«Τότε οι νεκροί πεθαίνουνε, όταν τους λησμονάνε!»

Ήρωες της Αμμοχώστου.

«Τότε οι νεκροί πεθαίνουνε, όταν τους λησμονάνε!» Κ. Ουράνης.

 

Αφιέρωμα τιμής και ηθικής υποχρέωσης ένεκεν, σε αφανείς, ξεχασμένους ήρωες, από 

Αντώνη Αντωνά.

 

Απελευθερωτικός Αγώνας 1955-1959. Περί Ηρώων, προδοτών και εξιλαστηρίων θυμάτων. 

 

(Ενδεικτικό) 

Θάρσει. Λέγων τ’ αληθές ου σφαλεί ποτε. Σοφοκλής. 

 

Ο Γρηγόρης Αυξεντίου ο Σταυραετός του Μαχαιρά, ο Κυριάκος Μάτσης, ο ήρωας και τομεάρχης της ΕΟΚΑ στη Κερύνεια κ.ά., είναι βέβαιον ότι προδόθηκαν. 

Ευτυχώς ελάχιστοι Κύπριοι τότε πρόδωσαν … λίγοι. Οι περισσότεροι εκτελέσθηκαν….(Μερικά ονόματα προδοτών είναι καταχωρημένα πιο κάτω.) 

Στις 21 Ιανουαρίου 1957 και ώρα 9 π.μ. οι Άγγλοι συλλαμβάνουν μέλος της ΕΟΚΑ, τον Πιπίνο, ο οποίος καταδίδει την ομάδα του Γιώργου Μάτση, (Ζήνων), αδελφού του πατέρα του ήρωα Κυριάκου Μάτση Χριστοφή, που κρυβόταν σε κρησφύγετο, στο σπίτι του φλογερού ιερέα Παπαχαραλάμπους στα Καννάβια. 

Σημειώνεται ότι όταν ο *Ιωάννης Παύλου ( Πιπίνος), ζήτησε άδεια από Αυξεντίου για να επισκεφθεί την μητέρα του, συνελήφθη ( ; ) στις Πλάτρες 21 Ιαν. 1957 ομολόγησε τα πάντα στους Άγγλους και πως η ανταρτική ομάδα του Γιώργου Μάτση, κρυβόταν στο σπίτι του Παπά -Χαράλαμπου στα Καννάβια κλπ. Τονίζεται ότι η ΕΟΚΑ γνώριζε πολύ καλά ότι ο προδότης στα Καννάβια από την πρώτη στιγμή, ήταν ο Ιωάννης Παύλου *Πιπίνος, αφού, κατά την υπόδειξη του κρησφύγετου αποκαλύφθηκε το πρόσωπο του την ίδια μέρα… 

 

*Στην συνέχεια ο Πιπίνος, αφού γίνεται επίσημος συνεργάτης – καταδότης, των κατακτητών σε μερικές βδομάδες περί το τέλος Φεβρουάριο, ο Μαχαιράς κυκλώνεται από εκατοντάδες Άγγλους και υπό τηνκαθοδήγηση του ιδίου και του όμοιου του φίλου καταδότη Απόστρατου, αρχίζουν εκτεταμένες έρευνες στον Μαχαιρά προς εντοπισμό της ομάδας Αυξεντίου… Με την τελική προδοσία του αγωγιάτη της μονής …. οι Άγγλοι ανακαλύπτουν το κρησφύγετο του Αυξεντίου….. 

Φτάνοντας εκατοντάδες Άγγλοι στο Μοναστήρι, ανακρίνονται βάρβαρα ο φλογερός ηρωικός ηγούμενο Ειρηναίος μυημένο μέλος της ΕΟΚΑ και όλοι οι μοναχοί της Ιεράς Ιστορικής Μονής του Μαχαιρά, Κανένας ιερωμένος δεν λύγισε, κανείς δεν πρόδωσε…., παρ΄ όλον ότι η Μονή, ήταν το ειρηνικό καταφύγιο του Αυξεντίου και των συναγωνιστών του και γνώριζαν όλοι οι μυημένοι καλόγεροι πάρα πολλά…. 

 

Στις 3 του Μάρτη 57, ο Σταυραετός του Μαχαιρά Αυξεντίου τελικά εντοπίζεται μετά την προδοσία. Μύριοι Άγγλοι τον περικυκλώνουν και του ζητούν να παραδοθεί. ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ τους φώναξε και επί ώρες, τους σκορπά θάνατο. Γίνεται ολοκαύτωμα, όρθιος φλεγόμενος από τις εμπρηστικές βόμβες και βενζίνη των θρασύδειλων Άγγλων συνεχίζει να μάχεται…. Πέφτει ηρωικά μαχόμενος, αφού κατατροπώνει και ντροπιάζει τους Άγγλους, οι οποίοι θρηνούσαν δεκάδες νεκρούς και τραυματίες…. Προτού αφήσει την τελευταία του πνοή, πολυβολώντας βροντοφωνάζει στους Άγγλους … ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ΠΩΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΤΩΡΑ ΘΑ ΜΑΘΕΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ! 

 

Μετά την «σύλληψη» (;) του Πιπίνου, καταφθάνουν στα Καννάβια, εκατοντάδες πάνοπλοι Άγγλοι, Στην διαδρομή τυχαία, επ αυτοφώρω συλλαμβάνουν τρία άοπλα μέλη της ΕΟΚΑ, να κατασκευάζουν νέο κρησφύγετο σε άλλο διπλανό σπίτι, της ομάδας Γ. Μάτση τον Λ.Σ., τον Χ.Μ. και τον μικρό μαθητή αντάρτη τον Α. Α. Ήταν όλοι άοπλοι… Ο Α. Α. κατά την σύλληψη του αντιστάθηκε. Δεν παραδιδόταν και φώναξε: «Οι αντάρτες της ΕΟΚΑ δεν παραδίδονται!» Οι δεκάδες Άγγλοι τελικά κατορθώνουν να τον συλλάβουν, αφού εκείνη την στιγμή ήταν και άοπλος…Καθ΄οδόν προς το σπίτι του ιερέα, τον ξυλοφορτώνουν συνεχώς και αιμόφυρτο και ημιλυπόθυμο τον μεταφέρουν μέσα στο σπίτι του ιερέα του χωριού, όπου ήταν και το κυρίως κρησφύγετο…Με συνοδεία άγριων βασανιστηρίων τον πιέζουν να τους δείξει, που είναι η είσοδος του κρησφύγετου, που ήταν βέβαιοι ότι γνώριζε αφού ο Πιπίνος τους ενημέρωσε ότι ο Α.Α. συμμετείχε στην κατασκευή κρησφύγετων, αλλά και σε καταδρομές κατά των Άγγλων. 

 

Δεν λυγίζει, δεν γονατίζει… Η οικογένεια του ιερέα δακρύζει βλέποντας τον μικρό 

αιματοβαμμένο μαθητή να μην υποχωρεί. Παρά τις ικεσίες της, να σταματήσουν οι Άγγλοι τα βασανιστήρια, αυτοί συνέχιζαν ακάθεκτοι, πιο έντονα το βάρβαρο έργο τους. Όταν στο τέλος οι Άγγλοι αφού απελπίζονται, αλλά και εξοργίζονται με το θάρρος και τις αντοχές του μικρού, αρχίζουν να ζώνουν το σπίτι με εκρηκτικές εμπρηστικές ύλες για να το ανατινάξουν…και απειλούν τον μικρό μαθητή, ότι αν δεν τους υποδείξει, που κρύβονται οι αντάρτες θα τους κάψουν ζωντανούς αφού γνώριζαν σίγουρα, ότι στο σπίτι κρύβονταν αντάρτες της ΕΟΚΑ… ο Γ.Μ., ο Ν.Γ., και ο Α.Κ. 

 

Λέει θαρραλέα στους Άγγλους ψελλίζοντας: «Αυτή θα είναι μια εν ψυχρώ δολοφονία, αν το κάνετε και τυχόν υπάρχουν κρυμμένοι αντάρτες, θα ντροπιάσετε τον Αγγλικό στρατό» Η ανησυχία του για τους αγαπημένους του συναγωνιστές ήταν πλέον εμφανής… 

Ήδη ο μικρός ήρωας έμαθε περί της προδοσίας του Πιπίνου και ότι οι Άγγλοι γνώριζαν πολύ καλά για τους κρυμμένους αγωνιστές αφού ο Πιπίνος τους ενημέρωσε πλήρως όταν συνελήφθη στις 21 Ιανουαρίου 1957 και ώρα 9.00 π.μ. δηλαδή την ίδια μέρα, που λίγο αργότερα ανακάλυψαν το κρησφύγετο του αγωνιστή Γιώργου Μάτση. Τον είχε ενημερώσει κρυφά, όταν πήγε να του δώσει λίγο νερό, ο Παπαχαράλαμπος, ο οποίος συμπαθούσε ιδιαίτερα τον μικρό αντάρτη Α.Α. 

 

Σε παλαιότερη αφήγηση του ο συναγωνιστής του Αυξεντίου Αυγουστής, αναφέρει όταν ερωτάται: 

Τότε ποιοι είσαστε με τον Αυξεντίου; Ο Ν. Σπανός, ο Κουλλαπής, οι αδελφοί Τσιάρτα Ανδρέας και Χρήστος, ο Χ. Χριστοφόρου, επίσης ο Γεώργιος Μάτσης, ο Α.Α. και εγώ, οι οποίοι μαζί με Αυξεντίου τελειώσαμε το μεγάλο κρησφύγετο. 

Δηλαδή ο Α.Α. συμμετείχε ενεργά στις ομάδες Αυξεντίου, ο οποίος τον εμπιστευόταν, για την κατασκευή κύριων κρησφύγετων, από τα οποία κανένα ποτέ δεν ανακαλύφθηκε. 

 

Κρησφύγετα, που γνώριζαν μόνο οι μετέπειτα προδότες Μιχαήλ Ασσιώτης, ο Πιπίνος, ο απόστρατος, Φιλίππου, Καραδήμας κ.ά. καταστράφηκαν. 

Δεν λύγισε από τα βασανιστήρια, δεν πρόδωσε ο μικρός ήρωας. 

Αφού ήδη οι Άγγλοι φέρνουν και τον Πιπίνο, που κρυβόταν σε αγγλικό στρατιωτικό αυτοκίνητο για να μην αναγνωρισθεί, τους υποδεικνύει την είσοδο του κρησφύγετου …και επιβεβαιώνουν με τις υποδείξεις του ότι όντως υπάρχουν αγωνιστές της ΕΟΚΑ κρυμμένοι στο κρησφύγετο του σπιτιού του ιερέα. …Οι αγωνιστές παρ όλον ότι προσπάθησαν να διαφύγουν, τελικά αναγκάζονται να παραδοθούν, αφού οι Άγγλοι έζωσαν το σπίτι με εκρηκτικά και αφού ήταν πλέον εγκλωβισμένοι χωρίς εξαερισμό και φως σε πολύ μικρό χώρο, που δεν είχε εντελώς διαμορφωθεί και χωρίς ελεύθερο πεδίο βολής, αλλά και με ελάχιστα πυρομαχικά. 

 

Με ένα καπνογόνο ή μια χειροβομβίδα οι Άγγλοι θα τους είχαν εξουδετερώσει … 

Όλοι τους ήταν αξιόλογοι και θαρραλέοι αγωνιστές και το απέδειξαν σε προηγούμενες μάχες, αλλά εκείνη την στιγμή ήταν μάταιη μια άδικη θυσία… 

Αφού εγκλωβίζονται και συλλαμβάνονται, ξυλοκοπούνται άγρια από τους Άγγλους και συνεχίζεται το μαρτύριο αυτό και στις κεντρικές φυλακές… Δεν λύγισαν, δεν πρόδωσαν… 

 

Ο ανεκτίμητος ιερέας Παπαχαράλαμπος, που θαύμασε το θάρρος του μαθητή αγωνιστή, αλλά και των υπόλοιπων αγωνιστών δήλωσε αργότερα χαρακτηριστικά … 

Ο αιματοβαμμένος από τα βασανιστήρια των Άγγλων μικρός αγωνιστής Α.Α. ήταν αλύγιστος. Μετά τα βάρβαρα βασανιστήρια… και να ήθελε να υποδείξει το κρησφύγετο, για να σωθούν οι σύντροφοι του από ολοκαύτωμα, ούτε καν μπορούσε να σηκώσει το χέρι του, ήταν πλέον ημιλυπόθυμος και μόλις που έβγαινε η φωνή του, όταν ψέλλισε στους Άγγλους ότι είναι δειλοί… δολοφόνοι. Η ηρωϊκή στάση του μικρού μαθητή εξέπληξε τον αγωνιστή φλογερό ιερέα Παπά Χαράλαμπο, ο οποίος μέχρι τέλους της ζωής του, τον επαινούσε για την αυτοθυσία του και επέπληττε κάποιους ασεβείς ανιστόρητους, που επέρριπταν έμμεσα ευθύνες στον μικρό ήρωα, λόγω της απάντησης του στους Άγγλους κατακτητές, που ενδεχομένως όπως κακώς ισχυρίζονται έκανε τους Άγγλους να επιβεβαιώσουν και υποψιασθούν ότι υπήρχαν κρυμμένοι αγωνιστές… Ήδη ο προδότης Πιπίνος είχε αποκαλύψει τα πάντα, πριν ακόμη οι Άγγλοι βασανίσουν βάρβαρα σχεδόν μέχρι θανάτου τον ήρωα μικρό έντιμο και θαρραλέο αγωνιστή…. 

 

Ποτέ ο Στρατηγός Γρίβας δεν επέρριψε καμιά ευθύνη στον μικρό αντάρτη …Αν έστω από τον Στρατηγό ή τους συναγωνιστές του υπήρχε έστω και η παραμικρή υποψία, ότι ακόμη και άθελα του για να προστατεύσει τους κρυμμένους αγωνιστές από ολοκαύτωμα, ενδεχομένως να αποκάλυπτε οτιδήποτε …, βέβαιον είναι ότι θα είχε εκτελεσθεί. Ποτέ οι συλληφθέντες αγωνιστές επίσης δεν επέρριψαν ευθύνες (όπως και ο Αυξεντίου μέχρι το ηρωϊκό του τέλος) σε οποιοδήποτε άλλο, πλην του Πιπίνου! 

 

Εύσημα του αποδώθηκαν, όταν ακόμη και στις φυλακές οι Άγγλοι συνέχισαν να τον βασανίζουν, αφού λόγω της προδοσίας του Πιπίνου γνώριζαν τον ρόλο του στην κατασκευή των κρησφυγέτων….., χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Σημειώνεται ότι ο ίδιος κατασκεύασε περί τα 10 κρησφύγετα της ΕΟΚΑ …. Κανένα ΠΟΤΕ οι κατακτητές δεν ανακάλυψαν, αφού ο μικρός ήρωας ΠΟΤΕ τίποτα δεν αποκάλυψε…..Ο θρυλικός υπαρχηγός της ΕΟΚΑ Γρηγόρης Αυξεντίου, τον εμπιστευόταν απόλυτα, αφού τα κρησφύγετα του μόνο τον Α.Α. εμπιστεύθηκε για την κατασκευή τους… Αυτονόητο είναι ότι ο Υπαρχηγός της ΕΟΚΑ, ακόμη και μετά την σύλληψη τότε των αγωνιστών δεν εγκατέλειψε κανένα κρησφύγετο του, που κατασκεύασε ο Α.Α. με τους συναγωνιστές του. 

 

Κανένα ποτέ δεν ανακαλύφθηκε πλην αυτό του *Μαχαιρά, που προδώθηκε στις 3 Μαρτίου 1957, από τον αγωγιάτη της μονής Φιλίππου και τους άλλους προδότες Απόστρατο και Πιπίνο. 

Δηλαδή περίπου 40 ημέρες, μετά την σύλληψη των αγωνιστών ( 21 Ιανουαρίου 1957.) στο σπίτι του ιερέα Παπαχαραλάμπους μαζί με τον Α.Α., που γνώριζαν την τοποθεσία του κρησφύγετου. Παρά τα βασανιστήρια από τους πλέον στυγνούς βασανιστές Άγγλους και Τούρκους, Μακεβόϋ, Μέρλιν, Μπερτζ, Γιλντιρίμ (Θείος του Γιλντιρίμ δολοφόνου του 1974), Μεχμέτ Αλή, Μπάρλοου, Σεϋβόρυ, Λιντς, Μακλόκλαν κ.ά. (14 αγωνιστές πέθαναν στα χέρια τους από βασανιστήρια) Αυτοί που επιβίωσαν, όταν το 1959 απελευθερώθηκαν λόγω συμφωνιών Ζ.Λ., ήταν ζωντανοί νεκροί… 

 

ΚΑΝΕΙΣ δεν πρόδωσε! 

 

*Έγγραφο – μαρτυρία Άγγλου αξιωματικού αποκαλύπτει το πρόσωπο που πρόδωσε τον Σταυραετό του Μαχαιρά. 

Ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ, Αυγουστής Ευσταθίου ήταν καλεσμένος στην εκπομπή του Megaone 

«Ενημέρωση Τώρα», και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη μαρτυρία του Άγγλου Αξιωματικού 

που καταδεικνύει, ότι η ανακάλυψη του Κρησφύγετου του Σταυραετού του Μαχαιρά ήταν προδοσία από τον αγωγιάτη της Μονής Πέτρο Φιλίππου. Ο κ. Ευσταθίου , αναφέρθηκε στο χρονικό, λέγοντας ότι ο Πέτρος Φιλίππου ανακάλυψε το κρησφύγετο όταν οι αγωνιστές προσπαθούσαν να το καλύψουν, λέγοντας ότι ο μοναδικός άνθρωπος που γνώριζε ήταν ο προδότης Φιλίππου. 

 

Μετά από αυτή την δραματική εξέλιξη μαζί με τους συναγωνιστές του, ο Α. Α φυλακίσθηκε και συνεχίσθηκαν τα απάνθρωπα βασανιστήρια από τους βασανιστές Άγγλους με επακόλουθο, από σωματικά τραύματα και ψυχικά, να υποφέρει μέχρι τέλους της σύντομης ζωής του… 

 

Είχαν εκπλαγεί οι βασανιστές με την σιδερένια θέληση του μικρού *ΑΑ και καθημερινά τον επέβαλλαν και σε χειρότερα βασανιστήρια, για να τον λυγίσουν και προδώσει κρησφύγετα της ΕΟΚΑ, που γνώριζε αφού έλαβε μέρος στην κατασκευή αρκετών…. (Τους ενημέρωσε ο Πιπίνος). Κανένα κρησφύγετο, που συμμετείχε στην κατασκευή του, ο μικρός ήρωας, ποτέ δεν ανακαλύφθηκε, μετά τα βασανιστήρια και την φυλάκιση του, κάτι που τεκμηριώνει, ότι ακόμα και στις βάρβαρες φυλακές και τα απάνθρωπα βασανιστήρια δεν άνοιξε ποτέ το στόμα του… Προτιμούσε τον θάνατο, ο οποίος ήδη ήταν σιμά του… Ευτυχώς τον θάνατο τον πρόλαβε η απελευθέρωση και αποφυλάκιση των αγωνιστών το 1959. ΦΕΥ! 

 

Ο Α.Α. μετά τον απελευθερωτικό αγώνα και την αποφυλάκιση του μετά από δύο χρόνια, ένας ζωντανός νεκρός πλέον, *εγκαταλελειμμένος, άπορος, πικραμένος, χωρίς καμιά βοήθεια, από κανένα, αναχώρησε ταπεινά σιωπηλός και απογοητευμένος, για Ν. Αφρική προς ιατρική περίθαλψη, όπου τον συντηρούσαν στενοί συγγενείς του… Μέχρι τέλους αγωνιζόταν για τα δίκαια της πολυαγαπημένης του πατρίδας …. 

 

*Ίδε Νίτσα Χατζηγεωργίου η «περιφρονημένη» αγωνίστρια της ΕΟΚΑ… «Αν οι ζητιάνοι σαν και εμέ δεν έχυναν το αίμα, τότε οι καπετάνιοι σαν και εσέ δεν θα φορούσαν στέμμα…», έγραψε ο ανεπανάληπτος Γιώργος Στρατήγης, για τους εγκαταλειμμένους αγωνιστές του 1821, στο λυρικό και επικό του ποίημα «Ο Ματρώζος». 

 

Μετά από αρκετά χρόνια, προαισθανόμενος το τέλος του και θέλοντας όταν πεθάνει, να ταφεί στα πάτρια εδάφη, επέστρεψε στην αγαπημένη του πατρίδα, αγνώριστος και γερασμένος, από τα ψυχικά σωματικά τραύματα και τα αισχρά βασανιστήρια, που βίωσε και που ήδη σύντομα τον είχαν καταβάλει… Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα άφησε την τελευταία του πνοή, στη γενέτειρα του Αμμόχωστο (Η οικογένεια του καταγόταν από Μεσαορία.), όπως επιθυμούσε… 

Ενώ έπρεπε να τιμηθεί, θάφτηκε σε πολύ στενό οικογενειακό κύκλο, εγκαταλελειμμένος από όλους… Θερμός αγωνιστής παρέμεινε μέχρι την τελευταία στιγμή, λατρεύοντας την αγαπημένη του πατρίδα και ποτέ ο σεμνός ξεχασμένος μαθητής ήρωας, για κανένα δεν εξέφρασε παράπονο… Η ταπεινοφροσύνη του και το μεγαλείο ψυχής, τον συνόδευσαν μέχρι το τραγικό του έσχατο τέλος… ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ. 

 

Και όπως γράφει ο Σουρής…
Κανείς δεν ξέρει που τον έχουν θάψει, κανείς δεν πήγε για να κλάψει, κανείς δεν έκαψε για αυτόν λιβάνι, κανείς δεν έμπλεξε γι΄ αυτόν στεφάνι… 

 

Όσον αφορά προδότες, όσοι λίγοι γλύτωσαν την εκτέλεση από ΕΟΚΑ, αυτοί φυγαδεύτηκαν, από τους Άγγλους στο Λονδίνο και με τα αργύρια της προδοσίας, χλιδάτη ζωή πέρασαν… 

 

Μερικοί επώνυμοι προδότες 1955-1959: Πέτρος Χατζημιτσής, Ανδρέας Αντωνιάδης (Κεραυνός), Νίκος Βανέζης (Τσούκας), Θεόδουλος Κυριάκος, Μιχαήλ Ασσιώτης, (Γαλανός), Λεύκιος Πατσαλίδης, Αργύρης Καραδήμας, Γιάννης Παύλου ( Πιπίνος), Γεώργιος Λοϊζου (Απόστρατος), Πέτρος Φιλίππου, Παύλος Ευτυχίου, Κυριάκος Κυριλλής, Γεώργιος Λαγοδόντης, Φιλίππου κ.ά. 

 

Όλοι οι τομεάρχες και αγωνιστές, αλλά και ο Γρηγόρης Αυξεντίου, εκτιμούσαν ιδιαίτερα το θάρρος του και την αφοσίωση του μικρού, αλλά μεγάλου σε ψυχή ήρωα, στον αγώνα υπέρ ελευθερίας και ΕΝΩΣΗΣ της πολύπαθης Ελληνικής Κύπρου με την μητέρα ΕΛΛΑΔΑ. 

 

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ, ΤΟΝ ΤΙΜΟΥΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΟΤΕ ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ … ΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝ! 

Κανείς τους δεν δέχθηκε αργύρια προδοσίας από τους κατακτητές, ούτε υπέκυψε στους βάρβαρους βασανισμούς …. Κανείς δεν απελευθερώθηκε, για να αποσταλεί στην Αγγλία, όπου φυγαδεύτηκαν άλλοι επαίσχυντοι προδότες…. ΟΛΟΙ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΟΡΘΙΟΙ! 

Φυλάκισαν και βασάνισαν το σώμα τους, όμως την καρδιά και την ψυχή τους δεν μπόρεσαν ποτέ να την σκλαβώσουν… 

Δόξα και τιμή στον μικρό ήρωα και όλους τους συναγωνιστές του. 

Τέλος, αποκαλύπτω ότι ο Α.Α. ανήκε στην ηρωϊκή οικογένεια ΑΝΤΩΝΑ της Μεσαορίας, που συμμετείχε σε όλους τους αγώνες του Κυπριακού Ελληνισμού. Ο ίδιος τότε ζούσε στην Αμμόχωστο όταν εγκατέλειψε το σχολείο, για να ενταχθεί στο αντάρτικο της ΕΟΚΑ. Κατά πληροφορίες ήταν φίλος και συμμαθητής του ήρωα επίσης μαθητή, που δολοφόνησαν οι Άγγλοι, Πετράκη Γιάλλουρου, σε διαδήλωση υπέρ της Ένωσης. 

 

Πολλαί της ασεβείας αι οδοί, της δε αληθείας μία. 

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, 347-407 μ.Χ., Πατέρας της εκκλησίας 

 

Αλλ’ ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου. Σοφοκλής 

 

Αποσπάσματα με πρόσθετα τεκμηριωμένα σχόλια, από τα ιστορικά βιβλία 

ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΗ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΚΥΠΡΟΣ και ΕΣΧΑΤΗ ΙΣΚΕΣΙΑ του Αντώνη Αντωνά. 

Επιμέλεια από Αντώνη Αντωνά - Συγγραφέα 

www.ledrastory.com

Share