Οι αυταπάτες ΔΕΝ βοηθούν τους Λαούς… Του καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου.

Ο Marc Roche δεν είναι «φρέσκος» στο διεθνές δημοσιογραφικό στερέωμα, αλλά ένας έμπειρος δημοσιογράφος-αναλυτής. Ζει και εργάζεται στο Λονδίνο και είναι ανταποκριτής της Γαλλικής Le Monde, της Βελγικής Le Soir, και της Ελβετικής La Tribune de Genève,

Το πρόσφατο άρθρο του στην Le Monde είχε για τίτλο:

«European Union - Our friends from Goldman Sachs…»

Και, όπως μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς, σπάει… κόκκαλα!
Παραθέτω το link στην αγγλική γλώσσα και μια «ελεύθερη» μετάφραση του κειμένου του άρθρου και εύχομαι «καλή ανάγνωση και… ενημέρωση» :

http://www.presseurop.eu/en/content/article/1177241-our-friends-goldman-sachs

*******************************************************************

«Οι Μario Monti, Lucas Papademos και Mario Draghi έχουν κάτι κοινό μεταξύ τους: έχουν διατελέσει στελέχη στην ίδια Αμερικανική επενδυτική τράπεζα. Αυτό δεν αποτελεί σύμπτωση, αλλά απόδειξη μιας στρατηγικής άσκησης επιρροής που ίσως έχει φτάσει στα όριά της…»

Σοβαροί και ικανοί, ζυγίζουν τα υπέρ και τα κατά και μελετούν όλα τα έγγραφα πριν να εκφέρουν την γνώμη τους. Έχουν μια συμπάθεια στα οικονομικά, αλλά αυτά τα φωτισμένα άτομα που εισέρχονται στο ναό μόνο μετά από μια μακρά και σχολαστική διαδικασία πρόσληψης προτιμούν να παραμένουν διακριτικοί. Συλλογικά αποτελούν μια οντότητα που αποτελεί κατά ένα μέρος ομάδας πίεσης, κατά άλλο μέρος αδελφότητα για τη συλλογή πληροφοριών, και κατά άλλο μέρος δίκτυο αμοιβαίας βοήθειας. Είναι οι τεχνίτες, κυρίαρχοι και ηγέτες που έχουν ως αποστολή "να διαδώσουν την αλήθεια που αποκτήσανε στον υπόλοιπο κόσμο."

Σύμφωνα με τους επικριτές του, το Ευρωπαϊκό δίκτυο επιρροής που υφάνθηκε από την αμερικανική τράπεζα Goldman Sachs (GS), λειτουργεί ως Ελεύθερος Τεκτονισμός (Μασονία). Σε διαφορετικό βαθμό, ο νέος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Mario Draghi, ο νεοδιορισμένος πρωθυπουργός της Ιταλίας, Mario Monti, και ο πρόσφατα διορισμένος Έλληνας Πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος είναι «τοτεμικά πρόσωπα» σε αυτό το προσεκτικά κατασκευασμένο δίκτυο.

Μέλη κατηγορίας βαρέων βαρών φιγουράρουν βαρυσήμαντα στην ευρω-κρίση

Ο Draghi ήταν στην Goldman Sachs International, αντιπρόεδρος Ευρώπης μεταξύ 2002 και 2005, μια θέση που να τον έθετε επικεφαλής στο τμήμα «εταιρειών και εθνών», το οποίο λίγο πριν από την άφιξή του, βοήθησε την Ελλάδα να αποκρύψει την πραγματική κατάσταση των βιβλίων της με το swap του δημόσιου χρέους της.

Ο Monti χρημάτισε διεθνής σύμβουλος της Goldman Sachs από το 2005 μέχρι το διορισμό του στην ηγεσία της Ιταλικής Κυβέρνησης. Σύμφωνα με την τράπεζα, η αποστολή του ήταν να παρέχει συμβουλές "για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και σημαντικές πρωτοβουλίες δημόσιας πολιτικής σε παγκόσμιο επίπεδο". Ως εκ τούτου, ήταν ο άνθρωπος που "άνοιγε πόρτες" με αποστολή την υπεράσπιση των συμφερόντων της Goldman στους διαδρόμους εξουσίας της Ευρώπης.

Ο τρίτος άνθρωπος, ο Λουκάς Παπαδήμος, ήταν ο διοικητής της Ελληνικής Κεντρικής Τράπεζας από το 1994 - 2002. Με την ιδιότητα αυτή, έπαιξε ένα ρόλο που δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί στην επιχείρηση συγκάλυψης του χρέους στα βιβλία της χώρας του, που συντελέστηκε με τη βοήθεια της Goldman Sachs. Και ίσως το πιο σημαντικό, ο σημερινός πρόεδρος του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους στην Ελλάδα, Πέτρος Χριστοδούλου, εργάστηκε επίσης ως στέλεχος της Goldman Sachs στο υποκατάστημά της στο Λονδίνο.
Δύο άλλα βαρέων βαρών μέλη του ευρωπαϊκού δικτύου της Goldman θα διαδραματίσουν σημαντικούς ρόλους στην ευρώ κρίση: Ο Otmar Issing, πρώην μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Bundesbank και για κάποιο χρονικό διάστημα επικεφαλής οικονομολόγος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και στην Ιρλανδία ο Peter Sutherland, ένα στέλεχος της Goldman Sachs International, ο οποίος έπαιξε παρασκηνιακό ρόλο στην ιρλανδική διάσωση.

Παροχή αποκλειστικών πληροφοριών στα τμήματα συναλλαγών της τράπεζας.

Πώς δημιουργήθηκε αυτό το αφοσιωμένο δίκτυο μεσαζόντων; Το αμερικανικό τμήμα αυτού του μαγικού κύκλου αποτελείται από πρώην υψηλά ιστάμενα στελέχη της τράπεζας που εισέρχονται χωρίς κόπο στα υψηλότερα επίπεδα της δημόσιας διοίκησης.
Στην Ευρώπη, από την άλλη πλευρά, η Goldman Sachs έχει εργαστεί για να συσσωρεύσει «κεφάλαια καλών σχέσεων». Αλλά σε αντίθεση με τους ανταγωνιστές της, η τράπεζα δεν ενδιαφέρεται για συνταξιούχους διπλωμάτες, ή υψηλά ιστάμενους Κρατικούς λειτουργούς που υπηρέτησαν σε Εθνικά ή Διεθνή πόστα, ούτε και για πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς Οικονομικών. Προτεραιότητα της Goldman ήταν τα στελέχη Κεντρικών τραπαεζών και πρώην Επίτροποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κύριος στόχος της είναι να συλλέγει νόμιμα πληροφορίες σχετικά με τις πρωτοβουλίες στο άμεσο μέλλον και με τα επιτόκια που καθορίζονται από τις Κεντρικές Τράπεζες. Την ίδια στιγμή, η Goldman επιθυμεί οι πράκτορές της να παραμείνουν διακριτικοί.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι αφοσιωμένοι υπήκοοί της προτιμούν να μην αναφέρουμε την γονική σχέση τους είτε σε συνεντεύξεις ή κατά τη διάρκεια επίσημων αποστολών. Αυτοί οι καλά δικτυωμένοι πρώην εργαζόμενοί της μιλούν απλά για εκείνο και το άλλο ασφαλείς στη γνώση ότι το κύρος τους αναπόφευκτα θα ανταμειφθεί με δεδηλωμένη ειλικρίνεια από την πλευρά αυτών που κατέχουν θώκους εξουσίας. Με απλά λόγια είναι εκεί για να δουν "προς ποια κατεύθυνση φυσάει ο άνεμος" και στη συνέχεια να αναμεταδώσουν αποκλειστικές πληροφορίες στα τμήματα συναλλαγών της τράπεζας

Προσπάθεια για παγκόσμια κυριαρχία

Τώρα που έχει έναν πρώην διευθυντή της επικεφαλής της ΕΚΤ, έναν πρώην διαμεσολαβητή της επικεφαλής της Ιταλικής Κυβέρνηση, και έναν άλλο επικεφαλής της Ελλάδας, οι ανταγωνιστές της τράπεζας πρόθυμα επισημαίνουν την εξαιρετική δύναμη του δικτύου της στη Φρανκφούρτη, Ρώμη και την Αθήνα, που θα μπορούσε να αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμο σε αυτούς τους ταραχώδεις καιρούς

Ωστόσο, κοιτώντας πέρα από αυτές τις λεπτομέρειες, η δύναμη της Goldman στην Ευρωπαϊκή διακυβέρνησης πριν και κατά τη διάρκεια της οικονομικής δοκιμασίας του 2008 μπορεί κάλλιστα να αποδειχθεί ένα εμπόδιο. Οι σχέσεις που διατηρήθηκαν από έμπειρους πρώην κεντρικούς τραπεζίτες είναι λιγότερο πιθανό να είναι χρήσιμες τώρα που οι πολιτικοί να συνειδητοποιούν την αντιδημοτικότητα των επαγγελματιών του χρηματοοικονομικού τομέα που φαίνεται να είναι υπεύθυνοι για τη σημερινή κρίση.

Στις περιπτώσεις που η Goldman Sachs ήταν σε θέση να ασκεί τα ταλέντα της, έχει τώρα να αντιμετωπίσει αντίσταση από Δημόσιες Αρχές που εγείρουν ερωτήματα σχετικά με μια σειρά σκανδάλων. Ένα καλά εφοδιασμένο βιβλίο διευθύνσεων δεν είναι πλέον επαρκές σε ένα σύνθετο και πολύ τεχνικό οικονομικό κόσμο, όπου μια νέα γενιά ηγετών της βιομηχανίας είναι λιγότερο πιθανό να είναι εμποτισμένη με τυφλό σεβασμό στο «κατεστημένο».

Στην προσπάθεια τους για παγκόσμια κυριαρχία, δεν χρειάζεται πλέον να βασίζονται σε υψηλά ιστάμενους χρηματοοικονομικούς σταυροφόρους από το καλούπι της Goldman, ενώ οι προσπάθειες για την προστασία των δικαιωμάτων των μετόχων, απαιτήσεις για περισσότερη διαφάνεια και η ενεργός αντίθεση από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τις ΜΚΟ, και τους θεσμικούς επενδυτές συνεχίζουν να διαβρώνουν την ισχύ της "επίδρασης του δικτύου».

Share