Παρότι είχε τη δυνατότητα να φύγει παρέμενε μέχρι το τέλος δίπλα του και τον ακολούθησε στο θάνατο.
Σοκάρει η ιστορία του 72χρονου οδοντίατρου από τα Τρίκαλα, ο οποίος βρήκε τραγικό θάνατο όταν εγκλωβίστηκε στο σπίτι του μαζί με τη σύζυγό του, ενώ την τελευταία στιγμή διέφυγαν τα εγγονάκια του.
Όπως επισημαίνουν οι πληροφορίες, η ιστορία του οδοντιάτρου Δημήτρη Κούκλα, με καταγωγή από τη Φήκη των Τρικάλων, ήταν μια από τις πιο συγκλονιστικές της τραγωδίας στο Μάτι. Με βάση τα όσα έχουν γίνει γνωστά καθώς η πυρκαγιά πλησίαζε, εξαιτίας προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε ήταν εξαιρετικά δύσκολο να μετακινηθεί.
Την τελευταία στιγμή η γυναίκα την οποία είχαν στο σπίτι προκειμένου να βοηθάει φυγαδεύτηκε μαζί με τα εγγονάκια του προς τη θάλασσα.
Η σύζυγός του παρότι είχε τη δυνατότητα να φύγει παρέμενε ως το τέλος δίπλα του και τον ακολούθησε στο θάνατο.
πηγή
Όταν καταφέρω να τους αναγνωρίσω θα σας πω ότι έχασα τα πάντα.
Συγκλονίζουν τα όσα έγραψε η μητέρα της 13χρονης Εβίτας Φύτρου, η οποία έχασε τη ζωή της όταν έπεσε στον γκρεμό στην προσπάθειά της να σωθεί από την πυρκαγιά ενώ ο πατέρας Γρηγόρης Φύτρος και ο αδερφός της Ανδρέας, εντοπίστηκαν λίγο αργότερα νεκροί.
Ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου, φίλος της οικογένειας, μέσα από την εκπομπή Αταίριαστοι διάβασε ένα κομμάτι από το μήνυμα που έστειλε η μητέρα της 13χρονης Εβίτας:
«Προσπαθώ να μοιάσω στην κορούλα μου που ήταν πάντα μαχήτρια και κατάφερνε να το αποδεικνύει με κάθε τρόπο. Ξέρω ότι ο Γρηγόρης θα έκανε ό,τι καλύτερο για να σωθούν. Το ότι δεν τα κατάφερε ήταν απλά θέληση του Κυρίου. Ακούω στα αuτιά μου την γλυκά τρεμάμενη φωνούλα του Ανδρέα: Φοβάμαι μανούλα, ανησυχώ πολύ, θα φανώ δυνατός αλλά εσύ μην έρθεις μαμά. Θέλω να μην έρθεις, είναι όλα κλειστά, δεν θα τα καταφέρεις».
«Προσπάθησα να φτάσω κοντά τους, τέσσερις ώρες προσπαθούσα με κάθε τρόπο να πλησιάσω. Όταν εγκατέλειψα την προσπάθεια σκεπτόμενη ότι θα ήταν καλύτερα να μην κινδυνεύσω κι εγώ, ώστε να μπορώ να βοηθήσω αν χρειαστεί. Δεν έχω λόγια. Όταν θα καταφέρω να αναγνωρίσω και τα αγόρια μου -γιατί ο κρατικός μηχανισμός και σε αυτό έχει χάσει τον μπούσουλα- θα σας πω με βεβαιότητα ότι έχασα τα πάντα. Να αγκαλιάζετε τα παιδιά σας κάθε μέρα».
πηγή
Ο εγγονός μου ήταν έξι μηνών. Πέθανε στα χέρια της κόρης μου
«Ο εγγονός μου ήταν έξι μηνών. Πέθανε στα χέρια της Μαργαρίτας και τώρα αυτή βρίσκεται στη μονάδα εντατικής θεραπείας», είπε περιτριγυρισμένη από συγγενείς και φίλους στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός.
«Τους βρήκαμε και τους δύο μέσα στη θάλασσα περίπου πέντε ώρες μετά που κατέβηκε η πυρκαγιά στο Μάτι», επεσήμανε.
«Ο Θεός δεν μπορεί να μας δώσει τις λέξεις να περιγράψουμε αυτά τα πράγματα» ανέφερε η κα Διανυσιώτη, που επέζησε από την πυρκαγιά επειδή έφυγε ώστε να πάει με τον άντρα της στο γιατρό στην Αθήνα.
«Το σπίτι μου κάηκε, το σπίτι της κόρης μου επίσης έγινε στάχτη, όμως ειλικρινά αυτό δεν είναι τίποτα» συμπληρώνει.
«Η κόρη του ξαδέρφου μου Γρηγόρη, ήταν 13 χρονών και πήδηξε από το γκρεμό. Ο άλλος μου ξάδερφος, ο Μιχάλης, πέθανε στο αυτοκίνητό του με τη γυναίκα του και την κόρη του. Αρκετά μέλη της οικογένειάς μου αγνοούνται. Πείτε μου εσείς: Υπάρχουν λόγια να το περιγράψουν αυτό; Μπορεί η ανθρώπινη ψυχή να αντέξει τέτοια πράγματα;» ανέφερε συντετριμμένη.
πηγή
Κραυγή αγωνίας από τη μητέρα του 13χρονου Δημήτρη-Αρίστου Αλεξόπουλου τα ίχνη του οποίου έχουν χαθεί από το απόγευμα της Δευτέρας όταν το Ματι χτυπήθηκε από την πύρινη λαίλαπα.
Το ανήλικο αγόρι βρισκόταν στην περιοχή μαζί με τον θείο του, τον παππού και την γιαγιά του και είχε την τελευταία επικοινωνία με την μητέρα του στις έξι το απόγευμα της Δευτέρας. Σύμφωνα με τους γείτονες ο 13χρονος εγκατέλειψε την περιοχή με το αυτοκίνητο του θείου το οποίο εντοπίστηκε άθικτο στο Κόκκινο Λιμανάκι.
“Στην αρχή χαρήκαμε ότι ο αδελφός μου πρόλαβε και έφτασε στο Κόκκινο Λιμανάκι γιατί ήταν ανέπαφο το αυτοκίνητο” όμως από εκείνη τη στιγμή ξεκινά το μαρτύριο της οικογένειας καθώς αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν πως το αυτοκίνητο το οδηγούσε ένα άτομο που δεν μοιάζει με τον αδελφό της.
Η μητέρα του μικρού Δημήτρη – Αρίστου ζητά την βοήθεια όλων και ελπίζει πως ο γιος της κατάφερε να επιβιώσει από την μανία της φωτιάς και να βρει καταφύγιο στην παραλία.
Ο πατέρας του υποστηρίζει τώρα ότι αναγνώρισε το παιδί του, αλλά και τη γιαγιά του, σε φωτογραφίες που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου και ανέβηκαν στο Facebook από τον χρήστη Νίκο Καλογερίκο. Παράλληλα έλαβε πληροφορίες από αυτόπτες μάρτυρες ότι ο 13χρονος Δημήτρης εθεάθη με την γιαγιά του να περιμένουν ένα αλιευτικό σκάφος για να τους σώσει.
(Δυστυχώς ταυτοποιήθηκε το πτώμα του μικρού Δημήτρη ΕΔΩ)
Δείτε το βίντεο
Η Βασιλική Χερουβείμ εργαζόταν ως φωτογράφος ωστόσο άλλαξε επάγγελμα για να έχει περισσότερο χρόνο για να μεγαλώσει τα παιδιά της.
Απόφοιτη ακτινολογίας έπιασε δουλειά στο γενικό ογκολογικό νοσοκομείο Κηφισιάς, ωστόσο αυτό που ήθελε ήταν να μετατεθεί κάπου κοντά στη Νέα Μάκρη για να μπορέσει να περάσει το καλοκαίρι με τις κόρες της, καθώς ήταν ανύπαντρη μητέρα και μεγάλωνε μόνη της τα παιδιά της. Κατάφερε τελικά να πάρει απόσπαση στο κέντρο υγείας Ραφήνας-Πικερμίου . Τη Δευτέρα 23 Ιουλίου πήγε και παρουσιάστηκε ωστόσο αυτή έμελλε να ήταν η τελευταία ημέρα που πήγε στη δουλειά.
Δείτε το βίντεο
Μιλώντας στο ραδιόφωνο του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείο Ειδήσεων, μέσα σε συγκινησιακή φόρτιση, ο κ. Μοσχοβίτηςεπισήμανε πως απ’ το σπίτι τους δεν έμεινε τίποτε, ενώ τα δύο αυτοκίνητά τους κάηκαν. «Κατά τις 5.30 περίπου το απόγευμα της Δευτέρας βλέπαμε τις φλόγες να φουντώνουν και προέτρεψα τη γυναίκα μου να φύγουμε. Όπως ήμασταν φορέσαμε κάτι πρόχειρο, πήραμε τα αυτοκίνητά μας και φύγαμε» είπε μεταξύ άλλων ενώ σε άλλο σημείο ανέφερε πως ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά τους δρόμους και τα μονοπάτια της περιοχής, γιατί πριν από τρεις μήνες είχε κάνει εγχείριση, by pass και έπειτα από προτροπή των γιατρών περπατούσε καθημερινά γύρω στα δέκα χιλιόμετρα…
«Όταν είδα να «βουτάει» το ελικόπτερο μέσα στη ρεματιά κατάλαβα ότι η φωτιά είναι εκεί πέρα και σε λίγο είδα τον καπνό να ανεβαίνει επάνω κατακόκκινος. Οπότε φύγαμε. Πήραμε τα αυτοκίνητα και δεν πήγαμε προς την «Αργυρά Ακτή». Επειδή ξέρω καλά την περιοχή και τα μονοπάτια, δεν πήγαμε από εκεί πέρα γιατί από εκεί ήταν η φωτιά, αλλά κατευθυνθήκαμε προς τη Ραφήνα. Μπροστά πήγαινε η γυναίκα μου με το αυτοκίνητό της και πίσω εγώ με το δικό μου. Αφού διανύσαμε περίπου 100 μέτρα είδαμε μπροστά από το αυτοκίνητο της γυναίκας μου να πετιούνται φλόγες σαν να έβγαιναν από φλογοβόλο με ύψος ενάμισι δύο μέτρων οπότε σταμάτησε. Προσπάθησα να γυρίσω με το αυτοκίνητο πίσω, αλλά είδα το ίδιο να συμβαίνει και πίσω μας.
Οπότε κατέβηκα από το αυτοκίνητο, έβγαλα τη γυναίκα μου έξω από το αυτοκίνητό της κι αρχίσαμε να τρέχουμε από μονοπάτια που γνώριζα επειδή τα είχα περπατήσει, φύγαμε από ένα δρομάκι και ήταν κι άλλος κόσμος εκεί. Περίπου 25 άτομα. Τους προέτρεψα και ήρθαν μαζί μας, παρότι μία κυρία με τον άνδρα της επέμενε να πάμε προς άλλη κατεύθυνση. Βρισκόμασταν 2-3 οικόπεδα κοντά στο σημείο όπου οι 25 συμπολίτες μας κάηκαν όλοι μαζί. Από εκεί τους οδήγησα σε ένα μονοπάτι που βγαίνει μεν στην ακτή, αλλά έχει ύψος γύρω στα οκτώ με δέκα μέτρα και δεν είναι εύκολα προσβάσιμη η παραλία.
Είναι για κατσίκια. Αναγκαστικά όμως έπρεπε να κατεβούμε από εκεί για να σωθούμε. Κάθισα εγώ πρώτος στο έδαφος, από πίσω μου η γυναίκα μου με κύκλωσε σαν «ψαλιδιά», βάζοντας τα πόδια της γύρω από τη μέση μου και με τον ίδιο τρόπο ακολούθησαν οι υπόλοιποι -όπως χορεύαμε παλιά γιάνκα- ο ένας πίσω απ’ τον άλλον κι αρχίσαμε τσουλώντας να κατεβαίνουμε προς την ακτή όπου δεν υπήρχε αμμουδιά αλλά βράχια. Στο μέσον της διαδρομής χάλασε η “ αλυσίδα” και ορισμένοι άρχισαν να κατρακυλούν και να πέφτουν στη θάλασσα. Τελικά φτάσαμε όλοι στο νερό στο “ παρά πέντε” γιατί αμέσως έφτασαν οι φλόγες στην ακτή.
Παρότι ήμασταν μέσα στη θάλασσα δεν μπορούσαμε να μείνουμε εκεί επειδή ερχόντουσαν επάνω μας οι καύτρες και μας έκαιγαν οπότε αναγκαστήκαμε και κολυμπήσαμε περίπου 15 μέτρα όπου είχε έναν βράχο. Ανεβήκαμε επάνω στον βράχο κι εκεί μείναμε περίπου τρεισήμισι ώρες. Κατά τις 9.30 το βράδυ ήρθαν μερικά βαρκάκια μας πήρανε και μας πήγανε στο μεγάλο σκάφος του Λιμενικού που βρισκότανε πιο βαθειά και το οποίο μας αποβίβασε στη Ραφήνα» σημείωσε ο συνταξιούχος κτηνίατρος.
πηγή
Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία του κ. Γιώργου από το Μάτι στο ο οποίος περιγράφει σε δραματικό τόνο όλα όσα έζησε, υπερτονίζοντας την ταχύτητα της φωτιάς και την έκκληση βοήθειας των ανθρώπων που καιγόντουσαν αβοήθητοι, επισημαίνοντας ότι η άσφαλτος έκαιγε τόσο πολύ που τα παπούτσια των ανθρώπων «έλιωναν σαν τυρί λιωμένο», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Δεν βρίσκω λόγια περιγράψω αυτό το συμβάν. Το ζήσαμε εξ ανάγκης χωρίς να έχουμε κάποια επιλογή», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Έφτασα στο Μάτι λίγο πριν ξεκινήσει η φωτιά. Κατέβαινα από τον Διόνυσο και λίγο πριν τον Διόνυσο η θερμοκρασία ήταν γύρω στους 35 βαθμούς. Στο δρόμο προς τη Νέα Μάκρη παρατήρησα ότι η θερμοκρασία είχε φτάσει τους 38. 5 και δεν μπορούσα να καταλάβω το λόγο. Φτάνω στο Μάτι η θερμοκρασία είχε φτάσει στους 39 βαθμούς. Ήταν πολύ παράξενο και ο ουρανός ήταν πορτοκαλί. Καθήσαμε να φάμε σε μία ταβέρνα οικογενειακώς και στην τηλεόραση από πάνω έπαιζαν οι φωτιές στην Κινέτα. Παρ' όλο που η ζέστη ήταν αφόρητη και ο ουρανός πορτοκαλί, δεν πήγαινε το μυαλό μας ότι συνέβαινε κάτι και ειδικά ότι υπήρχε φωτιά που κατευθυνόταν από το βουνό προς τα κάτω. Χωρίσαμε λίγο αργότερα και τα παιδιά πήγαν να παίξουν. Μετά από λίγο μας ενημέρωσαν ότι υπάρχει φωτιά 40-50 μέτρα από την παραλιακή οδό.
Ανοίγω την πόρτα και βλέπω εκατομμύρια καιγόμενα καρβουνάκια να είναι στον αέρα και να μας μαστιγώνουν. Εκείνη τη στιγμή λέω στη γυναίκα μου πάμε κατευθείαν στη θάλασσα. Κάνω λίγο να μετακινήσω το αμάξι, βλέποντας τη φωτιά στα 40 μέτρα, κάνω ένα μέτρο για να βγω στο δρόμο, γυρνάω και η φωτιά ήταν στα τρία μέτρα. Με γρήγορους υπολογισμούς, η φωτιά πήγαινε με 60 μέτρα το λεπτό. Μας μαστίγωναν οι καύτρες σαν να μας οθώσαν προς τη θάλασσα. Δεν μπορούσαμε να βγούμε στην παραλία γιατί τα πεύκα καιγόντουσαν και έκλειναν την πρόσβαση από πολλές πλευρές. Αποκλειστήκαμε σε μία μύτη του δρόμου χωρίς να μπορούμε να πάμε πουθενά.
Ευτυχώς γνώριζα έναν δρομο που οδηγούσε στη θάλασσα και κουτρουβαλόντας με κίνδυνο την ίδια μας τη ζωή πέσαμε από έναν γκρεμό και βρεθήκαμε μπροστά στη θάλασσα, βρήκαμε καταφύγιο σε μία σπηλιά και η φωτιά πέρασε κυριολεκτικά πάνω από τα κεφάλια μας. Δεν προλαβάμε να δουμε, ακούγαμε μόνο, τα μάτια μας τσούζανε, μας μαστιγώναν οι καύτρες. Τα αυτοκινητα που αποκλείστικαν στην οδό Περικλέους καιγόντουσαν στους 700 βαθμούς, μιλάμε για συνθήκες κλιβάνου, σκεφτείτε πόσο έκαιγε η άσφαλτος», είπε στον αέρα, με τρεμάμενη φωνή ο άντρας που ήρθε αντιμέτωπος με την πύρινη λαίλαπα.
«Εγώ κατάφερα να σωθώ γιατί ήμουν 10 μέτρα από τη θάλασσα, αυτοί που ήταν λίγο πιο μακριά 50-100 μέτρα, έλιωσαν τα παπούτσια τους σαν τυρί λιωμένο στην άσφαλτο, έλιωναν οι σάρκες ανάμεσα στα αυτοκίνητα» πρόσθεσε σοκαρισμένος ο κ. Γιώργος.
Όσο για τη δυνατότητα πρόσβασης από τα σωστικά συνεργεία, στο σημείο όπου βρισκόταν ο ίδιος μαζί με άλλους ανθρώπους στη θάλασσα ο κ. Γιώργος ανέφερε:
«Περνούσαν κάποια σκαφάκια αλλά δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν το σημείο επειδή υπήρχαν τα βράχια», ενώ καταλήγει: «Δεν θα ξεχάσω ανθρώπους να μου λένε "Βοήθεια πεθαίνω"».
πηγή
Έπεσε κάτω στο έδαφος, κουλουριάστηκε και περίμενε τον θάνατο - Η ιστορία του τελευταίου νεκρού στο Κόκκινο Λιμανάκι
Σοκ έχει προκαλέσει η ιστορία της σορού του νεκρού που βρέθηκε χτες στο οικόπεδο του θανάτου στο Μάτι, το οικόπεδο όπου 26 άνθρωποι, ανάμεσά τους γονείς με τα παιδιά τους πέθαναν με φρικτό τρόπο.
Το μεσημέρι της Πέμπτης λίγα μέτρα από το σημείο όπου βρήκαν τραγικό θάνατο 26 ψυχές, εντοπίστηκε ακόμη ένα θύμα από τη φωτιά στο Μάτι Αττικής.
Ένα θύμα που βρισκόταν εκεί από το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας όταν ξέσπασε η φωτιά. Ένα θύμα που κανείς δεν μπορούσε να αναγνωρίσει, να συνειδητοποιήσει πως βρισκόταν εκεί.
Τέσσερις μέρες, αστυνομικοί, πυροσβέστες και εθελοντές «χτενίζουν» το οικόπεδο του θανάτου. Μόλις χθες βρήκαν την απανθρακωμένη σορό. Όλες αυτές τις μέρες ήταν εκεί, δίπλα τους, μπροστά τους αλλά κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει πως η άμορφη μάζα ήταν ένας άνθρωπος που δεν μπόρεσε να γλιτώσει από την οργή της φωτιάς.
Στο σημείο, όπως δείχνουν τα πλάνα από την πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1, βρίσκεται ένα αυτοκίνητο. Ένας «σκαραβαίος». Απανθρακωμένος κι αυτός. Η πόρτα είναι ανοιχτή. Εκτιμάται πως ο άνθρωπος που βρέθηκε νεκρός στον φράχτη δίπλα στο σημείο, βρισκόταν στο αυτοκίνητο κι όταν κατάλαβε ότι η φωτιά πλησίαζε και δεν μπορούσε να κινηθεί άλλο, βγήκε για να μπορέσει να απομακρυνθεί. Δεν πρόλαβε. Άφησε εκεί την τελευταία του πνοή. Κουλουριάστηκε και περίμενε το θάνατο.
Υπολείμματα από απανθρακωμένες σορούς υπάρχουν παντού στο χώρο. Το δράμα δεν έχει ακόμα τελειώσει.Ακόμη και έμπειροι αστυνομικοί δεν μπορούν σε συνειδητοποιήσουν την τραγωδία. Ένας από αυτούς είπε στον ΑΝΤ1 πως «έζησε» υπηρεσιακά το σεισμό της Αθήνας το ’99. «Αυτό, δεν το έχω ξαναζήσει», είπε….
πηγή
Ο τελευταίος άνθρωπος από το οικόπεδο της φρίκης...
Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία του άνδρα, ο οποίος μπήκε τελευταίος στο οικόπεδο φρίκης στο Μάτι, όταν ξέσπασε η φονική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική και κατάφερε να παραμείνει ζωντανός.
Όπως ο ίδιος αναφέρει, αυτός και η οικογένειά του κατάφεραν να σωθούν, ενώ ο ίδιος έχει σπίτι στο Μάτι και γνωρίζει πολύ καλά την περιοχή.
«Η φωτιά νόμιζες ότι ερχόταν από τον ουρανό. Μας κύκλωνε χωρίς να μπορούμε να αντιδράσουμε. Πρόλαβα και κατάφερα να φύγω τελευταίος. Κοίταγα πίσω αλλά δεν έβλεπα κανέναν να πλησιάζει. Ήταν ένας εφιάλτης»,διηγείται για τις φρικιαστικές στιγμές που έζησε στην πύρινη κόλαση. «Ήταν πανικός με συνεχείς εκρήξεις και φλόγες που μας κυνηγούσαν. Άκουγα ανθρώπους να ουρλιάζουν αλλά δεν υπήρχαν περιθώρια», λέει στη συνέχεια.
Οι 26 άνθρωποι, που βρέθηκαν αγκαλιασμένοι στο οικόπεδο πλάι στη θάλασσα έχασαν τη ζωή τους μόλις λίγα μέτρα από τη θάλασσα.
Οι κάτοικοι και παραθεριστές της περιοχής όταν είδαν τη φωτιά να τους πλησιάζει, προσπάθησαν να βρουν διέξοδο προς τη θάλασσα, μη γνωρίζοντας ότι μπροστά τους υπήρχε γκρεμός και όχι παραλία.
Η αποπνικτική ατμόσφαιρα, οι τεράστιες φλόγες, ο φόβος και ο πανικός που είναι λογικό να αισθάνονταν, δεν τους επέτρεψαν να φύγουν από το οικόπεδο και να βρουν τα σκαλοπάτια που βρίσκονται λίγο πιο κάτω και τα οποία θα τους οδηγούσαν στην παραλία.
πηγή
Μάτι: Μαρτυρίες που συγκλονίζουν (βίντεο)
Συγκλονιστικές μαρτυρίες όσων γλύτωσαν: Πώς το Μάτι έγινε παγίδα θανάτου
“Σπάζουν καρδιές” οι προσωπικές ιστορίες πίσω από την “πύρινη τραγωδία”
Μαρτυρία από αδέρφια που επέζησαν στο Μάτι
Συγκλονιστική μαρτυρία για τη φωτιά
ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ 23/7
Βίντεο ντοκουμέντο από την αγωνιώδη προσπάθεια δυο φίλων να γλιτώσουν από την πύρινη λαίλαπα
Κόντεψε να κάει για τα γατάκια του
Δείτε τον άνθρωπο αυτό που τράβηξε το βίντεο να εξηγεί τι έγινε...
Ενα συγκλονιστικό βίντεο που μας δείχνει τα πρώτα δευτερόλεπτα και λεπτά της φονικής πυρκαγιας που ξεκίνησε πάνω στην Πεντέλη.
ΣΧΟΛΙΟ
Μια χρήσιμη ανάρτηση να την κρατήσετε στο αρχείο σας για τις προσεχείς εκλογές...
Και δεν το λέω αυτό μόνο για να καταδικάσω τους σημερινούς προδότες συριζανέλ... αλλά και όλους τους προηγούμενους προδότες και αυτούς που θα έρθουν στο μέλλον...
Από το 1974 και μετά την πατρίδα μας κυβερνάνε ΜΟΝΟ Εφιάλτες... και θα την κυβερνάνε για πολλά ακόμα χρόνια αν κρίνω και από τον επόμενο εκκολαπτόμενο πρωθυπουργο, αρχιπροδότη Κούλη Μητσοτάκη που μας ετοιμάζουν...
Εξάλλου αυτή η καταστροφή με τις συνθήκες αυτές θα είχε γίνει με οποιονδήποτε στην εξουσία από τα ξενόδουλα ανδρείκελα που κυβερνούν εδώ και 40 χρόνια και θα κυβερνούν στο εγγύς μέλλον...
Ενα επίσης εξαιρετικό άρθρο για τους νεκρούς της φωτιάς είναι ΕΔΩ
2 σχόλια:
Γνωστοί, φίλοι και συγγενείς έλεγαν καλά λόγια για το σφύριζα πρίν αναλάβει την καρέκλα. Τους έλεγα. Αυτός θα είναι χειρότερος. Δεν ξέρω τι καλείται να κάνει, αλλά για καλό δεν είναι.
Και μετά απο αυτόν, (πολύ πιθανόν θα βγάλουν οικουμενική κυβέρνηση) ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Αν δεν δείτε την πτώχευση, καλύτερες ημέρες δεν πρόκειται να έρθουν.
Νικόλαος
Φιλε μου Νικολαε η πτωχευση ως παραμετρος εχει απομακρυνθει πολυ. Οχι φυσικα γιατι η οικονομια πηρε τα πανω της καθε άλλο...
Διότι η κριση ηταν τεχνητή για να ξεπουληθει η δημοσια και ιδιωτικη περιουσια των Ελληνων και ως τετοια... τεχνητή, μια ωραια πρωια αποφασισαν αυτοι που την εφεραν οτι "πάει πέρασε"....
κι ετσι μας τελειωσε ο κινδυνος πτωχευσης μιας και βουτηξαν οτι ηθελαν και θα βουτηξουν κι άλλα στο μνημονιακο μελλον μεχρι το 2060...
Συνεπως οι καλες μερες αναβάλλονται για τον επομενο αιώνα... Τον 22ο αν υπαρχει αυτο το εθνος... Πραγμα εξαιρετικα αμφιβολο.
Δημοσίευση σχολίου