Αρθρα του Νίκου Λυγερού για την ΑΟΖ.

Του Νίκου Λυγερού*

Πέρα από την θυσία και την αντίσταση.

Πέρα από την θυσία και την αντίσταση πρέπει να υπάρχει στόχος. Από μόνες τους έχουν οντότητα, αλλά όχι νόημα. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές δεν αρκεί να λέμε στον λαό ότι πρέπει να αντέξει, αν δεν έχουμε κανένα σκοπό. Δεν μπορεί να κάνεις αιώνια υπομονή, πρέπει να πετύχεις κάτι για να εξελιχθείς. Ο λαός της Ελλάδας είναι ικανός για κατορθώματα και ακόμα και θαύματα αν είναι πεπεισμένος ότι έχει νόημα. Διότι, όπως δεν πιστεύει στις αρχές, πρέπει να βλέπει την αξία του έργου για να συμβάλλει δυναμικά στην υλοποίηση του. Αυτήν την περίοδο όλοι οι πολιτικοί κατάλαβαν ότι ο ελληνικός λαός θέλει και αυτός μια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Γι’ αυτό το λόγο, σιγά σιγά όλα τα κόμματα αλλάζουν το ύφος τους, για να συγκλίνουν προς αυτήν την άποψη. Βέβαια μερικά λειτουργούν μόνο ρητορικά και θέλουν περισσότερο να δείξουν ότι κάνουν κάτι, παρά να το κάνουν πραγματικά. Κάνουν όμως ένα τεράστιο στρατηγικό λάθος, διότι η Ελλάδα θέλει πραγματικά. Κατά συνέπεια τα γενικόλογα σλόγκαν περί εκλογών δεν τον αγγίζουν καθόλου. Διότι τώρα είναι ήδη έτοιμος να ψηφίσει για την ΑΟΖ, για να εκλέξει επιτέλους την ΑΟΖ και να δει μια αληθινή αλλαγή στον τρόπο σκέψης της επόμενης κυβέρνησης. Έχει μάθει πολλά για την ΑΟΖ και δεν βρίσκει πια καμιά δικαιολογία για την καθυστέρηση της θέσπισης της ΑΟΖ. Δεν μπορεί πια κανένα κόμμα να του ζητήσει να θυσιάζεται και να αντιστέκεται, αν δεν του εξασφαλίσει ότι θα παλέψει δυνατά και αποτελεσματικά για την ΑΟΖ, την θέσπιση, την οριοθέτηση, την οικοπεδοποίηση. Επιπλέον, γίνονται ήδη επαφές από εταιρείες που έχουν την τεχνογνωσία, της γεώτρησης και της εξόρυξης. Ο ελληνικός λαός ξέρει από μεγάλες ιδέες, αλλά τώρα θέλει και στρατηγικές λύσεις για να αντιμετωπίσει πρακτικά τις οικονομικές δυσκολίες. Η ΑΟΖ δεν είναι πια μια επιθυμία θεωρητική, αλλά μια ουσιαστική απαίτηση. Ας το συνειδητοποιήσουν όλα τα κόμματα για να μην εκπλαγούν από τα αποτελέσματα των εκλογών και την πίεση του ελληνικού λαού, διότι δεν θα υπάρχει χρονικό διάστημα χάρης για την επόμενη κυβέρνηση. Αμέσως θα ζητηθούν εξελίξεις σε αυτό το θέμα και κανένας πια δεν θα μπορεί να πει ότι δεν τα γνωρίζει για να δικαιολογηθεί. Ο ελληνικός λαός είναι έτοιμος να δώσει την μάχη της ΑΟΖ και αναζητά άξιους πολιτικούς που μοιράζονται τα ίδια θέλω. Δεν θέλει άλλο ραγιαδισμό, άλλον ενδοτισμό. Πάντα λειτούργησε με αυτόν τον τρόπο. Τώρα θα φανεί αν ο πολιτικός θα είναι στο ύψος των περιστάσεων. Διότι δεν θέλουμε αυτούς που θέλουν μόνο το βουλευτιλίκι, αλλά αυτούς που θα τα δώσουν όλα στον αγώνα της ΑΟΖ για την πατρίδα τους.

πηγή 

Η αλήθεια της ΑΟΖ.

Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται όλοι σε σχέση με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, είναι ο σάλος που προκαλεί στο κατεστημένο. Διότι η ΑΟΖ δεν αναδεικνύει μόνο δομικά εσωτερικά προβλήματα του κρατικού φορέα αλλά και ολόκληρης της πολιτικής που δεν είναι εθνική. Τώρα ο ελληνικός λαός έχει κατανοήσει απόλυτα τη σημασία της ΑΟΖ, ακόμα και αν μερικοί αποφεύγουν να μιλήσουν γι’αυτό το θέμα για να μην εμπλακούν σε πόλεμο οικονομικών συμφερόντων. Κι όμως αυτό είναι απαραίτητο διότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αντέξει κι άλλη οικονομική πίεση λόγω της αδράνειας της Βουλής να θεσπίσει την ΑΟΖ. Διότι αυτό είναι το θέμα τώρα και αυτή είναι η αλήθεια. Η ΑΟΖ ως καταλυτικό πλαίσιο αναδεικνύει στρατηγικές συμπεριφοράς σε σχέση με την πατρίδα μας. Υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία και μάλιστα ιστορικά με την Κύπρο, ότι δεν στέκει καμιά επιφύλαξη διότι δεν υπάρχει ουσιαστικά κανένα εμπόδιο. Είναι η πρώτη φορά που σε εκλογές αναφέρεται επί του πρακτέου το θέμα της ΑΟΖ ενώ υπάρχει από το 1982. Δεν έχει πια σημασία να κατηγορούμε την απραξία του παρελθόντος διότι μπορεί να μην είχαμε και όλες τις τεχνικές γνώσεις επί του θέματος. Τώρα όμως ακόμα και η τεχνολογία έχει εξελιχθεί και μας δίνει πρόσβαση σε κοιτάσματα που ήταν αδιανόητα πριν μερικά χρόνια. Κατά συνέπεια, τώρα η αλήθεια της ΑΟΖ καταδεικνύει τους τεχνητούς σκοπέλους που βάζουν μερικοί για να καθυστερήσουν την απόκτηση εκ μέρους της Ελλάδας ενός δικαιώματος που έχει από το 1982. Τώρα φαίνονται πραγματικά οι εχθροί της ΑΟΖ διότι δεν υπάρχουν πια επιστημονικά προσχήματα. Το φυσικό αέριο δεν είναι πια ένα όραμα αλλά μια ιστορία. Η ΑΟΖ δεν είναι μια μόδα αλλά η επόμενη πραγματικότητα. Αρκεί να τη θέλουμε πραγματικά και να μην εγκλωβιστούμε στις παραδοσιακές τάσεις και σε ψευτοδιλήμματα που δεν προσφέρουν τίποτα στην Ελλάδα. Η απλή αναδρομή στην κυπριακή ΑΟΖ δείχνει ξεκάθαρα το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται για να ξεφύγουμε από αυτήν την οικονομική παγίδα. Με τη θέσπιση τα δεδομένα θα αλλάξουν άμεσα. Αυτό είναι γνωστό στους ειδικούς που δεν ψεύδονται αλλά και στους Ευρωπαίους. Κατά συνέπεια αυτή η στρατηγική κίνηση επηρεάζει άμεσα τους οικονομικούς παράγοντες και ενισχύει τη θέση της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτή είναι η αλήθεια της ΑΟΖ. 

πηγή

Αθλιότητα πολιτικής σκέψης.

Όταν υπάρχουν σοβαρά εθνικά θέματα, εμφανίζεται η αθλιότητα της πολιτικής σκέψης. Είχαμε και στο παρελθόν τουλάχιστον στην Κύπρο ένα τετραπέρατο παράδειγμα με τις αντιδράσεις ενάντια στον Τάσσο Παπαδόπουλο. Ενώ ήταν ο Πρόεδρος της Κύπρου που πέτυχε την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν, ενώ πέτυχε τη θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ και τη συμφωνία με τον Λίβανο, αλλά και την γαλλοκυπριακή συμμαχία, στις επόμενες εκλογές δεν κατάφερε να περάσει το δεύτερο γύρο. Η αθλιότητα της κυπριακής πολιτικής σκέψης εστιάστηκε αποκλειστικά σε εσωτερικά προβλήματα που βέβαια δεν είχαν καμία σχέση με τα κατεχόμενα, τους αγνοούμενους, τους εγκλωβισμένους και τους πρόσφυγες. Έτσι η κομματική προσέγγιση κατάφερε να εξουδετερώσει τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Τώρα στην Ελλάδα βλέπουμε συζητήσεις που αφορούν κυριολεκτικά πολιτικάντικες λεπτομέρειες να μετατρέπονται σε κυρίαρχες συζητήσεις, λες και δεν υπάρχουν σοβαρά εθνικά θέματα. Σε αυτές τις εκλογές, το μοναδικό κριτήριο που έχει νόημα είναι το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Και αν δεν το προσέξουμε με επιμονή θα καταφέρουμε τεχνητά να μετατρέψουμε ασήμαντα ζητήματα σε ουσιαστικά. Ένα απλό παράδειγμα είναι το θέμα του Ευρώ. Δεν έχουμε καμία διάθεση να βγούμε από την Ευρωζώνη και βέβαια το ίδιο ισχύει και για τους Ευρωπαίους Εταίρους. Πράγμα που σημαίνει ότι επί του πρακτέου δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με αυτό το θέμα. Επιπλέον δεν υπάρχει καν νομοθεσία που επιτρέπει την αποχώρηση από την Ευρωζώνη, δίχως την αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και όμως έχουν άτομα και μάλιστα ειδικούς που συζητούν αυτό το θέμα λες και είναι όντως ουσιαστικό. Σε ένα πλαίσιο που δεν προβλέπει καν την αυτοδυναμία ως σενάριο, θα ήταν πιο αποτελεσματικό, σε στρατηγικό επίπεδο ποια κόμματα θέλουν όντως να θεσπίσουν την Ελληνική ΑΟΖ και να μπουν στη διαδικασία της εκμετάλλευσης για να ξέρουμε ποια μπορεί να είναι με ορθολογική πολιτική συμμαχία εθνικής εμβέλειας. Αλλιώς τα άλλα είναι απλώς και μόνο για τις εκλογές. Πρέπει να ξεπεράσουμε αυτή την αθλιότητα της πολιτικής σκέψης αν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε την πατρίδα μας να αναπτυχθεί και να γίνει ένας σημαντικός γεωπολιτικός παίκτης, για να βγούμε από αυτή την οικονομική κρίση όσο πιο γρήγορα γίνεται.

πηγή

ΑΟΖ και γελοιότητες.

Η έννοια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης υπάρχει από το 1982 και το πλαίσιο της θέσπισης είναι ξεκάθαρο. Εδώ και χρόνια παλεύουμε όλοι μας για να γίνει γνωστό το θέμα της ΑΟΖ, έτσι ώστε ο ελληνικός λαός ν’ αντιληφθεί ότι πρόκειται για μια στρατηγική κίνηση που προσφέρει μία οικονομική λύση. Κι ακόμα και φέτος, το 2012, το έτος της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, έχουμε άσχετους που δεν φοβούνται το γελοίο. Αυτοί πιστεύουν ότι η θέσπιση της ΑΟΖ δεν γίνεται μονομερώς. Με αυτές τις δηλώσεις αποδεικνύουν ότι δεν έχουν ιδέα για το Δίκαιο της Θάλασσας που έχει υπογράψει η Ελλάδα. Επιπλέον, θεωρούν ότι είναι υπερεθνικιστική αυτή η προσέγγιση, ενώ πρόκειται απλώς για την κανονική διαδικασία. Κι αν δεν έφτανε αυτό, χρησιμοποιούν και το παράδειγμα της Κύπρου για να φοβίσουν το λαό στην Ελλάδα. Ενώ η πραγματικότητα είναι απλή και τη γνωρίζουμε από κοντά! Ο Τάσσος Παπαδόπουλος θέσπισε την κυπριακή ΑΟΖ το 2004, μονομερώς βέβαια, αφού αυτό προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας. Υπενθυμίζουμε ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου είχε γίνει το 2003, όταν η Κύπρος δεν είχε ενταχθεί ακόμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα ήταν καλό λοιπόν, οι πολιτικοί που θέλουν να παίξουν ένα ρόλο εθνικό να διαβάζουν και τις διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις, για να μην γελοιοποιούνται σε κάθε τους αναφορά. Ωραία η κομματική γλώσσα για τις εκλογές, αλλά με το θέμα της ΑΟΖ που είναι υπερκομματικό, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και προσεκτικές, αλλιώς η ασχετοσύνη φαίνεται αμέσως και δεν υπάρχει τρόπος κάλυψης. Άρα το λέμε και πάλι ακόμα μία φορά με τα ίδια λόγια. Η θέσπιση της ΑΟΖ γίνεται πάντα μονομερώς. Αυτό προβλέπεται και τίποτα άλλο. Δεν έχει σχέση με πολιτικές τάσεις, είναι απλώς το Δίκαιο της Θάλασσας. Οι αξιόλογοι πολιτικοί το ξέρουν όλοι πλέον, ας το μάθουν και οι άλλοι, για να μην καθυστερούμε άλλο με γελοιότητες, διότι το 2012 θα είναι το έτος της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ.

Proclamation of the Exclusive Economic Zone - 2004
http://www.un.org/Depts/los/LEGISLATIONANDTREATIES/PDFFILES/cyp_2004_eez_proclamation.pdf

πηγή 

Ποιος θέλει πραγματικά την ΑΟΖ;

Κάθε ψηφοφόρος πρέπει να απαντήσει στο φυσιολογικό ερώτημα: Ποιος θέλει πραγματικά την ΑΟΖ; Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να συμβάλλει στον αγώνα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Διότι μερικοί μιλούν για την ΑΟΖ, μόνο και μόνο επειδή βλέπουν ότι τη θέλει ο ελληνικός λαός. Ενώ σκέφτονται απλώς την καριέρα τους, είτε ως βουλευτής, είτε ως δημοσιογράφος, είτε ως κομματόσκυλο. Σε κάθε περίπτωση αυτοί δεν πρόκειται να δώσουν καμιά μάχη και βέβαια θα είναι από τους πρώτους που θα εγκαταλείψουν το πεδίο μάχης, αν τα πράγματα γίνουν πιο δύσκολα. Η ΑΟΖ θέλει πραγματικούς μαχητές, αλλιώς δεν θα μπορέσει να επιβληθεί λόγω των οικονομικών συμφερόντων που έχουν μερικοί που προτιμούν τη μιζέρια της Ελλάδας παρά την ανάπτυξή της. Διότι, όπως λέει ξεκάθαρα ο Αντώνης Φώσκολος, θέσπιση της ΑΟΖ σημαίνει και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων κάτω από την Κρήτη, δηλαδή φθηνό φυσικό αέριο, φθηνή κιλοβατώρα, φθηνή ενεργειακή πρώτη ύλη. Αυτές οι σκέψεις δεν είναι τυχαίες και υποστηρίζουν επί του πρακτέου την υλοποίηση της ΑΟΖ προς όφελος της πατρίδας μας. Με την ΑΟΖ γρήγορα μπορούμε να καταλάβουμε ποιοι είναι οι λεγόμενοι πραγματικοί πατριώτες. Διότι θέλει κότσια για να γίνει και όχι μόνο λόγια. Απλώς το επιστημονικό υπόβαθρο δεν μπορεί πια να λειτουργήσει ως πρόσχημα της ανεπάρκειας, της αδράνειας και της απραξίας, αφού τώρα γνωρίζουμε καλά το θέμα στο επίπεδο των μαθηματικών, της φυσικής, της σεισμολογίας, της γεωλογία και της χημείας. Κατά συνέπεια, τώρα βρίσκονται όλα σε πολιτικό επίπεδο. Επιπλέον, ξέρουμε ότι πολλοί πολιτικοί είναι απόλυτα ενημερωμένοι για το θέμα της ΑΟΖ, άρα καμιά δικαιολογία δεν ισχύει. Πρέπει ο καθένας να πάρει τις ευθύνες του, αν θέλει πραγματικά, ουσιαστικά και αποτελεσματικά να βοηθήσει τον ελληνικό λαό. Αλλιώς είναι μόνο λέξεις, ενώ χρειαζόμαστε έργα για την ΑΟΖ. Ας εξετάσουμε, λοιπόν, προσεκτικά ποιοι πολιτικοί προωθούν όντως το θέμα της ΑΟΖ, για να ξέρουμε επιτέλους ποιοι θέλουν στην ουσία να παράγουν ένα έργο και όχι απλώς να δίνουν υποσχέσεις, ενώ το πρόβλημά τους είναι απλώς η νίκη στις εκλογές. Διότι το θέμα της ΑΟΖ δεν θα εξαφανιστεί μετά τις εκλογές. Τότε είναι που θα πάρει όλη την δύναμη του, για να υποστηρίξει την Ελλάδα στις δύσκολες μέρες που θα περάσει λόγω των οικονομικών πιέσεων που θα δεχτεί. Στρατηγική χρειαζόμαστε με εθνική εμβέλεια και όχι κουτσομπολιά της γειτονιάς για να αλλάξουν οριστικά τα πράγματα. 

πηγή 

Δομικά στοιχεία περί κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

Η μελέτη της δημοσίευσης των Φώσκολου, Κονοφάγου και Bruneton επιτρέπει την ανάδειξη δομικών στοιχείων που σχετίζονται βέβαια με την ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Στη γεωλογία ξέρουμε ότι οι συγκλίνουσες λιθοσφαιρικές πλάκες φιλοξενούν κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Συνεπώς είναι περιοχές για έρευνα. Η παρουσία λεπιώσεων και πτυχώσεων πρισμάτων επαύξησης είναι συνδεδεμένη με κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Συνεπώς είναι περιοχές για έρευνα. Τα ενεργά ηφαίστεια ροής λάσπης συνδέονται με ύπαρξη υδρογονανθράκων. Συνεπώς είναι περιοχές για έρευνα, διότι η γεωχημική ανάλυση των εκπεμπόμενων φυσαλίδων μεθανίου δείχνουν ότι η προέλευσή τους είναι θερμογενής. Επιπλέον όταν εξετάζουμε αναλογίες που υπάρχουν μεταξύ περιοχών ανά τον κόσμο, αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν σοβαρές υποψήφιες που δεν έχουν ερευνηθεί ακόμα. Με όλα αυτά τα στοιχεία οι ερευνητές δείχνουν ότι η Νότια Λεκάνη της Κρήτης είναι ισοδύναμη με την Λεκάνη της Λεβαντίνης, την οποία γνωρίζουμε πολύ καλά και επί του πρακτέου με τις έρευνες της Noble στην ΑΟΖ του Ισραήλ και της Κύπρου. Κανένας δεν μπορεί να πει ότι δεν υπάρχουν και η αφρικανική πλάκα και η ευρασιατική πλάκα και η μεσογειακή ράχη. Και πάνω σε αυτή όπως το επισημαίνει ο Kopf, ο Mascle και ο Klaeschen, έχει συγκεντρωθεί ένας μεγάλος όγκος ιζημάτων επαύξησης που έχει ρυθμό αύξησης έναν από τους μεγαλύτερους του κόσμου. Έτσι ένα ερώτημα εύλογο, παραμένει γιατί δεν έχουν αρχίσει ήδη οι έρευνες σε αυτήν την περιοχή. Ενώ γνωρίζουμε ότι έχουν γίνει σεισμικές καταγραφές και τη δεκαετία του 1990 αλλά και πιο πρόσφατα μεταξύ 2007 και 2009 όπως το αποδεικνύει ο χάρτης του Robinson της εταιρείας PGS. Με την ανάδειξη του θέματος της ελληνικής ΑΟΖ ανακαλύπτουμε πτυχές άγνωστες στον τομέα των πολιτικών αποφάσεων του παρελθόντος. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Και αυτό μπορεί να γίνει με τη θέσπιση της ΑΟΖ μας. Έχουμε τα δεδομένα, αρκεί να τα χρησιμοποιήσουμε στρατηγικά.

πηγή 

ΑΟΖ και πλωτό υγροποιημένο φυσικό αέριο.

Αντί να εξετάζουμε δευτερεύοντα θέματα, πρέπει να μελετάμε τις επιστημονικές και τεχνικές λύσεις που προσφέρει το πλωτό υγροποιημένο φυσικό αέριο για να είναι ακόμα πιο αποδοτική η εκμετάλλευση της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Και για να μη νομίζουμε ότι αυτές οι λύσεις δεν υπάρχουν ήδη, αρκεί να δούμε μερικά στοιχεία από το Prelude FLNG (Floating Liquefied Natural Gas) της Shell. Μάλιστα ο πρώτος στην Ελλάδα που ανέδειξε αυτή τη πρόταση είναι ο Ηλίας Κονοφάγος. Μόνο που η δικαίωση αργεί όπως το ξέρει και ο Θεόδωρος Καρυώτης για το θέμα της ΑΟΖ αλλά και ο Σόλωνας Κασσίνης για την ανακάλυψη του φυσικού αερίου. Με την έννοια της ΑΟΖ όλα τα συμβατικά μεγέθη καταρρέουν και το Prelude FLNG είναι μία από τις πρακτικές αποδείξεις αυτού του νοητικού σχήματος. Από τα στοιχεία της Shell ξέρουμε ότι αυτή η δομή θα εξυπηρετεί την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου σε απόσταση 200 km. Σε χώρο αποθήκευσης αντιπροσωπεύει 175 ολυμπιακές πισίνες. Πενήντα εκατομμύρια λίτρα κρύου νερού ανά ώρα θα χρησιμοποιούνται για να κρυώσει το φυσικό αέριο. Το συνολικό μήκος είναι 488 m και το ύψος του πυργίσκου 105 m. Το Prelude FLNG θα κάθεται 25 χρόνια στο χώρο εξόρυξης. Αντιλαμβανόμαστε με αυτά τα στοιχεία ότι όταν ακούμε την κοινωνική μιζέρια για οικονομικά προβλήματα, δεν είναι της ίδιας τάξης μεγέθους. Όμως για να ξεφύγουμε από τη νοοτροπία πρέπει να μάθουμε τα στοιχεία τα τεχνικά και τα επιστημονικά που δικαιώνουν την όλη προσέγγιση της ΑΟΖ, αλλιώς μπαίνουμε σε τοπικές και πολιτικάντικες διαμάχες που δεν προσφέρουν τίποτα στην πατρίδα μας. Το Prelude FLNG είναι μία από τις αποτελεσματικές λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικά στην Ελλάδα, δηλαδή στην ελληνική ΑΟΖ και όχι στα εθνικά χωρικά ύδατα. Με άλλα λόγια αν τα συνδυάσουμε με τα δεδομένα και τις εκτιμήσεις που έχουμε στο Ιόνιο, στην Κρήτη και στο Καστελλόριζο, τότε έχουμε να κάνουμε με μία από τις πιο αποδοτικές λύσεις. Συνεπώς τώρα είναι θέμα βούλησης εκ μέρους του ελληνικού λαού να ψηφίσει του ανθρώπους που αξίζουν για να υλοποιήσουν την ελληνική ΑΟΖ. 

πηγή

ΑΟΖ, LNG και αγωγός.

Τα κοιτάσματα Αφροδίτη, Leviathan και Tamar είναι τρεις από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις της δεκαετίας. Πιο συγκεκριμένα, οι αριθμοί είναι οι εξής:

• 2009, Tamar, 257 bcm, Ισραήλ.
• 2010, Leviathan, 481 bcm, Ισραήλ.
• 2011, Αφροδίτη, 198 bcm, Κύπρος.

Βέβαια ακόμα και η United States Geological Survey, θεωρεί η λεκάνη της Λεβαντίνης ότι έχει τρεις φορές περισσότερο φυσικό αέριο σε σχέση με ό,τι έχει βρεθεί ήδη. Επιπλέον, θεωρούμε ότι είναι μεγαλύτερο το μέγεθος στα Νότια της Κρήτης. Αν προσθέσουμε αυτές τις περιοχές σ’ ένα συμμαχικό πλαίσιο μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, τότε η γενική εκτίμηση οδηγεί σε συμπέρασμα ότι είναι απαραίτητη η μεταφορά μέσω αγωγού και πλοίων LNG. Όσον αφορά στο LNG ξέρουμε ήδη πώς θα λειτουργήσει το παίγνιο. Και για τον αγωγό υπάρχουν ήδη μελέτες που δείχνουν τη δυνατότητα της υλοποίησής του. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν πρέπει να ξεπεράσουμε τεχνικές και οικονομικές δυσκολίες, πρέπει από τώρα να εξετάζουμε σοβαρά αυτήν την προσέγγιση. Αυτός ο αγωγός θα έχει ένα μήκος μεγαλύτερο των 1000 km. Από μόνο του αυτό το πράγμα δεν είναι μια δυσκολία. Το πρόβλημα είναι το υπέδαφος και η ελαχιστοποίηση της διαδρομής. Με άλλα λόγια πρέπει να μελετήσουμε σενάρια και να επιλέξουμε τα πιο αποτελεσματικά κάνοντας και χρήση της επαφής των ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου, λίγο πιο πάνω από το τριπλό σημείο με την Αίγυπτο. Επιπλέον αποφεύγουμε την περιοχή που βρίσκεται ανατολικά των Δωδεκανήσων, διότι υπάρχει πολύ μεγάλο βάθος και είμαστε στα όρια της τωρινής τεχνολογίας για τους αγωγούς. Επίσης έχουμε και την κοστολόγηση του μήκους του αγωγού σε σχέση με μια συμβατική μεταφορά μέσω LNG. Σε υψηλότερο επίπεδο, αυτός ο αγωγός πρέπει να υποστηριχθεί και μέσω του Interconnector Ελλάδας – Ιταλίας αλλά και του Interconnector Ελλάδας – Βουλγαρίας, για να ενεργοποιηθεί με ένα διπλό τρόπο η πρόσβαση στη Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Βαλκάνια. Με άλλα λόγια ο αγωγός αυτός μέσω της υψηλής στρατηγικής μας συνδέει με το μέλλον όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μ’ αυτό τον τρόπο η Ελλάδα με τη Κύπρο αποκτούν ένα ρόλο σημαντικού γεωπολιτικού παίκτη.

πηγή

* Ο Νίκος Λυγερός είναι Στρατηγικός Σύμβουλος και καθηγητής γεωστρατηγικής.

Δείτε επίσης:

Το βίντεο Η Επανάσταση της ΑΟΖ ΕΔΩ 

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού στην εκπομπή "Terra Incognita" με τον Γιάννη Μούτσο
Contra Channel 06/06/2012 ΕΔΩ

Το βίντεο ΑΟΖ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ ΕΔΩ

Share