12 Σεπτεμβρίου 2013

Θα υπήρχε Ελλάδα, αν δεν έκαναν παιδιά στα τετρακόσια χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς;

Η ευλογία και η χαρά της τεκνογονίας
Άρθρο-"φωτιά" τού Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου
 
Η πανσεβάσμιος εορτή της Γεννήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου πληροί χαράς και ευφροσύνης τα σύμπαντα και αγαλλιάσεως τις καρδιές μας, αφού «η παγκόσμιος χαρά», η Παναγία μας δηλαδή, «εκ των δικαίων ανέτειλεν ημίν, εξ Ιωακείμ και της Άννης των Αγίων».
Η προσευχή των Αγίων Θεοπατόρων επί έτη πολλά, η υπομονή τους και η θερμή τους πίστη προς τον Θεό άνοιξαν του ουρανού τις πύλες, και η Παντάνασσα και πανύμνητος Μαρία, ως καρπός ευκλεής της ιεράς συζυγίας, εν καιρώ γήρως, ανέτειλε στον κόσμο.

Αν η γέννηση ενός παιδιού φέρη μεγάλη χαρά, πόσο μάλλον η Γέννηση της πανάγνου και πανακηράτου Κόρης, η οποία έλυσε την αράν της Εύας και έφερε στον κόσμο τον Θεόν ως άνθρωπο, για να λυτρώση τον άνθρωπο και να τον αποκαταστήση στην αρχαία μακαριότητα, στον Παράδεισο δηλαδή, στην Βασιλεία των Ουρανών.

Η μεγάλη αυτή εορτή μας δίδει την ευκαιρία να ασχοληθούμε για λίγο με το θέμα της τεκνογονίας, το οποίο αποτελεί μείζον ζήτημα, ιδιαίτερα σήμερα, για την πατρίδα μας.

Αγαπητοί, ένας από τους σκοπούς του ανθρώπου είναι να γίνη συνδημιουργός του Θεού μέσα από το ιερό Μυστήριο του Γάμου, όπου η Εκκλησία ενώνει τον άνδρα και την γυναίκα και εύχεται να αποκτήσουν ευτεκνίαν και καλλιτεκνίαν. Μάλιστα, μία εξόχως συγκινητική ευχή, παρμένη από τον ιερό ψαλμωδό, λέγει: «Καί ίδοις τους υιούς των υιών σου ως νεόφυτα ελαιών κύκλω της τραπέζης σου» (Ψαλμ. ρκζ’). Κάθε φορά που λέω τα λόγια αυτά συγκινούμαι, διότι μεταφέρομαι στην θαυμάσια εικόνα, όπου συγκεντρωμένοι γύρω από το ίδιο τραπέζι, γονείς και παιδιά και εγγόνια μετέχουν της ίδιας χαράς και μεγάλης ευτυχίας.

Όσοι ζήσαμε τέτοιες στιγμές, αναπολούμε αυτή την ευτυχία και μακαρίζομε εν ευγνωμοσύνη τους γεννήτορές μας και τους παππούδες και γιαγιάδες μας, οι οποίοι μας έδωσαν αυτές τις ρίζες και αυτή την ανατροφή. Δεν υπάρχει ωραιοτέρα εικόνα από αυτή που περιγράψαμε παρά πάνω.

Η πραγματικότητα όμως στις ημέρες μας, και μιλώ για τα δικά μας, τα Ελληνικά δεδομένα, είναι δυστυχώς τελείως διαφορετική. Ο θεσμός της οικογενείας, που είναι η ρίζα της πνευματικής και της εν γένει κοινωνικής ζωής, διελύθη, αφού προηγουμένως εσυκοφαντήθη ως αναχρονιστικός και εκτυπήθη αλύπητα. Χάθηκε η συνοχή της οικογενείας, και ως εκ τούτου η πραγματική ευτυχία.

Τα αποτελέσματα είναι εξόχως ανησυχητικά και άκρως λυπηρά. Η προοπτική πλέον άλλαξε. Τα πράγματα τα μετράμε, όχι με γνώμονα το θέλημα του Θεού και το πνευματικό μας συμφέρον, αλλά με γνώμονα την πρόσκαιρη απόλαυση, την πρόσκαιρη χαρά, το βόλεμα, την αποφυγή αγώνων και θυσιών. Βαδίζομε χωρίς πίστη στο Θεό, χωρίς υπομονή και ελπίδα. Η μεγάλη υπεύθυνη για αυτή την κατάσταση, η πολιτεία με την πολιτική που εφήρμοσε τις τελευταίες δεκαετίες, ακούεται κάπου-κάπου με ένα ψεύτικο ενδιαφέρον να μιλάη για πρόβλημα υπογεννητικότητος στην Ελλάδα, για πρόβλημα δημογραφικό και άλλα συναφή ζητήματα.

Η κατάσταση είναι αληθώς δραματική. Η τελευταία απογραφή έδειξε τα χάλια μας, ως κράτους Ελληνικού. Ο πληθυσμός γηρασμένος, τα χωριά μας ρημαγμένα, πολλά σχολεία έκλεισαν, τα Ελληνόπουλα σε λίγο θα αποτελούν μειοψηφία μπροστά στην πληθύ των παιδιών τα οποία προέρχονται από γονείς αλλοδαπούς, που έχουν έλθει στην χώρα μας. Τούτο το λέγομε, χωρίς βεβαίως να έχωμε κάτι με τους ανθρώπους αυτούς. Αντίθετα, τους αγαπάμε και ενδιαφέρομεθα ως Εκκλησία τα μέγιστα γι’ αυτούς και το αποδεικνύομε εν τοις πράγμασι. Απλώς επισημαίνομε καυτές αλήθειες, προκειμένου κάποιοι να ξυπνήσουν και να αντιληφθούν το μέγεθος της ευθύνης τους έναντι της πατρίδος μας.

Αυτή η μείωση του πληθυσμού οφείλεται:

1. Στην αποφυγή-άρνηση των νέων ανθρώπων να έλθουν εις Γάμου κοινωνίαν. Παλαιότερα ελάχιστοι ήσαν εκείνοι οι οποίοι παρέμεναν άγαμοι. Σε κάθε χωριό μετρούνταν στα δάκτυλα της μιάς χειρός. Τώρα όμως είναι η πλειονοψηφία. Όσοι νέοι μένουν στα χωριά, παραμένουν άγαμοι, αφού καμμιά κοπέλα δεν επιθυμεί πλέον να μένη σε χωριό, έστω κι αν αυτό ευρίσκεται πλησίον πόλεως. Όσο για τις πόλεις, και εκεί τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Τα παιδιά μας συνηθίζουν στην μοναξιά, η οποία γίνεται ο τραγικός μόνιμος σύντροφος-εφιάλτης στην ζωή τους. Τα χρόνια περνάνε και η ζωή τελειώνει, δυστυχώς, άδοξα.

2. Στην αποφυγή τεκνογονίας από τα νέα ζευγάρια, τα οποία είτε δεν επιθυμούν να αποκτήσουν παιδιά λόγω, όπως ισχυρίζονται, των πολλών δυσκολιών, είτε κάνουν ένα ή το πολύ δύο τέκνα, προφασιζόμενοι ομοίως τα πολλά προβλήματα που μαστίζουν σήμερα την κοινωνία μας.

 3. Στις πολλές εκτρώσεις, οι οποίες γίνονται στην χώρα μας. Εκατοντάδες χιλιάδες αγέννητα παιδιά κάθε χρόνο σκοτώνονται στην πατρίδα μας. Είναι φρικτό, οδυνηρό, να σκοτώνη η ίδια η μάνα το παιδί, το σπλάγχνο της, το ωραιότερο δώρο του Θεού σε μια γυναίκα.

Αχ και να μπορούσαν αυτά τα δύστυχα πλάσματα να μιλήσουν! Τι θα είχαν να πούν στις μητέρες τους! Τι θα έλεγαν στους συνεργούς σ’ αυτούς τους φόνους «γιατρούς», τους οποίους ουδείς ανθρώπινος νόμος τιμωρεί; Καί τι θα απαντούσαν αυτές οι μανάδες και οι φονείς γιατροί, που η ζωή τους όλη είναι βουτηγμένη σε αίμα αθώων παιδιών;

Αλλ’ ω, τι λέγω; Θα έλθη η φρικτή ώρα που θα απολογηθούν ενώπιον του φοβερού Βήματος του Κυρίου, και τότε φεύ, τι θα απαντήσουν, ενώπιον των μαρτύρων, των μυριάδων δηλαδή σφαγιασθέντων παιδιών;

4. Στην αδιαφορία της πολιτείας για την οικογένεια, για τα παιδιά, για την εργασία, για τους πολυτέκνους, που τους έχει αφήσει εν πόλλοίς αβοήθητους, ανυπεράσπιστους, και που σπανίως –και τότε για τα μάτια του κόσμου, κατά το κοινώς λεγόμενο‒ έσκυψε για να αντιμετωπίση τα προβλήματά τους. Αντί να ανακουφίζη, φορολογεί, αντί να βοηθά, κωφεύει και αδιαφορεί.

Κάθε φορά που συζητώ με νέους ανθρώπους ή με «υπευθύνους» της πολιτείας ταγούς, θέτω αυτά τα ζητήματα και έχω εύκαιρες τις απαντήσεις στις όποιες ενστάσεις τους.

Αδελφοί μου, κλείνοντας αυτή μου την αναφορά σημειώνω τα εξής. Μας λείπει η εμπιστοσύνη, η πίστη στον Θεό. Κτίζομε, εν πολλοίς, την ζωή μας χωρίς τον λίθο τον άσειστο, τον ακρογωνιαίο, «ος εστίν Ιησούς Χριστός». Έτσι περιμένομε πότε θα έχωμε χρήματα για να αποκτήσωμε παιδί, και πότε θα αγοράσωμε μεγαλύτερο σπίτι, για να αναπτύξωμε την οικογένειά μας. Όμως στερούμεθα της χαράς να βέπωμε τα αγγελούδια γύρω μας. Καί σας ερωτώ. Περνούσαν καλύτερα σε παλαιότερες εποχές οι άνθρωποι; Θα υπήρχε Ελλάδα, αν δεν έκαναν παιδιά στα τετρακόσια χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς; Ανατρέξατε επίσης στην ιστορία, για να διαπιστώσετε πόσα παιδιά έκαναν οι Έλληνες κατά την διάρκεια των μαύρων χρόνων της Κατοχής, και συγκρίνατε με την σημερινή κατάσταση.

Δεν αγνοώ τις δυσκολίες, και μη σπεύσετε να με κατηγορήσετε ως αιθεροβάμονα. Ζω την πραγματικότητα και πονάω πολύ γι’ αυτό τον τόπο, γι’ αυτή την δύστυχη πατρίδα που χάνεται ημέρα με την ημέρα, που μαραζώνει και γερνάει.

Ελπίδα θέλω, ως Επίσκοπος, να σας δώσω. Δύναμη θέλω να σας εμπνεύσω, που πηγάζει από την θέα του προσώπου του Θεού, ο οποίος λέγει, «ου μη σε ανώ ουδ’ ου μη σε εγκαταλίπω» (πρβλ. Δευτ. λα’. 6). Γιά την οικογένεια κλαίω που διαλύεται, για τα παιδιά μας θρηνώ που ζούν και πεθαίνουν στην μοναξιά, και αυτό δεν τους ταιριάζει.

Τον κώδωνα του κινδύνου κρούω, κατά χρέος, μήπως και ξυπνήσουν οι άρχοντες αυτού του τόπου και αποφασίσουν να σκεφθούν και να ενεργήσουν Ελληνικά, με βάση το καλώς εννοούμενο συμφέρον της πατρίδος μας. Ας δούν τα αποτελέσματα του μέτρου, το οποίο έλαβε η Εκκλησία ήδη επί μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, για την επιχορήγηση του τρίτου τέκνου των Χριστιανικών οικογενειών της Θράκης, και το οποίο συνεχίζεται και επί του νυν Αρχιεπισκόπου Μακαριωτάτου Ιερωνύμου, και ας παραδειγματισθούν και ας σταματήσουν να σφυρίζουν αδιάφορα, προφασιζόμενοι «προφάσεις εν αμαρτίαις». Ουδέποτε η Ελληνική πολιτεία κατά τις τελευταίες δεκαετίες ενδιαφέρθηκε σοβαρά γι’ αυτό το ζήτημα.

Ας αναλάβωμε όλοι μας τις ευθύνες μας γι’ αυτό τον τόπο και τα παιδιά του. Η Ελλάδα, η πατρίδα μας, σύντομα θα μας δικάση και θα μας καταδικάση για την αδιαφορία μας, την ολιγωρία μας και την απραξία μας μπροστά στα μέγιστα πνευματικά και μείζονος σημασίας εθνικά θέματα, τα οποία μαστίζουν την χώρα μας, ανάμεσα στα οποία και το συγκεκριμένο ζήτημα.

πηγή
το είδαμε στο Λόγια του Αέρα



Share
Posted by ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ at 8:15 π.μ.
Κατηγορία Θέματος , , , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)

1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.

2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.

3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.

4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.

5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).

6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.

7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.

1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.

2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.

3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.

Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων. Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.