Εδώ και λίγα χρόνια, το Βατικανό, συνέστησε τη λεγομένη «θρονική εορτή», κατά την εορτή των Αγίων Αποστόλων (29 Ιουνίου), με σκοπό να εδραιώσει την παπική πλάνη του «πετρείου αξιώματος» του «Πάπα», ότι δήθεν είναι «διάδοχος του πρίγκιπα των Αποστόλων Πέτρου» και ως εκ τούτου ο «πρώτος της Εκκλησίας», η «ορατή κεφαλή της». Με άλλα λόγια, ο αμετανόητος Φράγκος καταληψίας του σεβασμίου πατριαρχικού θρόνου της Δύσεως, κυριευμένος από δαιμονικό εσμό και εξουσιομανία, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει το ιερό και σεβάσμιο πρόσωπο του αποστόλου Πέτρου και να καπηλευτεί την εορτή του, προκειμένου να προβάλλει τις αντίχριστες κοσμοκρατορικές αξιώσεις του!
Να επισημάνουμε, πως η «εορτή» αυτή είναι καινοφανής, πλήρως αμάρτυρη στην ιστορία της Εκκλησίας, δημιούργημα σκοπιμότητας και το σπουδαιότερο: αντίθετη με το διακονικό πνεύμα της χριστιανικής πίστεως. Κανένας από τους Πατέρες της Εκκλησίας δεν εόρτασε ποτέ την ανάρρησή του σε επισκοπικό «θρόνο», διότι η έννοια του «θρόνου» ενέχει το στοιχείο της εξουσίας. Σε θρόνους καθόταν οι κοσμικοί άρχοντες. Αντίθετα, ο Επίσκοπος ίσταται για να επισκοπεί και να διακονεί το λαό του Θεού, τον οποίο του εμπιστεύτηκε η Εκκλησία. Ο επισκοπικός «θρόνος» δεν είναι «ανάπαυση», αλλά αγώνας, μαρτύρια, μαρτύριο. Οι επισκοπικοί «θρόνοι» είναι προσωπικοί σταυροί, βαμμένοι με το αίμα των ομολογητών επισκόπων. Για τούτο και δεν εόρταζαν τα «ενθρονιστήριά» τους!
Κατά μίμηση του Βατικανού, θέσπισε και το Φανάρι τη δική του «θρονική εορτή» (30 Νοεμβρίου), εορτή του Αγίου Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέου.
Οι «στενές σχέσεις» Βατικανού και Φαναρίου «συσφίγγονται» ακόμα περισσότερο με την ανταλλαγή επισκέψεων των δύο «θρονικών εορτών». Αντιπροσωπείες παπικών συρρέουν στο Φανάρι και αντίστοιχες ορθοδόξων στο Βατικανό. Το αξιοπαρατήρητο είναι ότι αυτά τα «ιερά σούρτα – φέρτα» ενέχουν τεράστια σημασία για την προώθηση του οικουμενιστικού στόχου, της «ενώσεως των εκκλησιών». Οι εκατέρωθεν «βαρυσήμαντες» δηλώσεις και οι εν πολλοίς ανιαρές και ανούσιες φιλοφρονήσεις έχουν σκοπό να καλλιεργήσουν στο λαό την ψευδαίσθηση ότι ωρίμασαν οι συνθήκες της «ένωσης», ότι τα εμπόδια «παραμερίστηκαν», ότι την «μισαλλοδοξία» του παρελθόντος κέρδισε η «αγάπη», ότι, τέλος, οι σύγχρονες συνθήκες επιτάσσουν την ενότητα, για το καλό της ανθρωπότητας!
Αυτό έγινε και εφέτος, κατά τη «θρονική εορτή» του Βατικανού. Αντιπροσωπία ορθοδόξων του «κλίματος» του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μετέβηκαν στη Ρώμη, για να «τιμήσουν» με την παρουσία τους, για μια ακόμα φορά, την παπική εξουσιομανία. Και το χειρότερο: να προωθήσουν έτι περισσότερο την «ένωση των εκκλησιών». Στην φετινή αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου επικεφαλής ήταν ο Μητροπολίτης Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, συνοδευόμενος από τον τον Oρθόδοξο Μητροπολίτη του Μπουένος Άιρες, και τον Διάκονο Βαρνάβα.
Από αυτό το γεγονός λάβαμε αφορμή για να συντάξουμε το παρόν σχόλιό μας και να ασκήσουμε ην κριτική μας για τα όσα απαράδεκτα ειπώθηκαν στην έδρα της παναιρέσεως. Ιδιαίτερα θα σχολιάσουμε τα όσα είπε ο νομιζόμενος «πάπας» και καταληψίας του πατριαρχικού θρόνου της Δύσεως κ. Φραγκίσκος, όπως τα δημοσιοποίησε ο αποκαλυπτικός ιστότοπος «ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ» και επιμελήθηκε ο καλός δημοσιογράφος κ. Μανόλης Κείος (https://www.pentapostagma.gr/ ekklisia/7020080_papas-se-fanariotes-ehoyme-moirastei-idi-tin-alithini-koinonia).
Έγραψε: «Για πολλοστή φορά ο Πάπας Φραγκίσκος δεν έκρυψε τα οικουμενιστικά του αισθήματα και εξήρε τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Ο ποντίφικας συναντήθηκε με μια αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριάρχη και αναφέρθηκε στη σημασία της χριστιανικής κοινωνίας ως παράδειγμα, καθώς επιδιώκουμε την παγκόσμια κοινωνία μετά την πανδημία. Απευθυνόμενος στην αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Βατικανό σήμερα Δευτέρα, ο Πάπας Φραγκίσκος σημείωσε ότι “αυτή η ετήσια ανταλλαγή αντιπροσωπειών μεταξύ της Εκκλησίας της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης” για τις γιορτές των Αγίων Πέτρου και Παύλου, “είναι ένα σημάδι της κοινωνίας, της αληθινής, αν και δεν είναι ακόμη πλήρης – την οποία έχουμε ήδη μοιραστεί”».
Είναι, νομίζουμε αποκαλυπτικά τα όσα είπε ο κ. Φραγκίσκος. Δεν είναι η πρώτη φορά, που εκφράζει και διατυμπανίζει την «ανάγκη», που δημιούργησε η πανδημία, να «συσπειρωθεί» η ανθρωπότητα σε «παγκόσμια κοινωνία», δηλαδή να προχωρήσει στην κυοφορούμενη παγκόσμια κυβέρνηση. Μόνο που αυτό το βλέπει σαν «προέκταση» της «χριστιανικής κοινωνίας», δηλαδή της «ένωσης των εκκλησιών» υπό τη δική του φυσικά εξουσία! Αποκάλυψε επίσης πως οι «θρονικές εορτές», τις οποίες θέσπισε ο αιρετικός οργανισμός του, «είναι ένα σημάδι της κοινωνίας», αν και «αν και δεν είναι ακόμη πλήρης – την οποία έχουμε ήδη μοιραστεί». Ενέχουν δηλαδή το στοιχείο της σκοπιμότητας και δεν συστήθηκαν για να τιμηθούν οι Άγιοι Απόστολοι! Κάμνοντας λόγο για «λειψή κοινωνία», προωθεί πυρετωδώς την πλήρη κοινωνία, η οποία δεν θα αργήσει, κατά πως διαλαλεί συχνά και πανταχόθεν.
Και συνεχίζει το δημοσίευμα: «Γιορτάζουμε σε μια εποχή κρίσης. Φέτος, σημειώνει ο Πάπας, ο εορτασμός των αντίστοιχων Αγίων μας έρχεται “σε έναν κόσμο που αγωνίζεται ακόμα να βγει από τη δραματική κρίση που προκαλείται από την πανδημία”. Ο Πάπας σημείωσε ότι υπάρχει μόνο ένα πράγμα πιο σοβαρό από αυτήν την κρίση, “και αυτός είναι ο κίνδυνος να το σπαταλήσουμε και να μην μάθουμε το μάθημα που διδάσκει”. Αυτό είναι ένα μάθημα ταπεινότητας, συνέχισε ο Πάπας, που μας δείχνει ότι “δεν είναι δυνατόν να ζήσουμε υγιείς ζωές σε έναν ανθυγιεινό κόσμο ή να συνεχίσουμε όπως ήμασταν, χωρίς να αναγνωρίσουμε τι πήγε στραβά”».
Είναι πραγματικά απίστευτα αυτά που είπε, χρησιμοποιώντας το σύγχρονο παγκόσμιο πρόβλημα υγείας, εξαιτίας της οποίας εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, για να προωθήσει τα δόλια σχέδια του διαχρονικού Παπισμού, για την υποταγή της Εκκλησίας μας, αλλά και ολοκλήρου του χριστιανικού κόσμου στην εξουσία του. Κάνει λόγο για «ανθυγιεινό κόσμο», παραβλέποντας όμως πως η πλέον «ανθυγιεινή» κατάσταση είναι η αίρεση, ή μάλλον το σύστημα των αιρέσεων, τις οποίες δεν διανοείται να αποβάλλει!
Στη συνέχεια ο κ. Φραγκίσκος αποκαλύπτεται πλήρως: «“Για εμάς τους Χριστιανούς στο δρόμο προς την πλήρη κοινωνία, είπε ο ποντίφικας, σημαίνει «αναρωτιόμαστε πώς θέλουμε να προχωρήσουμε”. Εξήγησε ότι κάθε κρίση αντιπροσωπεύει ένα σταυροδρόμι στο οποίο μπορούμε είτε “να αποσυρθούμε στον εαυτό μας, αναζητώντας τη δική μας ασφάλεια και σκοπιμότητα”, είτε “μπορούμε να είμαστε ανοιχτοί σε άλλους, κάτι που συνεπάγεται κινδύνους, αλλά και τους υποσχεμένους καρπούς της χάρης του Θεού. Μη αγνοώντας τις διαφορές που πρέπει να επιλυθούν μέσω ειλικρινούς και αληθινού διαλόγου, δεν θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε μια νέα φάση σχέσεων μεταξύ των Εκκλησιών μας, που θα χαρακτηρίζεται από το να περπατάμε πιο κοντά μαζί, επιθυμώντας να κάνουμε πραγματικά βήματα προς τα εμπρός, γινόμενοι πιο πρόθυμοι να είμαστε πραγματικά υπεύθυνοι για τον άλλον;”, αναρωτήθηκε ο Πάπας. Εξήγησε ότι “αν είμαστε υπάκουοι στην αγάπη, το Άγιο Πνεύμα που είναι η δημιουργική αγάπη του Θεού και που φέρνει αρμονία στην ποικιλομορφία, θα ανοίξει το δρόμο για μια ανανεωμένη αδελφοσύνη”»!
Δεν είναι ανάγκη να σχολιάσουμε λεπτομερώς τα όσα ανάφερε για τις σχέσεις των «εκκλησιών». Για αποβολή των δεκάδων αιρετικών κακοδοξιών της «εκκλησίας» του ούτε λέξη! Αντίθετα μάλιστα κάνει λόγο για το «πώς θέλουμε να προχωρήσουμε», που σημαίνει ότι η επιδιωκόμενη «ένωση των εκκλησιών» δεν χρειάζεται να γίνει με την αποβολή των κακοδοξιών, εν αληθεία, αλλά με την «αλληλοκατανόηση» και την σκιώδη «αγάπη», την οποία προβάλλει το Βατικανό και εφαρμόζει ο Οικουμενισμός. Αυτό άλλωστε εννοούσε με τη φράση του: «αν είμαστε υπάκουοι στην αγάπη, το Άγιο Πνεύμα που είναι η δημιουργική αγάπη του Θεού και που φέρνει αρμονία στην ποικιλομορφία, θα ανοίξει το δρόμο για μια ανανεωμένη αδελφοσύνη». Δεν είναι προϋπόθεση η σώζουσα αλήθεια, αλλά η ποικιλομορφία, καθότι μόνον αυτή μπορεί να «ανοίξει το δρόμο για μια ανανεωμένη αδελφοσύνη»! Αυτό σημαίνει πως οι δογματικές διαφορές δεν έχουν πια σημασία, αφού, σύμφωνα με την σύγχρονη βλάσφημη κακοδοξία «περί της οικονομίας του Πνεύματος», η σωτηρία «προσφέρεται» και εκτός της Εκκλησίας! Εκείνο που μας χρειάζεται είναι οι καλές σχέσεις και ο σεβασμός της ποικιλομορφίας, τουτέστιν, της πλάνης του άλλου!
Σημείωσε ακόμα πως «η μαρτυρία της αναπτυσσόμενης κοινωνίας μεταξύ εμάς των Χριστιανών θα είναι επίσης ένα σημάδι ελπίδας για πολλούς άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι θα αισθάνονται ενθαρρυμένοι να προωθήσουν μια πιο καθολική αδελφοσύνη και μια συμφιλίωση ικανή να θεραπεύσει αδικίες του παρελθόντος. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για την αυγή ενός μέλλοντος ειρήνης»! Πάλι έθεσε ως προπομπό της παγκόσμιας καθολικής αδελφοσύνης και συμφιλίωσης, την «ενότητα των χριστιανών» υπό τη δική του φυσικά εξουσία! Έκαμε επίσης λόγο για «θεραπεία αδικιών του παρελθόντος», προφανώς εννοώντας την Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία «αδίκησε» την δική του «εκκλησία», μη συμμορφούμενη και μη υποτασσόμενη στην παπική εξουσία!
Τέλος ευχήθηκε «μέσω της μεσολάβησης των Αγίων Πέτρου και Παύλου, Πριγκίπων των Αποστόλων και του Αγίου Ανδρέα, του Πρωτόκλητου μπορεί να μας ευλογεί ο Παντοδύναμος Θεός στο έλεός Του και να μας φέρνει πιο κοντά στην ενότητα Του», μεταθέτοντας, βλασφημώντας, την ευθύνη της διαιρέσεως των χριστιανών στο Θεό και όχι στην αμετανοησία των αιρετικών και φυσικά του ιδίου! Το έλεος του Θεού είναι δεδομένο, αλλά όχι αρκετό για την χριστιανική ενότητα!
Με πολλή πίκρα και ανησυχία είδαμε στο δημοσίευμα να παρακολουθεί η ορθόδοξη αντιπροσωπεία τα όσα απαράδεκτα ξεστόμιζε ο λαλίστατος κ. Φραγκίσκος, η οποία δυστυχώς συμφωνούσε!
Λυπούμαστε και ανησυχούμε πραγματικά για όσα καταιγιστικά συμβαίνουν στο χώρο του Οικουμενισμού. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι χρειάζεται επαγρύπνηση, διότι προβλέπουμε ότι σύντομα θα έχουμε πολύ δυσάρεστες εξελίξεις!
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου