ΠΡΟΣΟΧΗ..ΠΡΟΣΟΧΗ.. στον ανθό του Έθνους μας.
Κάποτε θα ‘ρθουν
Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν
και πως σε θένε.
Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε.
Κάποτε θα ‘ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν.
Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν.
Και όταν θα ‘ρθουν οι καιροί
που θα ‘χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα,
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα.
Το τραγούδι, από το album «Ο ασυμβίβαστος» «Κάποτε θα ‘ρθουν» τραγουδάει ο Παύλος Σιδηρόπουλος το έτος 1979 σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και σύνθεση Μίκη Θεοδωράκη.
Η Νέα Τάξη Πραγμάτων θέλει τους νέους σε «μαντριά» να βόσκουν το γρασίδι της επιβολής ενός νέου τύπου αντιεπιστημονικής, αντιπαιδαγωγικής και ανερμάτιστης διαπαιδαγώγησης, που προωθεί γιά τα παιδιά μας, ακόμη και από το Νηπιαγωγείο. Τον τελευταίο χρόνο έχουμε ακούσει απίστευτα πράγματα από τους «ειδικούς», ανάμεσα σε αυτά είναι και όσα είπε ο καθηγητής Γενετικής στην Ιατρική Σχολή της Γενεύης κύριος Μανώλης Δερμιτζάκης.
Συγκεκριμένα ο κύριος Δερμιτζάκης, καταστρατηγώντας την λογική, είπε: «Δεν πρέπει να συζητάμε για ρεβεγιόν, το μοντέλο είναι πολύ κλειστές οικογένειες, με πολλή προσοχή, με τα παιδιά να μην παίζουν με άλλα παιδιά, μια δεύτερη οικογένεια το πολύ», παραβλέποντας ότι τα παιδιά υποφέρουν όλο και περισσότερο από ψυχολογική δυσφορία, διακινδυνεύοντας να επέλθει μιά έκρηξη σοβαρών ψυχολογικών διαταραχών και αυτοκτονικών ενεργειών.
Ουσιαστικά με τις δηλώσεις του ο κύριος Δερμιτζάκης απαγόρευσε μέχρι και το παιχνίδι των παιδιών. Τα παιδιά απορροφούν όλες τις ημέρες, από τα Μέσα Μαζικού Εγκλωβισμού, τον κλιματισμό ενός διαρκούς φόβου και υπολανθάνοντος θανάτου. Η αμετροεπής αρχή-εξουσία, ρομποτοποιημένη, από το παρατηρητήριο της επιτήρησης και της τιμωρίας, καθιστά τα εκπαιδευτικά όρια αποδεκτά εξοβελίζοντας την καλοσύνη, την τρυφερότητα και τον εξανθρωπισμό των ανθρώπινων σχέσεων μέσω συναισθημάτων. Η τρυφερότητα ακόμη και εντός της οικογένειας κατηγορείται στην αφήγηση των μέσων ενημέρωσης. Η κοινωνική απομόνωση εντός των οικογενειών ενθαρρύνεται, υπό την ποινή του εκβιασμού της ενοχής: έτσι το παιδί εξομοιώνεται με έναν δολοφόνο αν αγκαλιάσει αυθόρμητα τους παππούδες του!
Η παιδική ηλικία σήμερα χρησιμοποιείται ως ένα τυχαίο πειραματικό πεδίο των θεσμικών τεχνικών χειραγώγησης, όπου η βία ενός κόσμου ενηλίκων ενεργεί κατ’ άγχος ενισχυμένο επάνω στο φόβητρο του θανάτου και της ασθένειας που κάνουν μιά εισβολή τραυματική στον κόσμο της παιδικής ηλικίας καταργώντας την με τρόπο ολοκληρωτικό και κλέβοντας την αθωότητά της ψυχής, την χαρά της ζωής και την βίωση της αρετής, καταχράται το δικαίωμα της υγιούς μάθησης προς δημιουργία ανθρώπινης υπάρξεως.
Η χώρα μας υπήρξε διαχρονικά το κέντρο του γίγνεσθαι, δημιούργησε αυτά που διδάσκονται στα πανεπιστήμια όλου του κόσμου και τα χάρισε απλόχερα στην ανθρωπότητα. Η Ελλάς όμως σήμερα πάσχει πλέον από την πανδημία των ΔΗΘΕΝ και των τοξικών καθηγητάδων, ερανιζόμενοι δε την, πριν 130 χρόνια ρήση του καγκελάριου της Γερμανικής Αυτοκρατορίας Ότο Φον Μπίσμαρκ, με στεντόρεια φωνή ανακράζουμε: «Drei Professoren, Vaterland verloren, Καθηγητές τρείς και εχάθη η πατρίς».
Οι περιστάσεις του εγκλεισμού και της μοναξιάς, της οικονομικής δυσπραγίας και της κατάθλιψης που επιφέρουν οι ανυπόφορες και εξουθενωτικές δοκιμασίες που περνάμε από το 2010, η απόσπασή μας από το κοινωνικό συλλογικό και ο ατομικιστικός αυτισμός, η διάβρωση της παιδείας και η παρακμή της εκπαίδευσης, προπάντων δε η απολιτική απόρριψη των πάντων και η πολιτική απαιδευσία, ένεκα ιδεοληπτικής υστερίας, μας παρασύρουν και μας παραλύουν και πρέπει ξανά να αντισταθούμε. Την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, έχει δημιουργηθεί παγκόσμια ένα κέντρο παραπληροφόρησης, το οποίο έχει σαλαμοποιήσει τα πάντα… με αποτέλεσμα οι άνθρωποι του καιρού μας να έχουν αυτή την στιγμή την μεγαλύτερη ίσως σύγχυση από οποιαδήποτε άλλη χρονική περίοδο…
Ενεργοποίησαν όλους τους φόβους και τους έκαναν άλυτους και ανίκητους επιβάλλοντας μία παγκόσμια δικτατορία. Ο καρκίνος της ανθρωπότητας, έχει ονοματεπώνυμο και βρίσκεται σε φάση μετάστασης, εξαπλούμενος ραγδαία σε όλον τον πλανήτη μέσα από ένα γονίδιο που ονομάζεται ΦΟΒΟΣ. Απουσιάζει πλέον η μεγάλη εκείνη κοινή δυναμική η οποία είναι ικανή να κάνει την ανατροπή όλης αυτής της εικονικής κατάστασης… κυρίως διότι στο μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων υπάρχει μια σύγχυση και μιά αβεβαιότητα η οποία τους εμποδίζει να πάρουν απόφαση να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους… Αντίθετα μένουν καθηλωμένοι, στον μικρόκοσμό τους… Ό,τι ήταν να μάθουμε σχετικά με την κατάσταση που βιώνουμε το έχουμε μάθει πιά… Κι αντί να κάνουμε ένα βήμα και να βγούμε από τον φαύλο κύκλο, μένουμε εγκλεισμένοι και αδρανείς ακολουθώντας την εφαρμογή του σχεδίου της Παγκόσμιας Τάξης Πραγμάτων, που σε λίγο θα μετατραπεί σε μια τεράστια φυλακή… Η στιγμή αυτή υπάρχει και είναι εδώ… αναγκάζοντάς μας να πάρουμε κάποιες αποφάσεις… δια πυρός και σιδήρου.
Εποχές πανδημίας, κρίσης, φτώχειας υλικής και πνευματικής, άγνοιας, έλλειψης σοβαρής ενημέρωσης, φόβου, χωρίς ελπίδα. Εποχές μοιρασιάς, ανακατανομής ισχύος, εκρήξεων, πολέμων και απειλών. Μέρες λυσσαλέου ανταγωνισμού.
Η ζωή μπουσουλάει μέσα σε σκοτάδια ζοφερά. Κι όμως, δεν μπορούν να αλώσουν την ψυχή, το μυαλό, την καρδιά στον βαθμό που θέλουν. Ή αλλιώς, το πάθος για την ελευθερία που είναι δυνατότερο από το σιδερένιο κλουβί που ετοιμάζουν για τους «αρνητές», δηλαδή όσους δυσπιστούν, όσους αμφιβάλλουν, όσους αντιστέκονται σε όλα τα μέτρα που στοχεύουν στην κυριαρχία της αγοράς και του κέρδους.
Με την απόφασή του 2387/2020 το Συμβούλιο της Επικρατείας, αποφάνθηκε ότι η συνταγματική δημόσιου σκοπού πρόβλεψη του κράτους να λαμβάνει μέριμνα για την δημόσια υγεία επιτρέπει να διαγράφονται από τους παιδικούς σταθμούς και τα νηπιαγωγεία τα παιδιά, σε περίπτωση κατά την οποία οι γονείς αρνούνται να τα εμβολιάσουν. Απόφαση που δεν επηρεάζει μονάχα εμάς τους ίδιους αλλά και τις επόμενες γενιές… Και προέβει στην διαγραφή ανεμβολίαστου νηπίου από δημοτικό παιδικό σταθμό.
Το πολιτικό σύστημα αυτοαναπαράγεται σε μια σαπροφυτική σχέση με το κράτος και τις ελίτ, έχοντας κόψει κάθε δεσμό με την κοινωνία. Μεγάλο μέρος των πολιτών απωθείται από την πολιτική διαδικασία, νοιώθει αηδία για αυτήν.
Οι υποσχέσεις για καταπολέμηση της διαφθοράς θυμίζουν τα καθρεφτάκια που χάριζαν οι αποικιοκράτες, με αντάλλαγμα την γη των ιθαγενών.
Η αγραμματοσύνη των νέων Ελλήνων τους αφαιρεί την σκέψη και από μικρή ηλικία παύουν να λογίζονται και συμπεριφέρονται ως άψυχα όντα. Εμφανίζουν μειωμένη λογική σκέψεως και επικοινωνίας, γινονται εξαρτώμενοι επικίνδυνων εθισμάτων, πολύπλοκων χαρακτήρων με ιδιομορφίες, κακόψυχες συμπεριφορές και ζουν, ως νέοι, σε ένα φανταστικό ελώδες ιντερνετικό κόσμο.
Η νέα γενιά είναι βυθισμένη στα videogames, που κατά κύριο λόγο εμπεριέχουν σκοτωμούς και βία. Μια βία στην οποία δείχνουμε να είμαστε συνηθισμένοι, μας έκαναν αναίσθητους, όπως και στην Οργουελική κοινωνία, όπου τα παιδιά πρώτα απ’ όλα γίνονταν κατάσκοποι και κατέδιδαν τους ίδιους τους γονείς. Videogames όπως το Counterstrike, το LOL, το Fortnite αποχαυνώνουν εκατομμύρια νέους βυθίζοντάς τους σε μια εικονική πραγματικότητα. Η αθωότητα έχει χαθεί από τα παιδιά μας, τα οποία έχουν μπερδευτεί από την Νέα Τάξη Πραγμάτων και αντιδρούν είτε υπερβολικά βίαια, είτε έχουν μετατραπεί σε απαθή και άβουλα πλάσματα ζώντας μέσα στα τοξικά λύματα μιάς εκπουστευμένης και εκπορνευμένης κοινωνίας.
Συνεχίζοντας την περιδιάβασή μας στα βδελύγματα των βιβλίων νεοελληνικής γλώσσας και περνώντας πιά στα γυμνάσια και τα Λύκεια της Χώρας, όπου τα πράγματα είναι πολύ άσχημα και χειρότερα από το δημοτικό, διαπιστώνουμε ότι κυριαρχεί η νεοταξική νοοτροπία αφαίμαξης νου και σώματος προβάλλοντας πρότυπα αρνητικά για τα παιδιά. Σε αυτά υπάρχει απάλειψη της τέχνης με την προώθηση κειμένων από άρθρα, περιοδικά, κόμικς και εφημερίδες. Κείμενα άχρωμα, αδιάφορα και ανίκανα να εμπνεύσουν και να βοηθήσουν στην δόμηση πολιτών με αγωνιστικό πνεύμα και προοδευτική-δημοκρατική διάθεση. Χυδαιότητες, διαφημίσεις, υποτίμηση της λογοτεχνίας και της ιστορίας καλλιέργεια της αμάθειας, της χειρότερης ημιμάθειας, της φασίζουσας νοοτροπίας και του άκρατου καταναλωτισμού.
Τα παιδιά είναι η γιορτή και η χαρά καί όπως αναφέρει ο Ντοστογιέφσκι: «Τρία πράγματα μᾶς θυμίζουν τόν χαμένο παράδεισο: Τό ἄρωμα τῶν λουλουδιῶν, τό κελάιδημα τῶν πουλιῶν καί τό γέλιο τῶν παιδιῶν».
Ακολουθώντας την εσωτερική φωνή του ιερού και αξιακού μας κέντρου, όλοι όσοι αποφασίσουν τελικά να πουν όχι στην υποταγή και χειραγώγηση της ελεύθερης βουλήσεώς τους ας ενεργοποιήσουν την εσωτερική τους προσταγή: «αποφασίστε». «Αποφασίστε» πως θα ζήσουμε στην κοινότητα που χρόνια τώρα ονειρευόμασταν... την κοινότητα ανθρώπων με αξίες και ιδανικά... Σκεφτείτε πού θα είναι η πολυαγαπημένη μας πατρίδα και ετοιμαστείτε... Τα παιδιά πρέπει να έχουν σαν είδωλά τους, τους γονείς τους και την οικογένειά τους! Ετοιμαστείτε... Ετοιμαστείτε...
ΠΡΟΣΟΧΗ..ΠΡΟΣΟΧΗ.. στον ανθό του Έθνους μας!!!!
*************
Για την ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «Ε.ΛΑ.Σ»
ΕΚ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ
Οδυσσέας Τηλιγάδας
Στέργιος Σμυρλής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου