Θυμάμαι-μικρό παιδί-κάποιες γυναικούλες, που κουβαλούσαν αλάτι ζαλίγκα από το Αιτωλικό, για να το πάνε στ’ Άγραφα.
Σήμερα βέβαια, όχι μόνο βάρη δεν κουβαλάμε, αλλά, σε μεγάλο βαθμό, ξεχάσαμε κιόλας να περπατάμε. Κι όμως παρόλα αυτά κάποιοι επιμένουν να κουβαλούν άλλου είδους βάρη. Και μάλιστα δυσβάστακτα:
Και πρώτα-πρώτα σωματικά βάρη. Απ’ τα οποία, ενώ θα μπορούσαμε να απαλλαγούμε, δεν φροντίζουμε να τα ξεφορτωθούμε. Κι έτσι συσσωρεύουμε λίπη στο σώμα μας. Που το κάνουν βαρύ, δυσκίνητο και αντιαισθητικό. Αλλά και ευεπίφορο σε αρρώστιες, ακόμη και στο θάνατο. Για να επαληθεύεται έτσι το σλόγκαν, που λέει ότι «το πάχος δεν μακραίνει, αλλά μικραίνει τη ζωή».
Αν όμως το πάχος μικραίνει τη ζωή, η νηστεία τη μακραίνει. Απόδειξη; Οι ασκητές. Που ακολουθούν τη συνταγή της νηστείας. Με αποτέλεσμα να ζούνε πολλά χρόνια. Και μάλιστα να διατηρούν σώες, όχι μόνο τις σωματικές, αλλά και πνευματικές τους δυνάμεις.
Αλλά, πέρα απ’ τα σωματικά βάρη, είναι και τα ψυχικά. Που, κάποτε, το καμίνι των τύψεων τα κάνει βαρύτερα, ακόμη, κι από την άμμο της θάλασσας. Κι απ’ το άλλο μέρος είναι το βάρος για τις αδικίες, που οι άλλοι έκαμαν σε βάρος μας.
Ε, λοιπόν, για όλα αυτά τα ψυχικά βάρη ο Χριστός μας δίνει μια χρυσή συνταγή: Συχωρέστε, μας λέει, αυτά που οι άλλοι έκαμαν σε βάρος σας, κι ο ουράνιος πατέρας θα σας απαλλάξει απ’ όσα εσείς κάματε σε βάρος των άλλων. Αν όμως εσείς δεν ξεχνάτε τις αδικίες των άλλων, ούτε κι ο ουράνιος πατέρας θα ξεχάσει τις δικές σας αδικίες...
Με τη νηστεία, λοιπόν, και τη συγνώμη ανεβαίνουμε στο Θαβώρ της Μεταμορφώσεως. Εκεί, όπου συντελείται το μυστήριο της θείας ευχαριστίας και της θείας κοινωνίας. Όπου κάνουμε με το Χριστό μια ιερή συμφωνία: Ν’ ακολουθήσουμε τα ίχνη του.
Να πάρουμε τα όπλα του φωτός, όπως μας λέει το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα, και να μπούμε στον πνευματικό αγώνα.
Με απώτερο σκοπό, να μεταμορφώσουμε τη ζωή μας , όχι μόνο στο προσωπικό, αλλά και στο κοινωνικό επίπεδο. Αναδεικνύοντας κοινωνικούς εργάτες, που σημαίνει πολιτικούς ηγέτες, οι οποίοι να μας θυμίζουν, πρώτα με τα έργα τους και ύστερα με τα λόγια τους ότι ζούμε σε μια χώρα όχι μόνο πλούσια σε ομορφιά και φυσικό πλούτο, αλλά και σε ιστορικό παρελθόν. Και, γιατί όχι, και ανάλογο μέλλον…
Πραγματικότητα που μας θυμίζουν σε μεγάλο βαθμό με τις ομιλίες τους στη Βουλή οι βουλευτές της «ΝΙΚΗΣ». Οι οποίοι αποτελούν δροσερή όαση μέσα στην ασφυκτική και αποκρουστική Σαχάρα των νεοταξιτών της Βουλής. Και όπου ο Πρόεδρός της ύστερα απ’ την 35χρονη θητεία στις σχολικές αίθουσες, δίνει υποδείγματα εθνικής και όχι μόνο παιδείας.
Θυμίζοντάς μας ότι αυτός ο τόπος δεν διαθέτει μόνο φαυλεπίφαυλους πολιτικούς. Οι οποίοι σαν τις ξεμωραμένες κυράτσες διασταυρώνουν απ’ τους κομματικούς τους εξώστες τα ξύλινα ξίφη τους και τα πλαστικά τους κοντάρια. Κρεμώντας στα μανταλάκια ο ένας του άλλου τα «άπλυτά» τους, προκειμένου να ικανοποιήσουν το κοπάδι των οπαδών τους. Το οποίο, παρά τον αέναο και πολύμορφο σε βάρος του εμπαιγμό επιμένει να τους χειροκροτεί και να τους ζητωκραυγάζει. Αντί να τους εξαποστείλει και να τους γυρίσει οριστικά και αμετάκλητα την πλάτη.
Σε αντίθεση με τους βουλευτές της «ΝΙΚΗΣ» και του Προέδρου της, οι οποίοι μας αποδεικνύουν ότι αυτός ο τόπος διαθέτει και έντιμους πολιτικούς. Οι οποίοι επαναφέρυν στη μνήμη μας την τρισένδοξη ιστορία μας και τον περίλαμπρο πολιτισμό μας.
Με τις ηρωικές μορφές και τις πνευματικές κορυφές.
Που μας έχουν κληροδοτήσει ανεκτίμητους πνευματικούς θησαυρούς. Ικανούς να ποδηγετήσουν τα παιδιά μας σε μια πορεία ανάτασης και αληθινής προόδου. Απέναντι στην κάλπικη, βοσκηματώδη και πολυειδώς βλακώδη παιδεία, που προσφέρουν κάποια σημερινά βιβλία της Στοιχειώδους και Μέσης Εκπαίδευσης. Που σημαίνει ότι τα σημερινά παιδιά δεν μορφώνονται αλλά παντοιοτρόπως παραμορφώνονται.
Και κυρίως διαθέτει όπλα αμυντικά απέναντι στην ανατολική και δυτική βαρβαρότητα, με τους πολέμους, τις καταστροφές και τις αιματοχυσίες. Και προπάντων απέναντι στην καινοφανή εκθεμελιωτική νεοταξική βαρβαρότητα. Που φιλοδοξεί ν’ αφανίσει τα 9/10 του παγκόσμιου πληθυσμού και τους υπόλοιπους να τους χωρίσει στους αλητήριους της νεοταξικής ελίτ και τους πληβείους του υπηρετικού προλεταριάτου. Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο παγκόσμιος αποπληθυσμός εγκαινιάστηκε με τα εφευρήματα του κορονοϊού και των σωτήριων, τάχα, εμβολίων, που έχουν στο ενεργητικό τους, μόνο στην πατρίδα μας, πολλές χιλιάδες νεκρούς.
Για να μην αναφερθούμε και στους ποικιλόμορφους αμοραλισμούς και παραλογισμούς, των οποίων ο πρωθυπουργός της χώρας, ως οπαδός των Σβάμπ και Χαράρι, είναι θαυμαστής και θιασώτης. Με αποκορύφωμα τελευταία την θεσμοθέτηση του «γάμου» των ομοφυλοφίλων. Μετά της τεκνοθεσίας και της παρένθετης μητέρας. Και άλλων αφύσικων και παράλογων για όσους έμαθαν απλά να σκέπτονται και να τρέπονται.
Ας εγκαταλείψουμε, λοιπόν, αυτούς, οι οποίοι απεργάζονται τα έργα του σκότους (μνημόνια, κορονοϊούς, εμβόλια, γάμους διαστροφής) και ας ακολουθήσουμε αυτούς που πολεμούν με τα όπλα του φωτός. Όπως έπραξε ο Χριστός και οι απόστολοί του: Προκειμένου να κηρύξουν «πτωχοίς επίσκεψιν, αιχμαλώτοις άφεσιν, τυφλοίς ανάβλεψιν, αποστείλαι τεθραυσμένους εν αφέσει». Που σημαίνει ν’ αντιμετωπίσουν τη φτώχεια, την αρρώστια, την πολύμορφη σκλαβιά και την πολυδαίδαλη αμαρτία και αθλιότητα, στο σύνολό της.
Έτσι ώστε να αποδράσουμε από την κόλαση, στην οποία μας οδηγούν, και να κατορθώσουμε μια ανθρώπινη κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου