26 Σεπτεμβρίου 2018
Πότε θα θυμώσουμε οι Ελληνες;
Γράφει ο Χρήστος Γιανναράς
(αρθρο της 12-08-2018)
Ούτε η εκατόμβη θυμάτων φρικώδους θανάτου, στο Μάτι, ούτε οποιαδήποτε άλλη ανθρωποθυσία οποιασδήποτε έκτασης και σπαραγμού, μπορεί να μεταβάλει, έστω και στο ελάχιστο, τις προδιαγραφές απανθρωπίας που συντηρούν το κατ’ ευφημισμόν «κράτος» στην Ελλάδα. Για μια ακόμη φορά, μυριοστή, τα «μέτρα» που πήρε η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τα αίτια, τους υπεύθυνους και τις συνέπειες του εγκλήματος, απέβλεπαν, ολοφάνερα και προκλητικά, στις «εντυπώσεις», όχι σε δραστικές μεταρρυθμίσεις. Το ίδιο και η κριτική της αντιπολίτευσης.
Τα δεδομένα είναι ευανάγνωστα, ακόμα και για ολιγογράμματους: Το κομματικό κράτος, στη σημερινή Ελλάδα, αποκλείεται να λειτουργήσει ποτέ ως κοινωνικό κράτος, είναι των αδυνάτων αδύνατο. Ο κομματικά διορισμένος δημόσιος υπάλληλος δεν θα γίνει ποτέ κοινωνικός λειτουργός, το ίδιο και ο νόμιμα διορισμένος αλλά προσκολλημένος, για την «προστασία» του, σε κόμμα. Η μανιασμένη επιδίωξη διορισμού στο Δημόσιο σκοπεύει στην εξασφάλιση του εγωκεντρικού ατόμου, την ισόβια σιγουριά του, όχι στην εξυπηρέτηση των κοινών αναγκών, όχι στην προτεραιότητα των σχέσεων κοινωνίας, όχι στην ευρυθμία των θεσμών. Και την ιδιοτελέστερη εξασφάλιση την εγγυάται το ξεπούλημα της συνείδησης και της αξιοπρέπειας σε ένα κόμμα – όχι η ποιότητα της δουλειάς του υπαλλήλου, όχι η θεσμικά αμερόληπτη αξιολόγησή του.
Το κομματικό κράτος είναι στην Ελλάδα σύμφυτο με την παρωδία του «έθνους - κράτους», που υποκατέστησε στανικά (με τις βαυαρικές λόγχες) τον κοσμοπολίτικο Ελληνισμό των μικρών αυτοδιαχειριζόμενων κοινοτήτων. «Εφυγεν ο Τούρκος και ήρθεν ο δημόσιος υπάλληλος» – οι κομματάνθρωποι παραμένουν «χαλασοχώρηδες», διακόσια χρόνια τώρα, απαράλλαχτοι, όπως τους περιέγραψε ο Παπαδιαμάντης. Γνώρισε η χώρα και κάποιους έντιμους πολιτικούς. Οχι όμως αποφασισμένους να εξαλείψουν την ντροπή (και την υπανάπτυξη) της εξαγορασμένης κομματικά δημοσιοϋπαλληλίας, να αποκαταστήσουν λειτουργούς της κοινωνίας της οργανωμένης σε κράτος.
Δεκαετίες πολλές η τάχα και Αριστερά (μεταπρατική - εισαγόμενη, όπως όλα στον βαλκανικό επαρχιωτισμό μας) χλεύαζε και λοιδορούσε το κομματικό κράτος της «δεξιάς» ή «κεντρώας» ρουσφετολαγνείας. Ομως, μόλις της δόθηκε μετοχή (εξευτελιστικά διακοσμητική) σε κυβερνητικό σχήμα (Φώτης Κουβέλης, με Σαμαρά και Βενιζέλο, το 2013), απαίτησε αμέσως μερίδιο στους διορισμούς δημόσιων υπαλλήλων με «ποσόστωση» 4-2-1. Και μόλις η «ριζοσπαστική» (ασυμβίβαστη!) Αριστερά έγινε κυβέρνηση, με αντίτιμο την άνευ όρων αυτομόληση στην αυλοδουλεία των «Αγορών», πρώτο μέλημά της ήταν να στήσει δικό της δημοσιοϋπαλληλικό κατεστημένο.
Η ολική έκλειψη συνείδησης κοινωνικών προτεραιοτήτων στον Δημόσιο Τομέα, η εκδοχή του Δημόσιου Τομέα ως πεδίου αντιμαχίας ή εξισορρόπησης οικονομικών πρωταρχικά συμφερόντων, σημαίνει (για όποιον θέλει να δει την πραγματικότητα) το τέλος της δημοκρατίας. Η δημοκρατία δεν είναι συνταγή. Το να υπάρχει κοινοβούλιο που δεν βουλεύεται, «αντιπρόσωποι» του λαού που ψηφίζουν με κομματική εντολή και σπάνια «κατά συνείδηση», συνδικαλισμός, λακές των κομμάτων και όχι εκφραστής των εργαζομένων, Δικαιοσύνη που την ηγεσία της την διορίζει η κυβέρνηση – αυτή δεν είναι δημοκρατία (δηλαδή κοινωνικό κατόρθωμα), είναι απροσχημάτιστος διακομματικός φασισμός.
Εχει χαθεί ακόμα και η διαφοροποίηση του πολιτικού λεξιλογίου: τη γλώσσα της τάχα «Δεξιάς», του τάχα «Κέντρου», της τάχα «Αριστεράς», την κατασκευάζουν οι ίδιοι επαγγελματίες της διαφήμισης, με τη λογική να κερδηθούν οι εντυπώσεις, να υποκλαπεί η ψυχολογική προτίμηση. Εκτός από χρεοκοπημένη, υπόδουλη στην «επιτρόπευση», η Ελλάδα σήμερα είναι, πριν από κάθε τι άλλο, μια χώρα φαιδρή. Ο πρωθυπουργός κομπάζει κωμικά ότι αναλαμβάνει την «πολιτική ευθύνη» για τον εφιάλτη στην Ανατολική Αττική, χωρίς να εξηγεί τι σημαίνει έμπρακτα η ανάληψη «ευθύνης» και αν οι αποζημιώσεις, που αμέσως υποσχέθηκε στους πυρόπληκτους, θα δοθούν και στους καταπατητές δημόσιας γης. Ακούσαμε επανειλημμένα από κρατικούς «αρμόδιους» ότι το σύνολο των αυθαίρετων κτισμάτων σε ολόκληρη τη χώρα υπολογίζεται σε ένα εκατομμύριο! Απίστευτος αριθμός, αλλά φυσικό αποτέλεσμα από το ανίερο παζάρι όλων των κυβερνήσεων με τους εγκληματίες, η λέξη κυριολεκτεί, καταπατητές. Κυρίως σε κάθε προεκλογική περίοδο.
Μια χώρα φαιδρή, γελοιώδης. Ετσι, «για την Ιστορία», θα άξιζε να απογράψει κανείς δημόσιους οργανισμούς, κρατικούς «φορείς», ιδρυματικά εφευρήματα που από τις ονομασίες τους κραυγάζουν ότι επινοήθηκαν προορισμένα για συγκεκριμένους ρουσφετολήπτες, όχι γιατί υπήρχε κοινωνική ανάγκη. Το ίδιο επαναλαμβάνεται (ζενίθ φαιδρότητας) και με το πλήθος των πανεπιστημίων που ιδρύθηκαν για να καλύψουν προγραμματικά, όχι κενά στην Ανώτατη Εκπαίδευση, αλλά αξιώσεις της τοπικής εκλογικής πελατείας ή για να προσδοθεί κύρος πανεπιστημιακής καθηγεσίας σε κομματικούς ακτιβιστές. Ετσι, στο καταγέλαστο ελλαδικό μας κομματοχανείο έγινε η σωματική γυμνασία «επιστήμη», «επιστήμη» και η μουσική, «επιστήμη» και η Τέχνη. Εγινε «επιστήμη» η «διαχείριση πολιτισμικών αγαθών», η «εκπαιδευτική πολιτική», η «ιχθυολογία», η «φυτική παραγωγή» (ξεχωριστή από τη γεωπονία), η λογιστική και άλλα ψυχαγωγικά ανάλογα.
Η αυτοαχρήστευση και διαφθορά της πολιτικής είναι «βλάβη ανήκεστος». Δεν διορθώνεται με θεωρητικές αναλύσεις, εκκλήσεις, υποδείξεις. Παράλληλα, ο πληθυσμός της χώρας γίνεται όλο και περισσότερο άγλωσσος – άρα και άσκεπτος, αφού άνθρωπος χωρίς γλώσσα είναι άνθρωπος χωρίς σκέψη. Ο αφανισμός είναι η μόνη λογική προοπτική μας. Και τον μακάβριο χορό σέρνουν αδίστακτοι συμφεροντολόγοι.
πηγή
το είδαμε ΕΔΩ
(αρθρο της 12-08-2018)
Ούτε η εκατόμβη θυμάτων φρικώδους θανάτου, στο Μάτι, ούτε οποιαδήποτε άλλη ανθρωποθυσία οποιασδήποτε έκτασης και σπαραγμού, μπορεί να μεταβάλει, έστω και στο ελάχιστο, τις προδιαγραφές απανθρωπίας που συντηρούν το κατ’ ευφημισμόν «κράτος» στην Ελλάδα. Για μια ακόμη φορά, μυριοστή, τα «μέτρα» που πήρε η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τα αίτια, τους υπεύθυνους και τις συνέπειες του εγκλήματος, απέβλεπαν, ολοφάνερα και προκλητικά, στις «εντυπώσεις», όχι σε δραστικές μεταρρυθμίσεις. Το ίδιο και η κριτική της αντιπολίτευσης.
Τα δεδομένα είναι ευανάγνωστα, ακόμα και για ολιγογράμματους: Το κομματικό κράτος, στη σημερινή Ελλάδα, αποκλείεται να λειτουργήσει ποτέ ως κοινωνικό κράτος, είναι των αδυνάτων αδύνατο. Ο κομματικά διορισμένος δημόσιος υπάλληλος δεν θα γίνει ποτέ κοινωνικός λειτουργός, το ίδιο και ο νόμιμα διορισμένος αλλά προσκολλημένος, για την «προστασία» του, σε κόμμα. Η μανιασμένη επιδίωξη διορισμού στο Δημόσιο σκοπεύει στην εξασφάλιση του εγωκεντρικού ατόμου, την ισόβια σιγουριά του, όχι στην εξυπηρέτηση των κοινών αναγκών, όχι στην προτεραιότητα των σχέσεων κοινωνίας, όχι στην ευρυθμία των θεσμών. Και την ιδιοτελέστερη εξασφάλιση την εγγυάται το ξεπούλημα της συνείδησης και της αξιοπρέπειας σε ένα κόμμα – όχι η ποιότητα της δουλειάς του υπαλλήλου, όχι η θεσμικά αμερόληπτη αξιολόγησή του.
Το κομματικό κράτος είναι στην Ελλάδα σύμφυτο με την παρωδία του «έθνους - κράτους», που υποκατέστησε στανικά (με τις βαυαρικές λόγχες) τον κοσμοπολίτικο Ελληνισμό των μικρών αυτοδιαχειριζόμενων κοινοτήτων. «Εφυγεν ο Τούρκος και ήρθεν ο δημόσιος υπάλληλος» – οι κομματάνθρωποι παραμένουν «χαλασοχώρηδες», διακόσια χρόνια τώρα, απαράλλαχτοι, όπως τους περιέγραψε ο Παπαδιαμάντης. Γνώρισε η χώρα και κάποιους έντιμους πολιτικούς. Οχι όμως αποφασισμένους να εξαλείψουν την ντροπή (και την υπανάπτυξη) της εξαγορασμένης κομματικά δημοσιοϋπαλληλίας, να αποκαταστήσουν λειτουργούς της κοινωνίας της οργανωμένης σε κράτος.
Δεκαετίες πολλές η τάχα και Αριστερά (μεταπρατική - εισαγόμενη, όπως όλα στον βαλκανικό επαρχιωτισμό μας) χλεύαζε και λοιδορούσε το κομματικό κράτος της «δεξιάς» ή «κεντρώας» ρουσφετολαγνείας. Ομως, μόλις της δόθηκε μετοχή (εξευτελιστικά διακοσμητική) σε κυβερνητικό σχήμα (Φώτης Κουβέλης, με Σαμαρά και Βενιζέλο, το 2013), απαίτησε αμέσως μερίδιο στους διορισμούς δημόσιων υπαλλήλων με «ποσόστωση» 4-2-1. Και μόλις η «ριζοσπαστική» (ασυμβίβαστη!) Αριστερά έγινε κυβέρνηση, με αντίτιμο την άνευ όρων αυτομόληση στην αυλοδουλεία των «Αγορών», πρώτο μέλημά της ήταν να στήσει δικό της δημοσιοϋπαλληλικό κατεστημένο.
Η ολική έκλειψη συνείδησης κοινωνικών προτεραιοτήτων στον Δημόσιο Τομέα, η εκδοχή του Δημόσιου Τομέα ως πεδίου αντιμαχίας ή εξισορρόπησης οικονομικών πρωταρχικά συμφερόντων, σημαίνει (για όποιον θέλει να δει την πραγματικότητα) το τέλος της δημοκρατίας. Η δημοκρατία δεν είναι συνταγή. Το να υπάρχει κοινοβούλιο που δεν βουλεύεται, «αντιπρόσωποι» του λαού που ψηφίζουν με κομματική εντολή και σπάνια «κατά συνείδηση», συνδικαλισμός, λακές των κομμάτων και όχι εκφραστής των εργαζομένων, Δικαιοσύνη που την ηγεσία της την διορίζει η κυβέρνηση – αυτή δεν είναι δημοκρατία (δηλαδή κοινωνικό κατόρθωμα), είναι απροσχημάτιστος διακομματικός φασισμός.
Εχει χαθεί ακόμα και η διαφοροποίηση του πολιτικού λεξιλογίου: τη γλώσσα της τάχα «Δεξιάς», του τάχα «Κέντρου», της τάχα «Αριστεράς», την κατασκευάζουν οι ίδιοι επαγγελματίες της διαφήμισης, με τη λογική να κερδηθούν οι εντυπώσεις, να υποκλαπεί η ψυχολογική προτίμηση. Εκτός από χρεοκοπημένη, υπόδουλη στην «επιτρόπευση», η Ελλάδα σήμερα είναι, πριν από κάθε τι άλλο, μια χώρα φαιδρή. Ο πρωθυπουργός κομπάζει κωμικά ότι αναλαμβάνει την «πολιτική ευθύνη» για τον εφιάλτη στην Ανατολική Αττική, χωρίς να εξηγεί τι σημαίνει έμπρακτα η ανάληψη «ευθύνης» και αν οι αποζημιώσεις, που αμέσως υποσχέθηκε στους πυρόπληκτους, θα δοθούν και στους καταπατητές δημόσιας γης. Ακούσαμε επανειλημμένα από κρατικούς «αρμόδιους» ότι το σύνολο των αυθαίρετων κτισμάτων σε ολόκληρη τη χώρα υπολογίζεται σε ένα εκατομμύριο! Απίστευτος αριθμός, αλλά φυσικό αποτέλεσμα από το ανίερο παζάρι όλων των κυβερνήσεων με τους εγκληματίες, η λέξη κυριολεκτεί, καταπατητές. Κυρίως σε κάθε προεκλογική περίοδο.
Μια χώρα φαιδρή, γελοιώδης. Ετσι, «για την Ιστορία», θα άξιζε να απογράψει κανείς δημόσιους οργανισμούς, κρατικούς «φορείς», ιδρυματικά εφευρήματα που από τις ονομασίες τους κραυγάζουν ότι επινοήθηκαν προορισμένα για συγκεκριμένους ρουσφετολήπτες, όχι γιατί υπήρχε κοινωνική ανάγκη. Το ίδιο επαναλαμβάνεται (ζενίθ φαιδρότητας) και με το πλήθος των πανεπιστημίων που ιδρύθηκαν για να καλύψουν προγραμματικά, όχι κενά στην Ανώτατη Εκπαίδευση, αλλά αξιώσεις της τοπικής εκλογικής πελατείας ή για να προσδοθεί κύρος πανεπιστημιακής καθηγεσίας σε κομματικούς ακτιβιστές. Ετσι, στο καταγέλαστο ελλαδικό μας κομματοχανείο έγινε η σωματική γυμνασία «επιστήμη», «επιστήμη» και η μουσική, «επιστήμη» και η Τέχνη. Εγινε «επιστήμη» η «διαχείριση πολιτισμικών αγαθών», η «εκπαιδευτική πολιτική», η «ιχθυολογία», η «φυτική παραγωγή» (ξεχωριστή από τη γεωπονία), η λογιστική και άλλα ψυχαγωγικά ανάλογα.
Η αυτοαχρήστευση και διαφθορά της πολιτικής είναι «βλάβη ανήκεστος». Δεν διορθώνεται με θεωρητικές αναλύσεις, εκκλήσεις, υποδείξεις. Παράλληλα, ο πληθυσμός της χώρας γίνεται όλο και περισσότερο άγλωσσος – άρα και άσκεπτος, αφού άνθρωπος χωρίς γλώσσα είναι άνθρωπος χωρίς σκέψη. Ο αφανισμός είναι η μόνη λογική προοπτική μας. Και τον μακάβριο χορό σέρνουν αδίστακτοι συμφεροντολόγοι.
πηγή
το είδαμε ΕΔΩ
Κατηγορία Θέματος
Εθνικά Θέματα,
Εθνική Προδοσία,
Ειδήσεις-Πολιτική,
Κοινωνικά θέματα,
Παγκοσμιοποίηση
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)
1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.
2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.
3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.
4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.
5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).
6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.
7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.
Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.
3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.
4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.
5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).
6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.
7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.
Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.
1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.
2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.
3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.
Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.
2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.
3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.
Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου