Του Παναγιώτη Μπαλακτάρη
Η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να ασχοληθεί με το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, ενόψει της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο, προφανώς, επειδή θέλει να ζητήσει και λάβει ανταλλάγματα στο θέμα του χρέους, τα οποία και θα παρουσιάσει ως προεκλογικό αφήγημα στις επικείμενες εθνικές εκλογές, όποτε αυτές και εάν γίνουν.
Το κατά πόσον η κυβέρνηση δέχεται πιέσεις για να υποχωρήσει στην παραχώρηση του όρου «Μακεδονία» ή όχι, πρέπει να μας προβληματίζει, αλλά όχι έως του σημείου να θεωρούμε ότι έτσι καθορίζεται η εξωτερική μας πολιτική. Κάθε κράτος επιδιώκει να εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντά του και, ως γνωστόν, τα συμφέροντα των κρατών δεν ταυτίζονται. Πλείστες όσες φορές, τα κρατικά συμφέροντα στη διεθνή σκηνή είναι αντιτιθέμενα, αντικρουόμενα και πάντοτε ζωτικά! Αυτός είναι και ο αποκλειστικός λόγος, για τον οποίον οι χώρες προσπαθούν να διατηρούν υπολογίσιμη άμυνα, ισχυρή οικονομία και αποτελεσματική διπλωματία.
Η κυβέρνηση, στον δρόμο της «επίλυσης» του ζητήματος της ονομασίας του γειτονικού κράτους, έχει πολιτευθεί με χαρακτηριστική επιπολαιότητα και ίσως έχει προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στα εθνικά δίκαια. Μάλιστα, έχει καταστεί σαφές, ότι ακόμη και τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί είναι διπλωματικώς αβάσιμα, εθνικώς ανυπόστατα και πολιτικώς ιλαρά.
Γι’ αυτό, θα παραθέσουμε στη συνέχεια τα ψεύδη της κυβέρνησης και θα αιτιολογήσουμε γιατί είναι απαράδεκτα, ως εσφαλμένα.
1. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι διαπραγματεύεται επιτυχώς.
Όμως, η διαπραγμάτευση είναι μια διαδικασία που υπακούει σε ορισμένες αρχές. Η πρώτη είναι ότι εισέρχεσαι σε διαπραγματεύσεις για να επιλύσεις επωφελώς μια διαφορά ή να την εξομαλύνεις. Η δεύτερη είναι ότι δεν εισέρχεσαι σε διαπραγματεύσεις με σκοπό να ηττηθείς. Η τρίτη είναι ότι δεν εισέρχεσαι σε διαπραγματεύσεις αποκαλύπτοντας εξαρχής τις κόκκινες γραμμές σου. Και η τέταρτη και τελευταία, ότι δεν διαπραγματεύεσαι ζητήματα έν ού παικτοίς*.
Ουδεμία εκ των ανωτέρω αρχών έχει τηρήσει η κυβέρνηση. Ειδικότερα, έχει αρχίσει ταχύρρυθμες διαπραγματεύσεις με τα Σκόπια, προκειμένου να «επιλύσει» τη διαφορά, αλλά όχι επωφελώς για την Ελλάδα. Έτσι, φαίνεται ότι έχει εισέλθει στις διαπραγματεύσεις με σκοπό να ηττηθεί. Επιπλέον, έχει αποκαλύψει – κακώς – την κόκκινη γραμμή της, αφού έχει αποδεχθεί σύνθετη ονομασία με δεύτερο συνθετικό τον όρο «Μακεδονία». Και κυρίως, έχει κάνει το ολέθριο λάθος να διαπραγματεύεται την ψυχή της Ελλάδος, όπως είναι η Μακεδονία, διότι είναι βέβαιον, πως εάν παραχωρηθεί ο όρος, σε λίγα χρόνια θα υποστούμε αλυτρωτικές διεκδικήσεις εκ μέρους των Σκοπίων. Και τότε θα είναι πολύ αργά.
Επιπροσθέτως, η κυβέρνηση έχει αρχίσει και έχει επικεντρωθεί στις διαπραγματεύσεις στο ζήτημα του ονόματος. Το ουσιώδες, όμως, δεν είναι αυτό. Το καίριο είναι η αλλαγή του συντάγματος των Σκοπίων και η επιρροή στην επίπλαστη ταυτότητά των γειτόνων μας και τα επικίνδυνα όνειρά τους περί «μακεδονισμού».
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, η κυβέρνηση ΔΕΝ διαπραγματεύεται επιτυχώς. Αντιθέτως, πόρρω απέχει από το να χαρακτηρίσει κάποιος επιτυχή την προσπάθειά της.
2. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι άνοιξε το ζήτημα για να αποκτήσει η Ελλάδα διείσδυση στα Σκόπια.
Όμως, η Ελλάδα έχει διεισδύσει ήδη οικονομικώς στο κράτος των Σκοπίων. Σύμφωνα με ειδικούς, η χώρα μας είναι σήμερα μεταξύ των πέντε κορυφαίων επενδυτών στα Σκόπια, με τις ελληνικές επενδύσεις, κυρίως στους τομείς των πετρελαιοειδών και καυσίμων, των τραπεζών και του λιανεμπορίου, να υπερβαίνουν το 1 δισεκατομμύριο ευρώ δημιουργώντας 40.000 θέσεις εργασίας. Είναι, επίσης, ο έκτος κυριότερος εμπορικός εταίρος της ΠΓΔΜ, με το συνολικό διμερές εμπόριο να φθάνει σε αξία τα 787 εκατ. ευρώ το 2016 και τις ελληνικές εξαγωγές προς τη γείτονα χώρα τα 566 εκατ. ευρώ. Η Ελλάδα βρίσκεται στην έβδομη θέση της κατάταξης, στην εισροή ΄Αμεσων Ξένων Επενδύσεων στην ΠΓΔΜ, με το σύνολο των ελληνικών επενδύσεων, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2017 να ανέρχεται στα 2,86 εκατ. ευρώ. Στις 200 μεγαλύτερες εταιρείες των Σκοπίων με βάση το τζίρο τους το 2016, οι οκτώ ήταν οι εξής ελληνικές: OKTA (ΕΛΠΕ), USJE-TITAN, VEROPOULOS, PIVARA SKOPJE (Coca-Cola, Heineken), DOJRAN STEEL (ΣΙΔΕΝΟΡ), ΑΚΤΩΡ, ZITO LUKS (ELBISCO), MERMEREN (Μάρμαρα Παυλίδης)**.
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, η πατρίδα μας έχει ήδη μερίδιο και λόγο στην αγορά του όμορου κράτους. Σημασία έχει το πώς θα χειριστεί αυτή τη δυνατότητα.
3. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι πρέπει να επιλυθεί όπως-όπως το ζήτημα της ονομασίας, επειδή έτσι θα αποτραπεί η επιχειρούμενη από την Τουρκία γεωπολιτική περικύκλωση της χώρας μας.
Όμως, το επιχείρημα αυτό αποκρύπτει ότι, με την εθνοκτόνα λύση που προωθεί η κυβέρνηση, η επιχειρούμενη γεωπολιτική περικύκλωση της Ελλάδος θα ολοκληρωθεί. Και τούτο, διότι αφενός μεν η Αλβανία είναι ήδη από το 2009 μέλος της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ), αφετέρου δε – εάν εισέλθουν και τα Σκόπια στο παρόν στάδιο – η Τουρκία θα έχει δύο μέσα πίεσης εις βάρος μας. Εάν δεν αλλάξουν τακτική η Αλβανία και τα Σκόπια και δεν πάψουν να αποτελούν χώρους ανάπτυξης, προώθησης και εξαγωγής της τουρκικής προπαγάνδας, προβλήματα θα σωρεύουν στις μεταξύ μας σχέσεις και τίποτε άλλο.
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα, με την προωθούμενη «λύση» η κυβέρνηση δεν αποτρέπει την επιχειρούμενη γεωπολιτική περικύκλωση της Ελλάδος από την Τουρκία, αλλά την ενισχύει.
4. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι απλώς συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις στον δρόμο που είχαν ανοίξει οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Όμως, αυτό είναι ένα παντελώς αδιάφορο επιχείρημα. Το γεγονός, ότι προηγούμενες κυβερνήσεις της πατρίδας μας ακολούθησαν μια συγκεκριμένη πολιτική σε ορισμένα ζητήματα ήταν η γενεσιουργός αιτία της ύπαρξης αντιπολίτευσης, η οποία με αυτές ακριβώς τις πολιτικές διαφωνούσε. Δηλαδή, η αντιπολίτευση – όπως ήταν και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – βασίζεται στον άλλον πόλο από αυτόν της κυβερνητικής πολιτικής. Μάλιστα, αυτές ακριβώς τις πολιτικές επιδιώκει να αλλάξει, γι’ αυτό εκτίθεται στις εκλογές ως εναλλακτική λύση. Ενώ, λοιπόν, σε όλες τις κορυφαίες πολιτικές των προηγουμένων κυβερνήσεων εναντιώθηκε, ως είχε απόλυτο δικαίωμα, έρχεται και διατυπώνει το επιχείρημα ότι εν προκειμένω, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, διότι δήθεν έτσι πολιτεύθηκαν οι πρώην κυβερνώντες.
Πέραν αυτού, ωστόσο, ευλόγως προκύπτει και η απορία: εάν οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν ακολουθήσει έναν ολισθηρό δρόμο σε διάφορα ζητήματα, τότε γιατί η αντιπολίτευση ήθελε να γίνει κυβέρνηση και δεν ταυτιζόταν απλώς με αυτές;
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, το επιχείρημα αυτό είναι παιδαριώδες.
5. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Μακεδονία» 140 χώρες, άρα δε γίνεται να μην το αποδεχθεί η Ελλάδα.
Όμως, το επιχείρημα αυτό αποκαλύπτει τη διαπραγματευτική ένδεια της κυβέρνησης και την εγγενή υποχωρητικότητά της. Είναι α-νόητο να γίνεται χρήση, στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, του πλήθους των κρατών που συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο, διότι αρχικώς αυτό το κριτήριο ουδεμία σχέση έχει με τα εθνικά συμφέροντα και τη διαφύλαξή τους. Περαιτέρω, αυτό το κριτήριο μπορεί να λειτουργεί αντίθετα στα εθνικά δίκαια. Αυτό ισχύει και στην παρούσα περίπτωση.
Για παράδειγμα, το Κοσσυφοπέδιο έχει αναγνωρισθεί από 110 και πλέον χώρες και κρατικές οντότητες***. Εάν το επιχείρημα των περιπλανώμενων κυβερνητικών βουλευτών και η αναμετάδοση της αθλιότητας, ότι αφού έχουν αναγνωρίσει 140 χώρες τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα μάς δένει τα χέρια, είναι βάσιμο, τότε η Ελλάδα θα πρέπει αύριο – σύμφωνα με τη λογική τους – να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου. Είναι δυνατόν να προβεί η χώρα μας στην ανεξαρτησία του Κοσσόβου; Ασφαλώς και όχι!
Και κάτι άλλο: εάν, ο μη γένοιτο, αναγνωρίσουν κάποιες χώρες το ψευδοκράτος των κατεχομένων εδαφών στη βόρεια Κύπρο, αυτό σημαίνει – πάλι σύμφωνα με τη λογική αυτή – ότι θα το αναγνωρίσει και η Ελλάδα..;
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, το επιχείρημα ότι αφού εκατόν τόσες χώρες έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια με τη συνταγματική τους ονομασία πρέπει να το κάνει και η χώρα μας δεν είναι μόνο νομικώς και διεθνώς αβάσιμο, αλλά είναι και εθνικώς επιζήμιο.
6. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η συμφωνία που επεξεργάζεται είναι προς όφελος της χώρας μας.
Πέραν του προφανούς που ήδη αναφέραμε, ότι το όνομα της Μακεδονίας μας είναι από τα έν ού παικτοίς, άρα η όποια συμφωνία με δεύτερο συνθετικό τον όρο «Μακεδονία» θα αντιστρατεύεται τα εθνικά μας συμφέροντα, υφίστανται και άλλες παράμετροι.
Για παράδειγμα, εάν παραχωρηθεί ο όρος «Μακεδονία» στα Σκόπια, είτε με τη μη μορφή της «Άνω Μακεδονίας», είτε με τη μορφή του «Gornamakedonija», τότε θα πρέπει να αλλάξει και ο τρόπος που αποκαλούμε και γράφουμε την Μακεδονία μας, ως περιφέρεια και γεωγραφική περιοχή. Άλλωστε, αυτό ειπώθηκε, χωρίς να διαψευστεί από την ελληνική πλευρά, από τον Σκοπιανό υπουργό εξωτερικών Νικόλα Ντιμιτρόφ****. Είναι ποτέ δυνατόν να αλλάξει η Ελλάδα τον τρόπο που αποκαλεί και γράφει επισήμως τη Μακεδονία και πλέον, μετά τη συμφωνία να μετονομαστεί σε Κάτω Μακεδονία; Και δια του τρόπου αυτού, βραχυ-μεσοπροθέσμως να προσυπογράψει η ίδια η Ελλάδα τις όποιες εδαφικές, εθνοτικές, πολιτιστικές ή ιστορικές διεκδικήσεις προβάλλουν τα Σκόπια;
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, είναι σαφέστατο, ότι η συμφωνία που επεξεργάζεται η κυβέρνηση με δεύτερο συνθετικό τον όρο «Μακεδονία» ΔΕΝ είναι προς όφελος της Ελλάδος. Αντιθέτως, θα δημιουργήσει δομικά προβλήματα στη σχέση μας με τα Σκόπια, ενώ ΟΥΔΕΝ θα επιλύσει.
7. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι τα Σκόπια αρύουν νόμιμο δικαίωμα να χρησιμοποιούν τον όρο «Μακεδονία», επειδή κατοικούν στο 30% της αρχαίας Μακεδονίας.
Η γεωγραφική διαίρεση της αρχαίας Μακεδονίας και η απόδοση ενός τμήματός της στα Σκόπια και του άλλου στη Βουλγαρία αποτελεί προϊόν της προπαγάνδας του Τίτο, των συνεχιστών και των συνοδοιπόρων του, εθνικών και ιδεολογικών. Είναι ανεπίτρεπτο, όμως, να διαδίδεται αυτός ο αντιεπιστημονικός και κατά τούτο ανακριβής ισχυρισμός από την κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας! Πρώτον, διότι είναι ευθέως αντίθετος με την ιστορική αλήθεια και δεύτερον, διότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Σκοπίων και της Βουλγαρίας.
Η αρχαία Μακεδονία ήταν αδιαίρετη γεωγραφικά και ουδεμία σχέση είχε με την σημερινή περιοχή των Σκοπίων. Για την ακρίβεια, ήταν όμορη αυτής. Στην Άνω Μακεδονία αναπτύχθηκαν τα Βασίλεια της Άνω Μακεδονίας. Αυτά είναι τα βασίλεια της Ελίμειας ή Ελιμιώτιδας, της Εορδαίας και της Ορεστίδας (το νότιο μέρος της)*****.
Εισέτι δε, επί τη ευκαιρία της ανάδειξης του θέματος είδαν το φως της δημοσιότητος χάρτες, στους οποίους η Μακεδονία απλωνόταν μέχρι τα σημερινά φυσικά όρια Ελλάδος – Σκοπίων.
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, τα Σκόπια και οι κάτοικοί τους ΔΕΝ έχουν νόμιμο δικαίωμα ούτε στη γεωγραφική Μακεδονία.
8. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με τη συμφωνία που θα φέρει θα επιλυθεί το πρόβλημα.
Όμως, ο ισχυρισμός της κυβέρνησης είναι κυριολεκτικώς στον αέρα, δεδομένου ότι εάν τα Σκόπια δεν αλλάξουν το Σύνταγμά τους, τότε τα προβλήματα που θα ανακύψουν στο εγγύς μέλλον θα είναι μεγαλύτερα.
Οι συμπολιτευόμενοι βουλευτές μάλλον το αγνοούν, αλλά η κυβέρνηση το αποκρύπτει, ότι το Σύνταγμα των Σκοπίων κρύβει πολλές παγίδες. Μία εξ αυτών προβλέπεται στο άρθρο 73******. Εκεί αναφέρεται, ότι η εθνοσυνέλευση των Σκοπίων είναι υποχρεωμένη να προκηρύξει δημοψήφισμα εάν προταθεί από 150.000 ψηφοφόρους. Αναφέρεται, επίσης, ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι δεσμευτικό.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι: εάν υπογραφεί η συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων, χωρίς να αλλάξουν τα Σκόπια το Σύνταγμά του, πώς διασφαλίζεται η Ελλάδα ότι δεν θα βρεθούν 150.000 «στρατευμένοι», προκειμένου να επιβάλουν ένα δημοψήφισμα σχετικό με τροποποιήσεις της συμφωνίας μονομερώς;
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, η κυοφορούμενη συμφωνία ΟΥΔΕΝ πρόβλημα θα επιλύσει. Ίσα ίσα, που θα γεννήσει κι άλλα.
Εκ των ανωτέρω συνάγεται, ότι πρόταγμα της κυβέρνησης δεν είναι το εθνικό συμφέρον, αλλά η όσο το δυνατόν ταχύτερη απόδραση από το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, το οποίο μαζί με άλλα (βλ. Αλβανία, Τουρκία, κ.λπ.) αποτελούν το αντίβαρο για την ελάφρυνση χρέους.
Δηλαδή, εθνική προδοσία με προοπτική…
Παραπομπές:
*http://www.babiniotis.gr/wmt/webpages/index.php?lid=1&pid=19&catid=%CE%A0&apprec=243
**http://www.taxydromos.gr/Epistoles/286868-oikonomikh-dieisdysh-kai-diapragmateyseis-me-to-kratos-twn-skopiwn.html, http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=933121
*** https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CF%83%CF%83%CF%85%CF%86%CE%BF%CF%80%CE%AD%CE%B4%CE%B9%CE%BF
**** http://www.athensvoice.gr/world/412497_prokalei-o-skopianos-ypex-na-allaxei-ki-i-ellada-onoma-ti-makedonias
*****«ΚΟΖΑΝΗ, ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ», Σάββας Καλεντερίδης, εκδόσεις Ινφογνώμων 2004, σελ. 11.
****** http://www.hri.org/docs/fyrom/fyrom-const.html
πηγή
%20(2).jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου