Η δήμευση της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά από το αιγυπτιακό κράτος είναι ένα από τα πρώτα απτά αποτελέσματα της εξωτερικής πολιτικής της "σωστής πλευράς" της ιστορίας. Αν νόμιζαν πολλοί ότι εμείς θα είμαστε εμμονικά με τους λάθος συμμάχους και αυτό δεν θα έχει καμία συνέπεια, σήμερα έρχεται η πραγματικότητα να τους ξυπνήσει.
Από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία έχουμε γράψει για τις ολέθριες συνέπειες που θα έχει η αντιρωσική και στην συνέχεια και η φιλοϊσραηλινή πολιτική μας. Οι συμφορές, λοιπόν, αρχίζουν από το Σινά.
Τι έγινε ακριβώς στο Σινά; Ο Σίσι, φίλος πιστός του Ισραήλ, το οποίο μαζί με τις ΗΠΑ τον βοήθησε στην ανατροπή Μόρσυ, προφανώς δεν "εκδικείται" τον Μητσοτάκη για την ακραία υποστήριξή του στην γενοκτονία στην Γάζα. Και ο Σίσι άλλωστε δεν κάνει κάτι για να την σταματήσει, καθώς γνωρίζει από ποιους εξαρτάται η διακυβέρνησή του. Ο Σίσι και όλοι οι ηγέτες του αραβικού κόσμου είναι περισσότερο υπεύθυνοι για την γενοκτονία των Παλαιστινίων από ό,τι είναι οποιοσδήποτε Ευρωπαίος ηγέτης. Ο ίδιος, όμως, Σίσι πρέπει να κυβερνήσει και τους οπαδούς τους Μόρσυ και της μουσουλμανικής αδελφότητας στην Αίγυπτο, οι οποίοι προδότη τον ανεβάζουν και προδότη τον κατεβάζουν για την υποστήριξη στο Ισραήλ. Αφού, λοιπόν, να επιτεθεί στο Ισραήλ δεν κάνει, βρήκε ένα παλαιό αίτημα της μουσουλμανικής αδελφότητας και ενέδωσε σε αυτό: επέτρεψε, δηλαδή, παρά τις αντίθετες αρχικά διαβεβαιώσεις να εκδοθεί η δικαστική απόφαση με την οποία δημεύονται όλα τα κτήρια της μονής. Έτσι, στο εσωτερικό φαίνεται ότι τιμωρεί τους Έλληνες που υποστηρίζουν την γενοκτονία των Παλαιστινίων. Από την άλλη, προς την Ελλάδα λέει ότι δεν θα διώξει τους μοναχούς, η μονή θα συνεχίσει να λειτουργεί ως ελληνορθόδοξο μοναστήρι, αλλά πλέον σε κτήρια και εδάφη που ανήκουν στο αιγυπτιακό κράτος. Στην ουσία, δηλαδή, πλέον η μονή υπάρχει για όσο θέλει το αιγυπτιακό κράτος.
Γίνεται, λοιπόν, σαφές ότι, αν η Ελλάδα είχε διατηρήσει την παλαιά φιλοαραβική στάση της, ή έστω και μία απόλυτη ουδετερότητα, ο Σίσι δεν θα είχε κάτι να κερδίσει πολιτικά από την δήμευση και προφανώς αυτή δεν θα γινόταν. Αυτά για το εξωτερικό.
Η υπόθεση του Σινά, όμως, δείχνει και ποια είναι η πνευματική κατάστασή μας κι εδώ στην Ελλάδα. Προφανώς, κανείς δεν ασχολείτο με την μονή της Αγίας Αικατερίνης πριν αποφασίσουν τα αιγυπτιακά δικαστήρια την δήμευσή της. Σήμερα όλοι γίναμε υποστηρικτές της. Τι κι αν ζούμε τελείως αντίθετα από την Αγία Αικατερίνη και τον άγιο Ιουστινιανό (ναι, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός είναι άγιος της Εκκλησίας μας) θέλουμε την μονή τους. Μα όταν δεν ζούμε με το ίδιο πνεύμα τι να την κάνουμε; Ούτως ή άλλως δεν την έχουμε αφήσει να παρακμάσει; Ποιος από όσους κόπτονται σήμερα για την μονή θα γινόταν μοναχός της ή θα ήθελε να γίνει το παιδί του μοναχός της;
Το πιο εξοργιστικό, πάντως, είναι να ακούει κανείς τα "αριστερά" κόμματα να εξαπολύουν μύδρους κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη με αφορμή την δήμευση. Προσέξτε: όχι για την εν γένει εξωτερική πολιτική της, την οποία, δηλαδή την πλήρη υποταγή στην αμερικανική και ισραηλινή πολιτική, και εκείνα πρεσβεύουν, αλλά για την απώλεια της μονής σαν να πρόκειται για ένα απλό διμερές ζήτημα. Και είναι εξοργιστικό, καθώς αυτά τα κόμματα από την μία δεν αναγνωρίζουν την αγιότητα της αγίας Αικατερίνης πολλώ δε μάλλον του Ιουστινιανού και από την άλλη έχουν κατά καιρούς καταφερθεί με άθλιες επιθέσεις κατά του Βυζαντίου και ιδίως των αυτοκρατόρων. Και αυτοί οι ίδιοι έρχονται σήμερα και θέλουν την μονή του Σινά, αυτό το τεράστιο περιουσιακό στοιχείο που μας άφησαν οι βυζαντινοί αυτοκράτορες. Γιατί το θέλουν, όμως, αφού αρνούνται το Βυζάντιο; Μάλλον για να το κάνουν και αυτό προμαχώνα της woke κουλτούρας.
Ο παντοδύναμος Θεός άφησε το μοναστήρι αυτό σε ελληνικά χέρια επί δεκαπέντε αιώνες και με τόσους διαφορετικούς κυρίαρχους της περιοχής. Επειδή, όμως, εμείς θέλουμε να πολιτευόμαστε αντίθετα από τον λόγο του τόσο πολιτικά όσο και εκκλησιαστικά ο Θεός μας το παίρνει και αυτό. Και όσο συνεχίζουμε στην "σωστή πλευρά" της ιστορίας και στον οικουμενισμό-γουοκισμό, τα χειρότερα έρχονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου