ο αρχηγός τοξεύεται ο παραστάτης του φονεύεται
τίποτα δεν κινείται γραμμικά, ούτε δογματικά
όλα σε κυκλική βαίνουν τροχιά
όπως το σύμπαν λειτουργεί και τα φαινόμενα τα φυσικά
Αν την Ιλιάδα κάναμε διδακτικό βιβλίο
αν την αναλύαμε σε όλες τις τάξεις στο σχολείο
και τα πάμπολλα παίρναμε διδάγματα
δεν θα φοβόμαστε τον ίσκιο μας και τα φαντάσματα
η Ελλάς στα ύψη θα είχε πετάξει
και ο Έλληνας σε μέγιστη πρόοδο θα είχε φθάσει
(Λ- 500)
Πλησίον του Σκαμάνδρου στο αριστερό
ο Πάρις τον γιατρό Μαχάονα πληγώνει
το στράτευμα προς τα πλοία ολοταχώς υποχωρεί
και η ανησυχία τον παγώνει
ο Αίας όμως σε άλλο τομέα τους Τρώες διαλύει και τους τρομοκρατεί
Όταν ο Έκτωρ το πληροφορηθεί τον Πάρι εγκαταλείπει
με τον Αίαντα τρέχει να συγκρουστεί και να τον αντιμετωπίσει
η Ελληνική παράταξη προς τα πλοία μεταβαίνει
και ο Αίας σε υποχώρηση προβαίνει
με την κυρία δύναμη να ενωθεί για να μην αποκοπεί
μαχόμενος εναντίον υπέρτερου εχθρού ηρωικά ο Αίας
τοξευόμενος από παντού στο θώρακα
και στην περικεφαλαία.
Οι Τρώες τους υποχωρούντες Έλληνες κατά πόδας ακολουθούν
και προς το στρατόπεδο ορμούν
να κάψουν τα πλοία, αυτά είναι υπεύθυνα
για τα δεινά της Τροίας
Ο Ευρύπυλος τρέχει να τον συνδράμει
μάθημα αλληλοβοήθειας η Ιλιάδα κάνει
ο ένας τον άλλο να βοηθάει και όχι να εξουθενώνει
ακόμη και το κοινό συμφέρον ενώπιον του εχθρού
δεν τους ενώνει
και το σαράκι της διχόνοιας τους εξουδετερώνει
Ο Ευρύπυλος τον Απισάονα φονεύει
αλλά ο Πάρις στον δεξιό μηρ΄τον πληγώνει
η φθορά στο Ελληνικό στράτευμα μεγαλώνει
ιδιαίτερα του Αγαμέμνονα ο τραυματισμός
το ηθικό τους καταρρακώνει
Αγαμέμνων, Διομήδης, Οδυσσεύς,
Ευρύπυλος και Μαχάων τραυματισμένοι
και εκ των οπλιτών πολλοί τραυματίες και σκοτωμένοι
κάλλιο να διακινδυνεύουν οι οπλίτες
που είν’ πολλοί
παρά οι δυσεύρετοι αρχηγοί
Νέες μονάδες των Τρώων καταφθάνουν
για την επίθεση ενισχύονται που θα κάνουν
το Ελληνικό στρατόπεδο περικυκλώνουν
και μπροστά από την τάφρο τους καθηλώνου
αν οι πολιορκημένοι δεν αγωνιστούν δεν γλυτώνουν
Βλέποντας ο Αχιλλέας τον Νέστωρα
να μεταφέρει ξαπλωμένο το Μαχάονα τραυματία
στέλνει τον Πάτροκλο να ρωτήσει το όνομα και την αιτία
Ο Νέστωρ λέει στον Πάτροκλο να παρακινήσει
τον Αχιλλέα
να πάψει την οργή και στην μάχη να ριχτεί
την μοιραία που ίσως αποβεί η τελευταία
κι’ αν αυτός αρνηθεί ας φορέσει του Αχιλλέα
την πανοπλία και την περικεφαλαία
με τους Μυρμηδόνες να μπει στη μάχη
τους Έλληνες να βοηθήσει
πριν ο Έκτωρ τα πλοία πυρπολήσει
Επιστρέφων ο Πάτροκλος βλέπει τον Ευρύπυλο
τραυματισμένο
όπου ήταν η Αγορά, το Δικαστήριο και οι βωμοί των θεών
πλησίον των πλοίων του Οδυσσέα κείτονταν ματωμένος
(Μ- 10)
Ο Πάτροκλος στη σκηνή του τον μεταφέρει
όντας και γιατρός την πληγή του θεραπεύει
ο Έκτωρ τους Τρώες συγκεντρώνει πέριξ του
στρατοπέδου
και αγώνα ετοιμάζει εξ εφόδου
Τότε ο επιτελικός Πολυδάμας μια ιδέα ρίχνει φαεινή
και ο Εκτωρ ασμένως την υιοθετεί:
«τα άρματα να αφήσουν εκτός
και να ορμήσουν στο στρατόπεδο πεζή»
Το στράτευμα διαιρούν σε πέντε σώματα:
Το πρώτον υπό τον Έκτορα, Πολυδάμαντα και Κεβριόνην
Το δεύτερον υπό τον Πάρι, Αλκάθοον και Αγήνορα
Το τρίτον υπό τον Ελλενον, Διήφοβον και Ασιον ο τέταρτον υπό τον Αινείαν,
Αρχέλοχον και Ακάμαντα
Το πέμπτον όπου τα συμμαχικά στρατεύματα υπό τον Σαρπηδόνα,
Γλαύκο και Αστεροπαίο
Οι Έλληνες στις πύλες, στους πύργους και στους προμαχώνες
τους Τρωαδίτες με δόρατα, τόξα θα τους υποδεχθούν
και με κοτρώνες
η έφοδος των Τρώων αρχίζει
η τιτανομαχία τους μαχητές σαν τα στάχια τους θερίζει
Οι Έλληνες το τείχος κρατούν αποφασισμένοι
τα πρώτα κύματα των Τρώων ηρωικά τα αποκρούουν
όμως η πύλη η αριστερή βρέθηκε ανοιγμένη
όπου ο Λεοντεύς και Πολυποίτης
για να εισέλθουν οι βραδυπορούντες εκ της μάχης Έλληνες καθυστερημένοι
Εκεί έκαναν ρήγμα οι Τρώες και ορμήσαν
υπό τον Ασιον και τον γιό του υποστράτηγο Ακάμαντα
και τους Ιαμενόν, Ορέστην, Θόωνα, Οινόμαον
επιτεθήκαν
Ο Πολυποίτης και Λεοντεύς έξω από την πύλη
μάχη δίνουν επική
ενώ από τους πύργους τοξεύουν,
πέτρες και λιθάρια σαν βροχή,
Ο Ιδομενεύς τον Ασιον σκοτώνει και ο Πολυποίτης τον Δάμασον,
Πύλωνα και Ορμενον θανάσιμα πληγώνει
ο Λεοντεύς τον Ιππόμαχον , Αντιφάτην, Μένωνα,
Ιαμενόν και Ορέστην φονεύει
Ο Εκτωρ το τείχος επιχειρεί να διαρρήξει
κρότος γίνεται και βοή,
τιτανομαχία χωρίς να το εκπορθήσει
Οι Αίαντες τρέχουν ανυψώνουν των μαχόμενων
το ηθικό που έχει λυγίσει
τότε επιπίπτει σαν κεραυνός ο Σαρπηδών
στο μέρος εκείνο που ο Μενεσθεύς έχει κιοτίσει.
Ο Μενεσθεύς κράζει τους Αίαντες σε βοήθεια
και ο Αίας φονεύει τον Επικλέα,
ο δε Τεύκρος τον Γλαύκο πληγώνει
νέα έφοδο ο Σαρπηδών σκαρώνει
τον Αλαμάονα σκοτώνει και
το τείχος στο σημείο εκείνο γκρεμίζει και εισορμάει
από το ρήγμα ο Σαρπηδών να εισέλθει προσπαθεί
αλλά ο Αίας και Τεύκρος την διείσδυση του αποκρούει
και προς το παρόν κλειστό το ρήγμα κρατάει
Νέα έφοδο με τους Λύκειους κάνει ο Σαρπηδών
και μέσα στης μάχης το χαμό ουδείς επιτυγχάνει
οι μεν Λύκειοι να εισέλθουν εντός
οι δε Έλληνες να τους συγκρατήσουν και να τους εκδιώξουν
μάχη σώμα με σώμα για ώρες η τειχομαχία βαστάει
Οπου ο Έκτωρ πάει προς τα κεί και η νίκη πετάει,
μόνο ο ταχύπους Αχιλλεύς μπορεί και τον νικάει
το τείχος στην μεριά εκείνη ο Έκτωρ διαρρηγνύει
κράζει τους Τρώες μέσα από το ρήγμα να περάσουν
στα πλοία να τρέξουν και να τα κάψουν χωρίς καθόλου
να δειλιάσουν
*Αμφικτύων
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου