2 Μαΐου 2015

Που οδηγεί ο Αποκρυφισμός και η Μαγεία;

Πριν ξεκινήσω, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι το περιστατικό που θα διαβάσετε είναι αληθινό και μακάρι να ήταν αποκύημα της φαντασίας μου. 

Πριν από πολλά χρόνια, όταν ακόμα πήγαινα Γυμνάσιο, τόσο εγώ όσο και οι φίλοι μου είχαμε αποκτήσει μια τεράστια έλξη προς το φα­νταστικό, το ανεξήγητο. Λατρεύαμε τις ταινίες τρόμου, ρουφούσαμε κάθε λέξη που διαβάζαμε από ανάλογα διηγήματα και μυθιστορήματα και πάντα είχαμε την απορία αν έστω και το ελάχιστο από αυτά που βλέπαμε ή διαβάζαμε, είχε μια δόση αλήθειας. 

Σε ένα διάλειμμα στο σχολείο μαζί με άλλους τρεις φίλους συζητούσαμε για την επίκληση πνευμάτων και κατά πόσο είναι εφικτή. «Φυσικά και είναι εφικτή», ακούσαμε μια φωνή πίσω από το πεζούλι που καθόμασταν, «αρκεί να ξέρεις τον τρόπο».

Γυρίσαμε και είδαμε ένα μεγαλύτερο από εμάς, του Λυκείου που συστεγαζόταν τότε μαζί, να μας κοιτάει χαμογελαστά. Τον ξέραμε τον (ας τον πούμε για την ιστορία) Λευτέρη, ήταν από τα πιο δημοφιλή παιδιά του σχολεί­ου, ψηλός, όμορφος, με επιτυχία στα κορίτσια.

Για εμάς τους πιτσιρικάδες, που πάντα μας έπιανε δέος κοιτώντας τους μεγαλύτερους μα­θητές και τους θεοποιούσαμε, το να έρθει ένα από τα ινδάλματά μας να μας μιλήσει ήταν μεγάλη τιμή. «Με πίνακα Ouija, να υποθέσω,» εγώ, θέλοντας να δείξω ότι δεν είμαι άσχετος. Ο Λευτέρης γέλασε: «Ο πίνακας Ouija είναι για παιδάκια. Ο τρόπος που ξέρω εγώ είναι αλάνθαστος, αλλά απαιτεί τη συμμετοχή τουλάχιστον 5 ατό­μων. Ενδιαφέρεστε;» 

Κοιταχτήκαμε μεταξύ μας. Τέσσερις εμείς και ένας ο Λευτέρης, να η πεντάδα.
Συμφωνήσαμε όλοι νεύοντας κατα­φατικά. «Ωραία», είπε ο Λευτέρης, αφού κάναμε όλοι τις απαραίτη­τες συστάσεις. «Μπορείτε το Σάββατο το βράδυ έξω από το σπίτι στο ρέμα;»

Δεν υπήρχε άνθρωπος στην πόλη που να μην ήξερε το παλιό σπίτι στο μπαζωμένο ρέμα.
Μια ερειπωμένη καλύβα, που σε κάθε φύ­σημα του αέρα έδινε την εντύπωση ότι θα γκρεμιζόταν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, παρ' όλα αυτά έστεκε στη θέση της, ενάντια στο χρόνο. Κανείς δεν ήξερε ποιος έμενε εκεί στο παρελθόν και είχε απο­κτήσει τη φήμη του στοιχειωμένου (φυσικά είχαμε πάει εκεί με την παρέα μου πολλές φορές, ελπίζοντας σε κάτι το παραφυσικό, αλλά μάταια). «Φυσικά και μπορούμε,» απάντησα για λογαριασμό των υπολοίπων. «Τι ώρα, στις 12;» Ο Λευτέρης έσκασε στα γέλια. «Δεν έχει σημασία η ώρα, όσο το τελετουργικό. Στις 11 να είστε εκεί», είπε και μας χαιρέτησε, μιας και είχε χτυπήσει το κουδούνι για να μπούμε μέσα. 

Περιττό να περιγράψω την ανυπομονησία μου για να έρθει το Σάββατο. Όταν πια ήρθε η μέρα, η δικαιολογία για τη βραδινή μας έξοδο ήταν έτοιμη («μαμά, ο Βασίλης κάνει πάρτυ στο σπίτι του και θα αργήσω λίγο») και την προκαθορισμένη ώρα βρεθήκαμε έξω από την καλύβα. 

Ήταν ένα ζεστό βράδυ, δεν φύσαγε καθόλου και τα ρού­χα κολλούσαν επάνω μας. Ο Λευτέρης μας καλησπέρισε και κρατώ­ντας ένα φακό στο ένα χέρι, μας έφεγγε μπροστά για να βλέπουμε. Στο άλλο χέρι κρατούσε ένα μικρό σακκίδιο. Μπήκαμε στην καλύβα και κάτσαμε στο σκονισμένο πάτωμα, ενώ ο Λευτέρης άρχιζε σιγά σιγά να αδειάζει το περιεχόμενο του σακκιδίου του. Πέντε κεριά, μια κιμωλία, ένας αναπτήρας και ένα τεράστιο, ογκώδες βιβλίο με μαύρο δερματόδετο εξώφυλλο. Μηχανικά πήγα να το αγγίξω. «Πάρε το χέρι σου από εκεί», μου είπε ο Λευτέρης απότομα. Μαζεύτηκα λες και με δάγκωσε φίδι. 

Ο Λευτέρης πήρε την κιμωλία και με αργές κινήσεις σχεδίασε μια ανάποδη πεντάλφα στο δάπεδο. Έπειτα μας τοποθέτη­σε στις άκρες της πεντάλφας με εκείνον στην κορυφή της και με τον αναπτήρα άναψε τα κεριά και τα στερέωσε μπροστά μας. Ύστερα έσβησε το φακό. «Λοιπόν,» άρχισε «οι οδηγίες είναι απλές. Μόλις θα κάνω νόημα θα πιαστούμε όλοι χέρι χέρι και θα σχηματίσουμε έναν κύκλο. Έπειτα θα αρχίσω εγώ να διαβάζω από το βιβλίο. Ότι και αν δείτε, ότι και αν ακούσετε, για κανέναν απολύτως λόγο δεν θα αφήσετε τα χέρια σας. Δεν θα σπάσετε τον κύκλο για ΚΑΝΕΝΑ λόγο, μέχρι να σας πω εγώ. Κατανοητό;» Συμφωνήσαμε μηχανικά και πιάσαμε τα χέρια. Ο Λευτέρης άνοιξε το βιβλίο σε μια συγκεκριμένη σελίδα, έπιασε τα χέρια των διπλανών του και άρχιζε να διαβάζει. Ακόμα και τώρα δυσκολεύομαι να καταλάβω σε τι γλώσσα διάβαζε το κείμενο, μάλλον λατινικά, αλλά μπορεί να κάνω και λάθος. 

Ενώ ο Λευτέρης διάβαζε, ο αέρας γύρω μας άρχισε να γίνεται όλο και πιο βαρύς και αρχίσαμε όλοι να αναπνέουμε με δυσκολία. Ξαφνικά ακούστηκε ένας κρότος σαν να έσπαγε ένα πιάτο. Όλοι πεταχτήκαμε έντρομοι, όμως ένας από την πεντάδα άφησε το χέρι του διπλανού του. Πριν προλάβουμε να αντιδράσουμε, μια ριπή παγωμένου αέρα διαπέρασε το δωμάτιο ενώ, όπως τόνισα, υπήρχε άπνοια, και τα κεριά έσβησαν ταυτόχρονα. Η αντίδραση του Λευτέρη ήταν άμεση. Άναψε τον φακό και συνέχισε να διαβάζει, ενώ μας έκανε φρενιασμένα νοή­ματα να πιαστούμε πάλι σε κύκλο. Σιγά σιγά η πίεση άρχισε να φεύ­γει από πάνω μας, μέχρι που ο Λευτέρης σταμάτησε να διαβάζει και μας έκανε νόημα να αφήσουμε τα χέρια. «Σας είπα να μην σπάσετε τον κύκλο για κανένα λόγο», ψιθύρισε «ας ελπίσουμε ότι το προλά­βαμε». Φύγαμε όλοι για τα σπίτια μας φανερά προβληματισμένοι. 

Η Κυριακή πέρασε αργά, βασανιστικά, μέχρι να έρθει η Δευτέρα για να πάμε στο σχολείο. Εκεί μας περίμενε μια έκπληξη. Ο Λευτέρης δεν είχε πάει σχολείο. Οι συμμαθητές του μας είπαν ότι ήταν άρρωστος... Πέρασαν δύο εβδομάδες μέχρι να έρθει ο Λευτέρης στο σχολείο. Όμως αυτός δεν ήταν ο Λευτέρης που ξέραμε και θαυμάζαμε. Τα πλούσια μαλλιά του είχαν γίνει κάτασπρα, είχε αδυνατίσει τρομερά και φορούσε και ένα παράξενο φουλάρι στο λαιμό. «Κρυωμένος είσαι;» τον ρώτησα, αφού υπέθετα ότι το φουλάρι το φορά λόγω αρ­ρώστιας. «Μακάρι να ήμουν κρυωμένος», απάντησε και πήγαμε σε μια απομονωμένη γωνία, μακριά από αδιάκριτα αυτιά και βλέμματα. «Όταν γύρισα σπίτι εκείνο το βράδυ πίστεψα ότι με την ολοκλήρωση της τελετής τη γλυτώσαμε από το σπάσιμο του κύκλου. Όταν όμως έπεσα να κοιμηθώ, είδα στον ύπνο μου τον Σατανά ντυμένο ναυτάκι να προσπαθεί να με πνίξει!»

«Τον Σατανά ναυτάκι;» έσκασα στα γέλια «Μεγάλη φαντασία έχεις, ρε Λευτέρη!» Ο Λευτέρης κοίταξε γύρω του για να βεβαιωθεί ότι δεν μας κοιτάει κανείς και έλυσε το φουλάρι. Κοκκάλωσα. Μπροστά μου έβλεπα δυο παλάμες με μακριά οστεώδη δάχτυλα να αποτυπώνονται σαν κάψιμο στο λαιμό του. «Μήπως το όνειρο αυτό ήταν τόσο έντονο που αυτοτραυματίστηκες, βάζοντας τα δικά σου χέρια στο λαιμό σου;» ρώτησα, αν και μέσα μου ήξερα την απάντηση. Ο Λευτέρης έβαλε τα χέρια του επάνω στα σημάδια του λαιμού του. Τα χέρια του δεν ήταν ούτε στα μισά. «Όχι!» μου είπε ενώ έδενε το φουλάρι ξανά στο λαιμό του. «Επειδή ήμουν εγώ υπεύθυνος της τελετής και έσπασε ο κύκλος, εμένα τιμώρησε ο Σατανάς. Και τώρα θα κουβαλάω το Σημάδι του Διαβόλου μέχρι να πεθάνω». 

Ο Λευτέρης δεν τελείωσε το Λύκειο. Μερικές εβδομάδες αργότερα εξαφανίστηκε από το σχολείο και από την πόλη μας, για να πάει στο Άγιο Όρος και να μονάσει. Μαθαίνω νέα του καμιά φορά. Ξέρω ότι έχει ηρεμήσει πια και τα έχει βρει με τον εαυτό του και τον Θεό, αν και το σημάδι στο λαιμό του παραμένει αναλλοίωτο... 

Ρ.Μ. 
πηγή



Share
Posted by ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ at 9:30 π.μ.
Κατηγορία Θέματος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.