… Είμαι δάσκαλος δεν είμαι δημοσιογράφος με την έννοια όπως την ονομάζουμε. Προσπαθούσα αυτά τα τελευταία δέκα χρόνια που διακονούσα ας πούμε αυτήν την εκπομπή με τίτλο «Γράμματα Σπουδάματα» -είναι και συμβολικός ο τίτλος-, να αποκαλύπτω και να στηλιτεύω τα κακώς κείμενα της παιδείας κυρίως, διότι τα βιώνω εδώ και 25 με 30 χρόνια μες στην τάξη. Το έχω δηλώσει επανειλημμένως, είμαι μάχιμος δάσκαλος, δεν είμαι συνδικαλιστής ή κηφήνας τζιτζιφιόγκος. Και επειδή τα τελευταία χρόνια υφιστάμεθα μία απροκάλυπτη πλέον επίθεση κατά της εθνικής μας παιδείας, κατά της γλώσσας -έχουμε κάνει και εκπομπές αποκαλύπτοντας τα αίσχη και τα άπλυτα τα οποία έχουν παρεισφρήσει στα βιβλία- προφανώς κάποιοι ενοχλήθηκαν.
Αλλά όχι μόνο αυτό. Έχω την εντύπωση ότι ενοχλήθηκαν και άλλοι κύκλοι τους οποίους δεν φανταζόμαστε. Αυτό που με ξένισε, έτσι με πίκρανε θα έλεγα, είναι πως μπορεί ένα κανάλι που αυτοπροσδιορίζεται ως Εκκλησιαστικό κανάλι, και μάλιστα με πολλούς πομπώδεις τίτλους, Ελληνική Εκκλησιαστική εκπομπή, να εκδιώκει κακήν-κακώς έναν άνθρωπο ο οποίος, δεν θέλω να περιαυτολογήσω, το μόνο που έκανα… με καλεσμένους έκανα την εκπομπή μου, οι καλεσμένοι έβγαζαν την εκπομπή οι οποίοι είχαν γνώμη και πήγαιναν κόντρα στο ρεύμα. ….
Ακούσαμε τον υπουργό Παιδείας τον κ. Γαβρόγλου να απειλεί απροκάλυπτα εκπαιδευτικούς -μέσα σ’ αυτούς είμαι κι εγώ και δεν φοβάμαι να το πω- οι οποίοι παροτρύνουν γονείς και συναδέλφους να μην διδάξουν τα αντισυνταγματικά και βλάσφημα βιβλία.
Θυμίζω στους τηλεθεατές ότι τον Μάρτιο που μας πέρασε, το Ανώτατο Ακυρωτικό Συμβούλιο της χώρας αμετάκλητα και τελεσίδικα αποφάσισε ότι τα νέα προγράμματα σπουδών των Θρησκευτικών και οι λεγόμενοι «φάκελοι», τα χαρακτήρισε το Συμβούλιο της Επικρατείας, αντισυνταγματικά, παράνομα και τα οποία ασκούν προσηλυτισμό στους μαθητές μας.
Το δε Υπουργείο Παιδείας, ενώ μας ζητάει το κράτος να πληρώνουμε ένα σκασμό φόρους και να μην μιλάμε, αμέσως στηλίτευσε τους ανώτατους δικαστές, τους χαρακτήρισε σκοταδιστές. Υβρις κατά της Ανώτατης Δικαιοσύνης για μια απόφαση η οποία ήταν, επαναλαμβάνω, από Ανώτατο Δικαστήριο.
Υπάρχει και στο Σύνταγμα άρθρο που προβλέπει το εξής, το 95.5, ότι οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, των Ανωτάτων Ακυρωτικών Δικαστηρίων, είναι υποχρεωτικές για το Κράτος.
Εγώ τώρα ως δάσκαλος, καλούμαι να υπηρετήσω το Σύνταγμα ή τον υπουργό και τις γεροντοπαραξενιές του; Δεν είναι γεροντοπαραξενιές, είναι εκ του πονηρού όλα αυτά.
Εγώ καλώ συναδέλφους, δεν φοβάμαι ούτε πειθαρχικές διώξεις, σέβομαι την Πατρίδα μου και την Ιστορία μου και την Πίστη μου, καλώ συναδέλφους και γονείς, τώρα πλέον εφόσον έχουν πέσει οι μάσκες και απειλούν, να τηρήσουμε το Σύνταγμα, τους νόμους του Κράτους μας και να επιστρέψουν σωρηδόν τα βιβλία. Και οι δάσκαλοι, όσοι έχουν κότσια, όσοι αγαπούν την Ιστορία και τα χώματα που τους ανέθρεψαν να μην δεχτούν, γιατί μπορεί να βρεθούν και εκτεθειμένοι.
Έχω γνωμάτευση από έγκριτους νομικούς [γνωμοδοτούντες Γεώργιος Κρίππας, Διδάκτωρ Συνταγματικού Δικαίου και Απόστολος Φ. Βλάχος και Επίτιμος Πρόεδρος Εφετών] που λένε ότι:
«Πας εκπαιδευτικός που καλείται, να διδάξει το μάθημα των Θρησκευτικών υποχρεούται να σεβασθεί τις αποφάσεις της Ολομελείας του Συμβουλίου Επικρατείας 660/2018 και 926/2018 και να αρνηθεί, να εξακολουθήσει, να διδάσκει το μάθημα Θρησκευτικών (το γνωστό πολυθρησκειακό), έστω και αν του δοθεί εντολή προς τούτο. Εκ δε της τοιαύτης αρνήσεώς του καμμία δυσμενής συνέπεια δεν ανακύπτει εις βάρος του ούτε πειθαρχική, ούτε και ποινική. Αρκεί να αναφέρει, ότι αρνείται να διδάσκει μάθημα Θρησκευτικών πολυθρησκειακό, διότι τούτο τυγχάνει «προδήλως αντισυνταγματικό» ως κυριαρχικώς και αμετακλήτως έχουν αποφανθεί οι προαναφερόμενες αποφάσεις της Ολομελείας του ΣτΕ, οι οποίες πέραν της προδήλου αντισυνταγματικότητος της πολυθρησκευτικής ύλης του μαθήματος των Θρησκευτικών επισημαίνουν περαιτέρω και την δια της διδασκαλίας αυτού διάπραξη και αξιοποίνου πράξεως και μάλιστα ομαδικώς και υπό συνθήκες ιδιαιτέρως επιβαρυντικής περιστάσεως.»
Εγώ δεν προειδοποιώ, συμβουλεύω συναδέλφους να μην εκτεθούν, γιατί ακούω γονείς ότι σε περίπτωση που διδάσκει τα νέα αυτά βιβλία Θρησκευτικών, τα οποία έχουν προδήλως χαρακτηριστεί αντισυνταγματικά, ενδέχεται να τελεί αξιόποινη πράξη, να βρεθεί εκτεθειμένος. Όχι ο κύριος υπουργός. Ο κύριος υπουργός θα φύγει, έρχονται και παρέρχονται. Ο δάσκαλος και ο καθηγητής θα μείνει όμως. ….
Ας πάρουμε τον συμβολισμό λίγο. Όχι μόνο δεν τηρούν την νομιμότητα οι «αρμόδιοι του Κράτους» αλλά απειλούν αυτούς οι οποίοι θέλουν να τηρήσουν την συνταγματικότητα και την νομιμότητα.
Δημοσιογράφος Ευγένιος Παπαδόπουλος: Αυτό είναι εκτροπή, τώρα είμαστε εντελώς στο άλλο άκρο…
Αγαπητέ μου Ευγένιε αυτό το βήμα που είχα τόσα χρόνια, το χρησιμοποιούσα ακριβώς για να διαφωτίσω τον κόσμο γιατί δεν ξέρει. Ο απλός κόσμος δεν έχει υποχρέωση να μάθει ότι στην 6η Δημοτικού έχει Κοκκινοσκουφίτσα, Μέγα Αλέξανδρο και Καραγκιόζη. Δεν τα ήξερε ο κόσμος αυτά. Και βέβαια που να τα ξέρει; Εμείς όσοι δάσκαλοι πιστεύουμε και αγαπάμε την Πατρίδα μας τα αποκαλύπτουμε.
Και εφόσον έγινε μία επιτροπή -αυτό λέω μεταξύ σοβαρού και αστείου- συστάθηκε μία επιτροπή «εμπειρογνωμόνων» μεταξύ Ελλήνων και Σκοπιανών για να αναθεωρήσουν τα βιβλία, λέω εφόσον δεν συγκινούνται εδώ του Υπουργείου πρώην «Εθνικής Παιδείας», μπας και συγκινηθούν οι Σκοπιανοί και πουν, κοιτάξτε αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο. ….. Ζούμε την απόλυτη παράνοια σ’ αυτό το θέμα.
Δημοσιογράφος Ευγένιος Παπαδόπουλος: Εξεπλάγην όντως όταν πληροφορήθηκα την απομάκρυνση.. Δεν ξέρω, νομίζω αν ανοίξουμε τώρα μια κουβέντα, που την οφείλουμε με αφορμή το γεγονός της δικής σου εκδίωξης, θα πρέπει να μπούμε πολύ βαθιά στο τι τελικά βιώνουμε, τί πρέπει να ετοιμαζόμαστε να ζήσουμε. Γιατί μετά από έναν διωγμό προφανώς υπάρχουν και χειρότερα πράγματα.
Όπως έχουμε καταλάβει, σήμερα χρησιμοποιούν την τακτική που χρησιμοποιούσαν και οι αρχαίοι. Ο Περίανδρος όταν κάλεσε κάποιον να του δείξει τί σημαίνει τύραννος και πως κυβερνάει, δεν του είπε τίποτε, τον πήγε σ’ ένα χωράφι και έκοβε τα στάχυα που εξέχουν και τα οποία ενοχλούν. Δεν ήταν ομοιόμορφα, η ομοιομορφία είναι πολύ ωραία, να είμαστε όλοι πρόβατα. Αυτό θέλουν σ’ όλα τα θέματα και όταν κάποιος είναι απροσκύνητος τον εκδιώκουν.
Εγώ θα πω κάτι γιατί μου αρέσει η ιστορία και χρησιμοποιώ ιστορικά παραδείγματα και είναι παρηγορία σήμερα. Ο Μεγάλος Κολοκοτρώνης, ο Ελευθερωτής μας, τον οποίον συνεχώς επικαλούμαι και μέσα στην τάξη, έλεγε το εξής σημαντικό. Ποτέ δεν φοβήθηκα κατά την περίοδο της Επαναστάσεως. Ούτε όταν ήρθε ο Δράμαλης με 30 χιλιάδες ασκέρι εκλεκτό. Μόνο εις τον καιρόν του προσκυνήματος εφοβήθηκα ότι θα τελειώσει η Επανάσταση.
Πότε ήταν το προσκύνημα; Όταν ο Ιμπραήμ πασάς μπήκε στην Πελοπόννησο και προσπάθησε να σβήσει την Επανάσταση -ήταν έξυπνος γιατί είχε και συμβούλους ευρωπαίους.- αυτοί τον συμβούλευαν. Μην κόβεις κεφάλια. Με αργυρές λόγχες. Πως έλεγε ο Φίλιππος; Αν θέλεις τους άλλους Έλληνες να τους γονατίσεις, να χρησιμοποιήσεις αργυρές λόγχες, δηλαδή χρήματα και ταξίματα. Πήγε λοιπόν ο Ιμπραήμ πασάς και έταζε αξιώματα. Βρήκε και τον Νενέκο, ξακουστός καπετάνιος, τον έκανε μπέη και άλλους και άλλους. Και άρχισαν να υπογράφουν τα λεγόμενα «προσκυνοχάρτια». Και τότε ο Μεγάλος Κολοκοτρώνης, βλέποντας να χάνει την Επανάσταση φώναξε εκείνο το περίφημο, που είναι επικαιρότατο σήμερα,
ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ
Δημοσιογράφος Ευγένιος Παπαδόπουλος: Και αν καμμιά φορά το χρησιμοποιούμε, μας βάζουν απέναντι κάτι γραφικοί, ονομάζοντας εμάς γραφικούς και προσπαθούν να εξηγήσουν ότι όλα αυτά σημαίνουν εμφύλιο. Το είχα προχθές, το αντιμετώπισα στο διαδίκτυο. Βέβαια τους έβαλα στη θέση τους. Αλλά τόλμησε κάποιος και μάλιστα συμπολίτης με ανωνυμία βέβαια, ότι τί κάνεις τώρα; διδάσκεις εμφύλιο; Και του είπα, όλοι οι λαοί, όλα τα έθνη του κόσμου -γιατί αναφέρθηκα σε εισβολείς και προδότες- απέναντι στους εισβολείς και στους προδότες χρησιμοποίησαν μόνον όπλα. ….
Ο Κολοκοτρώνης δεν τα ‘βαλε με ομοφύλους, τα ‘βαλε με προδότες. Εγώ δεν θεωρώ τους προδότες ομοφύλους. Είναι οι γενίτσαροι που ήταν οι χειρότεροι εχθροί του Γένους, όπως το ονομάζαμε την περίοδο της τουρκοκρατίας. Και σήμερα βιώνουμε ίδιες καταστάσεις. Έχουμε προδότες, νενέκους, όπως τον ονόμαζαν τότε τον καπετάνιο τον προδότη, ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΚΡΕΜΑΣΕ.
Βάζουν υπογραφές με χέρια και ποδάρια, παραδίδοντας μαζί με το όνομα και το έδαφος. Και βέβαια έχουμε τους νενέκους και μες στην εκπαίδευση. Πολλούς νενέκους μέσα στην εκπαίδευση. Και το λέω πάντοτε Ευγένιε, και το συμμερίζεσαι κι εσύ αυτό, ότι το μέλλον της Πατρίδας μας κρίνεται μες στις σχολικές αίθουσες.
Είναι σπουδαία όλα τα θέματα, είναι κρίσιμα όλα τα θέματα, αλλά αν χάσουμε το παιχνίδι της Παιδείας μας, το οποίο προϊόντος του χρόνου δυστυχώς χάνεται, έχουμε ελληνοκτόνο παιδαγωγία, ας ετοιμαστούμε για ιστορική ευθανασία. Ήδη συμβαίνει αυτό.
Εδώ δεν θέλει αντίσταση; Είναι εμφύλιος αυτό; Όταν το παιδί διδάσκεται Μέγα Αλέξανδρο και Κοκκινοσκουφίτσα είμαστε ακραίοι; Είμαστε εθνικιστές; Είμαστε για να μας διώχνουν;
Εγώ θα δείξω και κάτι άλλο … μια και το Σκοπιανό είναι επίκαιρο. Αυτό είναι βιβλίο πριν από 10 χρόνια, Ανθολόγιο 6ης Δημοτικού. Είχε δύο κείμενα μέσα. Είχε απόσπασμα από τον Παύλο Μελά της Ναταλίας Μελά, της σπουδαίας γυναίκας του Ήρωα, και ένα κείμενο από την Πηνελόπη Δέλτα -την οποίαν έχουν χαρακτηρίσει «εθνικίστρια»- στα Μυστικά του Βάλτου, που περιγράφει ουσιαστικά τον αγώνα του Καπετάν Άγρα. Αυτά τα δύο κείμενα, ερωτώ τους τηλεθεατές μας, το βιβλίο της Ναταλίας Μελά, της σπουδαίας Ελληνίδας για τον άντρα της, το Παλικάρι που έσωσε τη γη της Μακεδονίας και αφύπνισε τους τότε κοιμισμένους Έλληνες, ποιον ενοχλεί;
Ας αναρωτηθούν και ας ρωτήσουν το Υπουργείο Παιδείας, το αμαρτωλό Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, ΠΩΣ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ το κείμενο της γυναίκας του Παύλου Μελά για τον Ήρωα. [σ.σ. φανταστείτε τί θα κάνει η «επιστημονική επιτροπή», την οποία θα επιβλέπει το Υπουργείο Εξωτερικών, εάν περάσει η προδοτική συμφωνία Κοτζιά-Δημητρώφ] Και δεύτερον, είναι η Πηνελόπη Δέλτα, ερωτώ, εθνικίστρια; Ας μας απαντήσουν.
Εδώ, οι σούπερ δημοκράτες -αυτά είναι παλιά βιβλία για να καταλάβουμε τη διαφορά- είχε το κείμενο του Περικλή για την δημοκρατία. Παγκόσμιο κείμενο, παγκοσμίου ενδιαφέροντος. Είμαστε η χώρα η οποία έδωσε τα φώτα της, πραγματικά φώτα και μίλησε στους βάρβαρους τότε -δεν υποτιμώ κανέναν- ότι δημοκρατία σημαίνει ότι την εξουσία δεν την ασκούν λίγοι πολίτες αλλά όλος ο λαός. Ειπώθηκε εδώ σ’ αυτούς τους τόπους. Και αυτό το κείμενο στην 6η Δημοτικού προ δεκαετίας υπήρχε, το πετάξανε έξω.
Δημοσιογράφος Ευγένιος Παπαδόπουλος: Και το πέταξαν ποιοι; Οι φερόμενοι ως «δημοκράτες». ότι αυτοί είναι κοντά στην δημοκρατία και όλοι οι υπόλοιποι, εμείς τουλάχιστον συμπεριλαμβανόμενοι, είμαστε απέναντι από την δημοκρατία και τις διαδικασίες.
«Ο Βασιλιάς Φίλιππος κοιμάται στην Βεργίνα». Περιγράφει την σπουδαία εκείνη μεγαλειώδη στιγμή όπου ο μεγάλος Ανδρόνικος, ο Μανώλης Ανδρόνικος, βρήκε, ανακάλυψε τους τάφους του Φιλίππου. Γιατί να το πετάξουν; Πολύ ωραίο κείμενο. Μπαίναμε μες στην τάξη με ψηλά το κεφάλι και τώρα τί; Συνταγές μαγειρικής!
Να τ’ ακούμε αυτά και ν’ αρχίσουμε σιγά-σιγά να ξυπνάμε, γιατί η πνευματική γενοκτονία γίνεται μέσα στις σχολικές αίθουσες. Και ας έλθουν να μας διώξουν και ας μας διώξουν.
ΕΜΕΙΣ αγαπητέ Ευγένιε ΣΥΝΟΜΙΛΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑΝΟΙ ΚΑΙ ΑΡΛΕΚΙΝΟΙ ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ. ….
Η Μακεδονία το 1900, αφού μιλήσαμε για τον Παύλο Μελά, πως σώθηκε; Ήμασταν η μικρά και έντιμος Ελλάς. Ήμασταν η πολιτική της αψόγου στάσεως. Όπως λέει και ο Ίων Δραγούμης στο «Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα», έστελνε τους πρεσβευτές, τους τότε διπλωμάτες, με μία εντολή το Υπουργείο των Εξωτερικών Τεμενάδων: «Προσοχή μην ανοίγετε θέματα», όπως και σήμερα. Κι όμως τότε ο Ελληνισμός, ο χειμαζόμενος ο εμπερίστατος Ελληνισμός έσωσε την Μακεδονία. Σώθηκε και η Ελλάδα κατά τον Ίωνα Δραγούμη.
Ποιοί παράγοντες συνέβαλαν στην σωτηρία της Πατρίδας;
Πρώτα-πρώτα ήταν οι Ιεράρχες Εθνάρχες. Καραβαγγέλιδες οι οποίοι είχαν τα πιστόλια και τα περίστροφα κάτω απ’ τα ράσα και πολεμούσαν. Ο Σμύρνης, ο πριν Δράμας Χρυσόστομος, ο Αιμιλιανός Γρεβενών, ο Ιωακείμ Φορόπουλος, ο οποίος όταν πήγε στο Μοναστήρι στον ενθρονιστήριο λόγο είπε στους εμπερίστατους και τότε φοβισμένους Έλληνες, δεν ήλθα να σας συμβουλεύω οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος, αλλά οφθαλμούς αντί οφθαλμού και οδόντες αντί οδόντος. Κατά των κομιτατζήδων.
Σώθηκε η Μακεδονία χάρη στο αίμα και τον αγώνα των δασκάλων και κυρίως των διδασκαλισσών, μικρών κοριτσιών 17-18 χρονών, οι οποίες έδωσαν τη ζωή τους για την Παιδεία και την Μακεδονία μας. Λίλη Βλάχου, Αικατερίνη Χατζηγεωργίου, η Αγγελική Φιλιππίδου, η οποία τραυματίστηκε σε ένα χωριό των Σερρών το 1907 και ζήτησε να την πάνε με φορείο στις Σέρρες, και έσταζε το αίμα της από χωριό σε χωριό. Περνούσε από όλα τα χωριά, απ’ τις πλατείες, φώναζαν τους κατοίκους και τους έλεγε: ΜΕ ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΝΤΙΑ ΠΟΛΕΜΗΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Όταν έφτασε στις Σέρρες από την αιμορραγία πέθανε.
Εθελουσίως αυτές οι δασκάλες ήταν ΗΡΩΙΔΕΣ κι εμείς τώρα φοβόμαστε, οι σημερινοί δάσκαλοι, τα απολειφάδια, αν θα διδάξουμε τις ανοησίες του Υπουργείου Παιδείας και αν έχουμε διώξεις.
Μας έσωσαν οι διανοούμενοι. Πού είναι οι Παλαμάδες; Έλεγε τότε το 1900 μετά την καταστροφή του 1897 «Σβησμένες όλες οι φωτιές και οι πλάστρες μες στην Χώρα». Τότε έγραψε την Φλογέρα του Βασιλιά, για τον Βασίλειο τον Βουλγαροκτόνο, και έδωσε έτσι πνοή στον Ελληνισμό.
Πού είναι ο Μαβίλης; Που σκοτώθηκε στο Δρίσκο το 1912, λέγοντας, περίμενα πολλές τιμές στη ζωή μου αλλά Τιμή να πεθάνω για την Πατρίδα μου δεν το περίμενα.
Πού είναι ο Καρκαβίτσας; Που ήτανε γιατρός εθελοντής στους Βαλκανικούς Πολέμους;
Πού είναι ο Βασίλης Ρώτας που τραυματίστηκε στη μάχη του Κιλκίς;
Πού είναι ο Αιμίλιος Βεάκης ο ηθοποιός -αυτό δεν το γνωρίζουν πολλοί-. Ο μεγάλος τότε Βεάκης όταν πέθανε βρήκαν στα σεντούκια του δύο παράσημα ανδρείας από την μάχη του Κιλκίς.
Σήμερα τί διανοούμενους έχουμε; Τί πνευματικούς έχουμε; Όταν έγινε η «συμφωνία» η επαίσχυντη στις Πρέσπες, Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, 320 τζιτζιφιόγγοι, όλη η σάρα και η μάρα της Ελλάδος, υπέγραφαν ότι είναι καλώς, εμείς είμαστε αριστεροί δημοκράτες, και βέβαια πρέπει να παραδώσουμε το όνομα της Μακεδονίας.
Τότε οι διανοούμενοι στήριζαν τον Ελληνισμό και οι σημερινοί βάζουν και αυτοί καρφιά, οι νεκροθάφτες, στο φέρετρο της Πατρίδας μας.
Συγνώμη για το ύφος αλλά…
Πώς έλεγε ο Μακρυγιάννης; Όταν του είπε ο Κολέττης ότι πρέπει να αλλάξουμε και θρησκείες και λοιπά, τότε λέει, ΚΑΠΝΙΣΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ, ΠΗΓΑ ΣΤΟΝ ΚΟΛΛΕΤΗ. ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΕΜΙΖΕ ΤΟ ΓΙΑΤΑΓΑΝΙ. Και του έλεγε, αυτά που ξέρεις να τελειώνουν.
Ήταν ακραίοι αυτοί, ήταν εθνικιστές όλοι αυτοί.
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου