Οι μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης –όπως πχ Χριστούγεννα και Πάσχα- συνδέονται με έθιμα παραδοσιακά και εδέσματα συγκεκριμένα (γαλοπούλα, τα Χριστούγεννα και αμνοερίφια το Πάσχα). Σταδιακά παρατηρείται μετατόπιση /εκτόπιση της κατάνυξης, η οποία πλέον εντοπίζεται στα κρεοπωλεία, στις λαϊκές αγορές και στα ιχθυοπωλεία (τη Σαρακοστή) αντί για τις Εκκλησίες /χώρους λατρείας, όπως από την Θρησκεία μας ορίζεται. Πολλοί σύγχρονοι Ορθόδοξοι χριστιανοί αναζητούν την … πνευματικότητα, το νόημα, εκεί που δεν υπάρχει. Η τερψιλαρυγγική και στομαχική τους απόλαυση άρχει. Τόσο που αν για οποιονδήποτε λόγο (οικονομικό ή άλλο) δεν καταναλώσουν τα παραδοσιακά φαγητά, αισθάνονται πως δεν γιόρτασαν, δεν χάρηκαν πραγματικά (και χριστιανικά;). Φαίνεται πως η ψυχική /θρησκευτική ανάταση ακολουθεί … ανακόλουθη, ά-λογη, ανάστροφη πορεία. Αυτή η αναστροφή δεν συνάδει με την Ορθοδοξία. Αντί λοιπόν να «πετάξουμε» τις Άγιες ημέρες εμείς ψηλά, στα επουράνια, πετούν μόνον οι τιμές των αμνοεριφίων (που ξαφνικά έβγαλαν φτερά … πνευματικά;) στα ουράνια. Γίνονται απλησίαστες, ιδίως για τα στρώματα τα λαϊκά, που δεν αντέχουν να τις παρακολουθήσουν, με συνέπεια να υποφέρουν πραγματικά. Ρεπόρτερς –«Ιερουργοί» των ΜΜΕ, ξημεροβραδιάζονται ευλαβικά στις λαϊκές, για να ανακαλύψουν φθηνές τιμές. Καταφεύγουν σε λεπτομερείς στατιστικές ώστε να μπορούν να γίνουν συγκρίσεις με τις περσινές ή και τις προπέρσινες τιμές. Αγωνία για επακριβή τιμολογιακή αποτίμηση/καταγραφή των τιμών των καταναλωτών αγαθών. Θυμίζει ιεροτελεστία, εξαιτίας των αγίων ημερών. Η επικέντρωση του ενδιαφέροντος των πιστών στην απόλαυση εδεσμάτων, ως εορταστική πρακτική, είναι εξωπραγματική. Αναντίλεκτα πρόκειται για εκτροπή /εκτροχίαση η οποία, σε ορισμένες περιπτώσεις, θυμίζει υποκατάσταση. Και εδώ έρχονται οι «λύκοι- μεσάζοντες, και- λοιποί εν Χριστώ συγγενείς- να χαρούν στην αναμπουμπούλα, εφαρμόζοντας το φιλανθρωπικό: Ανέβαζε τις τιμές, εκμεταλλεύσου την περίσταση, και όσο θέλεις πούλα. Έτσι ο αμνός (του κρεοπώλη) από 8€ -τιμή χθεσινή- προσφέρεται σήμερα –λόγω Πάσχα – 13 – 16€, τιμή πασχαλινή (ώστε να ταιριάζει με τον νόημα της χριστιανικής γιορτής, αλλά και το βαλάντιο κάθε οικογένειας φτωχής!). Έτσι –ημέρες που είναι – διαδραματίζονται ατομικά και οικογενειακά δράματα. Για κάποιους ετούτες οι γιορτές δεν συνοδεύονται από χαρές αλλά από κλάματα.
Αν δεν υπήρχε η αναγκαιότητα της πάσει θυσία τήρησης των εθίμων (αγοράς συγκεκριμένων αγαθών) θα μπορούσαν να υποφέρουν λιγότερο ή καθόλου την περίοδο των αγίων ημερών. Υπάρχει ακόμη προς διευθέτηση /αντιμετώπιση και η παράμετρος των –αδικαιολόγητων /παράλογων –αυξήσεων των τιμών, εξαιτίας της ζήτησης εκείνων των ημερών. Κάποτε θα πρέπει να αντιδράσει το αγοραστικό κοινό, αφού οι καθ ύλην αρμόδιοι –ανίκανοι και αδιάφοροι όντες – αγρόν (και αμνόν βέβαια) αγοράζουν για το … καλό (!). Αν –υποθετικά- οι πιστοί αποφασίσουν (κάτι που είναι εύκολα επιτεύξιμο μέσω του Διαδικτύου) να απέχουν μαζικά από την αγορά της χριστουγεννιάτικης γαλοπούλας ή του Πασχαλινού αρνιού, έστω για μία χρονιά, τι νομίζετε πως θα συμβεί;. Απλούστατα: οι μεν καταναλωτές θα φάνε κάτι άλλο, όπως γίνεται στην καθημερινή τους διατροφή. Από θρησκευτικής πλευράς ουδεμία διαφορά θα παρατηρηθεί. Οι δε έμποροι, μεσάζοντες κ. α γνωστοί και μη εξαιρετέοι, θα αναγκαστούν, είτε να βαρυστομαχιάσουν, καταναλώνοντας οι ίδιοι τα προϊόντα τους, ή να τα πετάξουν όπου δει. Σε κάθε περίπτωση, το όφελος για τον καταναλωτή θα είναι σημαντικό, αφού –μελλοντικά- το γεγονός θα συντελέσει στο να μην παρατηρείται καμιά αύξηση υπερβολική. Τόσο απλά, όμως και τόσο … υποθετικά. Γιατί δεν πρέπει να παραθεωρούμε το γεγονός της νοοτροπίας που θέλει τίποτα να μην αλλάζει, ανεξαρτήτως αναγκών ή –και – συγκυρίας, που πιστεύει πως δεν νοούνται Χριστούγεννα χωρίς γαλοπούλα και Πάσχα χωρίς οβελία (!). Προφανώς … Θεία Χάριτι ή θεία αφέλεια;. Βρίσκουν λοιπόν και τα κάνουν και καλά θα κάνουμε και εμείς, που διαρκώς αγανακτούμε και διαμαρτυρόμαστε, εναντίον των αισχροκερδιζόντων καταφερόμενοι, να έχουμε το σθένος και την αξιοπρέπεια να παραδεχθούμε πως με την ανεκτικότητά μας –έμμεσα –τους … συντρέχουμε και τους ενισχύουμε στο να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο της διαχρονικής εκμετάλλευσής μας , όσο καλύτερα μπορούνε. Βέβαια τα «καλάθια» των εξουσιαστών μας εσχάτως, συμπεριλαμβάνουν και είδη διατροφής πασχαλινά, μαζί με κόκκινα αυγά και άλλα καλούδια που συγκινούν και τα παιδιά. Έχοντας όμως χάσει –λόγων τιμών – τα αυγά και τα καλάθια, ουσιαστικά, πόσο να ανακουφίσουν (έστω και με γιορταστικές κορδελίτσες) και αυτά;. Μονόδρομος η δική μας σθεναρή αντίσταση –αποχή, από κάθε αύξηση τιμών συγκυριακή.
ΥΓ. Εύχομαι σε όλους σας Καλή Ανάσταση. Χρόνια καλά, Καλό Πάσχα αδελφοί Χριστιανοί (με ή χωρίς αρνί).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου