Υπήρχε μια χώρα που είχε έναντι των ισχυρών ξένων τραπεζών ένα χρέος πολλών δισεκατομμυρίων, που ισοδυναμούσε σε χρέος εις βάρος του κάθε πολίτη δεκάδων χιλιάδων ευρώ! Οι πιστώτριες τράπεζες, που υποστηριζόντουσαν από την κυβέρνηση, προτείνουν δραστικά μέτρα εις βάρος των πολιτών, και ότι κάθε πολίτης θα πρέπει να πληρώνει ή με φόρους ή και με ήσσονος σημασίας υπηρεσίες, γύρω στα 100 ευρώ το μήνα για 15 χρόνια! Οι πολίτες δεν έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και μπήκε σε ροή η ιδέα ότι δεν ήταν δίκαιο ΄ότι ο καθένας πρέπει να πληρώσει για τα λάθη και τις ληστείες που διαπράχθηκαν από μια χούφτα τραπεζιτών και πολιτικών. Στη συνέχεια, αποφάσισαν να γίνει ένα δημοψήφισμα που με πάνω από το 90% των ψήφων, καθορίστηκε ότι δεν επρόκειτο να πληρωθεί το χρέος.
Στη συνέχεια, κρατικοποίησαν τις τράπεζες (προηγουμένως ιδιωτικές) που είχαν οδηγήσει σε αυτήν την οικονομική καταστροφή και, μέσω του Διαδικτύου, αποφάσισαν να ξαναγράψουν το Σύνταγμα (υπό την προϋπόθεση ότι η οικονομία ήταν στην εξυπηρετηση του πολίτη και όχι το αντίστροφο). Για να ξαναγραφτεί το νέο σύνταγμα εξελέγησαν πολίτες οι οποίοι επρεπε να είναι ενήλικες, έχουν την υποστήριξη τουλάχιστον 30 ανθρώπους και να μην ειναι γραμμένοι σε κανένα κόμμα! Ο καθένας θα μπορούσε να παρακολουθεί την πρόοδο της σύνταξης του Συντάγματος απ’ευθείας μπροστά στα μάτια του. Οι συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου μεταδίδονταν σε απευθείας σύνδεση και κάποιος θα μπορούσε να αποφανθεί επί των σχεδίων από το σπίτι και να προτείνει τις δικές τους ιδέες. Έτσι ανατράπει η ιδέα ότι τα θεμέλια ενός έθνους πρέπει να τίθενται σε σκοτεινούς και μυστικούς χώρους δια χειρός ολίγων σοφών. Ακούγεται σαν ένα παραμύθι, έτσι δεν είναι; Αλλά δεν είναι καθόλου!
Παρ ‘όλα αυτά, ακούγοντας τα παράσιτα των Βρυξελλών η απόφαση της Ισλανδίας να παραμένουν εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ένα κολοσσιαίο λάθος, διότι τέτοια άρνηση θα καταδικάσει τους Ισλανδούς πολίτες σε δεκαετίες φτώχειας, παρακμής και χαμηλής οικονομικής ανάπτυξης, αλλά δυστυχώς γι’ αυτούς, τα μαθηματικά δεν είναι απλώς γνώμη και τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα από τη Στατιστική Υπηρεσία της Ισλανδίας δίνουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα.
Και έτσι, ενώ οι χώρες της ζώνης του ευρώ έχουν βαλτώσει και εξακολουθούν να βιώνουν μια ύφεση χωρίς τέλος, για το τρέχον έτος η ισλανδική οικονομία προβλέπεται ότι θα αυξηθεί κατά 2,7% το 2015 και 3,3% μεταξύ 2016 και 2018, ο ετήσιος ρυθμός αύξησης πρέπει να είναι μεταξύ 2,5 και 2,9%.
Αυτή η ανάπτυξη δημιουργείται από την αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης η οποία φέτος αναμένεται να αυξηθεί κατά 3,9% και 4% το 2015 και στη συνέχεια παρέμεινε στο 3% ετησίως μέχρι το 2018.
Έτσι, ενώ οι Ιταλοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν ακόμα και την αγορά βασικών αγαθών όπως τα ζυμαρικά και το ψωμί, οι ισλανδέζοι πολίτες τους επιτρέπεται να έχουν την δυνατότητα να ξοδέψουν κάτι περισσότερο- να το πω έτσι, σωστά; – μια που δεν πρέπει να ακολουθούν τις διαταγές της ΕΚΤ και της Μέρκελ.
Αλλά υπάρχει και ένας άλλος λόγος πίσω από την αύξηση της κατανάλωσης, που συνδέεται με την απόφαση της ισλανδικής κυβέρνησης να διαγράψει μέρος των δανείων που είχαν συνάψει οι ισλανδικές οικογένειες.
Πράγματι, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, αμέσως μετά την πτώχευση των τριών κύριων ισλανδικών τραπεζών, η κυβέρνηση αποφάσισε να εθνικοποιήσει τις τράπεζες αυτές και να μειώσει μέρος των δανείων που έπρεπε να πληρωθούν σε αυτές – μειώνοντας κατά πολύ τους τόκους επί των δανείων – έτσι ώστε να δώσει λίγο οξυγόνο στις ισλανδικές οικογένειες που πλήττονταν από την κρίση.
Η απόφαση αυτή , τότε, επικρίθηκε έντονα κατά από τους οργανισμούς αξιολόγησης (agenzies of rating) – και από τις ξένες τράπεζες που έχασαν πλούσια “κέρδη” οι τοκογλύφοι – αλλά οι ισλανδοί πολιτικοί, τους αγνώησαν εντελώς και τώρα οι ευεργετικές επιδράσεις της εν λόγω απόφασης, αρχίζουν να δίνουν τους καρπούς τους.
Εκείνο που συμβαίνει στην Ισλανδία είναι «ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς πρέπει να διοικείται μια χώρα \ώστε να οδηγηθει έξω από την οικονομική κρίση, αλλά φυσικά ο ιταλικός Τύπος του καθεστώτος υπέβαλε σε λογοκρισία αυτή την ιστορία επειδή« η αλήθεια» ενοχλεί τα παράσιτα των Βρυξελλών και τους κυβέρνηση-μαριονέτα Renzi, ξεκινώντας απο τον Υπουργό Οικονομίας Padoan.
πηγή
ΣΧΟΛΙΟ
Τα έχω γράψει πολλές φορές...
Αλλά δεν μπορώ ρε παιδιά να μην τα επαναλαμβάνω κι ας γίνομαι γραφικός...
Τα αντιγράφω λοιπόν όπως τα είχα πει και παλιότερα ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
(1ο Σχόλιο)
Η Ισλανδία είναι μια νησιωτική χώρα με ηφαίστεια και πάγους.... στην αρκτική ζώνη... χωρίς αγροτική παραγωγή και στηρίζεται μόνο στην αλιεία της...
Η Ελλάδα είναι μια χώρα στην εύκρατη ζώνη με πλήθος μοναδικών σε ποιότητα αγροτικών προϊόντων (εξαιρετικά λάδια, καπνά, σιτηρά, δημητριακά, φρούτα, μαστίχα, αμπέλια, κρασιά, μέλι... κλπ), με εύφορη κι ευλογημένη γη και σπάνιας ομορφιάς και κάλλους φυσικό περιβάλλον...
Η Ισλανδία δεν έχει τουρισμό...
Η Ελλάδα έχει εκατομμύρια τουρίστες, λόγω των ανεπαναληπτων ιστορικών μνημείων της, του εξαιρετικού κλίματός της, της φιλικής πανέμορφης θάλασσάς της...
Εχει θρησκευτικό τουρισμό λόγω των καταπληκτικών και μοναδικών θρησκευτικών προσκυνημάτων της.
Η Ισλανδία δεν έχει ναυτιλία....
Η Ελλάδα έχει τον πρώτο εμπορικό στόλο παγκοσμίως...
Τα πλοία με την ελληνική σημαία πλέουν παντού στον κόσμο σε όλους τους ωκεανούς αλλά αν συνυπολογίσουμε και τα ελληνόκτητα πλοία υπό ξένη σημαία τότε πραγματικά μιλάμε για μια υπερδύναμη στην υπερπόντιο ναυτιλία....
Η Ισλανδία δεν έχει φυσικούς πόρους και ορυκτό πλούτο...
Η Ελλάδα έχει Φυσικό αέριο, πετρέλαιο, ορυκτά (λιγνίτη, χρυσό, πετρώματα, μοναδικά μάρμαρα κ.α......)
Η Ισλανδία δεν έχει βιομηχανία, βιοτεχνία και εμπόριο...
Η Ελλάδα έχει βιομηχανία (έστω και υποτυπώδη και αρκετά αναπτυσσόμενη πριν την καταστρέψουν οι προδότες), είχε βιοτεχνία (πριν την διαλύσουν κι αυτήν οι προδότες) και το εμπόριο της άνθιζε με την βοήθεια της ναυτιλίας της....
Η Ισλανδοί δεν φημίζονται για το επιχειρηματικό τους δαιμόνιο σε αντίθεση με τους Ελληνες....
Η Ισλανδοί είναι ένας βόρειος ψυχρός λαός (με μικρή πολιτισμική ιστορία) σε αντίθεση με τους Ελληνες που είναι λαός με μεγάλη κι ένδοξη ιστορία, μεγάλο πολιτισμό με μοναδικά επιτεύγματα παγκόσμιας σημασίας....
Οι Ελληνες είναι θερμός λαός με έντονο μεσογειακό ταπεραμέντο, με δυναμισμό, φιλότιμο και ευφυία....
Η Ισλανδία έχει όμως κάτι που δεν έχει η Ελλάδα...
Πατριώτες πολιτικούς......
(2ο σχόλιο)
Στην Ελλάδα έχουμε την έφεση εδώ και αρκετές δεκαετίες (ίσως από τότε που ιδρύθηκε το νεοελληνικό κράτος) να κάνουμε συχνά πρωθυπουργούς και βουλευτές αυτούς που οι πρόγονοί μας κρέμαγαν για προδότες....
Ρε παιδιά η Ισλανδία είναι μια μικρή νησιωτική χώρα χωρίς βιομηχανία, βιοτεχνία, αγροτική παραγωγή και γενικά χωρίς πόρους...
Εχει ελάχιστο τουρισμό και οι κάτοικοί της ασχολούνται κυρίως με την αλιεία...
Πρόσφατα πέρασε και μια χρεωκοπία....
Και παρόλα αυτά απέσυρε την υποψηφιότητά της για ένταξη στην Ε.Ε.
Κι εδώ γεννούνται τεράστιες απορίες...
1. Σύμφωνα με όσα μας λένε οι πολιτικοί μας δεξιοί κι αριστεροί στην χώρα μας, δεν μπορείς να ζήσεις έξω από την ΕΕ και το ευρώ... οι Ισλανδοί πως ζούνε;
2. Τι ξέρουν οι Ισλανδοί και δεν θέλουν να μπούνε στην ΕΕ... Μήπως ότι δεν θέλουν να χάσουν την εθνική τους κυριαρχία και να τους βρίζει κάθε τόσο ο Σόϊμπλε και να κάνει κουμάντο στις ζωές τους το Βερολίνο, η ΕΚΤ, οι Βρυξέλλες και το ΔΝΤ;
3. Πόσο ισχυρό νόμισμα έχει η Ισλανδία που αδιαφορεί για το Ευρώ;
4. Τι είδους πολιτικοί είναι οι Ισλανδοί; Γιατί στην Ελλάδα για να βρείς τέτοιους πολιτικούς πρέπει να ψάξεις στην άκρα δεξιά ή στην άκρα αριστερα;
και η τελευταία ερώτηση/απορία.....
Η Ισλανδία έχει μεγαλύτερη και ενδοξότερη ιστορία από την Ελλάδα; Ποιους εχθρούς νίκησε; Πόσες φορές είχε κατοχή; Τι πολισμός έχει αναπτυχθεί στο έδαφός της;
Ποια είναι τα επιτεύγματά της και η συμβολή της στον παγκόσμιο πολιτισμό;
Τι από τα παραπάνω δικαιολογεί το να είναι περισσότερο περήφανοι ως λαός οι Ισλανδοί από τους Ελληνες;
Κάτι πολύ σάπιο και βρωμερό υπάρχει μέσα σε όλα τα κυβερνώντα κόμματα της πατρίδας μας στο μνημονιακό, αλλά δυστυχώς (όπως διαπιστώσαμε) και στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο....
Αλλοιώς δεν δικαιολογείται αυτή η καταστροφική εμμονή στην Ε.Ε. και στο γερμανικής επινόησης οικονομικό, κατακτητικό όπλο που ονομάζεται ευρώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου