Γράφει ο Βασίλης Παπαδόπουλος
Σαν ένας ακόμα αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων που εξελίχθηκαν το 2013 στην Ελλάδα και διαπιστώνοντας την γενικότερη επική μάχη η οποία διαδραματίζεται εγχωρίως αλλά και παγκοσμίως, μεταξύ των δυνάμεων του «καλού» και του «κακού», έχω μείνει πραγματικά εμβρόντητος και πιάνω τον εαυτό μου να την παρακολουθώ με δέος. Και για να μήν κρυβόμαι πίσω από τα λόγια, από την μία πλευρά εννοώ τις σκοτεινές και σατανικές δυνάμεις εναντίων των δυνάμεων της ανθρωπιάς, της ισότητας και της δικαιοσύνης που αναζητούν την καλοσύνη, από την άλλη. Ίσως αυτός να είναι και ο καλύτερος τρόπος για να ερμηνεύσω αυτό το κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικό-πολιτιστικό τοπίο που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια μπροστά στα μάτια όλων.
Και έτσι αυτά τα Χριστούγεννα γίνονται λίγο πιό ιδιαίτερα. Γίνονται πιό ιδιαίτερα για πολλόυς λόγους που δέν θα μπώ στη διαδικασία να απαριθμήσω, αλλα θα αναφέρω μονάχα τον πιό σημαντικό. Και αυτός είναι ότι, αυτά τα Χριστούγεννα είμαι ευγνώμων περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά για το γεγονός ότι, μπορώ τουλάχιστον ακόμα και φέτος να λέω καλά Χριστούγεννα, απλά και μόνο. Να λέω καλά Χριστούγεννα χωρίς να φοβάμαι να θεωρηθώ επίσημα ώς ρατσιστής, τρομοκράτης, προπαγανδιστής , επικίνδυνα πουριτανός αμόρφωτος ή λείαν επιεικώς ώς ανόητος. Γιατί τόσο παράφρων γίνεται ο κόσμος που ζούμε σήμερα, που ακόμα και η αναφορά των λέξεων Χριστούγεννα, Χριστός, Πάσχα, Παναγία και κτλ ερεθίζει τόσο πολύ που μπορεί και του χρόνου ακόμα να θεωρηθείται παράνομο. Πώς παλιότερα θεωρούνταν παράνομο να φτύνεις στους δρόμους έτσι και τώρα σε λίγο μπορεί να θεωρηθεί παράνομο το να εύχεσαι και να προσεύχεσαι σαν Χριστιανός δημοσίως. Πρός τα κεί πάει το πράγμα πολύ γοργά κιόλας.
Όλα αυτά λοιπόν αλλάζουν τόσο ραγδαία την Ελλάδα, τους Έλληνες και όλο τον δυτικό πολιτισμό γενικότερα σε κάτι που, κάποιοι συγγραφείς παλιότερα είχαν μαντέψει, προφητεύσει και αποτυπώσει σε φουτουριστικά βιβλία και ταινίες που τότε τα αποκαλούσαμε επιστημονική φαντασία. Και επαληθεύονται σήμερα, είμαστε εκεί δηλαδή που είχαν πεί κάποτε αυτοί οι τρελλοί κάποιοι. Στην εποχή της επιστημονικής φαντασίας και αυτό είναι πολύ τρελλό από μόνο του.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της βιαστικής, μαζικής και ορμητικής αυτής επίθεσης του «κακού» που προελαύνει βιαίως στις ζωές μας είναι ο τρόπος που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προσπαθούν να καταστρέψουν και το οποιοδήποτε παραμικρό ίχνος του πραγματικού νόηματος των Χριστουγέννων. Συζητάμε για τον Santa, για τους καλικάντζαρους, για χριστουγενιάτικα δεντρα, τρέχουμε να αγοράσουμε LCD τηλεοράσεις, iphones και χριστουγενιάτικες προσφορές ακόμα και τώρα, συζητάμε για τα χρέη μας, για την κρίση, για τους πολιτικούς, για λεφτά, για αιθαλομίχλες, για για για… για χίλια δύο άλλα πράγματα δικαίως ή αδίκως, για όλα εν ολίγης εκτός από τον Χριστό και γιατί πραγματικά λέγονται Χριστούγεννα.
Το πραγματικό νόημα των Χριστουγένων που όλοι τον τελευταίο καιρό επιτίθενται για κάποιο πολύ περίεργο λόγο τόσο εμμονή σε αυτό, είναι η έννοια της λύτρωσης διά της αυτοθυσίας και της μετανοίας, της καταπάτησης του εγώ και της δεύτερης ευκαιρίας. Το ότι ο Χριστός έδωσε την ζωή του για να δώσει σε εμάς την ευκαιρία να γεννιόμαστε και να ζούμε απηλλαγμένοι από τα βαρίδια της αμαρτίας. Ανθρωπιστικές έννοιες που στο κάτω κάτω της γραφής που ακόμα και να μην βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα, μόνο καλό πρός το συνάνθρωπο κάνουν και ιδέες που ταυτόχρονα όλος ο κόσμος ιδιαίτερα σήμερα αναζητά από αυτόυς που καθορίζουν τις ζωές τους. Δέν γίνεται όμως να απαιτείς από τους πολιτικούς να κάνουν κάτι, και από την άλλη να αρνείσαι τον Χριστιανισμό τόσο μανιωδώς. Παρακολουθώντας λοιπόν από αυτή την έννοια, τα ΜΜΕ στην κυριολέξία να δίνουν έναν τέτοιο αγώνα δρόμου, που από την υπερβολική βιασύνη τους σκοντάφουν και πέφτουν και από μόνοι τους κιόλας, στο να επιτεθούν, να αλλοιώσουν και κομματιάσουν το οτιδήποτε έχει να κάνει με τον Χριστιανισμό. Δέν μου κάνει λοιπόν καμία εντύπωση γιατί είναι και αυτά κρατικο-πολιτικό-τραπεζικό-κρατούμενα μέσα. Άν όλοι δηλώναμε δημόσια και αυθαρσώς ότι είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι, έστω και ψευδώς, αυτό θα εξέθετε ακόμα περισσότερο το Κράτος και τις ενέργειές του. Τώρα δηλαδή που κανένας σχεδόν δέν το κάνει για το οποιοδήποτε άλλο θέμα, δεν το κάνει και το κράτος και την διαφορετικότητα των πολιτικών των μνημονίων.
Άπο την άλλη, όταν το κράτος έχει να κάνει με τους Ισλαμιστές, κάνει ακρίβώς το αντίθετο με τον Χριστιανισμό, υπερασπίζεται τα δικαιώματά τους, προωθεί την ιδέα της Δημοκρατίας και της πολυπολιτισμικότητας, τα δικαιώματά αυτής της ιδέας αυτής και τις υποχρεώσεις μας ώς κράτος και ώς πολίτες έναντι αυτής. Και για του λόγου το αληθές για εκείνες τις περιπτώσεις συμφωνώ και είμαι υπέρ αυτών, των θρησκευόμενων διαφορετικών θρησκειών και πολιτών δηλαδή ανά τον κόσμο να έχουν το δικαίωμα να ασκήσουν τις θρησκευτικές υποχρεώσεις και πιστέυω σε απόλυτο πάντα σεβασμό της μιάς θρησκείας έναντι της άλλης. Με δύο μέτρα και δύο σταθμά επομένως κρίνονται τα πάντα τα σήμερα. Το οτιδήποτε έχει να κάνει με την έννοια του χριστιανισμού έτσι και για όλα τα άλλα γιουβέτσι.
Οι άθεοι σήμερα για κάποιον παλί πολύ περίεργο λόγο, είναι επίσης πολύ ενάντια στον Χριστιανισμό και πολύ υπέρ των υπολοίπων θρησκειών. Όπως και οι ομοφυλόφιλοι είναι εξίσου τόσο ενάντια σε αυτόν επίσης. Πού τους άθεους και τους ομοφυλόφιλους στις Μουσουλμανικές χώρες τους λιθοβολούν, τους μαστιγώνουν, τους σκοτώνουν, τους φτύνουν, τους θεωρούν υπάνθρωπους, τους περιθωριοποιούν και τους συμπεριφέρονται σαν τα μιάσματα της κοινωνίας τους. Εάν έχουν αποκτήσει κάπου την ισότητα τους, το δικαιώμα λόγου και το δικαίωμα της διεκδίκησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους είναι αποκλειστικά σε Χριστιανικές χώρες και λόγω της εγκαθίδρυσης των Χριστιανικών αξιών σε αυτές. Αυτό δεν το αναγνωρίζουν όμως ούτε οι άθεοι, ούτε οι ομοφυλόφιλοι. Και νομίζουν ότι ο Χριστιανισμός είναι αυτός που τους επιτίθεται. Που άν τους επιτίθεται τελοσπάντων, το κάνει όπως ακριβώς το κάνει και στους ψεύτες, τους κλέφτες, τους μοιχείς, τους φονιάδες, τους ασεβείς, σε αυτούς που υποκύπτουν στά σαρκικά τους πάθη, σε όλους τους αμαρτωλούς ανθρώπους δηλαδή και τους λέει ότι πρέπει να διορθωθούν.
Τώρα γιατί οι εγκληματίες π.χ. δέν είναι τόσο επιθετικοί στον Χριστιανισμό όσο είναι οι άθεοι, νομίζω ότι είναι ακόμα ενα επιχείρημα τεκμηρίωσης του νοήματος αυτού του άρθρου.
Είναι εν τέλει κοινώς αποδεδειγμένο ιστορικό γεγονός ότι οι ιδρυτές του Δημοκρατικού κράτους της Ελλάδας ακόμα και οι νομοθέτες του Συντάγματός μας, βασίστηκαν, ηθελημένα και εν γνώση τους συμπεριέλαβαν τις αξίες του Χριστιανισμού κατά την ίδρυση του Κράτους. Πώς εμείς τώρα, οι τόσο αποδεδειγμένα ανάξιοι του σήμερα να θεωρούμε τους εαυτούς μας τόσο εξυπνότερους και σοφότερους από εκείνους τους ανθρώπους δέν το καταλαβαίνω πραγματικά;
Άνθρωποι που καλώς ή κακώς δέν πιστεύουνε σε κάτι Θεολογικά ανώτερο από αυτούς σήμερα, είναι εκ των πραγμάτων άνθρωποι που πιστεύουν στο κράτος και στην αποκλειστική δύναμη του κράτους να διατηρήσει την ειρήνη, την ευημερία, τηςνανάπτυξη και την ανθρωπιά σε μια κοινωνία. Είναι οι άνθρωποι που πρέπει να δούν για να πειστούν για το οτιδήποτε. Ε, αυτό που εγώ τουλάχιστον βλέπω να καταρρίπτεται βιαίως στα χρόνια και που εγώ έχω βιώσει σαν αυτόπτης μάρτυρας όπως και από την πρώτη κιόλας γραμμή είπα είναι ότι, κατά 99% το κράτος με το οποιοδήποτε πολίτευμά τουμ είναι αυτό που φταίει για το σημείο που έχουμε φτάσει εδώ σαν κοινωνία σήμερα. Είδαμε τον κομμουνισμό, είδαμε τον σοσιαλισμό, είδαμε τον καπιταλισμό, βλέπω τον φασισμό, όλα τα πολιτεύματα ενός κράτους τα είδαμε και να που είμαστε τώρα.
Εγω δέν λέω ότι πρέπει να γυρίσουμε πίσω σε μία ανεκπαίδευτη, άκριτη, εκφοβιστική και στο "πίστευε και μη ερεύνα", μορφή ενός Χριστιανισμού για πολίτευμα και κανόνα μιάς κοινωνίας, όπως ακριβώς και το σύγχρονο κράτος σήμερα προσπαθεί επάνω μας να επιβληθεί. Αλλά ακριβώς το αντίθετο, πιστεύω ότι τα πάντα πρέπει να ερευνώνται και να αξιολογούνται, στο πίστευε και μη, ερεύνα, στο ερευνάτε τα γραφάς, όχι μόνο τας θρησκευτικάς, αλλά τα τας ακαδημαικάς, τας επιστημονικάς, τα νομοθετικάς, τας νομολογικάς, τα εφοριακάς, τας οικονομικάς και όοοολας τας γραφάς τελοσπάντων πρώτα και μετά αποφασίστε ελεύθερα και κατά βούληση. Ψάξτε λοιπόν και από μόνοι σας να βρείτε ποιά είναι αυτή η μοναδική ιδέα-θεωρία που εκπροσωπεί αυτά τα ιδεώδη, τα λέει και τα πράττει κιόλας σήμερα και μέχρι στιγμής τουλάχιστον.
Εύχομαι χρόνια πολλά με υγεία, καλή Πρωτοχρονιά και ένα καινούργιο έτος με δουλεία, εργασία, ανάπτυξη και ευημερία για όλους μας, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, χρώματος, σεξουαλικής προτίμησης και πλήθος ανομολόγητων αμαρτιών.
Βασίλης Παπαδόπουλος
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου