Ronald Stein, P.E.
Για τις κυβερνήσεις που επιχορήγησαν την κατασκευή των ανεμογεννητριών, ήρθε η ώρα να επιδοτήσουν και τον παροπλισμό και την ανακύκλωση.
Περίληψη: Με 43 εκατομμύρια τόνους αποβλήτων πτερυγίων που προβλέπεται να παράγονται ΚΑΘΕ ΕΤΟΣ μέχρι το 2050, υπάρχει επείγουσα ανάγκη να θεσπιστούν πρότυπα παροπλισμού, αποκατάστασης και ανακύκλωσης.
Ο Ronald Stein είναι μηχανικός, ανώτερος σύμβουλος πολιτικής για την ενεργειακή παιδεία για το Heartland Institute και το CFACT, και συν-συγγραφέας του υποψήφιου για βραβείο Πούλιτζερ βιβλίου "Clean Energy Exploitations".
Οι ανεμογεννήτριες, οι οποίες κάποτε διαφημίζονταν από τις λίγες πλούσιες και λιγότερο πυκνοκατοικημένες χώρες ως καθαρή λύση για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, γίνονται πλέον ένα ενοχλητικό θέαμα, ένας κίνδυνος και μια σημαντική περιβαλλοντική απειλή.
Μετά από δεκαετίες λειτουργίας σε όλο τον κόσμο για τις λίγες πλούσιες και λιγότερο πυκνοκατοικημένες χώρες, οι ανεμογεννήτριες συνεχίζουν να έχουν προσδόκιμο ζωής περίπου 20 χρόνια. Μέχρι σήμερα δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμη ένας οικονομικά βιώσιμος τρόπος ανακύκλωσης αυτών των ανεμογεννητριών. Ως αποτέλεσμα, οι σημερινές παλιές ανεμογεννήτριες απορρίπτονται σε χωματερές τοξικών αποβλήτων.
Επειδή τα πτερύγια των ανεμογεννητριών είναι πολύ δύσκολο να ανακυκλωθούν, το ρεύμα αποβλήτων που δημιουργείται από τα πτερύγια που αποσύρονται είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα. Σε παγκόσμιο επίπεδο μέχρι το 2050 οι προβλέψεις είναι ότι θα παράγονται 43 εκατομμύρια τόνοι αποβλήτων πτερυγίων ΚΑΘΕ ΕΤΟΣ - το ισοδύναμο 215.000 ατμομηχανών.
- Ο παγκόσμιος πληθυσμός το 2100 προβλέπεται να κυριαρχείται από την Ινδία, τη Νιγηρία, την Κίνα, τις ΗΠΑ, το Πακιστάν, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, την Ινδονησία, την Αιθιοπία, την Αίγυπτο και την Τανζανία.
- Αξιοσημείωτη είναι η απουσία τους από τον κατάλογο του πληθυσμού χωρών που είναι πιο πλούσιες αλλά λιγότερο πυκνοκατοικημένες, όπως η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Ιαπωνία και η Ρωσία.
Καθώς τα αιολικά πάρκα γερνούν, οι ανεμογεννήτριες αρχίζουν να χαλάνε και απαιτούν συντήρηση. Ωστόσο, λόγω του υψηλού κόστους που συνδέεται με την απομάκρυνσή τους, πολλές εταιρείες επιλέγουν να τις αφήσουν στη θέση τους. Αυτό δημιουργεί διάφορα προβλήματα, όπως το ενδεχόμενο διαρροών πετρελαίου από τις ανεμογεννήτριες και ο συνολικός αρνητικός αντίκτυπος στο τοπίο.
Η πρώτη γενιά ανεμογεννητριών αρχίζει να φτάνει στο τέλος της ζωής τους, ενώ άλλες αντικαθίστανται νωρίς για να δώσουν τη θέση τους σε νεότερη τεχνολογία - συμπεριλαμβανομένων των μακρύτερων πτερυγίων των ανεμογεννητριών που μπορούν να σαρώνουν περισσότερο άνεμο και να παράγουν πιο διαλείπουσα ηλεκτρική ενέργεια - το ερώτημα του τι πρέπει να γίνει με τα τεράστια πτερύγιά τους γίνεται όλο και πιο πιεστικό.
Αυτές οι εγκαταλελειμμένες ανεμογεννήτριες ενέχουν σημαντικούς περιβαλλοντικούς κινδύνους και κινδύνους για την ασφάλεια, καθώς μπορεί να διαρρεύσουν τοξικά χημικά και άλλα επικίνδυνα υλικά στο περιβάλλον και μπορεί ακόμη και να καταρρεύσουν ή να πάρουν φωτιά.
Ο κύκλος ζωής των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας εκτείνεται από το σχεδιασμό, την προμήθεια και την κατασκευή μέχρι τη λειτουργία και τη συντήρηση και την επισκευή, καθώς και τον παροπλισμό και τη διάθεση ή την ανακύκλωση και την αποκατάσταση του τοπίου στην αρχική του παρθένα κατάσταση.
Είναι καιρός αυτές οι λίγες πλούσιες κυβερνήσεις να "καθαρίσουν" τα προηγούμενα επιδοτούμενα προγράμματά τους για τη διαλείπουσα ηλεκτρική ενέργεια και να δράσουν για να επιδοτήσουν την ανάπτυξη μεθόδων για τον κατάλληλο παροπλισμό των ανεμογεννητριών πριν αυτές γίνουν μια μεγαλύτερη περιβαλλοντική κρίση.
Οι κυβερνήσεις που επιδότησαν τον σχεδιασμό και την κατασκευή τους έχουν την ευθύνη να επιδιώξουν πρότυπα παροπλισμού, αποκατάστασης και ανακύκλωσης μέχρι και την τελευταία πικραλίδα, όπως ακριβώς κάνουμε για τα παροπλισμένα ορυχεία, τα πετρελαϊκά και τα πυρηνικά εργοτάξια.
Τα αιολικά πάρκα συνήθως βρίσκονται σε περιοχές με σταθερά πρότυπα ανέμων. Για τις τεράστιες εκτάσεις που απαιτούνται για την αιολική και την ηλιακή ενέργεια, πρόκειται για θλιβερή καταστροφή παρθένων τοπίων!
Το αμερικανικό κοινό έχει μιλήσει μέσω των ατόμων “δεν-με-νοιάζει-όσο-δεν-είναι-στην-αυλή-μου” (NIMBY) και εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για χαρακτηριστικά όπως η αντιαισθητικότητα, οι εκτεταμένες απαιτήσεις έκτασης, ο θόρυβος και οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι για την κοινότητα.
Για όλους τους Αμερικανούς, ο Robert Bryce μόλις ολοκλήρωσε την ενημέρωση της Βάσης Δεδομένων για τις Ανανεώσιμες Απορρίψεις για να συμπεριλάβει μια σειρά από περιορισμούς ή απορρίψεις που έχουν θεσπιστεί στην Αϊόβα, το Ιλινόις και το Οχάιο. - Τα νέα σύνολα απόρριψης: Από το 2015, υπήρξαν 391 απορρίψεις ή περιορισμοί σε έργα αιολικής ενέργειας και 135 απορρίψεις ή περιορισμοί σε έργα ηλιακής ενέργειας, με αποτέλεσμα ο συνολικός αριθμός των απορρίψεων όλων των χώρων που προορίζονται για την παραγωγή περιστασιακής ηλεκτρικής ενέργειας να ανέρχεται σε 526.
- Μέχρι στιγμής το 2023, μόνο στην Αμερική, έχουν υπάρξει 24 απορρίψεις έργων αιολικής ενέργειας και 24 απορρίψεις έργων ηλιακής ενέργειας.
Η ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη καταρρέει, καθώς χώρες όπως η Ολλανδία, η Τσεχική Δημοκρατία και η Ελλάδα αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι όλα όσα χρειάζονται ηλεκτρική ενέργεια γίνονται με ορυκτά καύσιμα και επιστρέφουν. Αναγνωρίζουν επίσης ότι όλα τα εξαρτήματα των ανεμογεννητριών και των ηλιακών συλλεκτών κατασκευάζονται από τα παράγωγα πετρελαίου που κατασκευάζονται από το αργό πετρέλαιο.
Μια άλλη πραγματικότητα είναι ότι όλα τα ορυκτά προϊόντα και τα μέταλλα που απαιτούνται για την κατασκευή ανεμογεννητριών, ηλιακών συλλεκτών και μπαταριών ηλεκτρικών συσκευών εξορύσσονται και επεξεργάζονται σε μέρη όπως το Μπαοτού, η Εσωτερική Μογγολία, η Βολιβία και η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, κυρίως υπό κινεζικό έλεγχο. Ο παροπλισμός και η αποκατάσταση αυτών των εξορυκτικών τοπίων στην αρχική τους παρθένα κατάσταση δεν είναι στα σχέδια των αναπτυσσόμενων χωρών.
Από τότε που η Γερμανία έκλεισε τους τρεις τελευταίους εναπομείναντες πυρηνικούς σταθμούς της, η χώρα αναγκάστηκε να στραφεί στους γείτονές της για να κρατήσει τα φώτα αναμμένα. Η Γερμανία έχει μετατραπεί από εξαγωγέας ηλεκτρικής ενέργειας σε εισαγωγέα.
Για την κερδοφορία και τη βιωσιμότητα, οι επιχειρηματικές αποφάσεις της ιδιωτικής βιομηχανίας βασίζονται στην απόδοση των επενδύσεων (ROI), η οποία σχετίζεται άμεσα με την προσιτή, αξιόπιστη, συνεχή και αδιάλειπτη ηλεκτρική ενέργεια για την υποστήριξη των επενδύσεών τους. Έτσι, η Γερμανία θα πρέπει να κοιτάξει τη Σουηδία, η οποία μόλις εγκατέλειψε τον ιδεαλιστικό στόχο της περιστασιακής ηλεκτρικής ενέργειας από αιολική και ηλιακή ενέργεια και δεσμεύτηκε στην πυρηνική ενέργεια για ηλεκτρική ενέργεια που δεν είναι μόνο συνεχής και αδιάλειπτη αλλά και χωρίς εκπομπές ρύπων.
Είναι ζωτικής σημασίας να αντιμετωπίσουμε αυτό το ζήτημα και να βρούμε βιώσιμες λύσεις για τον παροπλισμό και την ανακύκλωση αυτών των ανεμογεννητριών. Ως κοινωνία, πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στην υπεύθυνη και ασφαλή διάθεση των υποδομών ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές για να επιτύχουμε πραγματικά ένα βιώσιμο μέλλον.
Είναι συγκλονιστικό ότι η ανακύκλωση των φθαρμένων πτερυγίων των ανεμογεννητριών, των ηλιακών συλλεκτών και των μπαταριών των ηλεκτρικών συσκευών, στις λίγες πλούσιες και λιγότερο πυκνοκατοικημένες χώρες που επιδοτούν τη διαλείπουσα ηλεκτρική ενέργεια, δεν είναι ακόμη ούτε στα χαρτιά!
Ronald Stein, P.E.
Ambassador for Energy & Infrastructure
Δικτυογραφία:
Will Wind Turbines Be Generating More Waste Than Electricity? – Watts Up With That?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου