Τι κοστίζουν στους ανθρώπους τα πλούτη τους: Την απάντηση έχουν τα λόγια: Όταν μιλάμε για «κρίση», αβίαστα το μυαλό μας πηγαίνει στην οικονομική κρίση, η οποία δυστυχώς έχει δυσμενείς συνέπειες στους ανθρώπους και στα κράτη. Η κρίση αυτή και η ένταξη της μικρής μας πατρίδας (όπως και άλλων κρατών) στο λεγόμενο ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης και στο μνημόνιο, αποτελούν δυστυχώς πραγματικότητα. Η οικονομική κρίση όμως, δεν είναι η μόνη κρίση που υπάρχει. Σήμερα βιώνουμε και κρίση ηθική, κρίση αξιών και θεσμών. Και δεν ήταν υπερβολή αν λέγαμε πως η κρίση στις αρχές και αξίες έχει ως απότοκο την οικονομική κρίση.
Ο 210ς αιώνας μαζί με την ραγδαία ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, έχει φέρει και κρίση σε αξίες, θεσμούς και ιδανικά. Αυτό αποτελεί δυστυχώς μια απτή πραγματικότητα. Υπεράνω όλων τίθεται σήμερα το προσωπικό και οικονομικό συμφέρον.
Αν μιλάμε για την πολιτική ζωή, τότε διαπιστώνουμε ότι κάποιες φορές (δυστυχώς όχι λίγες) υπεράνω όλων τίθεται το κομματικό συμφέρον. Αξίες όπως η ανθρώπινη ζωή, η ελευθερία, το ανθρώπινο πρόσωπο, η συναδέλφωση, η αλληλεγγύη, η φιλανθρωπία, έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Είναι γεγονός ότι και οι θεσμοί σήμερα περνούν κρίση. Όπως για παράδειγμα ο θεσμός του γάμου και της οικογένειας. Αυτό δυστυχώς επιβεβαιώνεται από την αύξηση των διαζυγίων και την αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας.
Η απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό, είχε σαν συνέπεια την αποξένωση του ανθρώπου από τον συνάνθρωπο του. Αιτία της αποξένωσης αυτής, είναι η πτώση του ανθρώπου. Οσο το εγώ και η φιλοδοξία αυξάνεται, τόσο μεγαλώνει και το χάσμα μεταξύ ανθρώπου και κοινωνικού συνόλου και ανθρώπου με το συνάνθρωπο του. Η διασάλευση των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, η ύπαρξη του εγωκετρισμού μέσα στη κοινωνία το κράτος, λόγω των προσωπικών φιλοδοξιών και συμφερόντων, ήταν αναμενόμενο να δημιουργήσουν κρίση αξιών και προβλήματα στην λειτουργία και αποδοτικότητα των θεσμών.
Πιο απλά θα λέγαμε ότι η πνευματική κρίση, η οποία συνίσταται στην απομάκρυνση του ανθρώπου από το ανθρώπινο, το πραγματικό, το αυθεντικό, το λογικό, το νόμιμο, έφερε και την κρίση σε αξίες, ιδανικά και θεσμούς. Οι άνθρωποι έπαψαν να έχουν αγάπη μεταξύ τους. «Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη καρδία σου και εν όλη τη ψυχή σου και εν όλη τη διάνοια σου. αύτη εστίν πρώτη και μεγάλη εντολή, δευτέρα δε ομοία αυτή. Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν, εν ταύταις ταις δυσίν εντολαίς όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμανται. «Να αγαπάς τον Κύριο το Θεό σου με όλη την καρδιά σου, με όλη την ψυχή σου και με όλο το νου σου. Αυτή είναι η πρώτη και μεγάλη εντολή. Και δεύτερη, το ίδιο σπουδαία με αυτή: να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. Σε αυτές τις δύο εντολές συνοψίζεται όλος ο νόμος και οι προφήτες». Άρα λοιπόν η πρώτη και μεγάλη εντολή είναι η αγάπη προς τον Θεό. Ο άνθρωπος καλείται να αγαπήσει τον Θεό με όλη του την καρδιά, με όλη τη δύναμη της ύπαρξης του.
Είναι φανερό πλέον ότι η οικονομική κρίση είναι συνυφασμένη με τη κρίση των θεσμών του κράτους - έθνους. Αποτέλεσμα μιας πνευματικής κρίσης που άρχισε με την νομική θεώρηση μιας κατασκευασμένης πνευματικότητας, οικονομικής ευμάρειας που η πολιτεία μέσω των πολιτικών καλείται να διαχειριστεί μέσα στον ιστορικό χωρο και χρόνο που ούτε οι διάφορες μεταρρυθμίσεις δεν μπόρεσαν και δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν και να θεραπεύσουν. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο χρόνια τώρα παλεύουν φαινομενικά και υποθετικά αντίθετες δυνάμεις συντηρητικών και νεωτεριστικών διαθέσεων ατομικού ή συλλογικού χαρακτήρα για την επιβολή -καθιέρωση μιας αλήθειας που διαψεύδεται από την πραγματικότητα.
Ο εκφυλισμός αυτής της ψεύτικης αλήθειας παρουσιάζεται στην εποχή μας με τη μορφή μιας παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας σε μία προσπάθεια χειραγώγησης των εξελίξεων και επιβολής και παγίωσης μιας εξουσίας με συνέπειες όχι μόνο οικονομικές αλλά και πνευματικές, διαβρώνοντας τους θεσμούς ενός λαού που σέρνεται, ενός κράτους. Ένα κράτος είναι υγιές όταν ο λαός του εργάζεται με ρυθμό και αρμονία είτε ατομικά είτε συλλογικά συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο προσφέροντας το προσωπικό του δυναμικό του χάρισμα με αίσθηση καθήκοντος για την προαγωγή ενός καλύτερου καλού που είναι η ανύψωση του άλλου και έτσι του όλου λαού. Η πραγματοποίηση αυτών των μοναδικών δυνατοτήτων απαιτεί εργασία πνευματική, καλλιέργεια αρετής και τότε η ουτοπία αποκτά γεύση, γίνεται πραγματικότητα είναι το εφικτό γκρεμίζοντας τα αδιέξοδα με το ρίσκο της αγάπης, ο δρόμος της θυσίας γίνεται η αλήθεια μιας ελπιδοφόρου ζωής. Η θεραπεία των παθών είναι το δόγμα, γίνεται-είναι η ελπίδα της οικονομίας του Θεού για τον άνθρωπο.
Η πνευματική παρακμή των σημερινων κοινωνιων αναδίδει τήν οσμή της αποσυνθέσης.
Ολοι άναρωτιούνται πού οδηγούμαστε καί κανένας δέν αντιδρά. Καταληφθήκαμε από τήν χειρότερη μορφή μοιρολατρίας χωρίς να προσπαθούμε γιά τίποτα. Η κοινωνία μπηκε στήν τελική ευθεία της ατοκαταστροφής της. Από τήν ίδια εξαρτάται η σωτηρία ή ο αφανισμός της καί αν δέν συμμορφωθεί η τιμωρία των στοιχείων της φύσεως θα είναι αδυσώπητη, οριστική καί αμετάκλητη. Καθένας πρέπει να αφυπνιστεί, νά αναγεννηθεί, νά ξυπνήσει από τόν λήθαργο του ευδαιμονισμού καί να αναλάβει τίς ευθυνες του. Η εποχή μας βρίσκεται σέ πνευματικό μαρασμό. Οι αξίες χάθηκαν, η ψυχή το ωραιότερο δώρο του θεού παρήκμασε καί παραπαίει. Ο Ελληνισμός μέ τήν διαύγεια του πνεύματος τους είναι σέ θέση να αναζωογονήσουν ψυχές καί αξίες, να δώσουν νέα ώθηση καί νά χαράξουν νέους δρόμους, ώστε νά βρεί τόν προορισμό της η ανθρωπότητα.
Είμαι βέβαιος πως καί σέ τούτη τήν τραγική στιγμή της κρίσης της άνθρωπότητος καί πάλι ο Ελληνισμός θά ἐπωμισθεί το βάρος για να δείξει στους λαούς το δρόμο προς την ελευθερία και την αποτίναξή του ζυγού των τοκογλύφων της ΕΚΤ, και του ΔΝΤ. Ελλάδα και Κύπρος, μάνα και κόρη πιασμένες χέρι χέρι θα συμπαρασίρουν τους φτωχοποιημένους λαούς του Ευρωπαικού νότου ώστε το πρόγραμα της λιτότητος και των αυστηρών «μνημονιακών προσαρμογών να αλάξει προς όφελος των πολλών και οχι των Γερμανών ολιγαρχών.
Ντίνος Ορφανός ΤΡιμίκλινη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου