Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Εχθές επέστρεψα από το Καστελόριζο.
Δεν είχα ξαναπάει στο Καστελόριζο και επεδίωξα να πάω με μία ομάδα αποστράτων της Ενώσεως Αποστράτων Αξιωματικών του Στρατού (ΕΑΑΣ) που πήγαν να αποτίσουν φόρο τιμής στους Έλληνες που πολέμησαν για την απελευθέρωση του Νησιού.
Τον περασμένο μήνα ένας φίλος από το Καστελόριζο, όταν του είπα ότι θα επισκεφθώ το Νησί και τον ρώτησα αν υπάρχει κάποια ανταπόκριση της Πατρίδος στα διάφορα προβλήματα του Νησιού, η απόκριση ήταν ευγενική αλλά είχε και μία δόση πικρίας τονίζοντας ότι πέρυσι ο Πρωθυπουργός τους έταξε τρία δις και μετά εξαφανίσθηκε, οι πολιτικοί υπόσχονται μέχρι να εκλεγούν μετά σε ξεχνάνε.
Το ταξίδι ήταν καταπληκτικό από κάθε άποψη. Η ομορφιά του Αιγαίου και του Νησιού, οι φιλοσοφημένοι άνθρωποι του που φυλάνε τις Θερμοπύλες της Νοτιοανατολικής εσχατιάς της Ελλάδος και της Ευρώπης. Προσωπογραφίες του Παπαδιαμάντη, η ηρωική δασκάλα, ο γηγενής παπάς ο χαμογελαστός ταβερνιάρης, η γιατρός και οι νοσοκόμες, ο λεβέντης στρατιώτης, μια Ελλάδα που δονείται από πατριωτικό παλμό χωρίς κραυγές αλλά με βαθειά επίγνωση του Εθνικού καθήκοντος.
Ήμουν ανήσυχος και τα λόγια του φίλου «ότι όσοι τους επισκέπτονται έρχονται να πάρουν όχι να δώσουν» με στενοχωρούσαν.
Ο πρόεδρος της ΕΑΑΣ όμως έφερε δώρα για τους μαθητές, έκανε και υιοθεσία, απότισε φόρο τιμής. Εκεί όμως που όλοι οι παριστάμενοι συγκινήθηκαν ήταν όταν ο ενενήντα ενός ετών Καταδρομέας στρατηγός Κόρκας Κωνσταντίνος περιέγραψε πως ο Ιερός Λόχος απελευθέρωσε το Νησί.
Νεαρός αξιωματικός τότε αλώνιζε το Νησί πολεμώντας για την απελευθέρωση του. Δραματικές λεπτομέρειες πολύ αίμα και αγάπη για την Πατρίδα. Είχε γίνει θρύλος.
Μόνο η υπηρηφάνεια του, η λεβεντιά του, οι σπαθάτες κουβέντες του, τα τραύματα του θα έκαναν κάθε πατριώτη να αισθάνεται αισιόδοξος……
Μας λείπουν αυτοί οι Έλληνες ή μήπως το σύστημα τους θάβει;
Ήμουν ευτυχής γιατί ως μέλος αυτής της ομάδος πήγα στο Νησί για να δώσω, δεν απογοήτευσα τον φίλο μου.
Στέργιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου