Το ελληνικό οπλιτικό ξίφος ήταν αμφίκοπο. Η λάμα του ήταν πλατύτερη στο μέσον του μήκους της έτσι ώστε το βάρος της να συγκεντρώνεται σε αυτό το σημείο κάνοντας το θλαστικό κτύπημα στον εχθρό ακόμη πιο συντριπτικό. Το ελληνικό ξίφος χρησιμοποιείτο εξίσου και για διατρητικό κτύπημα.
Το ξίφος ήταν επικουρικό όπλο για τους Έλληνες οπλίτες, που το χρησιμοποιούσαν συνήθως όταν έσπαζε το δόρυ ή όταν το τελευταίο δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί λόγω περιορισμένου χώρου.
Ωστόσο δεν υστερούσαν στη ξιφομαχία, συγκριτικά με τη δορυμαχία. Διάφοροι μελετητές υπονοούν συχνά ότι οι Ρωμαίοι λεγεωνάριοι της εποχής της μεγάλης ακμής τους, ήταν καλύτεροι ξιφομάχοι συγκριτικά με άλλους λαούς που δεν προτιμούσαν την χρήση του ξίφους, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται οι αρχαίοι Έλληνες.
Όμως, πρέπει να παρατηρηθεί ότι οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν το βαρύ ξίφος τύπου «γκλαντιους» (gladius italiensis και αργότερα το ισχυρότερο gladius hispaniensis) που δε χρειαζόταν ιδιαίτερη επιδεξιότητα στην χρήση του.
Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν το βάρος και το σχήμα του, το οποίο επέτρεπε την πλήρη εκμετάλλευση αυτού του βάρους, προκειμένου να πετύχουν συντριπτικό κτύπημα έναντι του αντιπάλου τους, καταστρέφοντας και την ασπίδα του αν αυτή δεν ήταν μεταλλική (όπως συνέβαινε συνήθως με τις ασπίδες των εχθρών της Ρώμης).
Αντίθετα, τα ελληνικά ξίφη ήταν σχετικά ελαφρά, με την εξαίρεση της κοπίδας (ή «μάχαιρα» ή falcata, falx όπως ήταν γνωστή στην δυτική Μεσόγειο) και λίγων άλλων τύπων.
Αυτό το στοιχείο δείχνει ότι οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν ειδική τεχνική στη χρήση του ξίφους προκειμένου να τραυματίσουν ή να σκοτώσουν τον αντίπαλο τους.
Εξάλλου αυτός ο αντίπαλος ήταν συνήθως Έλληνας οπλίτης και δεν υπήρχε ξίφος που θα μπορούσε με άτεχνα δυνατά κτυπήματα, να συντρίψει τη στιβαρή ορειχάλκινη οπλιτική ασπίδα του. Επιπρόσθετα, ο οπλίτης ήταν καλά θωρακισμένος με κράνος και θώρακα διαφόρων τύπων.
Ο μόνος τρόπος που ο Έλληνας οπλίτης μπορούσε να κτυπήσει με το ξίφος του την σάρκα του ομοεθνούς αντιπάλου του ήταν η ανάπτυξη της δεξιότητας του στην χρήση αυτού του όπλου.
Συμπερασματικά, οι Ρωμαίοι απλά προτιμούσαν τη χρήση του ξίφους περισσότερο από τους Έλληνες, χωρίς να είναι καλύτεροι ξιφομάχοι από τους τελευταίους.
Οι Σπαρτιάτες χρησιμοποιούσαν τον κλασσικό ελληνικό τύπο ξίφους με λεπίδα από σίδηρο. Κατά τη διάρκεια του 5ου αιώνα π.Χ. μείωναν συνεχώς το μήκος της λεπίδας του, εξελίσσοντας το στο τέλος του ίδιου αιώνα σε έναν καθαρά σπαρτιατικό τύπο.
Η εξήγηση βρίσκεται στον τρόπο πολέμου του Σπαρτιάτη, που προσπαθούσε να πλησιάσει όσο γινόταν τον αντίπαλο του για αγχέμαχη σύρραξη, στην οποία ήταν ακαταμάχητος.
Στον στενό χώρο της φάλαγγας, ένα ξίφος που διατηρούσε τη νυκτική (διατρητική) ισχύ του, και το οποίο θα πλησίαζε το μήκος ενός εγχειρίδιου, ήταν το ιδανικότερο.
Τα αθηναϊκά ανάγλυφα επιβεβαιώνουν τις αναφορές των αρχαίων συγγραφέων στο βραχύ σπαρτιατικό ξίφος. Αυτά εικονίζουν συχνά Λακεδαιμόνιους που φέρουν ένα κοντό ξίφος με μήκος το πολύ 30 εκατοστών και με σχήμα φύλλου δένδρου (περίπου όπως η αιχμή του οπλιτικού δόρατος).
Το μοναδικό δείγμα αυτού του τύπου ξίφους βρέθηκε σε ανασκαφές στην Κρήτη και αποτελούσε αρχικά μέρος ενός αγάλματος.
Το βραχύ μήκος του σπαρτιατικού ξίφους έχει οδηγήσει τους μελετητές στο συμπέρασμα ότι χρησιμοποιείτο και για νυκτικά κτυπήματα από κάτω προς τα άνω.
Αυτό επιβεβαιώνεται από κάποιες απεικονίσεις τραυματισμένων ή πεσμένων στο έδαφος Λακεδαιμόνιων οι οποίοι κρατούν αυτό το ξίφος και στοχεύουν προς τα άνω, προς την κοιλιακή ή την βουβωνική χώρα του όρθιου αντίπαλου τους.
Σύντομα το βραχύ ξίφος εξαπλώθηκε στις περισσότερες ελληνικές περιοχές εκτοπίζοντας τους παλαιότερους τύπους. Η «ξυήλη» είναι ένα άλλο όπλο που αναφέρεται από τις αρχαίες πηγές ότι χρησιμοποιείτο από τους Σπαρτιάτες.
Έχει θεωρηθεί ότι επρόκειτο για εγχειρίδιο ή είδος μαχαιριού, με την τελευταία εκδοχή να είναι η πιθανότερη. Λόγω του τρόπου χρήσης του, φαίνεται πολύ πιθανό να είχε δρεπανοειδές σχήμα.
Αν ισχύει αυτό, τότε η ξυήλη ανήκε στην ομάδα των δρεπανοειδών ξιφών και εγχειριδίων (κοπίδες, φαλκάτες, ρομφαίες κ.α.) τα οποία χρησιμοποιούσαν διάφοροι λαοί της Μεσογείου.
Οι Αθηναίοι οπλίτες χρησιμοποιούσαν επίσης το σύνηθες οπλιτικό ξίφος αλλά φαίνεται πως μερικοί χρησιμοποιούσαν την κοπίδα αν και επρόκειτο για ξίφος καταλληλότερο για το ιππικό, επειδή η χρήση του απαιτούσε ανοικτό χώρο.
Η κοπίδα ήταν μία στιβαρή μονόκοπη σπάθη, της οποίας ένα μόνο καλοζυγισμένο πλήγμα μπορούσε να ακρωτηριάσει τον εχθρό, κόβοντας του το χέρι ή το πόδι.
Τα δρεπανοειδή ξίφη χρησιμοποιούντο από αρκετούς μεσογειακούς λαούς (Ίβηρες, Κελτίβηρες, Έλληνες, Θράκες, Ετρούσκοι, Λύκιοι, Κάρες, Λυδοί, Φρύγες, Δάκες και άλλοι).
Η κοπίς δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά στον περιορισμένο χώρο μίας οπλιτικής σύρραξης.
Όμως μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά από τους οπλίτες εναντίον Ασιατών και Αιγυπτίων πολεμιστών, επειδή η σύρραξη με τους τελευταίους δεν ήταν ενδο-οπλιτικού τύπου (μεταξύ οπλιτών) και η συνήθως γρήγορη διάρρηξη της παράταξης τους, έδινε άφθονο χώρο στους πρώτους για να τους εξοντώσουν ταχέως με τα φονικά κτυπήματα της κοπίδας (εξάλλου η αμυντική οπλοσκευή των Ασιατών και Αιγυπτίων ήταν υποτυπώδης ή ανύπαρκτη).
Γενικά οι Αθηναίοι και άλλοι Έλληνες οπλίτες, προτιμούσαν την κοπίδα περισσότερο από ότι οι Σπαρτιάτες. Όμως και σε αυτούς, το τυπικό βραχύ οπλιτικό ξίφος επικρατούσε.
Τέλος, λίγες αθηναϊκές αγγειογραφίες των 6ου-5ου αι. π.Χ., απεικονίζουν Αθηναίους οπλίτες με ένα είδος κυρτής σπάθης (τύπου «γιαταγανίου» όπως έχει αποκληθεί).
Αυτή η σπάθη είχε προέλευση μάλλον από τη Μικρά Ασία, από όπου πέρασε στο ελληνικό οπλοστάσιο της εποχής, όμως η σπάνια απεικόνιση της δείχνει ότι δεν κατέστη δημοφιλής
[thesecretrealtruth.blogspot.com]
πηγή
Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)
1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.
2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.
3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.
4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.
5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).
6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.
7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.
Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.
1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.
2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.
3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.
Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων.
Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου