10ος Διεθνής Μαθητικός Διαγωνισμός «Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ»

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ 

 

1. O Δήμος Σιντικής σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Φίλων Οχυρού Ιστίμπεη διοργανώνει τον εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας 10ο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό με θέμα «Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ» για το διδακτικό έτος 2025-2026. Αυτός ο διαγωνισμός θα βοηθήσει τους μαθητές να γνωρίσουν την ένδοξη ιστορία της Μάχης των Οχυρών, όπου η Ελληνική Ψυχή αντιμετώπισε το Γερμανικό ατσάλι και το νίκησε. Πρόκειται για μια ένδοξη σελίδα της Ελληνικής ιστορίας, όπου οι Έλληνες πολέμησαν ενωμένοι απέναντι στο ναζισμό.

 

2. Ο διαγωνισμός απευθύνεται σε μαθητές Δ΄, Ε΄και Στ΄ Τάξης του Δημοτικού και όλων των τάξεων των Γυμνασίων και Λυκείων (γενικής και ειδικής αγωγής) σε πανελλαδική κλίμακα, καθώς και σε Σχολεία του Εξωτερικού. Σκοπός του είναι να παροτρύνει τους μαθητές να γνωρίσουν αυτό το σημαντικό για την τοπική και εθνική ιστορία γεγονός, αλλά και τα οχυρά τα οποία βρίσκονται στην περιοχή των ελληνοβουλγαρικών συνόρων. Σημειώνεται η σημαντικότητα της ανάδειξης της Μάχης των Οχυρών ως ιστορικό γεγονός, καθώς αποτελεί την πρώτη σοβαρή αντίσταση στον Β΄ΠΠ κατά των Γερμανών, όπου τα 21 Οχυρά της Ελληνοβουλγαρικής μεθορίου αντιστάθηκαν με ηρωισμό και αυταπάρνηση απέναντι στην έως τότε ανίκητη Γερμανική στρατιωτική μηχανή και τα περισσότερα από αυτά δε νικήθηκαν ποτέ.

 

Οι μαθητές με την ενασχόλησή τους με την ιστορία της Μάχης των Οχυρών έχουν την ευκαιρία να αποτυπώσουν με τη δική τους ματιά ότι οι αγώνες για την Ελευθερία και τα ιδανικά της Πατρίδας έχουν θετικά αποτελέσματα, ακόμη και απέναντι σε υπέρτερες δυνάμεις, όταν υπάρχει ενότητα και ομοψυχία. Στόχος του διαγωνισμού είναι να γίνει κατανοητό από τους μαθητές ότι ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ!

 

Προτεινόμενοι θεματικοί άξονες:

 

- Η Μάχη των Οχυρών (αίτια, περιγραφή, συνέπειες)

- Ο Β΄παγκόσμιος πόλεμος στην Ελλάδα και την Ευρώπη

- Η Κατοχή

- Ο Β΄παγκόσμιος πόλεμος στην περιοχή μου

- Σύγχρονοι πόλεμοι, ομοιότητες και διαφορές με τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο

- Η φρίκη του πολέμου

- Όψεις του φασισμού: πόλεμοι και καθημερινότητα

 

3. Προσδοκάται η συνεργασία με τα Γραφεία Σχολικών Δραστηριοτήτων και Πολιτιστικών Θεμάτων των Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ανά την Ελλάδα, τα οποία θα συντονίσουν τη διεξαγωγή του διαγωνισμού. Ο διαγωνισμός προσφέρεται για διαθεματική αξιοποίηση σε όλα σχεδόν τα γνωστικά αντικείμενα. 

 

Στο μάθημα της ιστορίας (Μεσοπόλεμος, Β΄ παγκόσμιος πόλεμος, Κατοχή), στα γλωσσικά μαθήματα των δύο βαθμίδων (ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος στη λογοτεχνία), στα εικαστικά (εικαστικές δημιουργίες), στη μουσική (τραγούδια για τον πόλεμο), στην Πληροφορική (συγκέντρωση πληροφοριών από το διαδίκτυο, δημιουργία παρουσιάσεων, δημιουργία ιστότοπου κλπ). 

 

Οι εκπαιδευτικοί, λοιπόν, θα μπορούσαν να υλοποιήσουν ένα ολοκληρωμένο πολιτιστικό πρόγραμμα για τη Μάχη των Οχυρών και τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο (στο πλαίσιο της ευέλικτης ζώνης ή διαθεματικά σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα) ή να υλοποιήσουν μεμονωμένες δράσεις (για παράδειγμα: η Μάχη των Οχυρών στη δική μου περιοχή, Οχυρά του Β΄ παγκοσμίου πολέμου στην Ευρώπη, σύγχρονοι πόλεμοι κλπ). 

 

Στην ιστοσελίδα www.istibei1941.gr υπάρχει υλικό που αφορά στην Μάχη των Οχυρών καθώς και βραβευμένα έργα διαγωνισμών των προηγούμενων ετών από τα οποία μπορούν οι μαθητές και εκπαιδευτικοί να αντλήσουν έμπνευση για τις δικές τους δημιουργίες.

 

Στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ του παρόντος εγγράφου επισυνάπτεται συνοπτικά μια σειρά από δραστηριότητες που θα μπορούσαν να συνοδέψουν τον διαγωνισμό.

 

4. Τα έργα που θα διαγωνισθούν μπορεί να είναι:

- ζωγραφιές (σκανάρισμα σε υψηλή ανάλυση jpeg ή mpeg)

- τραγούδια (σε μορφή mp3 ή mp4)

- ποιήματα (σε μορφή word)

- διηγήματα(σε μορφή word)

- τρισδιάστατες κατασκευές (βιντεοπαρουσίαση σε μορφή mp4)

- ταινίες μικρού μήκους (σε μορφή mp4)

- παιχνίδια (επιτραπέζια, ηλεκτρονικά, διαδραστικά πχ κρυμμένος θησαυρός)

 

Όλα τα έργα πρέπει να αποσταλούν ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ στο istibeifort@gmail.com συνοδευόμενα από διαβιβαστικό έγγραφο της Σχολικής Μονάδας όπου θα αναγράφεται ο αριθμός και το όνομα του μαθητή και επιβλέποντα εκπαιδευτικού ανά έργο. Στην ονομασία κάθε ηλεκτρονικού αρχείου πρέπει να αναγράφεται το/τα ονοματεπώνυμο/α του/των δημιουργών και το είδος του έργου (πχ Παπαδόπουλος Ανδρέας - ποίημα). Λόγω του μεγάλου μεγέθους των αρχείων ενδείκνυται η αποστολή τους με wetransfer ή sendspace. 

 

Με ευθύνη του Συνδέσμου Φίλων Οχυρού Ιστίμπεη θα αποστέλλεται mail που θα επιβεβαιώνει την επιτυχή λήψη του υλικού εντός 3 ημερών. Αν δεν αποσταλεί mail επιβεβαίωσης εντός των 3 ημερών σημαίνει ότι δεν έχουν παραληφθεί τα έργα από τους διοργανωτές (την 4η ημέρα από την αρχική αποστολή θα πρέπει να υπάρξει επικοινωνία με ευθύνη της Σχολικής Μονάδας). Το υλικό που συγκεντρώνεται αξιοποιείται από τον Δήμο Σιντικής με τη διοργάνωση περιοδικών εκθέσεων με σκοπό τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης μέσα από τη ματιά των μαθητών.

 

5. Το χρονοδιάγραμμα του διαγωνισμού προβλέπει:

 

α. δήλωση συμμετοχώντων Σχολικών Μονάδων μέχρι τέλη Δεκεμβρίου του 2025.

β. υποβολή των έργων μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου 2026. 

γ. Αξιολόγηση των έργων μέχρι την 15 Μαρτίου 2026.

δ. Τελετή βράβευσης των εργασιών στα μέσα Απριλίου 2026.

 

6. Ο Δήμος Σιντικής θα φροντίσει για την κάλυψη των εξόδων που θα προκύψουν από την τέλεση του διαγωνισμού (υποστηρικτικό υλικό, μισθώματα αμφιθεάτρων, διαφημιστικό υλικό, διπλώματα συμμετοχής και βραβεία), καθώς και τα δώρα και το έπαθλο για τον νικητή της κάθε κατηγορίας.

 

7. Στην τελική εκδήλωση βράβευσης, θα υπάρχουν ξεχωριστά βραβεία ανά κατηγορία δημιουργίας (ποίηση, εικαστικά, ταινία κλπ). Τα βραβεία δεν είναι χρηματικά, αλλά έντυποι έπαινοι. Το μεγάλο έπαθλο που θα προκύψει κατόπιν κλήρωσης των πρωτευσάντων εργασιών θα είναι ένα πενθήμερο ταξίδι στην Νορμανδία στις αρχές Ιουνίου 2026, στο οποίο θα συμμετέχει ένας μαθητής μαζί με τον γονέα του και τον εκπαιδευτικό που επέβλεψε την εργασία του. 

 

Ο Σύνδεσμος Φίλων Οχυρού Ιστίμπεη καλύπτει αεροπορικά εισιτήρια, διαμονή, ξενάγηση, μετακινήσεις στην Γαλλία. Το ταξίδι έχει εκπαιδευτικό σκοπό, καθώς οι Γάλλοι πραγματοποιούν πολλές και αξιόλογες εκδηλώσεις για να τιμήσουν την απελευθέρωση της Γαλλίας. Η απόβαση της Νορμανδίας ήταν η μεγαλύτερη απόβαση όλων των εποχών και αποτελεί το γεγονός που συνέβαλε στην λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 6 Ιουνίου 2019 παρευρέθηκε στις επετειακές εκδηλώσεις και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ.Προκόπης Παυλόπουλος μαζί με άλλους ηγέτες χωρών που έλαβαν μέρος στην απόβαση της Νορμανδίας το 1944.

 

8. Σημειώνεται τέλος:

 

α) Η συμμετοχή των μαθητών/τριών είναι προαιρετική και δεν έχει καμία  οικονομική επιβάρυνση για τους/τις μαθητές/τριες ή το σχολείο

β) Τα κριτήρια αξιολόγησης των έργων αφορούν:

- στη συνάφεια των μαθητικών δημιουργιών με το θέμα του διαγωνισμού

- στην αρτιότητα των μαθητικών έργων

- στα μηνύματα των δημιουργών (ειρηνική συνύπαρξη των λαών)

- στην πρωτοτυπία

- στην τήρηση των ειδικών όρων της παρούσας προκήρυξης

- στη συμμετοχή των μαθητών

- στην ποιότητα του υποβληθέντος έργου: εικαστική (για τα εικαστικά έργα) ή φιλολογική (για τα λογοτεχνικά έργα) ή οπτικοακουστική (για τις ταινίες, τις μουσικές συνθέσεις και τις ψηφιακές δημιουργίες)

 

γ) Η σύνθεσητης επιτροπής αξιολόγησης των έργων είναι η εξής:

∙ Ζήκα Διονυσία, Φιλόλογος-Ποιήτρια

∙ Ζλατίντσης Ευάγγελος, Ηθοποιός-Σκηνοθέτης

∙ Μαλκίδης Θεοφάνης, Διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών Παντείου Πανεπιστημίου.

∙ Κυριακού Κωνσταντίνος, Σκηνοθέτης-Συγγραφέας-Υποψήφιος διδάκτωρ Τμήματος Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ.

∙ Τασιούλα Παναγιώτα, Διδάκτωρ Μουσικών Σπουδών ΑΠΘ.

∙ Κορομηλά Ελένη,Εικαστικός

∙ Κυρμανίδου Σωτηρία, Κοινωνική Λειτουργός-Ποιήτρια

 

δ) Ο φορέας διοργάνωσης αναλαμβάνει όλη τη διαδικασία υλοποίησης του διαγωνισμού.

ε) Ο προτεινόμενος διαγωνισμός δεν εμπλέκεται με την προώθηση εμπορικών προϊόντων, καθώς και με τη διάθεση, δωρεάν διανομή, διακίνηση ή πώληση πάσης φύσεως υλικού (εντύπου και μη).

στ) Δεν θα υπάρξουν έσοδα για τον φορέα που προκηρύσσει τον διαγωνισμό ή για άλλον, από τα υποβληθέντα έργα (με εμπορία ή διαφήμιση κ.λπ.) και η χρήση των έργων θα γίνει μόνο για εκπαιδευτικούς σκοπούς τηρώντας τον Νόμο περί προσωπικών δεδομένων των μαθητών.

ζ) Στην ιστοσελίδα του διαγωνισμού θα δημοσιευτούν μόνο τα διακριθέντα έργα των μαθητών/-τριών από τον φορέα διοργάνωσης του διαγωνισμού.

η) Εκτός από την τήρηση του χρονοδιαγράμματος και την αυτονόητη υποχρέωση των συμμετεχόντων να υποβάλλουν αυθεντικά έργα που δεν αποτελούν προϊόν αντιγραφής, δεν υπάρχουν άλλοι περιορισμοί.

 

Μια σχολική μονάδα μπορεί να συμμετάσχει με όσα έργα επιθυμεί και σε όσες κατηγορίες επιλέξει. Τα σχολεία που θα συμμετάσχουν στον διαγωνισμό, έχουν δικαίωμα να αναρτήσουν τις όποιες δημιουργίες τους στο διαδίκτυο ακόμη και πριν την ολοκλήρωση της αξιολόγησής τους. Διευκρινίζουμε ακόμη ότι για τη συμμετοχή στον διαγωνισμό απαιτείται έγγραφη συγκατάθεση των γονέων των μαθητών. Τα έντυπα της έγγραφης συγκατάθεσης (που θα λάβουν τα σχολεία μετά την εκδήλωση ενδιαφέροντος εκ μέρους τους) δε θα σταλούν στην Οργανωτική Επιτροπή του διαγωνισμού, αλλά θα διατηρηθούν στο αρχείο των σχολείων. Τέλος, αν οι δημιουργίες είναι οπτικοακουστικές, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί υλικό άλλων δημιουργών χωρίς την άδειά τους ή την άδεια της ΑΕΠΙ. Σημειώνουμε τέλος ότι βεβαιώσεις συμμετοχής (ψηφιακές) θα λάβουν όλοι οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί και επαίνους συμμετοχής (ψηφιακούς) όλοι οι μαθητές.

 

Ενστάσεις μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων μπορούν να υποβληθούν ΜΟΝΟ από τις σχολικές μονάδες (τα όργανα διοίκησής τους) και μπορούν να αναφέρονται ΜΟΝΟ σε παραβίαση όρων της παρούσας προκήρυξης και όχι στα αποτελέσματα της επιτροπής αξιολόγησης των μαθητικών δημιουργιών. Η επιτροπή αξιολόγησης δε θα συντάξει περιγραφικές εκθέσεις αξιολόγησης για κάθε μαθητική δημιουργία ούτε θα ανακοινώσει αξιολογική κατάταξη όλων των μαθητικών δημιουργιών.

 

Στην επίσημη ιστοσελίδα του Συνδέσμου Φίλων Οχυρού Ιστίμπεη www.istibei1941.gr υπάρχει:

 

α. η φόρμα συμμετοχής την οποία πρέπει να συμπληρώσει ο υπεύθυνος εκπαιδευτικός για την συμμετοχή των μαθητών του κάθε σχολείου μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2025:

https://istibei1941.gr/mathitikos-diagonismos-maxi-oxiron/forma-simmetoxis/ 

β. Βραβευμένα έργα από Διαγωνισμούς προηγούμενων ετών.

γ. Φωτογραφικό υλικό από τα ταξίδια στην Νορμανδία που πραγματοποιήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια ως έπαθλο του παρόντος Μαθητικού Διαγωνισμού.

https://istibei1941.gr/taxidi-sti-normandia-2019

 

ε. Πρόταση για διοργάνωση εκπαιδευτικής εκδρομής στο Ρούπελ σε συνδυασμό με επίσκεψη στο Παλαιοντολογικό Μουσείο Θερμοπηγής και περιήγηση στην λίμνη Κερκίνη (οικολογικός προορισμός).

 

Τα Σχολεία που θα αποφασίσουν να διοργανώσουν εκπαιδευτική εκδρομή μπορούν να επικοινωνήσουν με τον Δήμο Σιντικής για την οργάνωση εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων σχετικών με τη Μάχη των Οχυρών.

 

Για οποιαδήποτε διευκρίνιση οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν ηλεκτρονικά στο istibeifort@gmail.com.

 

ΡΟΥΠΕΛ 1941 – Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ

 

ΠΡΟΣΟΧΗ: τα πρώτα 50 σχολεία που θα δηλώσουν συμμετοχή και θα λάβουν μέρος στον διαγωνισμό θα επιλεγούν κατά προτεραιότητα για να παρακολουθήσουν (εφόσον το επιθυμούν) την εντυπωσιακή εκδήλωση ΡΟΥΠΕΛ 1941–Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ που θα γίνει για δεύτερη χρονιά ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ την Παρασκευή 8 Μαΐου 2026!

 

Ο Δήμαρχος Σιντικής

Γεώργιος Ευθ. Τάτσιος

Χριστούγεννα 2025 (ένα κείμενο κριτικής και αυτογνωσιας)

Πριν μέρες άκουσα κάποιον να μου περιγράφει ένα όραμα που έζησε με ανοικτά μάτια και αισθήσεις, όχι στον ύπνο του δηλαδή, μέσα σε μεγάλο ναό.

 

Με ρώτησε: «Έπαθα κάτι; Τι ήταν αυτό;».

 

Είδε, λοιπόν, το πολυπληθές εκκλησίασμα σε ναό της μεγάλης πόλης να έχει μορφές ζόμπι και άβουλων ανθρώπων, χωρίς αισθήματα και σκέψη, όλων σχεδόν εκτός ολίγων.

 

Τρομακτικό πολύ και αποκαλυπτικό επίσης.

 

Προσωπικά γνωρίζω τον άνθρωπο και μπορώ να βεβαιώσω ότι έχει απολύτως τα λογικά του. Ίσως εμπίπτει και αυτός, όπως και όσοι άλλοι έχουμε μείνει που δεν ήπιαν ακόμη από το «τρελό νερό», όπως προφητικά περιγράφει στο ομώνυμο διήγημά του ο μακαριστός και ευλογημένος άνθρωπος του Θεού, ο Φώτης Κόντογλου. Ο οποίος έλεγε: «Μια μέρα ο βεζίρης λέγει του σουλτάνου πως είδε κάποια σημάδια στον ουρανό, πως θα βρέξει στον κόσμο ένα νερό τρελό, και πως όποιος το πιει αυτό το νερό θα τρελαίνεται. Και πως όλοι οι άνθρωποι που ζούνε στην επικράτειά τους θα πιούνε και θα χάσουνε τα λογικά τους, και δεν θα νιώθουνε πια τίποτα, μήτε τι είναι σωστό και τι είναι ψεύτικο, μήτε τι είναι καλό και τι είναι κακό, μήτε τι είναι νόστιμο και τι άνοστο, μήτε τι είναι δίκαιο και τι άδικο…».

 

(Αναζητήστε το και θα το βρείτε στο διαδίκτυο να το διαβάσετε ολόκληρο· είναι μια καθαρή προφητεία του σημερινού ανάποδου κόσμου μας.)

 

Όμως δεν κάθισα με σταυρωμένα χέρια. Για να διασταυρώσω την πληροφορία και την εμπειρία. Μίλησα και με δύο ακόμη ανθρώπους αξιόπιστους, αξιόλογους και σοβαρούς, οι οποίοι μου επιβεβαίωσαν πως είχαν και οι ίδιοι ανάλογη πληροφορία από άλλον άνθρωπο. Μάλιστα, ο ένας εξ αυτών το είχε ζήσει και ο ίδιος, σε μια απεγνωσμένη έκκληση προσευχής προς τον Θεό, να του δώσει δύναμη, να του δώσει μια πληροφορία να στηριχθεί, αφού ο ίδιος δέχεται πόλεμο από παντού, και εκ των έσω και από εξωτερικούς εχθρούς, και έχει αρχίσει να αμφιβάλλει για τον εαυτό του. Ο Κύριός μας τού απάντησε με το ίδιο όραμα: τα ζόμπι μέσα και έξω από τους ναούς. Και κατάλαβε και σιώπησε, και παρηγορήθηκε, αλλά και πόνεσε πολύ για τους ανθρώπους.

 

Θυμήθηκα τότε και τον Άγιο Αντώνιο, που είπε προφητικά και αυτός ότι στα τελευταία χρόνια οι άνθρωποι θα νομίζουν ότι έχουν τρελαθεί βλέποντας την τρέλα στον κόσμο, και όλοι θα τους κατηγορούν ως απροσάρμοστους και τρελούς. Όμως δεν θα είναι.

 

Υπάρχουν μελετητές αυτή τη στιγμή στον Καναδά, με τους οποίους έχουμε κάποια επικοινωνία επί του θέματος, και σε υπόλοιπα μέρη του κόσμου, που ισχυρίζονται πως ο κύριος στόχος του εμβολιασμού COVID δεν ήταν η θανάτωση του ανθρώπου, αλλά ο εξαπανθρωπισμός του: η κατάκτηση του μυαλού του, η φυλάκιση του νου του. Ίσως οι «ξαφνικίτιδες» και οι καθημερινοί θάνατοι των νέων να είναι το μικρό κακό ίσως και πρόνοια Θεού για να μην φτάσουν κάποιοι στην έσχατη προδοσία. Κάτι, βέβαια, που αποτελεί από χρόνων στόχευση της Νέας Τάξης Πραγμάτων, με την πλύση εγκεφάλου μέσω των μέσων και του διαδικτύου που ακολούθησε προοδευτικά μετά την τηλεόραση ή οποία τώρα μοιάζει αθώα μπροστά στα επιτεύγματα του διαδικτύου στις ψυχές των ανθρώπων..

 

Και τώρα πλέον, που υπάρχει η ανάλογη υψηλή μυστική τεχνολογία να το καταφέρει απόλυτα και ουσιαστικά, με την εξουσία επί του ανθρώπου, έχοντας κυβερνήσει πλέον τον νου του, αυτό ίσως χρειαστεί κάποιες ακόμη πανδημίες και εμβολιασμούς, ώστε να ολοκληρωθεί η εγκατάσταση της υψηλής αυτής τεχνολογίας στον εγκέφαλο των ανθρώπων. Μετά όλα πλέον θα είναι απλά γι’ αυτούς, όταν θα έχουν να κυβερνούν και να εξουσιάζουν όχι ανθρώπους με ελεύθερο νου και σκέψη, αλλά ζόμπι με ελεγχόμενη από αυτούς βούληση.

 

Αναρωτιέμαι μήπως η έξαρση της βίας και των ανήκουστων εγκλημάτων των τελευταίων χρόνων, μετά τον κορονοϊό, έχει κάποια σχέση με αυτή την παρέμβαση μέσω των σκευασμάτων εμβολίων στον εγκέφαλο των ανθρώπων. Ή μήπως η έξαρση των ψυχιατρικών νόσων έχει κάτι να κάνει με όλο αυτό; Ποιος θα μας πει; Θα μάθουμε ποτέ;

 

Αλήθεια, περιμένετε την αλήθεια από τον αρχηγό του ψεύδους, που έχει κατακυριεύσει κάθε οργανισμό υγείας, κάθε εξουσιαστικό κέντρο και κάθε, δυστυχώς, εκκλησιαστική αρχή;

 

Ποιος θα πει την αλήθεια;

Κάποιοι ελάχιστοι, μοναχικοί και αποκομμένοι, που θα χαρακτηριστούν εύκολα τρελοί ή και φανατικοί, ώστε να απομονωθούν και να χάσουν την ισχύ του λόγου τους. Βλέπε το πρόσφατο παράδειγμα του ευλαβους και παραδοσιακού Τυχικού στην Πάφο.

 

Η αλήθεια είναι αυτή που φανερώθηκε επανειλημμένως στο όραμα που σας περιέγραψα αρχικά, και φυσικά δεν έχει να κάνει μόνο με τον εμβολιασμό, αλλά κυρίως με την ελεύθερη παράδοση του ανθρώπου στους δυνάστες του, που είναι με την σειρά τους και με όλη την ελευθερία τους κυριευμένοι από τον αρχιψεύτη και μισόκαλο δαίμονα.

 

Ο άνθρωπος του σήμερα παρέδωσε την ελευθερία του όχι στον Θεό, από τον οποίο την έλαβε ως δώρο εκ της δημιουργίας, αλλά την παρέδωσε στον δαίμονα και στον απόλυτο εχθρό του, αντί πινακίου φακής: ηδονές, πλούτο, δόξα, εξουσία, υπερμόρφωση και υπερφόρτωση, όλα για να ευχαριστεί το εγώ και την αυτοευχαρίστησή του.

 

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες καλούμαστε να ζήσουμε τα Χριστούγεννα του 2026, μέσα σε γεμάτους ναούς από ανθρώπινες μορφές, με λίγους όμως, πολύ λίγους, αληθινούς ανθρώπους.

 

Άδειασε η ψυχή του ανθρώπου. Νέκρωσε το πρόσωπό του. Δεν γελά, δεν εκφράζεται, δεν νιώθει, δεν συμπονά. Δεν μπορεί να γεμίσει παρά μόνο με την έμπρακτη αγάπη του Κυρίου μας.

 

Την αναζητούμε παντού γύρω μας και δεν τη βλέπουμε στους ανθρώπους Του, και απογοητευόμαστε. Είναι κρίμα, είναι μαρτύριο, αλλά είναι και προσωπική μας αμαρτία που μας βαραίνει, γιατί η δική μας ανικανότητα να αγαπήσουμε τον συνάνθρωπο χρεώνεται στον Χριστό και την Εκκλησία Του. Γι’ αυτό τρέχουν οι άνθρωποι μακριά από την Εκκλησία. Και φταίμε εμείς πρώτα: οι λειτουργοί Του, οι μαθητές Του, οι ακόλουθοί Του.

 

Ας ανασυνταχθούμε. Ας γυρίσουμε πίσω στα πρωτοτόκια και στα βασικά της πίστεώς μας, που και αυτά πλέον αμφισβητούνται.

 

Ίσως εμείς οι σημερινοί χριστιανοί του 2025 δεν χρειάζεται να πάμε και πολύ πίσω στον χρόνο. Αρκούν τριάντα με σαράντα χρόνια, όχι περισσότερα, ώστε να αντλήσουμε δύναμη, χάρη, χαρά και ορθές κατευθύνσεις. Να μπορούμε να φιλτράρουμε τα νεοεποχίτικα μηνύματα της ισοπέδωσης και της ένωσης των πάντων, των ψευτοθρησκειών με τον Αληθινό Θεό και Κύριο Ιησού Χριστό.

 

Είναι στ’ αλήθεια ευλογία να μπορούμε ακόμη να ακούμε στο διαδίκτυο ομιλίες αγίων ιεροκηρύκων του Παραδείσου. Όπως όταν ακούς ένα προ λιγοτερου του μισού αιώνα κήρυγμα του π. Αθανασίου Μυτιληναίου, ή του κυρ-Δημήτρη του Παναγόπουλου, ή του μακαριστού Επισκόπου Αυγουστίνου και λίγων άλλων, δόξα τω Θεώ.

 

Μηνύματα που σήμερα δεν ξέρω αν θα επιτρεπόταν να ακουστούν σε δημόσιους χώρους ή ακόμη και σε αίθουσες εκκλησιών. Κάνεις επίσκοπος της εκκλησίας δεν τολμά να ομιλήσει έτσι πλέον. Μηνύματα με τα οποία πλέον διαφωνούν οι πλείστοι, αν όχι όλοι, εκκλησιαστικοί ταγοί.

 

Όμως μέσα σε αυτά τα μηνύματα βρίσκει κανείς τη γνωστή πατροπαράδοτη και αποστολικά παραδεδομένη οδό που οδηγεί στο Σπήλαιο της Γεννήσεως του Κυρίου μας. Δεν θέλουμε άλλους εκσυγχρονισμούς ούτε νεωτερισμούς, ούτε άλλη πρόοδο και προσαρμογή της Εκκλησίας στα σύγχρονα κελεύσματα της εποχής.

 

Δεν έχουμε ανάγκη να κατέβουμε στο επίπεδο της φθοράς και της δυσωδίας της αμαρτίας, αλλά έχουμε ανάγκη να δούμε την Εκκλησία μπροστάρη σε έναν αγώνα που θα ανυψώσει εμάς εκ της αμαρτίας στο ύψος της υιοθεσίας των τέκνων του Θεού.

 

Δεν θέλουμε άλλους συγχρωτισμούς και συναγελασμούς με τους προδότες της πίστεως και τους αρχιμασόνους της εκάστοτε εξουσίας, για λόγους πολιτικής ή «ευγένειας». Όπως ξεγελάτε, έτσι νομίζετε ότι ξεγελάτε και τη συνείδησή σας.

 

Θέλουμε την Εκκλησία δίπλα στον πονεμένο και τον αναγκεμένο, από τους δικούς της πόρους και τον οβολό της χήρας, όχι τα πακέτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις αμαρτωλές επιδοτήσεις που την εναγκαλίζουν υποχρεωτικά με τον «κοσμοκράτορα του κόσμου τούτου».

 

(Δεν θα μιλήσω πλέον πολύ μαζί σας, διότι έρχεται ο άρχων του κόσμου, και δεν έχει επάνω μου καμία δύναμη) (Κατά Ιωάννην 14,30).

 

Όχι άλλα συσσίτια επιδοτούμενα από το κράτος για να είμαστε «φιλάνθρωποι». Όχι άλλες φιλανθρωπίες από πλούσια τραπέζια, όταν τινάζουν τα πανάκριβα τραπεζομάντηλά τους. Ο κόσμος υποφέρει, το ξέρει, το αντιλαμβάνεται και φεύγει αηδιασμένος.

 

Η ψευδοεικόνα των γεμάτων ναών μόνο στις μεγάλες εορτές ας μην σας ξεγελά και χάνετε τον στόχο. Το εκκλησιαστικό γεγονός σαπίζει, αν οι χριστιανοί δεν εξέρχονται από την ασφάλειά τους και αν δεν εισέρχονται στον κόσμο ως πρόβατα εν μέσω λύκων, με μόνη απαντοχή τον Κύριό τους.δεν θα μπορέσουν ποτέ να αναζητήσουν την μετάνοια τους και δεν θα αποδεχθούν ποτέ το μαρτύριο ως ευλογία.

 

Ο σκοπός δεν είναι να έχουμε ευχαριστημένους τους πλούσιους και τους άρχοντες, ώστε να απομυζούμε τα οφέλη των υψηλών αυτών γνωριμιών, αλλά να μιλήσουμε ξεκάθαρα και χωρίς φόβο για την πολυπόθητη και διαρκώς αναζητούμενη μετάνοια σε αυτή τη ζωή. Μόνο εδώ μας δίνεται αυτό το δικαίωμα και η δύναμη της μετανοίας.

 

Ας μετανοήσουμε όλοι μας, αρχίζοντας από το να σταματήσουμε πολλά από αυτά που θεωρούμε αυτονόητα: πολλά έξοδα, πολλές διασκεδάσεις, πολλές σπατάλες, πολύ εγωισμό, αυτάρεσκεια, φιλαυτία, πολλή υποκρισία με ψευτοφιλανθρωπίες ετήσιες και πανάκριβα τραπέζια με τον μανδύα της φιλανθρωπίας. Έλεος.

Δεν σας αντέχουμε άλλο.

 

Δείτε πού γεννήθηκε ο Χριστός. Κοιτάξτε το Σπήλαιο της Φάτνης, τον Ιησού τον Παντοδύναμο και Παντοκράτορα, με όλη την ταπείνωση, την αδυναμία και την ευαλωτότητα ενός μικρού, ανυπεράσπιστου παιδιού. Και μετά κοιταχτείτε στον καθρέφτη της αυτογνωσίας σας, που ίσως μπορεί να σας οδηγήσει και σε μετάνοια.

Αυτά θα είναι αληθινά Χριστούγεννα.

 

«Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός…» (Πρώτο κάθισμα Χριστουγέννων)

 

ΚΑΙ ΟΙ ΕΣΧΑΤΟΙ ΕΣΟΝΤΑΙ ΠΡΩΤΟΙ

Χριστούγεννα 2025

 

(μας εστάλλει από τον κ. Νεκτάριο Δαπέργολα) 

Σουηδία: Η χώρα που δεν χρησιμοποιεί μετρητά, αλλά…

Στη Σουηδία, σχεδόν κανείς δεν πληρώνει με μετρητά. Αλλά η υψηλή εξάρτηση από το διαδίκτυο εγκυμονεί επίσης κινδύνους. Η κεντρική τράπεζα συμβουλεύει τους ανθρώπους να κρατούν τα χρήματα μιας εβδομάδας τουλάχιστον στο σπίτι, ώστε να έχουν αρκετά για τις πιο επείγουσες ανάγκες.
 

Είτε αγοράζετε τσίχλα από αυτόματο πωλητή, είτε ένα παραδοσιακό ρολό κανέλας από αρτοποιείο είτε πληρώνετε για μια δημόσια τουαλέτα – στη Σουηδία, σχεδόν όλα πληρώνονται πλέον ψηφιακά. Μόνο μία στις δέκα αγορές εξακολουθεί να γίνεται με μετρητά. 

 

Τα περισσότερα καταστήματα στη σκανδιναβική χώρα δέχονται μόνο κάρτες – αυτό ισχύει ακόμη και για τα μεγάλα καταστήματα λιανικής. Φαίνεται πρακτικό, αλλά έχει και τα μειονεκτήματά του. Επειδή τα μετρητά δεν εξαφανίζονται απλώς από τα πορτοφόλια: τα υποκαταστήματα τραπεζών είναι όλο και λιγότερο πιθανό να προσφέρουν αναλήψεις μετρητών και ο αριθμός των ΑΤΜ μειώνεται συνεχώς. 

 

Υπάρχουν άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες με τις ψηφιακές πληρωμές 

 

Ο Björn Eriksson ξεκίνησε μια πρωτοβουλία για τη διατήρηση των πληρωμών με μετρητά. Σύμφωνα με τον ίδιο, απαιτείται αλλαγή νοοτροπίας: 

«Οι πληρωμές χωρίς μετρητά αποκλείουν ορισμένα άτομα που αντιμετωπίζουν διάφορες δυσκολίες – για παράδειγμα, άτομα με σωματικές αναπηρίες ή πολλά ηλικιωμένα άτομα που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις ψηφιακές προκλήσεις, καθώς και ορισμένους από εκείνους που ζουν σε αγροτικές περιοχές χωρίς κάλυψη». 

 

Και όχι μόνο αυτό: πιθανές κυβερνοεπιθέσεις και διακοπές ρεύματος ή διαδικτύου αποτελούν επίσης μέρος του προβλήματος. Η σουηδική κεντρική τράπεζα αξιολογεί την απειλή τέτοιων παραγόντων ως πολύ πραγματική. Και παρόλο που οι προστασίες του χρηματοπιστωτικού συστήματος λειτουργούν καλά προς το παρόν, σε περιόδους γεωπολιτικών εντάσεων, τα μετρητά είναι εξαιρετικά σημαντικά. 

 

Συμβουλές για τη διατήρηση μετρητών 

 

«Θέλουμε να ευαισθητοποιήσουμε το κοινό ότι είναι συνετό να έχετε κάποια μετρητά στο σπίτι για να παραμείνετε φερέγγυοι ακόμη και αν διακοπούν οι τηλεπικοινωνίες ή το ηλεκτρικό ρεύμα. Σας συνιστούμε να διατηρείτε αρκετά μετρητά στο σπίτι για να καλύψετε το κόστος τροφίμων και φαρμάκων σας τουλάχιστον για μια εβδομάδα», λέει η Elin Rytola από την Κεντρική Τράπεζα της Σουηδίας. Το Σουηδικό Υπουργείο Άμυνας υποστηρίζει αυτή τη σύσταση επειδή τα μετρητά αποτελούν στοιχείο της εθνικής ετοιμότητας για κρίσεις. 

 

Αλλά δεν ακολουθούν όλοι οι Σουηδοί αυτή τη συμβουλή. Μια αυτοσχέδια έρευνα του DW στους δρόμους της σουηδικής πρωτεύουσας Στοκχόλμης δείχνει ότι οι άνθρωποι δεν κρατούν μετρητά στο σπίτι μαζικά – κυρίως επειδή γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να πληρώνουν με μετρητά. Άλλοι, ωστόσο, δεν έχουν ξεχάσει το μάθημα από την Ισπανία, όπου φέτος υπήρξε μια σοβαρή διακοπή ρεύματος, η οποία προκάλεσε τεράστια προβλήματα στους ανθρώπους και κατέστησε αδύνατη την πληρωμή λογαριασμών. 

 

Οι τράπεζες δεν ενδιαφέρονται για την αλλαγή 

 

Η σουηδική κυβέρνηση αναζητά τις σωστές λύσεις. Μια επιτροπή εμπειρογνωμόνων που συστάθηκε πέρυσι συνιστά οι τράπεζες να υποχρεούνται νομικά να διατηρούν μια υποδομή πληρωμών με μετρητά. Η Σουηδική Κεντρική Τράπεζα πιέζει για το ίδιο εδώ και χρόνια, καταπολεμώντας την απροθυμία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που δεν ενδιαφέρονται για την αλλαγή. 

 

«Σύμφωνα με τις αναλύσεις μας, η μειωμένη χρήση μετρητών έχει αποφέρει οικονομικά οφέλη στις τράπεζες – ύψους περίπου τριών δισεκατομμυρίων σουηδικών κορωνών. Επομένως, υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για να αυξηθεί η πίεση στις τράπεζες. 

 

Για παράδειγμα, έχουμε προτείνει να υπάρχει υποχρεωτική επιλογή χρήσης μετρητών. Η ιδέα είναι τα καταστήματα που πωλούν βασικά αγαθά να υποχρεούνται να δέχονται και μετρητά», δήλωσε στην DW η Elin Rytola από την Κεντρική Τράπεζα της Σουηδίας. 

 

Έτσι, στη σκανδιναβική χώρα, τα μετρητά γίνονται μέρος της προετοιμασίας του πληθυσμού και των θεσμών για καταστάσεις κρίσης. Το θέμα παραμένει πολιτικά επίκαιρο, παρά το γεγονός ότι οι πληρωμές με μετρητά στη Σουηδία σχεδόν εξαφανίζονται. 

 

Deutsche Welle 

 

 

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog

Το πείραμα με την κατολίσθηση που υπολόγισαν λάθος οι επιστήμονες και κατέληξε σε δεκαπέντε νεκρούς μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα

Η τεχνητή πλαγιά στην Kanagawa κατέρρευσε ξαφνικά και παρέσυρε δεκαπέντε ανθρώπους σε ένα από τα πιο δραματικά επιστημονικά πειράματα της εποχής.
 

Γράφει ο Γρηγόρης Κεντητός

 

Το 1971 στην Kanagawa μια ομάδα επιστημόνων προσπάθησε να καταλάβει πώς ξεκινά μια κατολίσθηση όταν μια πλαγιά κορεστεί με νερό. Η συγκεκριμένη κατολίσθηση Kanagawa 1971 ήταν ένα κρίσιμο πείραμα για την κατανόηση αυτών των διαδικασιών. Ήταν μια περίοδος όπου η Ιαπωνία αντιμετώπιζε συχνά καταστροφές από έντονες βροχοπτώσεις και τέτοια πειράματα θεωρούνταν αναγκαία. Η πλαγιά που κατασκεύασαν ήταν περίπου είκοσι μέτρων και είχε στηθεί για να δεχτεί συνεχή άρδευση ώστε να μιμηθεί ισχυρή βροχόπτωση. 

 

Οι ερευνητές είχαν τοποθετήσει εξοπλισμό παρακολούθησης και κάμερες για να καταγράψουν τη στιγμή που το έδαφος θα άρχιζε να υποχωρεί. Αυτή η καταγραφή από την κατολίσθηση της Kanagawa το 1971 βοήθησε στην κατανόηση των φαινομένων. Στη βάση της πλαγιάς συγκεντρώθηκαν τεχνικοί, επιστήμονες και συνεργεία ειδήσεων. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν σαφείς κανόνες για το πόσο κοντά μπορεί να βρίσκεται κάποιος σε πείραμα που περιλαμβάνει ελεγχόμενη αστοχία εδάφους. 

 

Η διαδικασία άρδευσης κράτησε αρκετές ώρες. Το νερό έπεφτε συνεχώς πάνω στην πλαγιά και αυτή φαινόταν σταθερή. Όσοι βρίσκονταν εκεί δεν είχαν λόγο να πιστεύουν ότι κάτι θα εξελισσόταν πιο βίαια από το αναμενόμενο. Όλα έδειχναν πως το πείραμα θα ολοκληρωνόταν με μια μικρή, ελεγχόμενη μετακίνηση της επιφάνειας. Το αποτέλεσμα της κατολίσθησης Kanagawa 1971, ωστόσο, ήταν απρόσμενο.

 

Η αστοχία που συνέβη ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση 

 

Η κατάρρευση της πλαγιάς ήρθε απότομα. Δεν υπάρχουν καταγεγραμμένες λεπτομέρειες για το ακριβές δευτερόλεπτο ή τα προειδοποιητικά σημάδια, όμως όλες οι πηγές συμφωνούν ότι η υποχώρηση του εδάφους ήταν ξαφνική. Η μάζα του χώματος κινήθηκε προς τα κάτω και παρέσυρε όσους βρίσκονταν στο σημείο παρατήρησης κατά την κατολίσθηση στην Kanagawa το 1971. 

 

Η αρχική αναστάτωση έδωσε γρήγορα τη θέση της σε ένα από τα πιο σοβαρά επιστημονικά δυστυχήματα στην ιστορία της Ιαπωνίας. Η κατολίσθηση έθαψε ανθρώπους, εξοπλισμό και κάμερες. Το οπτικό υλικό που καταγράφηκε λίγο πριν την αστοχία σώθηκε αργότερα και παραμένει ένα σπάνιο και σκληρό ντοκουμέντο. 

 

Ο επίσημος απολογισμός ανέφερε δεκαπέντε νεκρούς και εννέα τραυματίες. Αυτοί οι αριθμοί είναι οι μόνοι που καταγράφονται με συνέπεια στις δημοσιεύσεις της εποχής. Δεν υπάρχουν διαθέσιμες λεπτομέρειες για την ακριβή ιδιότητα κάθε θύματος, πέρα από το ότι ανάμεσά τους βρίσκονταν επιστήμονες και μέλη συνεργείων που παρακολουθούσαν το πείραμα. 

 

Μετά το περιστατικό σταμάτησαν άμεσα τα αντίστοιχα πειράματα στην Ιαπωνία. Από τότε καθιερώθηκε μια νέα πρακτική, όπου κανείς δεν παραμένει στη βάση μιας πλαγιάς όταν πραγματοποιείται δοκιμή με άρδευση ή άλλο τρόπο φόρτισης του εδάφους. Το συμβάν της Kanagawa έγινε παράδειγμα προς αποφυγή και σημείο αναφοράς για κάθε μελλοντικό πρωτόκολλο ασφάλειας. Το πείραμα της κατολίσθησης Kanagawa 1971 προκάλεσε μεγάλες αλλαγές στις πρακτικές ασφαλείας. 

 

Σήμερα θεωρείται μια από τις πιο σημαντικές και διδακτικές στιγμές στη μελέτη των κατολισθήσεων. Έδειξε πως ακόμη και μια πειραματική διαδικασία που φαίνεται ελεγχόμενη μπορεί να ξεφύγει εντελώς όταν το έδαφος κορεστεί, και πως η φύση δεν δίνει πάντα δεύτερη ευκαιρία σε λάθος υπολογισμούς.

 

πηγή

Πρώην στέλεχος της Αεροπορίας των ΗΠΑ: «Οι χημικοί ψεκασμοί γίνονται με κυβερνητικές εντολές» (δυστυχώς μόνο στα αγγλικά)

από το κανάλι Newsmax

Η Kristen Meghan, πρώην περιβαλλοντική ειδικός της Αεροπορίας των ΗΠΑ, ισχυρίζεται ότι δεκαετίες γεωμηχανικής και χημικών ψεκασμών με κυβερνητικές εντολές θέτουν το κοινό σε κίνδυνο και εξήγησε τον σκοπό των χημικών ουρών στην εκπομπή «Finnerty» στο News Max.

πηγή 

ΣΧΟΛΙΟ

Η κοπέλλα αυτή δίνει αγώνα για τους αεροψεκασμούς εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Στο κανάλι μας μάλιστα στο Youtube μπορείτε να δείτε ένα πολύ παλιό βίντεο λίγο καιρό μετά αφού παραιτήθηκε από την αεροπορία:

Η εξοργιστικη και δόλια σιωπή των φιλοζωικών οργανώσεων απέναντι στη μαζική θανάτωση προβάτων.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΗΛΙΑΣ ΕΡΜΕΙΔΗΣ 

 

Τους τελευταίους μήνες, η ελληνική ύπαιθρος βιώνει μια πρωτοφανή κρίση, με χιλιάδες πρόβατα να οδηγούνται σε θανάτωση στο όνομα της αντιμετώπισης ζωονόσων. Οι αγρότες και κτηνοτρόφοι βρίσκονται σε απόγνωση, βλέποντας το ζωικό τους κεφάλαιο – και μαζί το εισόδημά τους – να εξαφανίζεται, συχνά χωρίς επαρκείς αποζημιώσεις και χωρίς να έχει προηγηθεί ουσιαστικός διάλογος. Εύλογα, πολλοί αναρωτιούνται: πού βρίσκονται οι φιλοζωικές οργανώσεις;

 

Μέχρι σήμερα, η δημόσια παρουσία και οι παρεμβάσεις των περισσότερων φιλοζωικών φορέων επικεντρώνονται κυρίως σε ζητήματα που αφορούν τα ζώα συντροφιάς – σκύλους, γάτες και άλλα οικόσιτα ζώα. Πρόκειται ασφαλώς για σημαντικά θέματα, που αφορούν την κακοποίηση, την εγκατάλειψη και την ευζωία.

 

Ωστόσο, η σχεδόν απόλυτη σιωπή γύρω από τη μαζική και υποχρεωτική θανάτωση παραγωγικών ζώων, όπως τα πρόβατα, δημιουργεί έντονα ερωτήματα.

 

α πρόβατα, όπως και όλα τα ζώα, είναι έμβια όντα. Δεν αποτελούν απλώς «αριθμούς» σε υπηρεσιακές αναφορές ούτε μόνο οικονομικά μεγέθη. Η επιλογή της καθολικής θανάτωσης ως βασικό εργαλείο διαχείρισης κρίσεων γεννά ηθικά, κοινωνικά αλλά και επιστημονικά ζητήματα, τα οποία θα περίμενε κανείς να απασχολούν και τον φιλοζωικό χώρο.

 

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι η επιλεκτική ευαισθησία – η υπεράσπιση δηλαδή μόνο των ζώων συντροφιάς και όχι των παραγωγικών ζώων – αποδυναμώνει το ίδιο το φιλοζωικό μήνυμα. Η προστασία των ζώων δεν μπορεί να είναι «κατά περίπτωση», ούτε να εξαρτάται από το αν το ζώο ζει σε σπίτι ή σε στάβλο.

 

Οι αγρότες δεν ζητούν συγκρούσεις, αλλά στήριξη, φωνή και διάλογο. Ζητούν να τεθούν ερωτήματα για το αν υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις, για το αν τηρήθηκαν όλα τα επιστημονικά πρωτόκολλα, για το αν η πολιτεία έκανε ό,τι όφειλε πριν φτάσει στη λύση της μαζικής θανάτωσης.

 

Η σιωπή, σε τέτοιες στιγμές, δεν είναι ουδέτερη στάση. Είναι επιλογή. Και για πολλούς στην ελληνική ύπαιθρο, αυτή η επιλογή αφήνει ένα πικρό αίσθημα: ότι κάποια ζώα θεωρούνται «πιο άξια» προστασίας από κάποια άλλα.

 

Ίσως ήρθε η ώρα ο φιλοζωικός λόγος να γίνει πιο συνολικός, πιο δίκαιος και πιο θαρραλέος, αγκαλιάζοντας όλα τα ζώα – χωρίς εξαιρέσεις.

 

Φιλοζωικές & οργανώσεις για ζώα εκτροφής.

(πρόβατα, κατσίκια, βοοειδή, άλογα – ευζωία παραγωγικών ζώων).

 

Ονόματα οργανώσεων .

 

1. Πανελλήνια Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία (ΠΦΠΟ).
2. Greek Animal Welfare Fund (GAWF)
3. Compassion in World Farming – Ελλάδα.
4. Animal Action Greece.
5. Save Animals Greece.
6. Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία.
7. Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος (παρεμβάσεις ευζωίας ζώων εκτροφής).

 

πηγή 

Η Ορθοδοξία κερδίζει έδαφος στις ΗΠΑ: Από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης… στους ναούς

Ρεπορτάζ του διεθνούς πρακτορείου ειδήσεων, Associated Press, αποκαλύπτει ότι νέοι και οικογένειες στις ΗΠΑ ανακαλύπτουν την Ορθοδοξία μέσω βίντεο και social media, ενώ οι εκκλησίες προσαρμόζονται στις ανάγκες τους.  

 

Κάθε Κυριακή, ο Καθεδρικός Ναός της Αγίας Σοφίας στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ γεμίζει πιστούς όλων των ηλικιών, οι οποίοι παρακολουθούν με κατάνυξη τη Θεία Λειτουργία. 

 

Πίσω από αυτές τις παραδοσιακές εικόνες, όμως, μια νέα τάση αναπτύσσεται στις ΗΠΑ: η Ορθοδοξία κερδίζει ολοένα και μεγαλύτερη δημοτικότητα, και η αύξηση αυτή συνδέεται άμεσα με το διαδίκτυο και κυρίως με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. 

 

Η πρώτη επαφή πολλών νέων με την Ορθοδοξία δεν γίνεται πλέον στον ναό, αλλά μέσω βίντεο, αναρτήσεων και συζητήσεων στα κοινωνικά δίκτυα. 

 

«Νομίζω ότι, όπως οι περισσότεροι, η Ορθοδοξία μου έγινε γνωστή μέσω του διαδικτύου. Αυτή είναι η αλήθεια», λέει η 28χρονη Αμπία Άιλι, που βαπτίστηκε Ορθόδοξη τον Απρίλιο του 2024. 

 

«Πολλοί που έρχονται στον ναό και προσπαθούν να είναι τέλειοι ή πολύ αυστηροί με όσα έμαθαν στο διαδίκτυο, συχνά δυσκολεύονται να μείνουν. Στην Αγία Σοφία καλλιεργούμε μια κουλτούρα ταπεινότητας, αποδοχής των λαθών και ευάλωτης συμμετοχής», εξηγεί η Άιλι. 

 

Κάθε εβδομάδα, οι νεοφώτιστοι συμμετέχουν σε ανεπίσημες αλλά ουσιαστικές συναντήσεις, τα «Dinner and Discussion» (Δείπνο και Συζητήσεις), όπου μοιράζονται εμπειρίες και θέτουν ερωτήματα γύρω από την πίστη τους. 

 

Πολλοί από αυτούς έχουν γνωρίσει την Ορθοδοξία μέσω ψηφιακού περιεχομένου και τώρα αναζητούν μια βαθύτερη σύνδεση με την παράδοση και την κοινότητα. 

 

Η εμπειρία των νεοφώτιστων 

 

Ανάμεσα τους είναι και ο Τζάστιν Μπράξτον, πυροσβέστης στο Λος Άντζελες, που έγινε Χριστιανός Ορθόδοξος πριν από ενάμιση χρόνο. 

 

Περιγράφει την πρώτη του εμπειρία στον ναό με συκλονιστικό τρόπο: «Η λειτουργία ήταν μισά ελληνικά, μισά αγγλικά. Όμως δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Έκλαιγα σε όλη τη διάρκεια της μιάμισης ώρας», περιγράφει. 

 

Τώρα συμμετέχει στις συναντήσεις νέων ενηλίκων, βλέποντας την Ορθοδοξία ως μια πνευματική πρόκληση αλλά και μια πηγή βαθιάς χαράς. 

 

«Νηστεύουν, προσεύχονται… Η διαφορά ανάμεσα στην ευχαρίστηση και στη χαρά είναι ότι η χαρά είναι αυτό το συναίσθημα μετά από μια σκληρή προπόνηση, που λες: ναι, τα κατάφερα», εξηγεί, συγκρίνοντας τις πνευματικές ασκήσεις με τη σωματική προπόνηση. 

 

Δύο κύματα ενδιαφέροντος μετά την πανδημία 

 

Σύμφωνα με τον Μάθιου Νάμι, εκτελεστικό διευθυντή του Orthodox Studies Institute, η άνοδος της Ορθοδοξίας στις ΗΠΑ παρατηρείται σε δύο κύματα. 

 

Το πρώτο εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά την πανδημία, ενώ το δεύτερο εκδηλώθηκε τους τελευταίους 18 μήνες. 

 

Αν και αρχικά επικεντρώνονταν κυρίως σε ανύπαντρους νέους άνδρες, το νέο κύμα περιλαμβάνει πλέον παντρεμένους άνδρες και παντρεμένες γυναίκες, νέες οικογένειες και μέλη από διαφορετικά θρησκευτικά και εθνοτικά υπόβαθρα. 

 

«Στο αρχικό κύμα, η μεγαλύτερη αύξηση ήταν στους ανύπαντρους άνδρες, αλλά σχεδόν ισοσκελίστηκε με παντρεμένους άνδρες και γυναίκες», λέει ο Νάμι, επισημαίνοντας τη διαφοροποίηση του νέου κύματος. 

 

Το διαδίκτυο ως δίαυλος, αλλά όχι υποκατάστατο 

 

Το διαδίκτυο έχει διευρύνει σημαντικά την εμβέλεια της Ορθοδοξίας, αλλά δεν μπορεί να υποκαταστήσει την προσωπική συμμετοχή. 

 

Δημοφιλείς δημιουργοί περιεχομένου στα social media, όπως ο Καναδός Τζόναθαν Πέτζοου, τονίζουν τη σημασία της ζωντανής παρουσίας: 

 

«Σε πολλούς ορθόδοξους άνδρες που βρίσκονται στο διαδίκτυο λέμε να πηγαίνουν στην εκκλησία. (Εξηγούμε ότι) δεν μπορείς να ζήσεις αυτή την πίστη μόνο στο μυαλό σου», λέει χαρακτηριστικά. 

 

Παράλληλα, η αυξανόμενη διαδικτυακή προβολή φέρνει νέες προκλήσεις: η καθοδήγηση των νεοφώτιστων, η αποφυγή παρανοήσεων, ο κίνδυνος ακραίων συμπεριφορών και η ανάγκη για ισορροπία ανάμεσα στην παράδοση και τον σύγχρονο τρόπο επικοινωνίας. 

 

Η καρδιά της παράδοσης παραμένει ζωντανή 

 

Στους ναούς όπως η Αγία Σοφία, η καρδιά της παράδοσης παραμένει αναλλοίωτη. 

 

Η κοινότητα, η συμμετοχή και η πνευματική εμπειρία συνεχίζουν να προσελκύουν νέους και παλιούς πιστούς. 

 

Παρά τη χρήση του διαδικτύου και των ψηφιακών εργαλείων, η Ορθοδοξία στις Ηνωμένες Πολιτείες αποδεικνύει πως μπορεί να παραμείνει ζωντανή και δυναμική, ανανεώνοντας την παρουσία της σε έναν κόσμο που αλλάζει ταχύτατα. 

 

Euronews

Καλά Χριστούγεννα κι ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος!

Τελευταίως, νομίζω ότι αυξάνονται όσοι απαρνούνται τα χαζοπαιχνίδια του κινητού και μέσα στα ΜΜΜ, αντί να προσπαθούν να σχηματίζουν λέξεις, να διαβάζουν ένα βιβλίο.

 

Γράφει ο Χρήστος Μπολώσης

 

Έτσι προ ημερών είδα στο μετρό, μία κοπέλα να διαβάζει με πάθος ένα βιβλίο, προσπαθώντας ταυτοχρόνως να ισορροπήσει από τα διάφορα τερτίπια, του συρμού (απότομα φρεναρίσματα), αλλά και από το δίκην σαρδελοκουτιού στριμωξίδι. Όλη αυτή την ώρα εγώ προσπαθούσα να δω τον τίτλο του βιβλίου, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο, διότι άλλοτε κάποιος έμπαινε μπροστά μου, άλλοτε εγώ άλλαζα κέντρο βάρους και λικνιζόμουνα χαριτωμένα.

 

Κάποια στιγμή το κατάφερα. Δηλαδή τα μισοκατάφερα, αφού είδα μόνο τον συγγραφέα του βιβλίου και ομολογώ ότι ψιλοαπογοητεύτηκα. Ήταν ο Ο Καζούο Ισιγκούρο (ιαπωνικά: カズオ・イシグロ ή 石黒 一雄; 8 Νοεμβρίου 1954), ο οποίος όπως με ενημέρωσε η Βικιπαίδεια, είναι Βρετανός μυθιστοριογράφος, σεναριογράφος και συγγραφέας μικρών ιστοριών. Γεννήθηκε στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας· η οικογένειά του μετακόμισε στην Αγγλία το 1960, όταν ήταν πέντε ετών.

 

Σε κάποια στιγμή θέλησα να ρωτήσω την κοπέλα αν είχε εξαντλήσει την Ελληνική λογοτεχνία και μοιραίως στράφηκε στον Ισιγκούρο. Όμως ούτε οι συνθήκες ήταν ιδανικές για τέτοιου είδους συζητήσεις, είπαμε ότι το στριμωξίδι ήταν απελπιστικό, χώρια που μπορούσα να εισπράξω και κανένα «α, να χαθείς κρύε».

 

Ήμουν όμως σίγουρος, ότι η φιλομαθής, ούτως ή άλλως, κοπέλα δεν είχε και πολύ καλή επαφή με την Ελληνική λογοτεχνία και πήγε κατ’ ευθείαν στον Ιάπωνα, που είναι και Βρετανός.

 

Εγώ όμως, μέρες που είναι και μαζί με τις ευχές μου για Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο και δημιουργικό του 2026, σας προσφέρω σήμερα ένα Ελληνικό χριστουγεννιάτικο διήγημα του Φώτη Κόντογλου που έχει τον τίτλο: «Το βλογημένο μαντρί»:

 

Κάθε χρόνο ο Άγιος Βασίλης, τις παραμονές της Πρωτοχρονιάς γυρίζει από χώρα σε χώρα κι από χωριό σε χωριό, και χτυπά τις πόρτες για να δει ποιος θα τον δεχτεί με καθαρή καρδιά. Μια χρονιά λοιπόν, πήρε το ραβδί του και τράβηξε. Ήτανε σαν καλόγερος ασκητής, ντυμένος με κάτι μπαλωμένα παλιόρασα, με χοντροπάπουτσα στα ποδάρια του και μ’ ένα ταγάρι περασμένο στον ώμο του. Γι’ αυτό τον παίρνανε για διακονιάρη και δεν τ’ ανοίγανε την πόρτα. Ο Άγιος Βασίλης έφευγε λυπημένος, γιατί έβλεπε την απονιά των ανθρώπων και συλλογιζότανε τους φτωχούς που διακονεύουνε, επειδής έχουνε ανάγκη, μ’ όλο που αυτός ο ίδιος δεν είχε ανάγκη από κανέναν, κι ούτε πεινούσε, ούτε κρύωνε.

 

Αφού βολόδειρε από δω κι από κει, κι αφού πέρασε από χώρες πολλές κι από χιλιάδες χωριά και πολιτείες, έφταξε στα ελληνικά τα μέρη, που ‘ναι φτωχός κόσμος. Απ’ όλα τα χωριά πρόκρινε τα πιο φτωχά, και τράβηξε κατά κει, ανάμεσα στα ξερά βουνά που βρισκόντανε κάτι καλύβια, πεινασμένη λεμπεσουριά.

 

Περπατούσε νύχτα κι ο χιονιάς βογκούσε, η πλάση ήτανε πολύ άγρια. Ψυχή ζωντανή δεν ακουγότανε, εξόν από κανένα τσακάλι που γάβγιζε.

 

Αφού περπάτησε κάμποσο, βρέθηκε σ’ένα απάγκιο, που έκοβε ο αγέρας από ‘να μικρό βουνό, κι είδε ένα μαντρί κολλημένο στα βράχια. Άνοιξε την αυλόπορτα, που ήτανε καμωμένη από άγρια ρουπάκια, και μπήκε στη μάντρα. Τα σκυλιά ξυπνήσανε και πιάσανε και γαβγίζανε. Πέσανε απάνω του να τον σκίσουνε μα, σαν πήγανε κοντά του, σκύψανε τα κεφάλια τους και σερνόντανε στα ποδάρια του, γλείφανε τα χοντροπάπουτσά του, γρούζανε φοβισμένα και κουνούσανε παρακαλεστικά τις ουρές τους.

 

Ο Άγιος σίμωσε στο καλύβι του τσομπάνου και χτύπησε την πόρτα με το ραβδί του και φώναξε: «Ελεήστε με, χριστιανοί, για τις ψυχές των αποθαμένων σας! Κι ο Χριστός μας διακόνεψε σαν ήρθε σε τούτον τον κόσμο!».

 

Η πόρτα άνοιξε και βγήκε ένας τσομπάνης, παλικάρι ως εικοσιπέντε χρονώ, με μαύρα γένια και δίχως να δει καλά καλά ποιος χτυπούσε την πόρτα, είπε στο γέροντα: «Πέρασε μέσα στ’ αρχοντικό μας να ζεσταθείς! Καλή μέρα και καλή χρονιά!».

 

Αυτός ο τσομπάνης ήτανε ο Γιάννης ο Μπάικας, που τον λέγανε Γιάννη Βλογημένον, άνθρωπος αθώος σαν τα πρόβατα, που βόσκαγε, αγράμματος ολότελα. Μέσα στην καλύβα έφεγγε με λιγοστό φως ένα λυχνάρι. Ο Γιάννης, σαν είδε στο φως πως ο μουσαφίρης ήτανε γέροντας καλόγερος, πήρε το χέρι του και τ’ ανασπάστηκε και το ‘βαλε απάνω στο κεφάλι του. Ύστερα φώναξε τη γυναίκα του, ως είκοσι χρονώ κοπελούδα, που κουνούσε το μωρό τους μέσα στην κούνια. Κι εκείνη πήγε ταπεινά και φίλησε το χέρι του γέροντα, κι είπε: «Κόπιασε, παππού, να ξεκουραστείς».

 

Ο Άγιος Βασίλης στάθηκε στην πόρτα και βλόγησε το καλύβι κι είπε: «Βλογημένοι να ‘σαστε, τέκνα μου, κι όλο το σπιτικό σας! Τα πρόβατά σας να πληθαίνουν ως του Ιώβ μετά την πληγήν και ως του Αβραάμ και ως του Λάβαν! Η ειρήνη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να είναι μαζί σας!».

 

Ο Γιάννης έβαλε ξύλα στο τζάκι και ξελόχιασε η φωτιά. Ο Άγιος απίθωσε σε μια γωνιά το ταγάρι του, ύστερα έβγαλε το μπαλωμένο το ράσο του κι απόμεινε με το ζωστικό του. Τον βάλανε κι έκατσε κοντά στη φωτιά, κι η γυναίκα του ‘βαλε και μια μαξιλάρα ν’ ακουμπήσει.

 

Ο Άγιος Βασίλης γύρισε κι είδε γύρω του και ξανάπε μέσα στο στόμα του: «Βλογημένο να ‘ναι τούτο το καλύβι!».

 

Ο Γιάννης μπαινόβγαινε, για να φέρει το ‘να και τ’ άλλο. Η γυναίκα του μαγείρευε. Ο Γιάννης ξανάριξε ξύλα στη φωτιά. Μονομιάς φεγγοβόλησε το καλύβι με μιαν αλλιώτικη λάμψη και εφάνηκε σαν παλάτι. Τα δοκάρια σαν να ‘τανε μαλαμοκαπνισμένα, κι οι πυτιές, που ήτανε κρεμασμένες, σαν να γινήκανε χρυσά καντήλια, και τα τυροβόλια κι οι καρδάρες και τ’ άλλα τα σύνεργα, που τυροκομούσε ο Γιάννης, λες κι ήτανε διαμαντοκολλημένα. Και τα ξύλα που καιγόντανε στη φωτιά ευωδιάζανε σαν μοσκολίβανο και δεν τρίζανε, όπως τρίζανε τα ξύλα της φωτιάς, παρά ψέλνανε σαν τους αγγέλους, που ‘ναι στον Παράδεισο.

 

Ο Γιάννης ήτανε καλός άνθρωπος, όπως τον έφτιαξε ο Θεός. Φτωχός ήτανε, είχε λιγοστά πρόβατα, μα πλούσια καρδιά: «Τη πτωχεία τα πλούσια!». Ήτανε αυτός καλός, μα είχε και καλή γυναίκα. Κι όποιος τύχαινε να χτυπήσει την πόρτα τους, έτρωγε κι έπινε και κοιμότανε. Κι αν ήτανε και πικραμένος, έβρισκε παρηγοριά. Γι’ αυτό κι ο Άγιος Βασίλης κόνεψε στο καλύβι τους, ξημερώνοντας Πρωτοχρονιά, παραμονή της χάρης του, κι έδωσε την ευλογία του.

 

Κείνη τη νύχτα τον περιμένανε όλες οι πολιτείες και τα χωριά της οικουμένης, αρχόντοι, δεσποτάδες κι επίσημοι ανθρώποι, πλην εκείνος δεν πήγε σε κανέναν τέτοιον άνθρωπο, παρά πήγε στο μαντρί του Γιάννη του Βλογημένου.

 

Σαν βολέψανε τα πρόβατα, μπήκε ο Γιάννης και λέγει στο γέροντα: «Γέροντα, μεγάλη χαρά έχω απόψε που ήρθες, ν’ ακούσουμε κι εμείς κανένα γράμμα, γιατί δεν έχουμε εκκλησία κοντά μας, μήτε καν ρημοκλήσι. Εγώ αγαπώ πολύ τα γράμματα της θρησκείας μας, κι ας μην τα καταλαβαίνω, γιατί είμαι ξύλο απελέκητο. Μια φορά μας ήρθε ένας γέροντας Αγιονορείτης και μας άφησε τούτη την αγιωτική φυλλάδα, κι αν λάχει να περάσει κανένας γραμματιζούμενος καμιά φορά, τον βάζω και τη διαβάζει. Εγώ όλα όλα τα γράμματα που ξέρω είναι τρία λόγια που τα ‘λεγε ένας γραμματιζούμενος, που έβγαζε λόγο στο χωριό, δυο ώρες από δω, κι από τις πολλές φορές που τα ‘λεγε, τυπωθήκανε στη θύμησή μου. Αυτός ο γραμματικός έλεγε και ξανάλεγε: «Σκώνιτι ου μήτηρ κι τουν ανισπάζιτι κι του λέγ’: Τέκνου μου! Τέκνου μου!». Αυτά τα γράμματα ξέρω … ».

 

Ήτανε μεσάνυχτα. Ο αγέρας βογκούσε. Ο Άγιος Βασίλης σηκώθηκε απάνου και στάθηκε γυρισμένος κατά την ανατολή κι έκανε το σταυρό του τρεις φορές. Ύστερα έσκυψε και πήρε από το ταγάρι του μια φυλλάδα κι είπε: «Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων!».

 

Ο Γιάννης πήγε και στάθηκε από πίσω του και σταύρωσε τα χέρια του. Η γυναίκα βύζαξε το μωρό και πήγε κι εκείνη και στάθηκε κοντά στον άντρα της.

 

Κι ο γέροντας είπε το «Θεός Κύριος» και τ’ απολυτίκιο της Περιτομής «Μορφήν αναλλοιώτως ανθρωπίνην προσέλαβες», χωρίς να πει και το δικό του τ’ απολυτίκιο, που λέγει: «Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος σου».

 

Έψελνε γλυκά και ταπεινά, κι ο Γιάννης κι η Γιάνναινα τον ακούγανε με κατάνυξη και κάνανε το σταυρό τους. Κι είπε ο Άγιος Βασίλης τον όρθρο και τον κανόνα της εορτής «Δεύτε λαοί, άσωμεν», χωρίς να πει το δικό του κανόνα «Σου την φωνήν έδει παρείναι, Βασίλειε». Κι ύστερα είπε όλη τη λειτουργία κι έκανε απόλυση.

 

Καθίσανε στο τραπέζι και φάγανε, ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας, ο Γιάννης ο Βλογημένος, η γυναίκα του κι ο μπάρμπα-Μάρκος ο Βουβός, που τον είχε συμμαζέψει ο Γιάννης και τον βοηθούσε.

 

Και, σαν αποφάγανε, έφερε η γυναίκα τη βασιλόπιτα και την έβαλε απάνω στο σοφρά. Κι ο Άγιος Βασίλης πήρε το μαχαίρι και σταύρωσε τη βασιλόπιτα κι είπε: «Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος!». Κι έκοψε το πρώτο το κομμάτι κι είπε: «του Χριστού», έκοψε το δεύτερο κι είπε: «της Παναγίας», κι ύστερα έκοψε το τρίτο και δεν είπε: «του Αγίου Βασιλείου», αλλά είπε: «του νοικοκύρη του Γιάννη του Βλογημένου!».

 

Πετάγεται ο Γιάννης και του λέγει: «Γέροντα, ξέχασες τον Αι-Βασίλη!».

Του λέγει ο Άγιος: «Αλήθεια, τον ξέχασα!». Κι έκοψε ένα κομμάτι κι είπε: «Του δούλου του Θεού Βασιλείου!». Ύστερα έκοψε πολλά κομμάτια, και σε κάθε ένα που έκοβε έλεγε: «της νοικοκυράς», «του μωρού», «του δούλου του Θεού Μάρκου του μογιλάλου», «του σπιτιού», «των ζωντανών», «των φτωχών».

 

Λέγει πάλι ο Γιάννης στον Άγιο: «Γέροντα, γιατί δεν έκοψες για την αγιοσύνη σου;».

Του λέγει ο Άγιος: «Έκοψα, ευλογημένε!».

Μα ο Γιάννης δεν κατάλαβε τίποτα, ο καλότυχος!

 

Έστρωσε η γυναίκα, για να κοιμηθούνε. Σηκωθήκανε να κάνουνε την προσευχή τους. Ο Άγιος Βασίλης άνοιξε τις απαλάμες του κι είπε τη δική του την ευχή, που τη λέγει ο παπάς στη λειτουργία: «Κύριος ο Θεός μου, οίδα ότι ουκ ειμί άξιος, ουδέ ικανός, ίνα υπό την στέγην εισέλθης του οίκου της ψυχής μου … ».

 

Σαν τελείωσε την ευχή κι ετοιμαζόντανε να πλαγιάσουνε, του λέγει ο Γιάννης: «Εσύ, γέροντα, που ξέρεις τα γράμματα, πες μας σε ποια παλάτια άραγες πήγε απόψε ο Αι-Βασίλης; Οι αρχόντοι κι οι βασιλιάδες τι αμαρτίες μπορεί να ‘χουνε; Εμείς οι φτωχοί είμαστε αμαρτωλοί και κακορίζικοι, επειδής η φτώχεια μας κάνει να κολαζόμαστε!».

 

Ο Άγιος Βασίλης δάκρυσε. Σηκώθηκε πάλι απάνω, άπλωσε τις απαλάμες του και ξαναείπε την ευχή του αλλιώτικα: «Κύριε ο Θεός μου, οίδας ότι ο δούλος σου Ιωάννης ο απλούς εστιν άξιος και ικανός, ίνα υπό την στέγην αυτού εισέλθεις, ότι νήπιος υπάρχει, και των τοιούτων εστίν η βασιλεία των ουρανών … ».

 

Και πάλι δεν κατάλαβε τίποτα ο Γιάννης ο καλότυχος, ο Γιάννης ο Βλογημένος.

 

Παράγραφοι

 

§. Αυτό το πράμα με τα τηλέφωνα μέσα στα ΜΜΜ έχει καταντήσει κυριολεκτικά μαρτύριο. Έχω δει κοπέλα να τηλεφωνεί συνεχώς από το αεροδρόμιο μέχρι τον «Ευαγγελισμό», όπου εγώ μεν κατέβηκα, αυτή όμως συνέχιζε. Άλλη μία κυρία, έβαλε πόστα σε νεαρή που μιλούσε στο κινητό σχεδόν φωνάζοντας.

 

Η νεαρή κατέβηκε άρον άρον κατακόκκινη από το λεωφορείο, αλλά σε λίγο ένας νεαρός, χωρίς να έχει δει την προηγούμενη σκηνή, κάθεται δίπλα στην κυρία και αρχίζει και αυτός να μιλάει στο κινητό του επίσης δυνατά. Ιλαρότης στο λεωφορείο! Άλλο: Κάποιος μιλάει μέσα στο λεωφορείο, εις επήκοον όλων, μάλλον με κάποιον τεχνίτη για κάποια επισκευή και του λέει: «Το κλειδί είναι κάτω από το χαλάκι της εξώπορτας». Κατά διαβολική σύμπτωση, επιστρέφοντας τον ξανασυναντώ στο λεωφορείο. Δεν θέλει και πολύ κάποιος «ειδικός», να τον παρακολουθήσει και να τον «νοικοκυρέψει».

 

Σκηνή Τρίτη: Σε λεωφορείο κάποια κυρία που δεν έδειχνε ούτε μεγαλογιατρός ούτε μεγαλοδικηγόρος, ούτε μεγαλοτίποτα, που να δικαιολογεί το ότι μιλούσε συνεχώς στο κινητό της από την Αγία Παρασκευή, μέχρι τους Αμπελοκήπους όπου δεν σταμάτησε, αλλά απλώς κατέβηκε, ενώ από το βάθος ακούστηκε μιά δυνατή φωνή, να… διατάσσει από το τηλέφωνο: «Ελένη βγάλε από το ψυγείο τα μακαρόνια με τον κιμά». Καλή μας όρεξη…

 

§. Θα ρωτήσει τώρα κάποιος και θάχει και δίκιο: «Καλά ρε φίλε, εσύ μας έχεις φλομώσει για την Ελληνική γλώσσα και τώρα μας μιλάς για dress code; Ερωτώ τώρα κι΄ εγώ: Τι να κάνουμε αφού ο ελληνικός αντίστοιχος όρος (κώδικας ενδυμασίας) τείνει να εξαφανισθεί; Είδα φωτογραφίες του πιτσιρικά Χρήστου Μουζακίτη, που βραβεύτηκε στο Τορίνο ως «Το καλύτερο χρυσό αγόρι του 2025», ο οποίος φορούσε άψογο σμόκιν με παπιγιόν. Κάπως έτσι είχε ντυθεί κι ο Γιώργος Λάνθιμος σε ανάλογη τελετή. Και το ερώτημα: «Εδώ γιατί πηγαίνουν (δεν αναφέρομαι στους ίδιους) με φθαρμένα τζιν, όξω τα πουκάμισα και σαγιονάρες σε ανάλογες εκδηλώσεις; Θυμόσαστε την άφιξη γνωστού επιχειρηματία σε… υπερεπίσημη δεξίωση με τσόκαρα; Θυμάστε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πώς έφθαναν στην Βουλή; Βλέπετε πώς προσέρχονται και μερικοί (μερικοί προς το παρόν) βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος; Νομίζουν οι αφελείς ότι αν δεν φορέσεις γραβάτα δείχνεις δημοκρατικότητα και όχι απλώς αγένεια. Ξεχνούν ότι οι πλέον σκληροί δικτάτορες, αυτοί του σοβιετικού «κοινοβουλίου» ήταν ντυμένοι σαν υπάλληλοι Γραφείου Τελετών με κατάμαυρα κοστούμια και μαύρες γραβάτες. Μα θα πείτε, τα ράσα δεν κάνουν τον παππά. Σύμφωνοι. Τα κουρέλια όμως τον ξεφτιλίζουν.

 

§. Βλέποντας όλες αυτές τις σταρλετίστσες, τις ανθυποτραγουδίστριες και τις ηθοποιούς επιπέδου Γκόλφω του 1915 να διάγουν βίον τρυφηλόν, όπως οι Συβαρίτες, θυμήθηκα μια νόστιμη ιστοριούλα από τις τραγικές ημέρες της κατοχής. Τότε που ακόμη ο ΕΛΑΣ δεν είχε… απελευθερώσει την Ελλάδα και δε ξέρω γιατί το καθυστερούσε… Τότε λοιπόν, στον θίασο της μεγάλης μας Μαρίκας Κοτοπούλη, έπαιζε μια τσαχπίνα θεατρινούλα, η οποία και ενώ όλος κόσμος υπέφερε του Χριστού τα πάθη από την πείνα και τις κάθε είδους στερήσεις, είπαμε ο ΕΛΑΣ καθυστερούσε ανεξήγητα την απελευθέρωση της Πατρίδος μας, αυτή περνούσε μπέϊκα, έτσι που δικαιολογημένα προκαλούσε απορίες στην Κοτοπούλη: «Καλά βρε παιδάκι μου, εσύ πώς τα καταφέρνεις και περνάς τόσο καλά;» για να εισπράξει την απάντηση: «Με το δελτίο κα Μαρίκα, με το δελτίο». Ήταν δε το «δελτίο», κουπόνια, με τα οποία προμηθευόταν ο κόσμος, τα όποια αγαθά υπήρχαν και αυτά με το σταγονόμετρο. Ένα βράδυ λοιπόν με πολύ κρύο, όλος ο θίασος είχε σχεδόν καβαλήσει το μοναδικό μαγκάλι με πρώτη – πρώτη την κοπελίτσα που έχει ζυγώσει πάρα πολύ, οπότε η Κοτοπούλη δεν κρατήθηκε: «Πρόσεξε βρε παιδάκι μου, θα κάψεις το δελτίο». Αυλαία!

 

Για γέλια και για κλάματα

 

 

Να μη ξεχνιόμαστε. 

 

Ορθόν

 

Η … «καθαρά αντιπολιτευομένη εφημερίδα ‘’δημοκρατία’’, πανηγυρίζει για την επιτυχία του κ. Πιερρακάκη. Όπου η κριτική βαφτίζεται «αντιπολίτευση».

Πιο αντιπολίτευση πεθαίνεις…

 

 

 

Αγαπημένοι μου φίλοι. Θα τα ξαναπούμε στις 19 Ιανουαρίου.

Να είστε όλοι καλά και να περάσετε υπέροχα τις γιορτές

 

πηγή