπου, καθώς και από στελέχη της κυβέρνησης ως «απάνθρωπος δολοφόνος» και αντιμετωπίζει, όχι μόνο εξοντωτικές ποινικές κατηγορίες, αλλά και τις απειλές αυτοδικίας ενός ένοπλου παρακράτους, ενώ επιχειρείται να στερηθεί ακόμη και από το δικαίωμα στην νομική αντιπροσώπευση, δια των απειλών που δέχεται από το ένοπλο παρακράτος, ο δικηγόρος που έχει αναλάβει την αντιπροσώπευσή του.
Και όλα αυτά τη στιγμή που το βίαιο έγκλημα, ιδιαίτερα δε οι ένοπλες ληστείες, έχουν τεθεί ουσιαστικά υπό καθεστώς συνειδητής ατιμωρησίας από την κυβέρνηση, με χαρακτηριστικότερο και τραγικότερο παράδειγμα τον φόνο του άτυχου φοιτητή στον λόφο του Φιλοπάππου από συμμορία ληστών, οι οποίοι επανειλημμένως είχαν συλληφθεί, πάλι για ένοπλες ληστείες, αλλά αφήνονταν ελεύθεροι να συνεχίσουν τη δράση τους.
Ουσιαστικά δηλαδή μιλάμε για έμμεση προώθηση του βίαιου εγκλήματος από την κυβέρνηση, δια της ατιμωρησίας των δραστών και της δαιμονοποίησης των θυμάτων. Ταυτοχρόνως και το μεγαλύτερο κομμάτι του υπόλοιπου πολιτικού συστήματος, δια της θορυβώδους σιωπής του, δείχνει να αποδέχεται αυτήν την κατάσταση, αν όχι να την επικροτεί.
Και αναρωτιέται κανείς, αν έχει άραγε καταλάβει την εξουσία στην Ελλάδα κάποιο άτυπο «κόμμα του εγκλήματος», γιατί η μόνη κοινωνική ομάδα που δείχνει να απολαμβάνει την αμέριστη στήριξη του κρατικού μηχανισμού είναι οι πάσης φύσεως παραβατικές ομάδες. Όσο δε πιο βίαιες και πιο «μειονοτικές» τόσο το καλύτερο.
Αντιθέτως, ο μέσος άνθρωπος, που επιμένει στο να προσπαθεί να επιβιώσει με τίμιο και νομοταγή τρόπο σε μια εξαιρετικά δύσκολη εποχή, δαιμονοποιείται, καθυβρίζεται και χλευάζεται από το ένοπλο και ημιένοπλο περιθώριο, το οποίο έχει πλέον εξελιχθεί σε ένα πλέγμα πανίσχυρων παρακρατικών μηχανισμών, καθώς και από μεγάλη μερίδα του Τύπου και του πολιτικού συστήματος.
Και αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει τις αποφάσεις του αναφορικά με το ποια κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας θέλει να αντιπροσωπεύει και να προωθεί τα συμφέροντά τους, τα υπόλοιπα κόμματα του Κοινοβουλίου μήπως θα πρέπει να επανεξετάσουν τις επιλογές τους;
Ειδικός συνεργάτης
Defence Point
Το τι ακριβώς συνέβη και τι τυχόν ποινικές ευθύνες υπάρχουν, είναι δουλειά της Δικαιοσύνης να το διευκρινίσει. Ωστόσο, εδώ ακριβώς έγκειται το πρόβλημα. Το ότι, δηλαδή, πολλά πρώην και νυν κυβερνητικά στελέχη έσπευσαν να προκαταλάβουν τη Δικαιοσύνη μιλώντας για «αυτοδικία», «λυντσάρισμα» και «δολοφονία» και υποστήριξαν ότι δεν μπορεί να γίνει ανεκτό «να παίρνουν οι πολίτες τον νόμο στα χέρια τους».
Αν και οι ιατροδικαστές που διεξήγαγαν τη νεκροψία ήταν ξεκάθαροι ότι τα χτυπήματα που δέχθηκε ο φερόμενος ως ληστής δεν ήταν αυτά που επέφεραν τον θάνατο, εντούτοις οι ιαχές για «λυντσάρισμα» και «αυτοδικία» επιμένουν.
Ταυτοχρόνως, το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου πολιτικού συστήματος, δια της φοβικής αφωνίας του, δείχνει να λειτουργεί ως άτυπη συμπολίτευση σε αυτές τις αντιλήψεις. Ας προσπαθήσουμε ωστόσο να δούμε ψύχραιμα τα πραγματικά γεγονότα.
Καταρχάς, ΔΕΝ υπήρξε αυτοδικία. Κάτι τέτοιο θα υπήρχε εάν θα είχε τελεστεί το αδίκημα της ληστείας στο κοσμηματοπωλείο, είχαν τελειώσει όλα και ο κοσμηματοπώλης, αντί να καταφύγει στη Δικαιοσύνη, έσπευδε να βρει τον δράστη ώστε να τον τιμωρήσει από μόνος του, «παίρνοντας τον νόμο στα χέρια του». Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη. Ό,τι έγινε ήταν κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του συμβάντος και όχι μετά από αυτό.
Επίσης, ΔΕΝ υπήρξε λυντσάρισμα. Λυντσάρισμα θα είχαμε εάν ένα πλήθος ανθρώπων, αφότου είχε εξουδετερωθεί ο δράστης, έσπευδε να βιαιοπραγήσει εναντίον του. Όμως, κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Ο φερόμενος ως ληστής δέχθηκε τα χτυπήματα του ιδιοκτήτη του κοσμηματοπωλείου και ενός άλλου άντρα, κατά τη διάρκεια του συμβάντος και όχι μετά από αυτό.
Αντιθέτως, οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι στο επεισόδιο, όπως φαίνεται από το βίντεο που έχει δοθεί στη δημοσιότητα, μόλις φαίνεται ότι ο δράστης αδρανοποιείται, σπεύδουν να συγκρατήσουν τους δύο άντρες.
Εδώ βέβαια, προκύπτουν οι οργισμένες ενστάσεις διαφόρων που υποστηρίζουν ότι οι δύο άντρες θα έπρεπε να σκεφτούν ότι μπορούσε να προκύψει ο θάνατος του φερόμενου ως ληστή από τις ενέργειές τους, καθώς και ότι «είναι άνανδρο να χτυπάς έναν ανήμπορο, πεσμένο άνθρωπο» και εν πάση περιπτώσει θα μπορούσαν να έχουν φύγει και να τον αφήσουν να διαφύγει.
Όμως, ο φερόμενος ως ληστής δεν βρέθηκε «ανήμπορος» στο έδαφος, όπου «άνανδρα» και «απάνθρωπα», τον χτύπησαν οι δύο άντρες, αλλά συνειδητά προσπάθησε να εξέλθει με αυτόν τον τρόπο από το κοσμηματοπωλείο όπου είχε εγκλωβιστεί και οι δύο άντρες προσπάθησαν να τον αντιμετωπίσουν με τον μόνο ρεαλιστικό τρόπο που είχαν στη διάθεσή τους.
Εκτός και αν κάποιοι θεωρούν ότι αυτές οι καταστάσεις διέπονται από αθλητικούς κανόνες και ο κοσμηματοπώλης θα έπρεπε και αυτός να ξαπλώσει στο έδαφος, ώστε να μην έχει «άδικο» πλεονέκτημα έναντι του φερόμενου ως ληστή, σαν να λειτουργούσε στο πλαίσιο ενός ολυμπιακού αθλήματος…
Συζητήσιμο είναι επίσης το αν ο κοσμηματοπώλης θα μπορούσε να φύγει και να μην κάνει απολύτως τίποτε για να εμποδίσει τον φερόμενο ως ληστή να διαφύγει. Ας μην ξεχνάμε ότι, με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία αλλά και τη συμπεριφορά του φερόμενου ως ληστή μετά τη σύλληψή του, φαίνεται ότι βρισκόταν σε ιδιαίτερα φορτισμένη ψυχολογική κατάσταση, πιθανώς και υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών, και κατά συνέπεια επεδείκνυε ανορθολογικά επιθετική συμπεριφορά.
Έτσι, αν τον άφηναν να βγει ανεμπόδιστος από το κοσμηματοπωλείο, δεν μπορεί να ήταν σίγουροι ότι θα επέλεγε να απομακρυνθεί και όχι να επιτεθεί στον κοσμηματοπώλη, ο οποίος ήταν αυτός που τον είχε κλείσει στο κατάστημα.
Δεδομένου δε ότι ο κοσμηματοπώλης είναι ένας ηλικιωμένος άνθρωπος 73 ετών, πόσο εύκολα θα μπορούσε να απομακρυνθεί σε απόσταση ασφαλείας πριν τον προλάβει ένας νέος άντρας, οπλισμένος με μαχαίρι, υπό την επήρεια ουσιών, ο οποίος επεδείκνυε ανορθολογική και βίαιη συμπεριφορά;
Άρα, ούτε λυντσάρισμα είχαμε, ούτε αυτοδικία, ούτε δολοφονία, ούτε άνανδρη επίθεση παρά μόνο ένα τραγικό συμβάν, το οποίο όμως ξεκίνησε με την ένοπλη εισβολή στο κατάστημα του ανθρώπου που βρήκε τον θάνατο. Και με βάση όλα τα παραπάνω τίθεται το κρίσιμο ερώτημα.
Υπάρχει εν τέλει κάποιο, έστω και στοιχειώδες, δικαίωμα αυτοάμυνας στη σημερινή Ελλάδα; Μπορεί κάποιος να κάνει κάτι, το οτιδήποτε, για να υπερασπίσει την περιουσία του και κυρίως τη ζωή του;
Γιατί εδώ δεν μιλάμε για κάποιον που πυροβόλησε με την καραμπίνα έναν κλέφτη που μπήκε στο χωράφι του. Εδώ αναφερόμαστε σε ένα επεισόδιο όπου ένας ένοπλος εισέβαλε σε ένα κατάστημα και κατά τη διάρκεια της συμπλοκής με τον άοπλο και υπερήλικα, ιδιοκτήτη του καταστήματος, βρήκε τον θάνατο.
Ο άοπλος υπερήλικας δαιμονοποιείται από μερίδα του Τύπου, καθώς και από στελέχη της κυβέρνησης ως «απάνθρωπος δολοφόνος» και αντιμετωπίζει, όχι μόνο εξοντωτικές ποινικές κατηγορίες, αλλά και τις απειλές αυτοδικίας ενός ένοπλου παρακράτους, ενώ επιχειρείται να στερηθεί ακόμη και από το δικαίωμα στην νομική αντιπροσώπευση, δια των απειλών που δέχεται από το ένοπλο παρακράτος, ο δικηγόρος που έχει αναλάβει την αντιπροσώπευσή του.
Και όλα αυτά τη στιγμή που το βίαιο έγκλημα, ιδιαίτερα δε οι ένοπλες ληστείες, έχουν τεθεί ουσιαστικά υπό καθεστώς συνειδητής ατιμωρησίας από την κυβέρνηση, με χαρακτηριστικότερο και τραγικότερο παράδειγμα τον φόνο του άτυχου φοιτητή στον λόφο του Φιλοπάππου από συμμορία ληστών, οι οποίοι επανειλημμένως είχαν συλληφθεί, πάλι για ένοπλες ληστείες, αλλά αφήνονταν ελεύθεροι να συνεχίσουν τη δράση τους.
Ουσιαστικά δηλαδή μιλάμε για έμμεση προώθηση του βίαιου εγκλήματος από την κυβέρνηση, δια της ατιμωρησίας των δραστών και της δαιμονοποίησης των θυμάτων. Ταυτοχρόνως και το μεγαλύτερο κομμάτι του υπόλοιπου πολιτικού συστήματος, δια της θορυβώδους σιωπής του, δείχνει να αποδέχεται αυτήν την κατάσταση, αν όχι να την επικροτεί.
Και αναρωτιέται κανείς, αν έχει άραγε καταλάβει την εξουσία στην Ελλάδα κάποιο άτυπο «κόμμα του εγκλήματος», γιατί η μόνη κοινωνική ομάδα που δείχνει να απολαμβάνει την αμέριστη στήριξη του κρατικού μηχανισμού είναι οι πάσης φύσεως παραβατικές ομάδες. Όσο δε πιο βίαιες και πιο «μειονοτικές» τόσο το καλύτερο.
Αντιθέτως, ο μέσος άνθρωπος, που επιμένει στο να προσπαθεί να επιβιώσει με τίμιο και νομοταγή τρόπο σε μια εξαιρετικά δύσκολη εποχή, δαιμονοποιείται, καθυβρίζεται και χλευάζεται από το ένοπλο και ημιένοπλο περιθώριο, το οποίο έχει πλέον εξελιχθεί σε ένα πλέγμα πανίσχυρων παρακρατικών μηχανισμών, καθώς και από μεγάλη μερίδα του Τύπου και του πολιτικού συστήματος.
Και αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει τις αποφάσεις του αναφορικά με το ποια κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας θέλει να αντιπροσωπεύει και να προωθεί τα συμφέροντά τους, τα υπόλοιπα κόμματα του Κοινοβουλίου μήπως θα πρέπει να επανεξετάσουν τις επιλογές τους;
Ειδικός συνεργάτης
Defence Point
Κατηγορία Θέματος
Εγκληματικότητα,
Ειδήσεις-Πολιτική,
Κοινωνικά θέματα,
Κρίσεις και απόψεις,
Ομοφυλοφιλία,
Παγκοσμιοποίηση
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)
1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.
2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.
3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.
4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.
5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).
6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.
7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.
Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.
3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.
4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.
5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).
6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.
7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.
Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.
1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.
2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.
3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.
Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.
2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.
3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.
Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου