Πριν από λίγες μέρες το γνωστό αγγλόφωνο ρωσικό κανάλι, RussianTV, είχε παρουσιάσει ένα ενδιαφέρων ρεπορτάζ από την Κροατία. Στο ρεπορτάζ μιλούσαν κυρίως ηλικιωμένοι Κροάτες που είχαν ζήσει την εποχή της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας και συνέκριναν εκείνη την εποχή με την σημερινή. Οι περισσότεροι ομολόγησαν ότι έχουν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα γιατί συνέβαλαν, υποκινούμενοι κυρίως από την γερμανική προπαγάνδα, στην διάλυση μιας ισχυρής διεθνώς χώρας που είχε δική της οικονομική πολιτική, ενώ σήμερα ζουν σε μια χώρα εξαρτημένη, με μια βαριά οικονομική κρίση, με την ανεργία να χτυπά «κόκκινο» και με του νέους να εγκαταλείπουν μαζικά την χώρα, (τι σας θυμίζουν όλα αυτά ;). Να μην ξεχνάμε ότι η ενωμένη Γιουγκοσλάβα ήταν η τέταρτη στρατιωτική δύναμη παγκοσμίως.
Αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ουκρανία, δεν είναι παρά η επανάληψη σε νέα εκδοχή του ίδιου σεναρίου της Γιουγκοσλαβίας. Μια χώρα βαθειά διαιρεμένη μεταξύ καθολικών ουνιτών και ρωσόφωνων ορθοδόξων, με μεγάλη στρατηγική σημασία, οδηγείτε σε εμφύλιο σπαραγμό με μια ξενοκίνητη εξέγερση υποκινούμενη, κυρίως και πάλι από την Γερμανία, που θέλει να επεκτείνει την οικονομική και όχι μόνο κατοχή της ανατολικά. Το ίδιο είχε γίνει και στην ενωμένη Γιουγκοσλαβία, με την διαφορά ότι αυτή την φορά το παιχνίδι είναι πολύ πιο «χοντρό», η Ρωσία δεν είναι η διαλυμένη Ρωσία της δεκαετίας του ενενήντα και ο Πούτιν δεν μπορεί με τίποτα να αφήσει να περάσει έτσι αυτό το νέο γερμανικό «πείραμα», γιατί απλά αυτό θα σημάνει το τέλος της παντοδυναμίας του.
Το ενδιαφέρων όμως είναι πως όλα αυτά επηρεάζουν την δική μας χώρα. Σίγουρα αυτοί που υπέγραψαν με έξωθεν εντολές το μνημόνιο της γερμανικής κατοχής της χώρας μας και οδήγησαν τον ελληνικό λαό στην εξαθλίωση και στην εξόντωση, δεν είχαν υπολογίσει ότι οι εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής μας θα οδηγούσαν σε τέτοιες συγκρουσιακές καταστάσεις, όπως και το γεγονός ότι η Ρωσία δεν θα έμενε στην κατάσταση της παθητικής αδυναμίας αντίδρασης όπως στην κρίση της Γιουγκοσλαβίας, (σκεφτείτε τι θα γίνονταν αν ξεσπούσε σήμερα η γιουγκοσλαβική κρίση). Από τον Μάιο του 2010 μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει δραματικά όλα τα δεδομένα.
Η Ελλάδα και η Κύπρος ανήκουν είτε το θέλουμε είτε όχι σε μια περιοχή με ύψιστη στρατηγική σημασία και για την γερμανοκρατούμενη Ευρώπη αλλά και για την στενή της σύμμαχο Αμερική. Την υποδούλωση της χώρας στις δυο αυτές δυνάμεις την υπηρετήσαν πολύ καλά μέχρι σήμερα ένα προδοτικό και κελπτοκρατικό πολιτικό κατεστημένο. Σήμερα όμως τα δεδομένα έχουν αλλάξει ριζικά και αν δεν το καταλαβαίνει ακόμα αυτό το ίδιο το κατεστημένο, τότε θα έχουμε πολλές απρόσμενες εκπλήξεις για όσους πίστεψαν στην ολοκληρωτική δύναμη των πατρώνων τους. Ήδη η μη ελεγχόμενη Ρωσία έδειξε τα «δόντια» στη κρίση της Συρίας οδηγώντας για πρώτη φορά στην μετακομμουνιστική παγκόσμια ιστορία την Αμερική σε μια ταπεινωτική ήττα, που ακόμα δεν μπορεί να την «χωνέψει».
Στο Κυπριακό η Ρωσία έδειξε πως δεν μπορεί να ανεχτεί τετελεσμένα γεγονότα που πλήττουν άμεσα τα στρατηγικά της συμφέροντα. Και φυσικά πολύ περισσότερο στην Ουκρανία, οι Ρώσοι δεν θα καθίσουν με σταυρωμένα χέρια να δουν στο υπογάστριο τους να αναπτύσσεται ένα καθαρά αντιρωσσικό καθεστώς γιατί αυτό θα σημάνει το τέλος της Ρωσίας και στη συνέχεια την διάσπαση της σε πολλά ελεγχόμενα από τη Δύση κομμάτια. Εδώ να μην ξεχνάμε και το μεγάλο «παιχνίδι» που παίζεται και με τους μουσουλμάνους της Ρωσικής ομοσπονδίας.
Το ερώτημα μας τι ρόλο παίζει η Ελλάδα σε όλες αυτές τις εξελίξεις και κυρίως πως εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της. Το ερώτημα αυτό δεν μπορεί να απαντηθεί αν πρώτα δεν ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο από αυτούς που κατέστρεψαν την χώρα, από αυτούς την κατάκλεψαν και οδήγησαν τον ελληνικό λαό στην απελπισία και τους νέους στην εξορία.
Υπάρχει όμως ένα πολύ μεγάλο ατού του ελληνισμού, (Ελλάδα -Κύπρος) και αυτό δεν μπορεί κανείς να το παραβλέψει παρά μόνο σκόπιμα το προδοτικό πολιτικό κατεστημένο που έκανε πάντα πως δεν ξέρει τίποτα. Αυτό είναι ο ενεργειακός πλούτος, (γνωστός ήδη από την δεκαετία του πενήντα) και η στρατηγική θέση της χώρας. Μέχρι σήμερα δεν κάναμε τίποτα για να εκμεταλλευτούμε αυτά τα δυο τεράστια «προσόντα» του τόπου μας, για τον οποίον επίτηδες μας είχαν επιβάλλει επί δεκαετίες την ιδέα της… ψωροκώσταινας.
Ηρθε η ώρα αυτά να τα εκμεταλλευτούμε και η ευκαιρία είναι ακριβώς επειδή το παγκόσμιο γεωστρατηγικό παιχνίδι «χοντραίνει». Η Αρκούδα άρχισε να βρυχάται με πολύ άγριο τρόπο και από πίσω είναι και ο Δράκος, εξοργισμένος με τα αμερικανικά παιχνίδια στον Ειρηνικό Ωκεανό. Αν παρακολουθείται αυτές τις μέρες γερμανικά κανάλια, θα προσέξετε πως πολλοί Γερμανοί επώνυμοι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες βγαίνουν δημόσια και καλούν την «αξιότιμη» κ Μέρκελ, να είναι πολύ προσεκτική με τους Ρώσους γιατί, όπως επισείουν τον κίνδυνο, η Γερμανία και ο γερμανικός λαός θα πληρώσει πολύ ακριβά μια κάποια αλαζονεία της γερμανικής εξουσίας, αυτή την φορά πολύ χειρότερα από την αλαζονεία του Χίτλερ.
Και ενώ οι ισορροπίες είναι πολύ ευαίσθητες και εύθραυστες επανερχόμαστε στο ερώτημα μας, εμείς τι κάνουμε ; Αλήθεια σκεφτήκατε τι θα γίνονταν αν πήγαινε ξαφνικά Έλληνας Πρωθυπουργός, (μιλάμε για Έλληνα πρωθυπουργό και όχι για ελληνόφωνο ανδρείκελο), στη Ρωσία για να διαπραγματευτεί την στρατηγική θέση της χώρας μας όπως άλλωστε έκανε ο συνάδελφος του από την Τουρκία, αψηφώντας τις όποιες αμερικανικές σκληρές προειδοποιήσεις ; Αν δείχναμε την πολιτική θέληση να διαπραγματευτούμε αμυντικές συμφωνίες με τους Ρώσους, όπως κάνει αψηφώντας τους πάντες και τα πάντα η Τουρκία;
Ποιος μπορεί να το κάνει αυτό;
Αν δεν μπορεί κανείς, τουλάχιστον να βγουν και να δηλώσουν ξεκάθαρα ότι δεν κυβερνούν ανεξάρτητη Ελλάδα, αλλά… Ελλαδιστάν, (αυτό το καταλάβαμε, αλλά να το παραδεχτούν και επίσημα και οι «σωτήρες» μας και να δούμε τις συνέπειες αυτής της παραδοχής) και το κυριότερο, να σταματήσουν τα αξιοθρήνητα θέατρα τύπου αγίου Όρους. Ούτε και αυτό δεν σεβάστηκαν! Το μόνο που επέτυχαν είναι και με την συμβολή και κάποιων γερόντων, να ταυτίσουν αυτό το πιο πολύτιμο θησαυροφυλάκιο της Ορθοδοξίας, που είναι το περιβόλι της Παναγιάς με την καταστροφική τους πολιτική. Αυτό το περιβόλι της Παναγίας δεν του αξίζει να γίνεται τηλεοπτικό σήριαλ εικονικής προπαγάνδας από χριστιανομάχους πολιτικούς που δεν διστάζουν να ψηφίζουν, (να ήταν μόνο αυτό;), υπέρ του γάμου των ομοφυλόφιλων στο Ευρωκοινοβούλιο.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου