Από τον Σαράντο Ι. Καργάκο
Ηπαραίτηση του παγκοσμίως γνωστού κ. Σταμάτη Κριμιζή είναι ο ισχυρότερος κόλαφος που έχει δεχθεί η παρούσα κυβέρνηση στα τρία χρόνια -παρά κάτι- που ασκεί εξουσία. Κόλαφος, ως γνωστόν, στα γνήσια ελληνικά σημαίνει χαστούκι.
Αλλά δυστυχώς τα μάγουλα των νυν εξουσιαστών έχουν παχυνθεί επαρκώς, ώστε να είναι κατάλληλα για προσγείωση... χαστουκιών. Τον κ. Κριμιζή, λόγω διασημότητος, τον ήθελαν σαν βιτρίνα εντός ενός πολυσύχναστου διαδρόμου δίπλα στο γραφείο ενός απανταχού άγνωστου γενικού γραμματέα Τηλεπικοινωνιών υπό την υψηλή εποπτεία του πολυμετερνίχου κ. Παππά, που προΐσταται ως νέος «Μπιγκ Μπράδερ» του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής.
«Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, επίβλεψον και ίδε», αλλά τι να δεις; Ο Σταμάτης Κριμιζής έχει αποτυπώσει το όνομά του στον ουρανό και οι κυβερνώντες θέλησαν να τον κατεβάσουν από αυτόν και να τον κάνουν «κολαούζο» στα κομματικά τους τερτίπια. Ούτε ένα γραφείο της προκοπής δεν του έδωσαν. Επειδή το έχει συνήθεια ο σοφός καθηγητής να κάνει «τζόκινγκ» κάθε πρωί, του έδωσαν προφανώς έναν διάδρομο ασφαλείας για να τον προφυλάξουν από τον κίνδυνο, μπας και τον πατήσει στον δρόμο κάποιο αυτοκίνητο!
Αλλά ο άνθρωπος αυτός δεν έχει φτιάξιμο «σουλατσαδόρου». Στις ΗΠΑ, στον χώρο των διαστημικών ερευνών, άφησε εποχή. Από παλιά αισθανόταν όμως την ανάγκη προσφοράς προς την πατρίδα. Ως μέλος της Ακαδημίας πρόσφερε αφειδώς τις γνώσεις του προς τους νέους που είχαν όνειρο να «μετρούν τ’ άστρα». Ομως, ο Σταμάτης Κριμιζής δεν ανήκει στους ανθρώπους της υποταγής.
Προσφέρθηκε και την παρούσα κυβέρνηση να την υπηρετήσει στον πιο προωθημένο τομέα της επιστήμης. Ηθελε να προσφέρει ουρανό και του έδωσαν σκότος. Να τον εμπλέξουν στα δίκτυα πονηρών συναλλαγών και ευτελών κατασκευών που θα έκαναν για χριστουγεννιάτικα παιχνίδια.
Αλλά ο Σταμάτης κατάλαβε πάραυτα αυτά τα τερτίπια, συνέταξε μια αποκαλυπτική παραίτηση και τους την πέταξε στα μούτρα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι «τους έκανε τη μούρη κρέας». Αμέσως άρχισε να εφαρμόζεται η τακτική της αποσιωπήσεως.
Επιστημονικές ιδιοτροπίες! Σε κάποιο κανάλι προχθές το βράδυ πρώτα θαυμάσαμε τα τραμπολιστά οπίσθια της κυρίας Τραμπ και τα εις μικρόν οπίσθια της κυρίας Μακρόν και μετά ακούσαμε κάποια ψελλίσματα για την τάχα βιαστική παραίτηση του κ. Κριμιζή.
Και μετά σου λένε: κάνε πολιτική παλιννοστήσεως επιστημόνων από το εξωτερικό. Εμείς -με κορυφαία περίπτωση την παραίτηση Κριμιζή-, αντί να φέρνουμε πίσω κεφάλαια και σημαντικά κεφάλια, κάνουμε το παν για να μας μείνει ο πνευματικός κομματικός κατιμάς. Κάποιος υψηλόβαθμος, με τον οποίο μίλησα χθες βράδυ για την περίπτωση Κριμιζή, μου μίλησε για επιστημονική έπαρση. Γνωρίζω τον άνδρα εδώ και μία 25ετία. Η γνωριμία μας έγινε στην ιδιαίτερη πατρίδα του στο Βροντάδο Χίου, όπου ήλθε να παρακολουθήσει μια ομιλία μου για τη γλώσσα.
Οι Χιώτες φίλοι μου με είχαν κατατοπίσει για το επιστημονικό του εκτόπισμα, για την ιδιαίτερη αγάπη του προς το Βροντάδο και για το αμέριστο ενδιαφέρον του για την κατάσταση στην Ελλάδα. Μετά το τέλος της ομιλίας μου η μακρά συζήτηση μαζί του εστιάστηκε στο Σκοπιανό, όπου με ενημέρωσε ότι στο ζήτημα αυτό η Ελλάδα δεν είχε κάνει καμιά προεργασία στο εξωτερικό.
Τρία χρόνια μετά, κατά τη μετάβασή μου στην Ουάσινγκτον για σειρά ομιλιών, ο Σταμάτης και η αγαπητή σύζυγός του Μαρία Αναστασοπούλου, καθηγήτρια άλλοτε στο Αθήνησι της αγγλικής φιλολογίας, φιλοξένησαν τη σύζυγό μου και εμένα στην κατοικία τους έξω από το θορυβώδες κέντρο.
Ο Σταμάτης με πήγε στο γραφείο του, πνιγμένο από διαστημικές κατασκευές σε μικρογραφία, με κατέβασε στα τεράστια εργαστήρια και μου έδειξε ένα επιστημονικό «όχημα» δικής του κατασκευής, που θα κάνει περίπατο στον ουρανό και όταν δεν θα υπάρχουμε εμείς. Μας πήγε ακόμη και στο Μουσείο Αστροφυσικής.
Και αξίζει εδώ κάτι να αναφερθεί για το ήθος του. Αντί ελληνικότατα να δείξει την ταυτότητά του και να μπούμε εκτός σειράς, ο Σταμάτης περίμενε μαζί με εμάς καρτερικότατα στην ουρά. Το τι μας έδειξε δεν περιγράφεται τουλάχιστον από εμένα. Από το πρώτο διαστημικό όχημα έως το έσχατο. Οι εξηγήσεις του απλές, αλλά για μένα όχι αρκούντως κατανοητές. Μπορεί να έκανα χιλιάδες χιλιόμετρα διαδρομής επί της Γης, αλλά 10.000 χιλιόμετρα ουράνιας διαδρομής μού φέρνουν ζάλη.
Δύο χρόνια μετά συναντηθήκαμε με το ζεύγος Κριμιζή εντελώς αναπάντεχα σε μια γραφική ταβέρνα ιστορικού λοφίσκου της Λισαβόνας, όπου απολαύσαμε εκεί τα γεμάτα πάθος τραγούδια των Fados.
Εκτοτε με τη Μαρία κρατήσαμε μια συνεχή επαφή, προσφέροντάς της τη μικρή μου βοήθεια στη περισπούδαστη συγγραφή της για την Καλλιρρόη Παρρέν. Για τελευταία φορά είδα τον Σταμάτη πέρυσι ή μάλλον πρόπερσι στην Ακαδημία, όπου έκανε μια θαυμάσια ομιλία για τις νέες έρευνες στο Διάστημα. Κράτησα μάλιστα και σημειώσεις.
Βέβαια, κάποιος «ρεαλιστής» θα μπορούσε να μου πει: «Εδώ πεινάμε και το Διάστημα θα κοιτάμε; Ας πάει στο καλό ο άνθρωπος...» Κάποιο ανάλογο ερώτημα έγινε και σε επιφανή Σοβιετικό, μετά το πέταγμα του «Σπούτνικ» και αυτός αποκρίθηκε: «Το πουλί, όταν πίνει νερό, κοιτάζει σε κάθε γουλιά τον ουρανό, το γουρούνι ποτέ»!
Το χείριστον κατάντημα της Ελλάδος είναι να διώξει από το έδαφός της πουλιά που κοιτούν τον ουρανό και να της μείνει μια κατηγορία επιστημόνων που η κομματική Κίρκη τούς έχει μετατρέψει σε... χοίρους που τρέφονται με κομματικό βελανίδι.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου