Ο Μέγας Αλέξανδρος σαν πρώτος και άριστος μαθητής του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, είχε διδαχτεί τα έθιμα και την
θρησκεία των Περσών. Επίσης γνώριζε ότι στον βασιλικό οίκο των Αχαιμενιδών η
διαδοχή στον θρόνο εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό απ' την προβολή αξίωσης μέσω της
πλευράς της μητέρας. Αυτός ήταν ένας λόγος που η βασιλομήτωρ ήταν τόσο ισχυρή
φυσιογνωμία στην περσική πολιτική ΔΥΝΑΣΤΙΚΗ.
Εξ' ου και η άριστη συμπεριφορά που
επέδειξε στους "υψηλούς" ομήρους του και η συμπόνια του που ήταν
αξιέπαινη. Επέτρεψε στα μέλη της αιχμάλωτης οικογένειας να διατηρήσουν τους
τίτλους, το τελετουργικό και τα διακριτικά, που άρμοζαν στην βασιλική τους τάξη και
τα επιδόματα που λάμβαναν κι απ' τον Δαρείο. Αυτή η γενναιόδωρη μεταχείρισή του
ίσως να υπαγορεύτηκε και από σκοπιμότητες ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ.
Όταν ο
Αλέξανδρος είχε καταλάβει την ΄Αραδο και την Σιδώνα
και βρισκόταν στην Μάραθο, τον επισκέφτηκαν πρέσβεις του Δαρείου, με
παρακλητική επιστολή που έγραφε: "Υπήρξε φιλία και συμμαχία ανάμεσα στον
Φίλιππο και τον ΑΡΤΑΞΕΡΞΗ.
Όμως επί
βασιλείας του γιου του ΑΡΣΗ, ο Φίλιππος πρώτος τον αδίκησε, χωρίς να έχουν δώσει καμιά αφορμή οι ΠΕΡΣΕΣ.
Από τότε που ο ίδιος βασιλεύει στους Πέρσες, ο Αλέξανδρος χωρίς επικύρωση προς αυτόν της παλιάς φιλίας και συμμαχίας, πέρασε στην Ασία με την στρατιά του και προκάλεσε πολλά δεινά στους Πέρσες. Γι' αυτό κατέβηκε ο ίδιος να βοηθήσει την χώρα του και να διασώσει την πατρική εξουσία, επειδή η μάχη κρίθηκε σύμφωνα με την κρίση κάποιων από τους θεούς τους. Έτσι ο Βασιλιάς ζητά από Βασιλιά να επιστρέψει την αιχμάλωτη βασιλική οικογένειά του, εκδηλώνοντας και την επιθυμία του να συνάψει με τον Βασιλιά Αλέξανδρο ΦΙΛΙΑ και ΕΙΡΗΝΗ.
Επιπλέον ο Δαρείος αξίωνε απ' τον Αλέξανδρο να στείλει σ' αυτόν μαζί με το Μενίσκο και τον Αρσίμα, τους αγγελιοφόρους που είχαν έρθει από τους Πέρσες, αυτούς που θα έπαιρναν ένορκες διαβεβαιώσεις και θα εγγυόνταν για λογαριασμό του Αλεξάνδρου. Ο Δαρείος έλαβε απάντηση με επιστολή απ' τον Αλέξανδρο, που ξεκινούσε με την εξής ιστορική φράση: "Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΟΝ ΔΑΡΕΙΟ".
Και συνέχιζε. Οι πολεμιστές πρόγονοί σας έφτασαν στην Ελλάδα και στην Μακεδονία και κακοπάθαμε απ' αυτούς, παρόλο που δεν είχε προηγηθεί καμιά πρόκληση εκ μέρους μας. Εγώ, τώρα που έγινα βασιλιάς των Ελλήνων, έφτασα στην Ασία για να πάρω εκδίκηση, για τα αδικαιολόγητα δεινά, που μας προκαλέσατε εσείς οι Πέρσες. Εσείς συνδράματε τους Περίνθιους, που έβλαπταν τον πατέρα μου. Ο Ώχος έστειλε στρατό στην Θράκη, που ήταν υπό την δική μας ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ.
Εσύ δωροδόκησες Έλληνες και Λακεδαιμόνιους, που ήταν οι μόνοι που πήραν τα χρήματα. Ο στρατός σου προκάλεσε κακό στους Έλληνες, προσπαθώντας να αποσταθεροποιήσει την ΕΙΡΗΝΗ, που είχα αγωνιστεί για να καθιερώσω στην Ελλάδα. Ήρθα να σε πολεμήσω, αφού πρώτα εσύ ξεκίνησες την έχθρα, κι αφού κέρδισα τις μάχες, πρώτα απέναντι στους Στρατηγούς και τους Σατράπες σου κι έπειτα απέναντι σε σένα τον ΙΔΙΟ".
Ο Δαρείος φοβούμενος τόσο για τον θρόνο του όσο και για την ζωή του, απέστειλε ξανά επιστολή στον Αλέξανδρο, που του υποισχόταν να καταβάλει ένα σημαντικό ποσό για λύτρα σε αντάλλαγμα για τους αιχμαλώτους, συμφωνώντας σε συνθήκη συμμαχίας και στην παράδοση της μισής Αυτοκρατορίας προς τον Αλέξανδρο. Πήρε όμως την εξής ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
"Ο πατέρας μου δολοφονήθηκε μετά από δική σας επιβουλή κι εσείς κομπάσατε με επιστολές που στείλατε παντού. Επιπλέον, εσύ ο ίδιος, με την βοήθεια του Βαγώα, σκότωσες τον Αρσή κι έτσι πέρασε η εξουσία στα δικά σου χέρια παράτυπα, ενάντια στην περσική εθιμοτυπία και αδικώντας τους υπόλοιπους Πέρσες. Κι εσύ ήσουν που έστειλες στους Έλληνες επιστολές, στις οποίες εκτόξευες κατηγορίες για μένα, με σκοπό να τους κάνεις να στραφούν ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΟΥ.
Κι αφού νίκησα τους Στρατηγούς και τους Σατράπες σου και τώρα εσένα και κατέχω την χώρα που μου την έδωσαν οι θεοί, όσοι απ' αυτούς που παρατάχτηκαν μαζί σου δεν σκοτώθηκαν στην μάχη, αλλά κατέφυγαν κοντά μου, όλους τους φροντίζω κι είναι μαζί μου με την θέληση τους. Οφείλεις να με θεωρείς απόλυτο ΚΥΡΙΟ όλης της ΑΣΙΑΣ. Ενώ εσύ είσαι ένας χυδαίος σφετεριστής, που σχεδίαζε να κατακτήσει την Μακεδονία. Κι αν φοβάσαι, πως αν έρθεις να με βρεις, θα κακοπάθεις, στείλε μου δικούς σου πρέσβεις, να μεταφέρουν την ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΟΥ.
Επειδή είμαι κυρίαρχος όλης της Ασίας, έλα κοντά μου χωρίς να φοβάσαι και ζήτησε την οικογένειά σου. Αν είσαι πειστικός, θα πάρεις ό,τι σου αξίζει. Μα να ξέρεις, δεν στέλνεις επιστολή σε κάποιον ίσον σου, αλλά παρακαλείς να σου δοθεί χάρη, απ’ αυτόν που ορίζει την περιουσία σου. Αν δεν συμμορφωθείς σε αυτές τις υποδείξεις και έχεις ενστάσεις, για το ποιός είναι ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ, μείνε στη μάχη και αγωνίσου. Μη φύγεις λοιπόν, γιατί όπου και να πας, δεν θα ξεφύγεις απ’ την ΟΡΓΗ ΜΟΥ".
Με νέα επιστολή ο Δαρείος πρόσφερε 10.000 τάλαντα για τους αιχμαλώτους και παραχωρούσε έκταση απ' τον Ευφράτη ως τα μεσογειακά παράλια. Ο Παρμενίων είπε στον Αλέξανδρο: «Αν ήμουν εγώ ο Αλέξανδρος, θα δεχόμουν». Και ο Αλέξανδρος απάντησε: «Κι εγώ θα δεχόμουν, αν ήμουν ο Παρμενίων και απέρριψε την πρόταση με νέα ΕΠΙΣΤΟΛΗ:
"Θα ελευθερώσω την οικογένειά σου και μάλιστα χωρίς λύτρα. Αλλά να θυμάσαι, πως εσύ κι ο Βασιλιάς Αλέξανδρος δεν είστε ίσοι. Κι αν στο μέλλον θελήσεις να μου απευθυνθείς, θα με προσφωνείς "Ο Αλέξανδρος ο Βασιλιάς της Ασίας». Κι αν αμφισβητήσεις την αξίωσή μου στο θυσιαστήριο των Αχαιμενίδων, πρέπει να σταθείς όρθιος σαν Βασιλιάς και να πολεμήσεις. Αν όχι, θα σε ακολουθήσω και θα σε ΣΚΟΤΩΣΩ".
Με την επιστολή του ο Αλέξανδρος κατέστησε σαφές στον Δαρείο πως δεν πολεμούσε εναντίον του από προσωπική έχθρα, αλλά διεξήγαγε νόμιμο πόλεμο για την κυριαρχία της Ασίας. Μετά όμως την κατάλυση της Περσικής Αυτοκρατορίας οι ρόλοι είχαν αλλάξει. Κι ενώ θεωρούσε τον εαυτό του Βασιλιά των Ελλήνων, θα αυτοαποκαλούνταν ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ.
Όταν ο Δαρείος έμαθε την μεγαλοψυχία του Αλέξανδρου απέναντι στην οικογένειά του, την θεώρησε ΑΡΕΤΗ που τον χαρακτηρίζει σαν ΗΓΕΤΗ με ανώτερα αισθήματα και δήλωσε: «Θεοί, προστάτες της γέννησης των ανθρώπων και των Βασιλέων, βοηθήστε να μην εγκαταλείψω την τύχη των Περσών, αλλά αφού νικήσω τους ΄Ελληνες, να ανταμείψω την γενναιοδωρία του Αλέξανδρου, την οποία νικημένος δέχθηκα απ' αυτόν για τους αγαπημένους μου. Αν όμως από εκδίκηση έφτασε ο μοιραίος χρόνος για το τέλος της Βασιλείας των Περσών, κανείς άλλος άνθρωπος ας μην καθίσει στον θρόνο του Κύρου, πλην του Βασιλιά ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ».
Από τότε που ο ίδιος βασιλεύει στους Πέρσες, ο Αλέξανδρος χωρίς επικύρωση προς αυτόν της παλιάς φιλίας και συμμαχίας, πέρασε στην Ασία με την στρατιά του και προκάλεσε πολλά δεινά στους Πέρσες. Γι' αυτό κατέβηκε ο ίδιος να βοηθήσει την χώρα του και να διασώσει την πατρική εξουσία, επειδή η μάχη κρίθηκε σύμφωνα με την κρίση κάποιων από τους θεούς τους. Έτσι ο Βασιλιάς ζητά από Βασιλιά να επιστρέψει την αιχμάλωτη βασιλική οικογένειά του, εκδηλώνοντας και την επιθυμία του να συνάψει με τον Βασιλιά Αλέξανδρο ΦΙΛΙΑ και ΕΙΡΗΝΗ.
Επιπλέον ο Δαρείος αξίωνε απ' τον Αλέξανδρο να στείλει σ' αυτόν μαζί με το Μενίσκο και τον Αρσίμα, τους αγγελιοφόρους που είχαν έρθει από τους Πέρσες, αυτούς που θα έπαιρναν ένορκες διαβεβαιώσεις και θα εγγυόνταν για λογαριασμό του Αλεξάνδρου. Ο Δαρείος έλαβε απάντηση με επιστολή απ' τον Αλέξανδρο, που ξεκινούσε με την εξής ιστορική φράση: "Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΟΝ ΔΑΡΕΙΟ".
Και συνέχιζε. Οι πολεμιστές πρόγονοί σας έφτασαν στην Ελλάδα και στην Μακεδονία και κακοπάθαμε απ' αυτούς, παρόλο που δεν είχε προηγηθεί καμιά πρόκληση εκ μέρους μας. Εγώ, τώρα που έγινα βασιλιάς των Ελλήνων, έφτασα στην Ασία για να πάρω εκδίκηση, για τα αδικαιολόγητα δεινά, που μας προκαλέσατε εσείς οι Πέρσες. Εσείς συνδράματε τους Περίνθιους, που έβλαπταν τον πατέρα μου. Ο Ώχος έστειλε στρατό στην Θράκη, που ήταν υπό την δική μας ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ.
Εσύ δωροδόκησες Έλληνες και Λακεδαιμόνιους, που ήταν οι μόνοι που πήραν τα χρήματα. Ο στρατός σου προκάλεσε κακό στους Έλληνες, προσπαθώντας να αποσταθεροποιήσει την ΕΙΡΗΝΗ, που είχα αγωνιστεί για να καθιερώσω στην Ελλάδα. Ήρθα να σε πολεμήσω, αφού πρώτα εσύ ξεκίνησες την έχθρα, κι αφού κέρδισα τις μάχες, πρώτα απέναντι στους Στρατηγούς και τους Σατράπες σου κι έπειτα απέναντι σε σένα τον ΙΔΙΟ".
Ο Δαρείος φοβούμενος τόσο για τον θρόνο του όσο και για την ζωή του, απέστειλε ξανά επιστολή στον Αλέξανδρο, που του υποισχόταν να καταβάλει ένα σημαντικό ποσό για λύτρα σε αντάλλαγμα για τους αιχμαλώτους, συμφωνώντας σε συνθήκη συμμαχίας και στην παράδοση της μισής Αυτοκρατορίας προς τον Αλέξανδρο. Πήρε όμως την εξής ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
"Ο πατέρας μου δολοφονήθηκε μετά από δική σας επιβουλή κι εσείς κομπάσατε με επιστολές που στείλατε παντού. Επιπλέον, εσύ ο ίδιος, με την βοήθεια του Βαγώα, σκότωσες τον Αρσή κι έτσι πέρασε η εξουσία στα δικά σου χέρια παράτυπα, ενάντια στην περσική εθιμοτυπία και αδικώντας τους υπόλοιπους Πέρσες. Κι εσύ ήσουν που έστειλες στους Έλληνες επιστολές, στις οποίες εκτόξευες κατηγορίες για μένα, με σκοπό να τους κάνεις να στραφούν ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΟΥ.
Κι αφού νίκησα τους Στρατηγούς και τους Σατράπες σου και τώρα εσένα και κατέχω την χώρα που μου την έδωσαν οι θεοί, όσοι απ' αυτούς που παρατάχτηκαν μαζί σου δεν σκοτώθηκαν στην μάχη, αλλά κατέφυγαν κοντά μου, όλους τους φροντίζω κι είναι μαζί μου με την θέληση τους. Οφείλεις να με θεωρείς απόλυτο ΚΥΡΙΟ όλης της ΑΣΙΑΣ. Ενώ εσύ είσαι ένας χυδαίος σφετεριστής, που σχεδίαζε να κατακτήσει την Μακεδονία. Κι αν φοβάσαι, πως αν έρθεις να με βρεις, θα κακοπάθεις, στείλε μου δικούς σου πρέσβεις, να μεταφέρουν την ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΟΥ.
Επειδή είμαι κυρίαρχος όλης της Ασίας, έλα κοντά μου χωρίς να φοβάσαι και ζήτησε την οικογένειά σου. Αν είσαι πειστικός, θα πάρεις ό,τι σου αξίζει. Μα να ξέρεις, δεν στέλνεις επιστολή σε κάποιον ίσον σου, αλλά παρακαλείς να σου δοθεί χάρη, απ’ αυτόν που ορίζει την περιουσία σου. Αν δεν συμμορφωθείς σε αυτές τις υποδείξεις και έχεις ενστάσεις, για το ποιός είναι ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ, μείνε στη μάχη και αγωνίσου. Μη φύγεις λοιπόν, γιατί όπου και να πας, δεν θα ξεφύγεις απ’ την ΟΡΓΗ ΜΟΥ".
Με νέα επιστολή ο Δαρείος πρόσφερε 10.000 τάλαντα για τους αιχμαλώτους και παραχωρούσε έκταση απ' τον Ευφράτη ως τα μεσογειακά παράλια. Ο Παρμενίων είπε στον Αλέξανδρο: «Αν ήμουν εγώ ο Αλέξανδρος, θα δεχόμουν». Και ο Αλέξανδρος απάντησε: «Κι εγώ θα δεχόμουν, αν ήμουν ο Παρμενίων και απέρριψε την πρόταση με νέα ΕΠΙΣΤΟΛΗ:
"Θα ελευθερώσω την οικογένειά σου και μάλιστα χωρίς λύτρα. Αλλά να θυμάσαι, πως εσύ κι ο Βασιλιάς Αλέξανδρος δεν είστε ίσοι. Κι αν στο μέλλον θελήσεις να μου απευθυνθείς, θα με προσφωνείς "Ο Αλέξανδρος ο Βασιλιάς της Ασίας». Κι αν αμφισβητήσεις την αξίωσή μου στο θυσιαστήριο των Αχαιμενίδων, πρέπει να σταθείς όρθιος σαν Βασιλιάς και να πολεμήσεις. Αν όχι, θα σε ακολουθήσω και θα σε ΣΚΟΤΩΣΩ".
Με την επιστολή του ο Αλέξανδρος κατέστησε σαφές στον Δαρείο πως δεν πολεμούσε εναντίον του από προσωπική έχθρα, αλλά διεξήγαγε νόμιμο πόλεμο για την κυριαρχία της Ασίας. Μετά όμως την κατάλυση της Περσικής Αυτοκρατορίας οι ρόλοι είχαν αλλάξει. Κι ενώ θεωρούσε τον εαυτό του Βασιλιά των Ελλήνων, θα αυτοαποκαλούνταν ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ.
Όταν ο Δαρείος έμαθε την μεγαλοψυχία του Αλέξανδρου απέναντι στην οικογένειά του, την θεώρησε ΑΡΕΤΗ που τον χαρακτηρίζει σαν ΗΓΕΤΗ με ανώτερα αισθήματα και δήλωσε: «Θεοί, προστάτες της γέννησης των ανθρώπων και των Βασιλέων, βοηθήστε να μην εγκαταλείψω την τύχη των Περσών, αλλά αφού νικήσω τους ΄Ελληνες, να ανταμείψω την γενναιοδωρία του Αλέξανδρου, την οποία νικημένος δέχθηκα απ' αυτόν για τους αγαπημένους μου. Αν όμως από εκδίκηση έφτασε ο μοιραίος χρόνος για το τέλος της Βασιλείας των Περσών, κανείς άλλος άνθρωπος ας μην καθίσει στον θρόνο του Κύρου, πλην του Βασιλιά ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου