Ο Antony McCarthy, ηγέτης κινημάτων κατά των αμβλώσεων και υπέρ της ζωής του αγέννητου παιδιού, υποστηρίζει ότι το να εκλαμβάνεται ως δεδομένη η συγκατάθεση (αφαίρεσης οργάνων) σημαίνει πως το σώμα σου στην πράξη ανήκει στο Κράτος μετά το θάνατο.
Η αγγλική νομοθεσία θα επιτρέπει από δω και πέρα στο κράτος να εκλαμβάνει ως δεδομένη τη συγκατάθεση για αφαίρεση οργάνων από αυτούς που δηλώνονται νεκροί.
Ο νέος νόμος που τέθηκε σε ισχύ την περασμένη εβδομάδα παραχωρεί στην κυβέρνηση την εξουσία να παίρνει όργανα από αυτούς που διαπιστώνονται ως νεκροί εκτός εάν το πρόσωπο είχε συγκεκριμένα καταχωρήσει εγγράφως ότι δεν επιθυμεί να χρησιμοποιηθούν τα όργανά του. Η κυβέρνηση λέει ότι η σχετική νομοθεσία τροποποιήθηκε «για να βοηθήσει στη σωτηρία και βελτίωση περισσοτέρων ανθρωπίνων ζωών.»
Παρόμοιος νόμος υπάρχει στην Ουαλία από το 2015. Στη Σκωτία αναμένεται να νομοθετηθεί η θεώρηση συγκατάθεσης για δωρεά οργάνων τον Μάρτιο του 2021.
Ο Δρ. Antony McCarthy της βρετανικής ομάδας κατά των αμβλώσεων Κοινωνία για την Προστασία των Αγέννητων Παιδιών (Society for the Protection of Unborn Children – SPUC) δήλωσε στο LifeSite ότι υπάρχουν αρκετά ζητήματα προβληματισμού και ανησυχίας σχετικά με αυτή την αλλαγή.
«Ο επονομαζόμενος ‘εγκεφαλικός θάνατος’ παρέχει τη δυνατότητα στους γιατρούς να αφαιρούν ζωτικά όργανα από ασθενείς που ακόμη είναι πιθανότατα ζωντανοί αν και ενδεχομένως άνευ των αισθήσεών τους και κοντά στο θάνατο,» εξήγησε ο McCarthy.
«Οι καρδιές των δωρητών, για παράδειγμα, πρακτικά αφαιρούνται από (όπως χαρακτηρίζονται) ‘πτώματα που καρδιοχτυπούν’. H ενθάρρυνση των ανθρώπων να δωρίσουν τα όργανά τους εξέλαβε πολύ μεγάλη δημοσιότητα χωρίς να αποκαλύπτεται ότι οι δωρητές με τις καρδιές που χτυπούν μπορούν ακόμη και να κινούνται καθώς αφαιρούνται τα όργανά τους, εκτός αν είναι σε παραλυσία από αναισθητικά φάρμακα,» συνέχισε.
«Οι χειρούργοι ιατροί επί των μεταμοσχεύσεων το γνωρίζουν αυτό, όπως επίσης γνωρίζουν ότι η αρτηριακή πίεση του δωρητή αυξάνεται τη στιγμή που γίνεται η τομή (ως φυσιολογική αντίδραση ζωντανού ακόμη οργανισμού). Κάποιοι αναισθησιολόγοι συστήνουν (για τον παραπάνω λόγο) να γίνεται αναισθησία στο υποτιθέμενο ‘πτώμα’ όταν αφαιρούνται τα όργανά του.»
Ο McCarthy τόνισε ότι πολλοί από αυτούς που συμφωνούν να γίνουν δωρητές οργάνων δεν γνωρίζουν όλες αυτές τις αλήθειες που ενέχει η διαδικασία στην οποία θα υποβληθούν.
«Οι περισσότεροι δωρητές οργάνων, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που δίνουν τη ρητή τους συγκατάθεση πριν πεθάνουν, αγνοούν ότι πιθανώς οι καρδιές τους να χτυπάνε όταν τα όργανά τους αφαιρούνται, και ότι μπορεί να είναι ροδαλοί, θερμοί, ικανοί να θεραπεύσουν πληγές, να καταπολεμήσουν λοιμώξεις και να ανταποκριθούν σε ερεθίσματα,» ανέφερε.
«Ισχύει ακόμη ότι οι υποτιθέμενοι εγκεφαλικά νεκροί (όπως εγκυμονούσες γυναίκες που τους δίνεται υψηλής τεχνολογίας ιατρική υποστήριξη) μπορεί να εμφανιστούν να επιβιώνουν για μήνες κατά τη διάρκεια των οποίων μάλιστα να επιδεικνύουν ενταγμένη σωματική δραστηριότητα κάποιου είδους που αναμφίβολα μαρτυρεί ότι εξακολουθεί να υπάρχει ζωή.»
Ο McCarthy εξέφρασε επίσης την ανησυχία ότι ο καρδιακός θάνατος μπορεί μερικές φορές να δηλώνεται «υπερβολικά σύντομα» έτσι ώστε να αποκτώνται αξιοποιήσιμα όργανα.
«Μια ανησυχητική εξέλιξη που έχει παρουσιαστεί στην Αυστραλία είναι η μετακίνηση από τη δήλωση πως η αφαίρεση οργάνων πρέπει μόνο να επιχειρείται κατόπιν ‘μη αναστρέψιμης’ απώλειας καρδιακής λειτουργίας προς το να λέγεται ότι πρέπει μόνο να επιχειρείται κατόπιν ‘μόνιμης’ απώλειας καρδιακής λειτουργίας, όπου το τελευταίο μπορεί να περιλαμβάνει και σενάρια στα οποία έχει ήδη ληφθεί η απόφαση να μην επιχειρηθεί τεχνητή αναπνοή και γενικά οι προβλεπόμενες διαδικασίες ανάνηψης. Όπως εύστοχα το θέτει μια έρευνα, ‘δεν μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ορθώς ότι έχει όντως επέλθει θάνατος εάν υπάρχει τρόπος να αποκατασταθεί η καρδιακή λειτουργία, ακόμη και εάν η απόφαση που έχει ληφθεί είναι να μη γίνει κάτι τέτοιο.’»
Ο McCarthy πρόσθεσε ότι η θεωρούμενη εξ’ ορισμού και εκ των προτέρων ως δεδομένη συγκατάθεση για δωρεά οργάνων επιπλέον σημαίνει πως το Κράτος ουσιαστικά έχει την ιδιοκτησία του σώματός σου μετά θάνατον.
«Ένα δώρο είναι κάτι που δίνεται ελεύθερα. Δεν μπορείς να κάνεις δωρεά τα όργανά σου, δηλαδή να τα δώσεις ως δώρο, εάν το Κράτος έχει ήδη υφαρπάξει την ιδιοκτησία του σώματός σου και εσύ δεν έχεις καν εξετάσει το ζήτημα,» εξήγησε.
«Υπό το νέο σύστημα της θεωρούμενης ως δεδομένης συγκατάθεσης μπορείς να επιλέξεις να απαλλαγείς από το να ‘δωρίσεις’ τα όργανά σου. Εάν όμως δεν το κάνεις αυτό, τα όργανά σου μπορούν να αφαιρεθούν και οι συγγενείς σου μπορεί να είναι ανίκανοι να το σταματήσουν αυτό.»
Είναι πάντως μέχρι στιγμής δυνατά και τα δύο, να καταγραφείς ως δωρητής οργάνων, ή να επιλέξεις να απαλλαγείς από την υποχρέωση και να δηλώσεις πως δεν επιθυμείς να δωρίσεις τα όργανά σου όταν έρθει η ώρα του θανάτου σου. Οι κάτοικοι της Αγγλίας που επιθυμούν να καταχωρήσουν την απόφασή τους μπορούν να το κάνουν online, ή τηλεφωνώντας στο: 0300 303 2094. Σε όσους επιλέξουν να το κάνουν προτείνεται να ενημερώσουν τους φίλους και συγγενείς τους για την απόφασή τους και να φυλάξουν το γράμμα που θα λάβουν με την επιβεβαίωση της απόφασής τους σε ένα ασφαλές σημείο.
Πηγή
το είδαμε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου